Bijlagen:
DeMarePhD.pdf (298.6 KB)   

Wat gisteren veilig was, is het vandaag misschien niet meer. Wat gisteren als onveilig werd beschouwd, is dat nu niet meer. In een veranderende samenleving valt het op dat degelijke oplossingen niet meer voldoen en dat oplossingen die vandaag bedacht worden, morgen niet meer gelden.

Louis Tobback[1] stelt : ‘ Veiligheid is een recht en is een gegeven dat niemand onberoerd laat. Veiligheid is een noodzakelijke voorwaarde voor het functioneren van de samenleving en één van de belangrijkste toetsstenen voor de kwaliteit van het bestaan geworden. De kwaliteit van het wonen, werken en leven in de gemeente wordt in hoge mate bepaald door het niveau van veiligheid’.

Ik mag stellen dat ‘veiligheid’ een containerbergrip is geworden dat verschillende ladingen dekt en een term waarachter menselijk handelen schuilt gaat en verschillende actoren in de samenleving willen dit handelen kunnen beïnvloeden of veranderen. Om het begrip onveiligheid te beschrijven wil ik de definitie van Hebberecht en Cazaux[2] gebruiken : ‘Onveiligheid is (een kans op) een ongewenste verstoring van de situatie binnen een (deel van) sociaal systeem, die als bedreigend wordt ervaren en/of gepaard gaat met personele (morele, psychische) of materiële schade.’ Deze definitie omvat zowel de objectieve als de subjectieve onveiligheid die ik reeds in een vroegere tekst heb beschreven.

Naast het begrip veiligheid wordt vaak ook het begrip leefbaarheid geplaatst en de twee begrippen kunnen in de context van de definities best in combinatie met elkaar gebruikt worden. De roep naar meer veiligheid brengt maatschappelijke en bestuurlijke veranderingen met zich mee. Deze veranderingen hebben gevolgen voor de werking van de verschillende actoren die bij de veiligheidsproblematiek betrokken zijn, zoals de politie, de brandweer maar ook de administratie, de staat ... Het is de overheid die verantwoordelijk is voor de handhaving van de openbare orde en veiligheid. Als de mensen zich steeds meer onveiliger gaan voelen , komt de legitimiteit van de overheid dan niet in het gedrang? Evolueren we stilletjes aan niet van een verzorgingsstaat naar een veiligheidsstaat?

Meer en meer hoor je praten over integrale veiligheid . In bepaalde steden en gemeenten heb je al schepenen van veiligheid. Naast het begrip integraal, die we uit Nederland hebben laten overwaaien, wordt vaak ook het woord geïntegreerd gebruikt zodat we spreken over een integraal en geïntegreerd veiligheidsbeleid.

Integraal betekent volledig, één geheel uitmakend. Als het één geheel vormt wil dit ook zeggen dat onveiligheid heel wat deelaspecten kent. In het besluit : Veiligheid? Een complex begrip ... in de cursus wordt eveneens gesteld dat veiligheid geen geïsoleerd begrip is : Het staat in voortdurende wisselwerking met sociale, economische, politieke en culturele elementen van de samenleving. Naast deze elementen zou ik nog enkele andere factoren willen toevoegen zoals omgevingsfactoren, menselijke factoren, dader- en slachtofferperspectief ... . Het probleem veiligheid of onveiligheid moet je vanuit deze verschillende deelaspecten benaderen.
Integraal betekent ook dat we ons richten op tal van fenomenen die onder het containerbegrip veiligheid/onveiligheid kunnen gebracht worden. Dit houdt dus een verbreding in van de klassieke samenwerking naar een aantal beleidsterreinen buiten de traditionele bestuurlijke en gerechtelijke actoren.

Een geïntegreerde aanpak verwijst naar de noodzakelijke samenwerking van alle betrokken actoren om te komen tot een gezamenlijke probleemoplossing. Dit wordt in vakliteratuur vaak omschreven als de ‘veiligheidsketen’. Het is een keten met verschillende schakels, waarin elke schakel zijn rol moet kunnen spelen en zijn eigenheid moet kunnen behouden. Het is de bedoeling om die schakels goed aan elkaar te hechten. Daarbij bijzondere aandacht voor de schakels die de term Maatschappelijke Veiligheid binnen een excellente politiezorg omschrijven : Proactie, preventie, voorbereiding, reactie en nazorg.

Om te besluiten mogen we stellen dat veiligheid steeds meer een zaak geworden is van netwerken en partnerships. Het monopolie van politie en justitie wordt meer en meer doorbroken ( zie oa de gemeentelijke administratieve sanctie). Veiligheidsnetwerken zullen dus zo moeten georganiseerd worden dat ze maximaal doeltreffend en effectief zijn. Er moet duidelijkheid zijn over diverse rollen en verantwoordelijkheden. Maar we hebben nog een lange weg af te leggen alvorens dit te kunnen bereiken.

[1] TOBBACK, L., ‘De rol van de het openbaar bestuur bij de integrale veiligheid in Europa’, in MULDER, E. En ZUIDHOF, K., Conferentiebundel integrale veiligheid in Europa, Den Haag, NPI, 1998, 80p.
[2] HEBBERECHT, P. En CAZAUX, G., Integrale veiligheid, onderzoeksgroep criminologie, Universiteit Gent, in opdracht van de Algemene Rijkspolitie, 1997.

13-04-2013 om 11:45 geschreven door philip_denoyette_blankenberge  

Als privé-persoon was ik al enkele jaren zeer actief op sociale media, ik had en heb een twitter-account, een facebookpagina en een account op LinkedIn.  Als privépersoon werd ik op facebook vaak met politiegerelateerde vragen geconfronteerd of kon ik wat toelichting geven bij opmerkingen die op het internet verschenen omtrent onder andere  verkeerssituaties. Zo begon bij mij het idee te groeien om ook met onze politiezone Blankenberge/Zuienkerke gebruik te maken van sociale media om te communiceren met de inwoners van onze zone alsook met toeristen.  Ook het volgen van politiezones op twitter overtuigden mij van de mogelijkheden.  Als je dan ook nog op een Terugkomdag Excellente Politiezorg een uiteenzetting bijwoont van @DeFlik, Hoofdcommissaris Steven DE SMET, over de mogelijkheden van politie en sociale media, wat kan je dan nog tegenhouden om er aan te beginnen?

Tijdens mijn planningsgeprek met de korpschef op 22.03.2012 naar aanleiding van mijn tweejaarlijkse evaluatie werd als punt 5 bij het realiseren van de operationele doelstellingen opgenomen : ‘Voor zover de zone deze weg inslaat, coördineren van de inspanningen met betrekking tot de   integratie van de sociale media in de zone’.  Dit betekende de start voor de ontwikkeling van een sociale mediastrategie voor de politiezone Blankenberge/Zuienkerke.

Onze visie binnen ons mission statement bepaalt dat wij werken volgens de principes van excellente politiezorg en alle leden van de organisatie streven ernaar dat dit door de burgers als dusdanig ervaren en gewaardeerd wordt.
De visie op een 'excellente politiezorg' is gebaseerd op vier basisbegrippen, met name:

·        gemeenschapsgerichte politiezorg;

·        informatiegestuurde politiezorg;

·        optimale bedrijfsvoering;

·        maatschappelijke veiligheid.

Door gebruik te maken van sociale media kan je voldoen aan de pijlers, de kenmerken en de principes van deze basisbegrippen.

Door het implementeren van sociale media zorg  je er voor dat je extern georiënteerd bent, je staat midden in de gemeenschap, je integreert je in de maatschappij en door de reacties en vragen die je krijgt, weet je wat er speelt rond criminaliteit, leefbaarheid, veiligheid en mobiliteit.  Afgaand op de interacties kan je probleemoplossend gaan werken en een analyse maken van eventuele problemen.  Je sluit een partnerschap af  met de burger want soms vraag je hen mee te werken aan veiligheid en leefbaarheid. Het biedt ons ook de mogelijkheid om verantwoording af te leggen voor wat we doen of wat we gedaan hebben en zo stellen we ons ook transparant op.  Het biedt ons ook de mogelijkheid gebruik te maken van de bekwame betrokkenheid van de burger of dat van de medewerkers.
De interactie met de burger zorgt er voor dat wij over bijkomende informatie en kennis beschikken om op een doeltreffende en doelmatige wijze te kunnen ageren.  Het biedt ons tevens de mogelijkheid om zowel proactief als reactief te reageren op de verkregen informatie.  Wij wisselen informatie uit met de burger om zo doelgericht(er) te kunnen werken.

 Vanuit deze visie en de uitdrukkelijke opdracht van de korpschef dat onze website centraal moest staan binnen dit sociaal mediaverhaal, begonnen we te schrijven aan een sociale mediastrategie.  “We”, een team van 4 medewerkers : mezelf, de jongste postoverste en 2 jonge collega’s uit de interventiedienst. We besloten om een facebookfanpagina en een twitteraccount aan te maken. Binnen de sociale mediastrategie werd ook vastgelegd over welke thema’s  we zouden communiceren :

 ·        aankondiging van verkeersacties

·        meedelen van resultaten van verkeersacties

·        versturen van opsporingsberichten

·        oproep tot getuigen

·        aankondigen van evenementen

·        aankondigen van aanwezigheid van politie op evenementen

·        verkeersmaatregelen naar aanleiding van evenementen

·        verkeershinder naar aanleiding van wegwerkzaamheden

·        public relations

·        preventietips

en dit alles binnen het kader van veiligheid, leefbaarheid en mobiliteit.  We stelden duidelijk dat we niet de taak van de pers gingen overnemen en dat onze berichten geen krantenartikels mochten worden.  We zullen ook geen berichten brengen over bevoegdheden die niet tot ons takenpakket horen, met uitzondering als we gevraagd worden om mee te werken.

 Er werd duidelijk gesteld dat de sociale mediakanalen niet gebruikt kunnen worden als noodkanaal.  Het moet duidelijk zijn dat de burger wanneer hij dringende of onmiddellijke tussenkomst van de politie wil dit, nog steeds telefonisch contact met het noodnummer 101 of 112 of met de lokale dispatching.  We stelden ook dat vragen of meldingen geplaatst op één van onze sociale mediakanalen beantwoord worden tussen 08.00 en 22.00 uur.  Het is natuurlijk de ambitie om op langere termijn een 24 op 24 service aan te bieden.

Nadat Hoofdcommissaris Steven DE SMET in onze politiezone een uiteenzetting had gegeven over de mogelijkheden van politie en sociale media, gaf de korpschef het groen licht om op 10 mei 2012 de facebookpagina en het twitteraccount aan te maken.

Bij de start ondervonden we zowel binnen als buiten organisatie wat scepticisme om niet te zeggen negativisme.  Binnen de organisatie werden onze berichten met argusogen bekeken en dit noopte ons om snel een tussentijdse evaluatie te maken om nog eens duidelijk te bepalen welke berichten konden en welke niet.  Op onze facebookpagina kregen we ook reacties in de trend van “wat moet de politie op facebook doen, hebben ze daar tijd voor? Ze zouden beter op straat criminelen pakken”. Ook de lokale reguliere pers was niet zo gelukkig met het feit dat wij gebruik gingen maken van sociale media, zij zagen en zien ons misschien nog altijd als ‘concurrenten’ als het gaat om het informeren van de burger.

Toen we een bericht brachten omtrent het vernietigen van het koninklijk besluit omtrent het parkeren van motorfietsen op het trottoir was het of dit bericht alleen maar op de stad Blankenberge betrekking had.  Er werd op motorfiets gerelateerde websites zelfs aangeraden niet meer naar Blankenberge te komen.  Het noodzaakte ons om het bericht te verwijderen en nog eens te benadrukken dat de schorsing van het KB niet enkel gold voor Blankenberge. 

Eind juni 2012 werden we in Blankenberge geconfronteerd met een serie inbraken gepleegd door vermoedelijk een rondtrekkende dadergroep.Hierbij werd bij een garagediefstal een Mercedes    gestolen.  We besloten een oproep op onze website en onze sociale mediakanalen  te plaatsen met de vraag om uit te kijken naar dit gestolen voertuig.  Opnieuw kregen we reacties in de trend van “in plaats van op facebook oproepen te doen zou je beter gaan zoeken” enz.  Twee dagen na de diefstal laat een man, die onze facebookpagina ‘leuk vindt’ zijn hondje uit en ter hoogte van een complex met garageboxen merkt hij een Mercedes  op, nadat hij nog eens de nummerplaat op ons bericht laat nakijken, neemt hij met ons contact op en meldt hij het aantreffen van het gestolen voertuig.  Dit succes heeft onze aanwezigheid op sociale media een enorme boost gegeven en wat criticasters de mond gesnoerd.  We vonden ook nog een gestolen elektrische fiets terug via een bericht op onze facebookpagina. Ook binnen het korps ebde de meeste kritiek stilletjes aan weg en sindsdien wordt onze medewerking vaker gevraagd.

Ons twitteraccount kreeg wat nationale aandacht toen wij in het pinksterweekend 2012 gebruik maakte van twitter om oproepen te plaatsen met de vraag mee te helpen zoeken naar verloren gelopen kinderen (kinderen die ouders niet meer terugvinden en niet bij de redderspost werden opgevangen).  We maakten ook gebruik van twitter tijdens het dancefestival “Beachland” maar in beide gevallen was het effect verwaarloosbaar wat verklaard kan worden aan het feit dat we toen nog maar zeer recentelijk gebruik maakten van sociale media.  Beide initiatieven worden in 2013 zeker en vast hernomen.

Ons meest recente succes behaalden we door een aangetroffen Berner Senner te verenigen met zijn baasje.  Omdat onze chiplezer het liet afweten plaatsten we een foto van de hond op onze facebookpagina en twitteraccount.  Na 10 minuten kregen we de eerste tips binnen.  Het was uiteindelijk na een klein uurtje dat we het baasje hadden gevonden.  Het was de dochter van de eigenares die, op haar kot in Gent, ons bericht had gezien en haar moeder inlichtte van het feit dat hun hond was uitgebroken.  Dit bericht en ons oproep in kader van een onrustwekkende verdwijning gaven terug een enorme boost aan onze ‘vind ik leukers’ op facebook.  Belangrijk voor ons is het aantal mensen "praten" over onze facebookpagina en dan zitten we aan een gemiddelde van 3.300, wat aantoont dat er wat interactie is met de 'burger'.

Het gebruik van sociale media wordt als positief ervaren binnen onze politiezone.  We hebben ook de indruk dat meer mensen de weg vinden naar de mediakanalen die we gebruiken.  De drempel om zich tot de politie te richten wordt zeer laag en dat kan als een meerwaarde gezien worden.  Omdat wij ons als politiezone zo open stellen in het interactief communiceren worden wij ook vaak geconfronteerd met vragen of frustraties omtrent bevoegdheden die niet tot de onze behoren.  Zoals ik reeds aanhaalde waken wij er sterk over om geen verklaringen te doen of berichten te plaatsen die betrekking hebben tot de bevoegdheden van andere organisaties.

www.facebook.com/LokalePolitieBlankenbergeZuienkerke

www.twitter.com/PZBlankenberge

www.politieblankenberge.be 

12-04-2013 om 17:51 geschreven door philip_denoyette_blankenberge  

12-04-2013 om 12:40 geschreven door philip_denoyette_blankenberge