Gisteren zijn we naar de advocate geweest om alles door te nemen en te bespreken. Zij had zoiets nog niet gezien in de 20 jaar dat ze advocaat is. Maar ze is aan het kijken om het probleem zo spoedig mogelijk op te lossen. En als we haar bezig horen, gaat alles nog goed komen. Onze stress is dus weer voor een groot deel weggevallen. En we kunnen ook weer beter slapen (gelukkig). Nu dus duimen dat er heel binnenkort schot komt in de zaak, wat dat zou betekenen dat we toch spoedig verder kunnen met de bouw. En misschien dat we dan toch nog dit najaar kunnen verhuizen ...
Zaterdagavond belden onze toekomstige buren met de melding dat onze kelder een stukje op hun bouwgrond stond. Zij hadden dit gezien toen hun kelderfirma hun kelder aan het afpalen was. Aangekomen op onze werf, bleek dat de hoekpaal (die dus de hoek van onze bouwgrond aanduidt) rechts vooraan een halve meter te ver naar rechts werd geplaatst.
Hierdoor werd onze kelder dus ook verkeerd afgepaald en dus ook verkeerd geplaatst.
Nu volgt er dus een "lijdensweg" om te laten onderzoeken wie er precies in de fout is gegaan. Daarna kan de kelder opgebroken worden om vervolgens terug correct geplaatst te worden.
Voorlopig liggen de werken dus stil. Wij hopen dat de nieuwe kelder er kan liggen tegen het bouwverlof, zodat het huis alsnog in augustus gezet kan worden. Maar dit is allicht een beetje té positief gedacht...
Eén ding staat wel vast: het einde van onze eerste huwelijksverjaardag was niet wat wij er van hoopten en onze zondag was ook om zeep...
Natuurlijk kan je geen huis zetten op een grond waar nog bomen en struiken staan. Daarom moesten deze eerst plaats ruimen. Opeens leek onze bouwgrond een pak groter...
Eénmaal de bouwgrond van ons was, was het natuurlijk de bedoeling dat er een huisje op kwam te staan. Op Batibouw hadden we het jaar ervoor al een heel goed gevoel bij een bouwfirma, zodat we enkel nog de plannen moesten tekenen.
We hebben vele uren ideetjes opgedaan over wat we precies wilden en hoe we dat het beste konden realiseren. Greet heeft zich dan uiteindelijk aan het tekenen gezet en na vele uren en dagen stond er een plan op papier dat voor beide goed was. Hiermee zijn we dan naar de bouwfirma gegaan en op enkele (architect)foutjes na, was het plan correct en kon de echte architect dan beginnen met alles uit te tekenen, de stedebouwkundige aanvragen in orde te brengen en noem maar op.
Eind december is de stedebouwkundige aanvraag binnen gegaan op het gemeentebestuur van Holsbeek, en enkele weken later hadden we de bouwvergunning in handen. Deze moest eerst nog 30 dagen uithangen aan de bouwgrond, zodat degenen die wilden, beroep konden aantekenen. Zo ver is het gelukkig nooit gekomen.
Anderhalf jaar geleden besloten wij om een huisje te kopen of te bouwen. Op dat moment waren we er nog niet helemaal uit.
Het moest een huisje zijn met een tuintje, het werk moest gemakkelijk bereikbaar zijn, ... en bovendien moesten we er direct een WAUW-gevoel bij hebben! Zo zijn we huisjes gaan kijken in Tienen, Vilvoorde, Webbekom (bij Diest), Wilsele, Winksele, Zemst, ... en noem maar op.
Uiteindelijk was er wel bij ieder huisje iets dat niet in orde was voor ons (bv de afstand woon-werk-verkeer was toch te lang, er stond geen rechte trap om naar de slaapkamers te gaan (toch een zéér belangrijke vereiste!)) en zo besloten we om toch zelf maar zelf te bouwen en dus op zoek te gaan naar een bouwgrond.
We zijn ontzettend veel bouwgronden gaan bekijken, of eerst via via informatie ingewonnen over de preciese ligging, en uiteindelijk zijn we dan op de bouwgrond in Holsbeek gestoten. We hadden er al een optie op nog vóór dat we hem in real life gezien hadden.
Hierbij ook de foto's die ons toen hebben overhaald.
Op 1 april 2009 hebben we dan de voorlopige aan- en verkoopbelofte voor de grond getekend, iets wat later als compromis werd aangenomen. Sinds 24 november 2009 zijn we dan de enige echte eigenaars van het lapje grond.
