In het begin van de jaren
zestig ik studeerde toen voor dokter en roken was toen nog niet slecht voor
de gezondheid rookte ik de ene pijp na de andere. Pijproken was studentikoos
en het zou nog enkele jaren duren voor de wereld er zich van bewust werd dat
roken een belangrijke oorzaak is van hart- en vaatziekten en van longkanker.
Bovendien kreeg ik de tabak gratis van mijn suikertante Jenna die een winkeltje
had van rookartikelen. Bij speciale gelegenheden kreeg ik van tante Jenna een
kiste sigaren met tien heel dure sigaren. Havanna-sigaren, gerold op de dijen
van Cubaanse vrouwen. Men rookt ze in combinatie met een glas Armagnac, nadat
men eerst de punt van de sigaar in het glas gedoopt heeft: de alcohol doodt de
microben die nog aan de sigaar zouden kleven, vanwege de dijen van die Cubaanse
vrouwen. Een mens kan maar beter zijn voorzorgen nemen. Maar we dwalen af
Die dure sigaren waren één van
de dingen waarmee ik indruk probeerde te maken op mijn eerste lief ik noem
haar Chiquetita, maar in werkelijkheid heette ze anders. Ik vertelde haar hoe
duur de sigaren wel waren, maar niet dat ik ze gratis gekregen had van tante
Jenna. Maar Chiquetita bleek geenszins onder de indruk. Ze vond het spilzucht
van mijnentwege. Op een keer zei ze:
- Zonde van het geld. Je zou
er iets veel beters mee kunnen doen. Je laat het zomaar in rook opgaan. Wat héb
je dr an?
- Dat aroma, zei ik. Ruik je
dat? Een dik uur genieten!
- En daarna twee uur lang
hoesten, mopperde ze. En het stinkt bovendien.
Chiquetita zelf verspreidde
een geur die allesbehalve een natuurlijke lijfgeur was: het kwam duidelijk uit
een flesje. Een dure parfum, ongetwijfeld. Ik zei dat het gebruik van dure
parfum al even spilzuchtig was als het roken van dure sigaren. Dat viel niet in
de allerbeste aarde en het is overigens ook nooit iets geworden tussen
Chiquetita en mij.
U raadt natuurlijk nooit, mijn
beste lezer, waarom ik met dit verhaal, dat meer dan een halve eeuw oud is,
voor de dag kom. Daarom vertel ik het meteen. Vóór mij ligt Het Laatste Nieuws
van 5/6 september l.l. met daarin dit wereldschokkend artikel:
Hier gaat de
100 euro voor een gemiddeld flesje parfum naartoe
1-1,5: jus van het parfum
1: fabricatieproces
3: flesje en verpakking
15: winstmarge voor het merk
25: reclame- en
marketingkosten
35: werkingskosten en
winstmarges voor groothandel & winkels
19,60: BTW
Ikzelf heb er niet van opgekeken
|