We kregen een hoop boeiende info over het leven in de marshes.Geen plant,dier of vogel die Marek niet kende.Reewild en zwijntjes kregen we ook te zien,alsook een marter.Elanden zat,in de verte...Na weer een intense dag en een heerlijk maal stond klaasvaak al te lonken.Morgen zou onze laatste dag zijn in Gugny.En we moeten er weer vroeg uit,je weet intussen al wel waarom...

Heel traag reed Marek over het weggetje tussen moeras en bossen.Een tot de verbeelding sprekende omgeving gleed langzaam aan ons voorbij.

Yes, riep ie plots.En inderdaad,op een open stuk stond een eland te grazen in de ochtendschemering.We stonden nog niet stil of het dier was al groten

deels verdwenen in het riet.Mijn sony kon nog net de witte achterpoten vastleggen.The next will be better.Ik geloofde hem graag.

Hélaas.Dit scenario herhaalde zich de hele ochtend.Ze waren er wel,maar amper zichtbaar.

Tijdens het ontbijt was onze gids opvallend stil.Hij verstond er zich niet aan dat er geen enkele zich liet vast leggen op de gevoelige plaat.Om 13u wou hij het opnieuw proberen.Ditmaal gingen we diep de bossen in.Ieder plekje dat in aanmerking kwam werd aan gedaan.En dat waren er veel!

Te vergeefs.Geen elanden.Zwaar teleurgsteld reed hij terug naar naar de B&B.Daar werd het avondeten reeds geserveerd.We zouden immers met de boot de rivier op gaan.Bevers.Niet in het avondlicht,maar met een spotlight!Marek beloofde ons een mooi spectakel .Dus in het donker fotograferen met een soort halogeen als verlichtingsbron.En hij had gelijk.

We waren nog maar goed vertrokken of het licht scheen op een bever.Het dier had totaal geen last hiervan en deed zijn ding alsof we er niet waren.

Nochthans waren we maar een goeie 10 meter van hem verwijderd!De motor werd afgelegd en we werden één met de stilte,het water,de duisternis en de bever.

Een ongelooflijke ervaring.Op een gegeven moment zwom het dier op een meter afstand van mijn lens.Klaarblijkelijk zich niet bewust van wat dan ook.Er dienden zich nog enkele bevers aan en de lol kon niet op.Flink onder de indruk van dit natuurschoon gingen we huiswaarts.Het gebrek aan elanden was totaal vergeten.Marek daarentegen kon de slaap moeilijk vatten...

Maar goed,het was geboekt en we gingen.Na een korte vlucht en een iets langere autorit kwamen we aan in Gugny.Een gehucht niet zo ver van de wit-russische grens.Met welgeteld één permanente verblijver,niet echt druk dus.Onze gastvrouw van de B&B en onze gids Marek Kosinski stonden ons al op te wachten.Een gemeend hartelijk onthaal met koffie en een dikke knuffel van de drie honden deshuizes.Na wat gebabbel stelde Marek ons voor om de benen te strekken in het moeras.Het was tenslotte nog maar 17u.Nee we hadden geen laarzen nodig.

Ha,dat ging dan nog meevallen.Eventjes later stonden we te genieten van de overweldigende natuur.Wetland tot zover het oog reikte.Oorverdovende stilte,die alleen door de talrijke vogels verbroken werd.Kraanvogels in de verte en rond ons hoofd een boze watersnip die met zijn typische geluid liet verstaan dat we niet bij zijn nest moesten komen.De tevreden blik van mijn vrouw sprak boekdelen.In gedroom zag ze de elanden al staan.

Samen met Marek de planning van de komende dagen doorgenomen onder het genot van de ondergaande zon.

Het zag er werkelijk rooskleurig uit...

Het avondeten waar ik eigenlijk een beetje schrik voor had,bleek warempel een waar genot voor de inwendige mens.

Toch maar vroeg gaan slapen.s'Anderendaags moesten we al om 5u30 uit de veren...