Na de kraanramp in Nieuwpoort: "We zijn
vrienden voor het leven, maar ik heb geluk gehad"
27 december 2017. Een datum die in het geheugen van alle
Nieuwpoortenaars gegrift staat. Een torenkraan werd door de wind omver geblazen
en viel op een appartementsgebouw. Brandweerman Martin Gyselinck (45) haalde
toen Abel Vallaeys vanonder het puin. Voor diens vrouw kon geen hulp meer
baten. Anderhalf jaar later zijn Martin en Abel vrienden voor het leven.
Maandag krijgt de Nieuwpoortse brandweerman een ereteken voor een daad van
moed, zelfopoffering en menslievendheid.
Op 27 december 17 viel een torenkraan op een appartementsgebouw in
Nieuwpoort met dramatische gevolgen. © belga
Op 27 december
2017 viel tussen de Meeuwenlaan en de Franslaan in Nieuwpoort een torenkraan om
door een stevige stormwind. De kraan belandde op de bovenste verdiepingen van
residentie Mosselbank. Brandweerman
Martin Gyselinck, die op dat ogenblik de handen al vol had met stormschade
allerhande, was samen met een collega vlakbij, toen de kraan viel. "We
snelden onmiddellijk toe om te kijken of we konden helpen. Terwijl mijn collega
zich ontfermde over de mensen op de begane grond, snelde ik het
appartementsgebouw binnen. Vanop de grond zagen we dat er kinderen in paniek op
een balkon stonden."
Op dat ogenblik besefte Martin nog niet dat een
gedeelte van de twee bovenste verdiepingen van het appartementsgebouw
letterlijk weggeslagen was. "Ik probeerde zo snel mogelijk iedereen naar buiten te krijgen.
Toen dat gelukt was, liep ik instinctief nog eens naar boven. Ik hoorde iemand
om hulp roepen en stampte een deur in... waarna ik voor een diepe afgrond stond.
De ravage was enorm. Het leek wel oorlogsgebied."
Onder het puin merkte de brandweerman Abel Vallaeys
op, een man uit het Kortrijkse die samen met zijn vrouw in residentie
Mosselbank verbleef.
De brandweerman aarzelde niet en klom naar beneden. "Ik besefte op dat
moment niet dat ik eigenlijk twee verdiepingen lager belandde."
Brandweerman
Martin Gyselink: "Ik besef dat ik toen veel risico nam, maar elke minuut
was kostbaar". © SM
Dit ereteken
voor zelfopoffering en moed is er een voor alle collega's
Door constant met het slachtoffer te praten probeerde de brandweerman
Vallaeys bij bewustzijn te houden. Martin
ruimde ook wat puin, zodat de bejaarde man gemakkelijker kon ademen.
Ondertussen had de brandweerman ook contact met een collega op de begane grond.
"Inmiddels waren de hulpdiensten ter plaatse. We merkten echter dat de
toestand van Abel achteruit ging. We beslisten hem vanonder het puin te halen,
wetende dat hij daardoor misschien zwaarder gewond zou raken."
Uiteindelijk werd de man gered. Voor zijn vrouw, die helemaal onder het
puin belandde, kon hulp niet meer baten. Anderhalf jaar na de ramp hebben Abel
Vallaeys, die wonderwel hersteld is, en Martin nog vaak contact. "We zijn nu vrienden voor het leven. Toch heb ik een
dubbel gevoel bij die vreemde eerste ontmoeting. Ik heb jaren als paracommando
gewerkt. Toen de kraan neerviel, zetten mijn verleden en opleiding bij
de para's mij aan tot handelen. Op dat ogenblik was elke minuut kostbaar. Ik
besef echter dat ik heel veel risico genomen heb en zelf geluk heb gehad. Die
avond heb ik mijn kinderen en vrouw eens goed vastgepakt."
Op maandag 20 mei krijgt brandweerman
Martin een ereteken voor zijn daad van moed, zelfopoffering en menslievendheid.
Dit mede op vraag van Abel. "Zonder
hem was ik er niet meer. Martin heeft zijn job gedaan op een manier die
misschien niet volgens het boekje is, maar dankzij zijn tussenkomst leef ik
nog. Iemand die dat voor me doet, wordt familie", zegt de
dankbare man. Martin Gyselinck is fier op het ereteken, maar blijft bescheiden.
"Een interventie werk je niet alleen af. Die medaille is er een voor alle
collega's die dag en nacht klaar staan om mensen te helpen", besluit de
Nieuwpoortse held.
https://kw.knack.be/west-vlaanderen/nieuws
|
