Nog niet zo heel lang geleden was het onweer in mijn kop. Gedachten als bliksems die mijn hersenpan schroeiden. Rook uit de oren.
Een kameraad gaf me dan een boek. Literaire vriendschapstherapie. Het boek was getiteld: Zoon van de bergen, de Bomen en de Zon. Het byzondere levensverhaal van Little Tree, een Cherokee-indiaan, schrijfsel van een zekere Forrest Carter.
Dat boekje bleef maanden op de planken liggen omdat het rook naar een feel good-boodschap en dat was het laatste waar ik behoefte aan had. Een van mijn ontelbare onhebbelijke trekjes. Een uitgestoken hand wordt eerder gekust dan geschud. Arrogant eigenlijk, soit.
De bliksems in mijn kop werden vonkjes en de rook ging als vanouds terug in en uit mijn longen. Little Tree kon van de plank gehaald worden.
Het verhaalt over een vijfjarige die zijn ouders verliest en bij zijn grootouders terecht komt, Grandpa and Grandma en door hen wordt opgevoed, ergens in Tennessee. De knul trekt met Grandpa door de bossen en drinkt de wijsheid die de 'zeventig en nog wat jaren' oude man in zijn lijf en ziel heeft zitten. Nogal wat, ondanks of dankzij de man geen woord kan lezen of schrijven. Little Tree leert hoe een door honden opgejaagde vos in cirkels rond zijn hol vlucht, de cirkel steeds kleiner maakt om uiteindelijk bij zijn hol uit te komen; waarom een uil in de bossen blijft en een havik op de bergkammen; dat een Cherokee leeft met het wild en niet van het wild. Een Cherokee neemt wat hij nodig heeft. Alles wat in het bos leeft en groeit maakt deel uit van zijn wereld, die enkel kan blijven bestaan door wederzijds respect en een wederzijds begrijpen. Hij speelt spelletjes met vossen en bomen. In tegenstelling tot de blanke jager die nu eenmaal dertien fazanten neerschiet als hij dertien fazanten tegenkomt. Little Tree leert waarom politici nergens voor deugen. Hij hoort Grandma vertellen over de kracht van het spirituele denken: 'Natuurlijk was begrip en liefde hetzelfde, zei ze, alleen mensen bekeken het te vaak verkeerd en deden hun best om de indruk te wekken dat ze van de dingen hielden terwijl ze ze niet begrepen. En dat kan niet eens. Ik besloot meteen dat ik voortaan zou proberen om praktisch iedereen te begrijpen, want ik voelde er niets voor te verschijnen met een geest als een hickorynoot.' Little Tree krijgt een opvoeding zonder schoolbanken maar op de bergflanken, in de bomen, onder de zon, uit het hart.
Sereen en integer. Feel good. Ik kon het hebben en genoot ervan.
Tot ik Forrest Carter even googelde. Zijn ware naam was Asa Earl Carter, geboren in 1925, gestorven in 1979, een leider van de Ku Klux Clan, en een rabiaat voorvechter van segregatie.
Bliksem. Hoe kan iemand die gesloten executies organiseert een dergelijk integer verhaal schrijven? Kortsluiting en verwarring. Het verhaal van Little Tree ademt een rechtvaardigheidsgevoel, mannen met witte puntmutsen waaruit laffe oogholtes zijn gesneden zijn de negatie van rechtvaardigheid. Zure smaak van ideologische paradoxen. 'Grandpa leefde mèt het wild, er niet vàn. De blanke bergbewoners waren driest en Grandpa had veel geduld met ze. Zij namen hun honden mee en jaagden met veel lawaai door de bergen, kriskras achter het wild aan, totdat alle wild zich uit de voeten maakte.' Hoe lees je dit als je weet dat de schrijver bij tijd en wijlen een kap over zijn hoofd trok om op ander wild te gaan jagen? Nogal Verwarrend. Hoe lees je de kritiek op de 'blanke jagers' als je weet dat de KKK zowat alles wat niet protestants en blank is probeert uit te roeien? Ik kom er niet uit. Maar de bliksems vonken zachtjes en vonkjes verhelderen niet.
Met dank aan mijn kameraad die me dit verhaal cadeau heeft gedaan, en er met een knipoog aan toevoegde: 'Eigenlijk is dit een kinderverhaal.' Wees wel kameraad, een kinderverhaal met duizend dubbele bodems.
Oktober 2014 en er hangen duistere wolken boven ons cultuurlandschap. Onze ongebakken nieuwe minister van cultuur schudde onlangs de volgende scherpzinnigheid uit zijn mouw: 'Cultuur maakt gelukkig. Het dient voor niets, behalve algemene tevredenheid en geluk.' Tja, we move on. Ik was een weinig jaloers toen Michael Van Peel me in een opiniestuk voor was met de bedenking dat een dergelijke half gekookte definitie van cultuur zelfs de boys and girls van de entertainmentbusiness niet zou kunnen behagen. Ook soaps doen aan maatschappijkritiek, weet je wel. Tevredenheid en geluk, met een fijne knipoog naar het onconventionele.
Lange tijd kon je in het postkantoor aan de Belgiëlei in Apen een veredelde poster - of was het een kunstwerk - zien hangen die nogal kernachtig de taken en plichten van kunst probeerde te verwoorden. Geen. Ik heb er helaas geen foto van genomen en ben de exacte woorden kwijt. Hij is ondertussen om een of andere obscure reden weggenomen, maar het kwam ongeveer op het volgende neer: kunst heeft taken noch plichten. En op een bizarre manier oversteeg die poster de gerecupereerde leuze van l' art pour l' art. We zijn uiteindelijk een goeie honderd jaar verder. Eigenlijk ging die poster over een noodzakelijke onafhankelijkheid.
Kunst knijpt, wringt en kneedt. Niet noodzakelijk intentioneel, zelden met een vingertje, maar als men de noodzakelijke onafhankelijkheid van elke creatie respecteert komt men er niet met tevredenheid en en geluk. Kunst hoeft niet te schoppen, niet te zalven, maar 'tevredenheid en geluk' kunnen - of mogen - nooit de motor zijn. De kunstenaar voelt en vertaalt zijn wereld, interpreteert, en dan wordt er iets geboren wat meestal moeilijk verkocht kan worden. Tot de noodzakelijke onafhankelijkheid een economische waarde krijgt. Bezongen in galerijen, op (grote) podia en beurzen. Hardgemaakt op veilingen. Plots krijgt kunst een stem: valuta.
Kan men een getal plakken op creaties, halfbakken minister? Tevredenheid en geluk. Zijn die economisch meetbaar? Wat met een schrijver die een onbeduidende roman ineen tracht te flansen, in de idiote veronderstelling dat hij met zijn onnozele schrijfsels tevredenheid en geluk aan een halfbakken minister zou kunnen schenken? Wat met een pottenbakker die na een economische wensdroom heeft besloten een paar duizend beeldjes van een minister te kneden en ze vervolgens maar half te bakken? Wat doe je met vul zelf maar in...
Maatschappelijke relevantie.
Een maatschappij waarin cultuur meppen rond de oren krijgt, is een perverse maatschappij. Bad Omen. Een samenleving waarin de kunstkreet, in al zijn noodzakelijke onafhankelijkheid, wordt gesmoord is ten dode opgeschreven. Een samenleving waarin behaagzucht originaliteit achterwaarts neemt heeft geen toekomst.
Maar vooralsnog staat het cultuurpispaaltje nog steeds recht. Bloed pompen!
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
