Hello Kayla, today was a class day. Ludo gave an interactive lecture by power point presentation about our tasks, which included preparing and presenting countries of participants of the International Class, without their assistance. A puppet show as a warming up, a travel agency visit to get to know the country better, and feedback from the inhabitants to finish it off. This is a way of getting to know the stereotype views about countries. By Wednesday, we have to create a proper presentation about some elements in different countries. I'll do manners in Belgium, group members will prepare art, rituals and language. It'll be a challenge to bring it together, because all the members live in another area... On the way home, the bus had to slow down because an accident had happened. It wasn't far from my house, and the biker that had collided with a car was lying still at the side of the road. I cannot get this image out of my head. How different the evening must be for these people's family tonight and tomorrow. When my oldest son arrived at home, he talked about the motorcycle and the car he had seen on the way home, lying in the middle of the busy road, and I was glad all my boys were safely at home. Life can change in blink of an eye.
Hello Kayla, It was cold in Castle Ronchinne, very cold, but we learnt how to protect us against it... We gathered in the Antwerp Central Station and found our way to Yvoir. We walked through an old, out-of-use train tunnel (+/- 1 km) and conquered our fear of darkness. We went cross-country through the forest, up the hill, down the hill, over the water, under the trees... and found castle Ronchinne. We cooked in groups and ate a lot. We sang near the open fire, we shivered in our sleeping bags. We pictured each other a la Picasso, we danced to get warm. We went into the cave (-45m) via the river and were cold to the bone. The children of the local schools loved us, especially the ones who didn't have to do mathematics because of us! We made creative diaries to reflect about our personal functioning in a group, and what this means for us as teachers. And we got to know each other. What a dynamic way to start our 3 months' journey in International Class.
this is a picture before we went into the cave. I didn't take my camera inside, because I still want to use it after the cave... It was wet, cold but beautiful, with stalagtites and stalagmites, a letter box we had to glide through and a big curtain in calcium
Hoi Kayla, mijn introductiedag is voorbijgevlogen. Voor de eerste keer in jaren heb ik het openbaar vervoer gebruikt op een onmenselijk druk moment in de ochtend. De bus was overvol voordat we halverwege waren, de decibels vlogen rond mijn oren, mensen zaten opeengepakt in dikke jassen en ongewassen lijven... en 2 klassen 6de jaars die gingen schaatsen, maakten het plaatje compleet. Ik twijfel of ik het openbaar vervoer zal blijven gebruiken, ik ben gewend aan de stilte van het interieur van mijn auto, of aan de frisse wind rond mijn oren op mijn cabrio fiets. Maar dat milieu bewustzijn blijft in mijn hoofd rondspoken, dus probeer ik het morgen nog maar eens. In de voormiddag hebben we een powerpoint presentatie gekregen over Antwerpen en Karel de Grote Hogeschool. We zaten in een aula, en hadden weinig contact met elkaar. Tijdens de lunch kwam daar al verandering in, een 30-tal studenten uit 8 landen zaten rond grote tafels, met soep, belegde broodjes en mini-koffiekoekjes en koffie en thee. Gezellig, en het kennismaken was begonnen. Na de fotosessie voor nieuwe studentenkaarten, zijn we naar een andere campus gegaan. Ik denk dat we meer straatjes hebben bewandeld dan strikt nodig was, maar ik lette niet echt op de weg, en liep achteraan in de groep met het groepje Spaanse meisjes. Ongelofelijk tof taaltje, rap, zuiders, warm en zo vertrouwd. Mijn IC kan al niet meer stuk, ik ben dan niet naar Spanje gegaan, Spanje zit in Antwerpen! De namiddagsessie was voornamelijk voorbereiden op de 4-daagse in de Walen. We hebben gedanst om het warm te krijgen, een kruiswoordpuzzel gemaakt met al onze namen (= leuk om elkaars namen te leren kennen op een ongedwongen manier), groepen verdeeld en verantwoordelijkheden opgenomen en het kompas ontleed, want we zullen enkele tijdloze dagen in een oud kasteel midden in de bossen doorbrengen, met een grotexploratie op het programma, en samen lesgeven aan kinderen tussen 3 en 12 jaar. Het doel van deze dagen is jezelf vinden. Je eigen denken en voelen komen op het voorplan, waardoor je in interactie kan gaan met anderen. We zullen ook leren om onszelf te beschermen. Als leerkracht ben je beter geholpen als je echt kan zijn. En daar gaan deze dagen om: wie ben je, wat wil je, waar sta je voor, hoe eerlijk ben je tegenover jezelf en tegenover anderen. Durf je opkomen voor jezelf, of trek je een masker aan? Onze groep reageerde heel tof. Ik heb niemand zien wegdraaien met de ogen, of niet meedoen met wat voorgesteld werd. Sommige handjes waren slapper dan anderen tijdens het dansen, maar ik vond het heel losmakend. Net wat je nodig hebt na de examenperiode. Ik kijk al uit om morgenvroeg om half zeven gepakt en gezakt de bus te nemen. Hopelijk houdt mijn kroost woord, en zullen ze elkaar niet te veel op de lip zitten, en het huis in zijn onafgewerkte staat in ere houden. Tot de volgende.
Goedemiddag, Welkom in mijn elektronisch dagboek. Een grote stap voor mij, want ik geef niet graag mijn gegevens vrij op internet. En nu ga ik mijn ervaringen, activiteiten en hersenspinsels toevertrouwen aan iedereen die het wil lezen... Ik beschouw deze blog als dagboek, en daarom vind ik het gemakkelijker als ik kan schrijven aan 1 fictief personage. Dat zal Kayla zijn, een kleine, zwarte Labrador puppyknuffel die ik afgelopen weekend op de overzet vanuit Engeland heb gekocht. Kayla zal mij vergezellen op mijn omzwervingen doorheen ons Belgische land. Ze heeft haar echtheidstest doorstaan toen ik gisteren mijn inkopen heb gedaan in een lokale supermarkt. De kassierster dacht dat ik een echt hondje bijhad in mijn tas.. grappig, en exact de reactie waar ik op hoopte.
Volgende week begint namelijk mijn internationale klas. Maandag introductie, en dinsdag al gelijk weg voor een vierdaagse naar de Walen. Een dertigtal studenten gaan elkaar daar beter leren kennen, samen koken en samen op stap gaan, ik vermoed een soort overlevingstocht?, en we gaan lesgeven aan Franstalige kindjes tussen 6 en 12. Kayla zal van pas komen, want ik studeer Engels, biologie en aardrijkskunde, en heb enkele jaren in Catalunya (Spanje) gewoond, dus mijn Frans, daar staat Vlaams haar op... een afleidingsmanoeuvre kan dan geen kwaad...
Ik hoop veel op te steken van de andere deelnemers aan de internationale klas. Hoe het onderwijs geregeld is in hun land, hoe leerkrachten daar opgeleid en behandeld worden, wat de opvoedingswaarden zijn in verschillende Europese landen, en ik hoop ook heel wat te weten te komen over hun taal. Want als er iets is dat Europa speciaal maakt, is het die unie, met al die verschillende talen.
Tot schrijfs, want je weet, wie schrijft, die blijft.
Hello Kayla, 
