Hoi Kayla, mijn introductiedag is voorbijgevlogen. Voor de eerste keer in jaren heb ik het openbaar vervoer gebruikt op een onmenselijk druk moment in de ochtend. De bus was overvol voordat we halverwege waren, de decibels vlogen rond mijn oren, mensen zaten opeengepakt in dikke jassen en ongewassen lijven... en 2 klassen 6de jaars die gingen schaatsen, maakten het plaatje compleet. Ik twijfel of ik het openbaar vervoer zal blijven gebruiken, ik ben gewend aan de stilte van het interieur van mijn auto, of aan de frisse wind rond mijn oren op mijn cabrio fiets. Maar dat milieu bewustzijn blijft in mijn hoofd rondspoken, dus probeer ik het morgen nog maar eens. In de voormiddag hebben we een powerpoint presentatie gekregen over Antwerpen en Karel de Grote Hogeschool. We zaten in een aula, en hadden weinig contact met elkaar. Tijdens de lunch kwam daar al verandering in, een 30-tal studenten uit 8 landen zaten rond grote tafels, met soep, belegde broodjes en mini-koffiekoekjes en koffie en thee. Gezellig, en het kennismaken was begonnen. Na de fotosessie voor nieuwe studentenkaarten, zijn we naar een andere campus gegaan. Ik denk dat we meer straatjes hebben bewandeld dan strikt nodig was, maar ik lette niet echt op de weg, en liep achteraan in de groep met het groepje Spaanse meisjes. Ongelofelijk tof taaltje, rap, zuiders, warm en zo vertrouwd. Mijn IC kan al niet meer stuk, ik ben dan niet naar Spanje gegaan, Spanje zit in Antwerpen! De namiddagsessie was voornamelijk voorbereiden op de 4-daagse in de Walen. We hebben gedanst om het warm te krijgen, een kruiswoordpuzzel gemaakt met al onze namen (= leuk om elkaars namen te leren kennen op een ongedwongen manier), groepen verdeeld en verantwoordelijkheden opgenomen en het kompas ontleed, want we zullen enkele tijdloze dagen in een oud kasteel midden in de bossen doorbrengen, met een grotexploratie op het programma, en samen lesgeven aan kinderen tussen 3 en 12 jaar. Het doel van deze dagen is jezelf vinden. Je eigen denken en voelen komen op het voorplan, waardoor je in interactie kan gaan met anderen. We zullen ook leren om onszelf te beschermen. Als leerkracht ben je beter geholpen als je echt kan zijn. En daar gaan deze dagen om: wie ben je, wat wil je, waar sta je voor, hoe eerlijk ben je tegenover jezelf en tegenover anderen. Durf je opkomen voor jezelf, of trek je een masker aan? Onze groep reageerde heel tof. Ik heb niemand zien wegdraaien met de ogen, of niet meedoen met wat voorgesteld werd. Sommige handjes waren slapper dan anderen tijdens het dansen, maar ik vond het heel losmakend. Net wat je nodig hebt na de examenperiode. Ik kijk al uit om morgenvroeg om half zeven gepakt en gezakt de bus te nemen. Hopelijk houdt mijn kroost woord, en zullen ze elkaar niet te veel op de lip zitten, en het huis in zijn onafgewerkte staat in ere houden. Tot de volgende.
