|
N.a.v. de vraag m.b.t. hoe ik de index zou aanpakken, heb ik 't volgende uitgewerkt.
Rekening houdend met: lagere lonen, werkgevers en impact op werkloosheid.
Los van politieke tendenzen, gericht op de realiteit van elke dag.
werknemers
Aangezien de index procentueel wordt berekend krijgen de kleinere lonen er minder bij terwijl de grote lonen,
die 't in sé minder nodig hebben, er meer bijkrijgen. Als je de index omgekeerd toepast op basis
van een boven en onderlimiet, corrigeer je dit en krijgen de lagere inkomens meer verhoging dan de hogere inkomens.
Op werkloosheidsuitkeringen zou ik geen index meer toepassen, als de werkloosheid meer dan één jaar duurt en men jonger is
dan 52. Zo wordt de kloof op termijn groter en neemt de 'aantrekkelijkheid' weer toe om te gaan werken.
voorbeelden :
iemand verdient 1800 euro bruto, index 2% levert + 36 euro op
iemand verdient 4000 euro bruto, index 2% levert + 80 euro op
Als je de omgekeerde-index toepast (met minimale en maximale bovengrens) op het voorbeeld :
iemand verdient 1800 euro bruto en krijgt een index-aanpassing toegepast op 4000 euro, dus +80 euro
iemand verdient 4000 euro bruto en krijgt een index-toepassing toegepast op 1800 euro, dus +36 euro
alles wat onder de 1800 wordt eerst gelijkgesteld met 1800 (index toegepast op bovengrens : 4000)
alles tussen 1800 en 4000 (omgekeerde bedrag vb 2000 krijgt index van 3800; index 2500 krijgt index 3300 euro)
alles boven de 4000 wordt eerst gelijkgesteld met 4000 (index toegepast op ondergrens : 1800 euro
werkgevers
voor werkgevers zou ik de extra kost veroorzaakt door de indexverhoging, dubbel laten meetellen in dat boekjaar
(2% extra op 500.000 euro lonen => kost van 10.000 euro extra aan lonen tengevolge van index, fiscaal laten meetellen
als 20.000 euro). Zo wordt de impact van de indexverhogingen meer opgevangen door de staat, voor een breed gamma
bedrijven (grote én kleine).
15-02-2012 om 13:50
geschreven door PhilComment 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
Tags:Index
|
