Hier heeft Cédric lang naar uitgekeken nl. zijn verjaardag vieren
in de perenklas in het bijzijn van al zijn vriendjes.
De juf had de verjaardagsstoel klaargezet en de vlaggetjes al opgehangen.
Cédric mocht eerst een kijkje nemen in de spiegel om zijn kroontje
te bewonderen. Een beetje verlegen keek Cédric in de spiegel.

 

Weer op de verjaardagsstoel liet hij zien hoeveel jaar hij nu is.
Wij telden  1 2 3 vingers.
Nu wist de juf perfect hoeveel kaarsjes zij op de taart moest zetten.
Taart? Welke taart? Nee juf, Cédric bracht superlekkere chocomousse mee
en ook nog cakejes met gekleurde bolletjes erop.
Dus bouwden we een torentje van chocomousse met bovenaan drie kaarsjes.
Blaas nu, blaas nu maar!

 

Goed zo, bravo, helemaal alleen heeft Cédric alle kaarsjes uitgeblazen.
Nu is het tijd om het pakje open te maken. Wat zijn we nieuwsgierig!
 Alle vriendjes beginnen spontaan te raden : een boek, een puzzel,...
Nee, hoor, we kregen play dooh- klei om ijsjes te maken en een
heel mooi rood treintje. Dankjewel, Cédric voor het mooi cadeautje,
hier gaan we nog veel plezier aan beleven.

 

Dan zijn we de zaal in getrokken om te zingen en te dansen voor ons fuifnummer.
Kriebel, kriebel, gelukkige verjaardag Cédric en een hele dikke kus.

 

Nog een mooie tekening maken voor onze jarige, zodat hij later
met veel plezier kan terugdenken aan zijn vriendjes van de perenklas.

 

Nu mochten we eindelijk snoepen van de chocomousse en de cakejes,
hmmm, zo lekker. Kijk maar eens naar die chocomondjes! :-P

 

 

Oeps, we zijn vergeten om onze jarige een cadeautje te laten kiezen.
Nadat hij de doos had opengemaakt wist Cédric pecies wat hij graag wou,
een fluitje, nu maar hard blazen!

 

Toen Cédric klaar was om naar huis te gaan kreeg hij Jules mee in de draagzak.



Veel plezier Jules bij Cédric en wij zijn benieuwd naar al je belevenissen die
je ons morgen zal vertellen.
Tot morgen, perenvriendjes!