Gistetenavond afscheid genomen van onze Italianen, Katia zal allicht niet verder kunnen. Goed geslapen en dan opnieuw uitgrbreid ontbijt. Dat vam gisteren moesten we niet betalen... Zat niet in de computer. Benieuwd hoe lang het gaat duren vooraleer de reuk uit de kamer weg is. Gaby kende zogezegd de weg (enfin hoe we moesten vertrekken). Na10m zaten we kn zuidwesten ipv noordwesten. Start was totaal verkeerd. Nederlandse gids bovengehaald kaart Santiago en leesbril. Wat later zaten we terug.goed. Aan kruidpunt iemand met rugzak, Spanjaard die goed Engels sprak. Ging wel snel en wij er achter. Haast en spoed.... Km verder alweer verkeerd. Spanjaard is 5 keer de weg gaan vragen (zeker km omweg gedaan... Novhtans is alles schitterend.aangegeven, incl afdtand met 3 cijfers na komma). Alto di Mar do Ovellad (280m) steiler en zwaarder dan verwacht. Onze twee fransen ook ontmoet (jean-claude en Christina). Ze gaan voor ons koken, Gaby zorgt voor de.wijn en ik voor de Chimay. Na terugkomst in albergue(sa. Jose), al direct kenmerkende odeur. Vandaar oproep aan supporters: waar kan ik weekje komen logeren tot pelgrimsreukje weg is (kamer met venster dat open kan, badkamer met alles er op en er aan).
Ps: dacht me woensdag op gemeentehuis in tenue aan te melden voor laatste stempel maar vrees dat get gebouw dan voor een paar dagwn dicht moet.
Raar, nog een paar dagen en finito. Sinds vanmorgen raar gevoel.
Op plein voor Cathedraal alle bekenden van laatste dagem teruggezien behalve christiana want die mocht gratis gaan eten in de Parador (in de keuken allicht menu peregrino).Pierre stopt er mee. Jean-Claude enChristiana vertrekken morgen ook richting fisterra. Kathia heeft heel veel zeer maar zou dolgraag verder gaan. Voor haar is de Camino niet af als ze niet in fisterra geraakt. Mer hum gaan eten en dan nog pintje gaam drinken (zelfs 2) om te kunnen slapen. Prijs voor 6 consummaties: 6 euro en je kreeg er nog hapjes bij.
Vannacht niet in slaap kunnen geraken. Was aan het stappen? Misschien te maken met bed en kamer: geen dortoir, geen stapelbed, geen gesnurk, lakens ipv slaapzak wie weet, klokken van de kathedraal: elk kwartier bonk, elk halfuur: bonk bonk en dan op uur volgens aantal. Er fris ruikt het hier ook niet. Vanmorgen ontbijtbuffet, hoognodig want Galicie heeft me precies nog wat meer doen vermageren. Dus ontbijt zoas ik in maanden niet meer gehad heb (10 euro): vers fruitsap, vers fruit, hesp, salami,kaas, confituur en honing, diverse soorten brood, tortillas, youghort, cake Santiago, etc etc Wat kaartjes gaan kopen (oa voor accueil jacquaires van frankrijk en zwitserland) en om 11u15 richting kathedraal voor pelgrimsmis. Zat vol, er moesten er recht blijven staan. Omhaling had blijkbaar genoeg opgebracht want op einde werd er gezwaaid met het beroemde wierrookvat, de botafumeiro. Ze zwaaiden wel in de andere beuk van de kathedraal, wellicht zaten daar de peregrinos die zich nog niet hadden kunnen wassen. Onze Italianen waren er ook, met hun afgesproken om vannavond te gaan eten. Ze zitte bijna 2km van kathedraal, wij bijna 200m. Ze gaan deze middag wat rusten want morgen vertrekken ze net als wij verder. Samen met Gaby deze middag kleinigheid gaan eten. Gaby is op kamer in slaap gevallen. Ik heb kaartjes verstuurd en alvast busstation voor terugreis gaan opzoeken. Heel erg ver is het niet.
Ps: personeel hotel heeft ons gezegd dat schoenen niet in de gang mogen. Hoe ze kamer en badkamer wat proper hebben gekregen weet ik niet. Badkamer is omgedoopt tot droogkast. Heb er zelfs wasdraad gehangen....ik heb die koord dus niet voor niets meegesleurd!
Dag 91 Arzua-Santiago de Compostela(40 cum 2032 fis 87,2)
Deze nacht is de regen met bakken naar beneden gevallen. Vanmorgen was er nauwelijks verbetering. Eigenlijk niet veel goesting om alweer in die nattigheid te vertrekken. Vanmorgen voor start effe nieuwe schoenen geprobeerd maar nee, durfde niet. Er stond 35 km op planning en dat met nieuwe schoenen.... En ik zou ze kunnen vuilmaken. Een Engelse vertrok vlak voor ons en er zat grote scheur in haar schoen ..... Beslissing was direct genomen: met oude en zien of ze het houden (ervaring opdoen tegen als ik nog eens kom). Trouwe supporters hebben trouwens gezegd dat ik met de oude schoenen in Santiago moet aankomen. Gelukkig plaats in rugzak als ik regengerief aan heb. Nog uitgebreid ontbyt genomen en rond 8u15 vertrokken, redelijk laat. Intussen met Gaby afgesproken om planning te veranderen.Heeft met dit weer geen zin om in Monte do Gozo te overnachten (en dan morgenvroeg met natte kleren te vertrekken). Eerste stuk wat lastig want bleef lang donker, regen en preztl lamp is bijna uitgeput. Om 11u koffie gaan drinken en in buitengaan onze 2 fransen van gisteren ontmoet (zaten aan overkant, om 7u vertrokken). Waren 10 min weg tot ik besefte: flesje water, net gekocht vergeten. Gelukkig was er wat verder kraantje... Smaakt minder goed maar enfin, je moet blijven drinken. Intussen was het nog geen 5min droog gebleven. Rond 13u30 resto binnen met lekkende kleren. Heb pulpe besteld ((inktvis) a la plancha met cola. Na vertrek voelde ik al direct dat er iets mis was .... Te weinig suiker. Dus wat verder terug gestopt voor banaan die nog in rugzak zat. Gaby had ik snel terug ingehaald en dan op automatische piloot. Na kwartier min of meer droog begon het nu nog harder te regenen, kwam mist op en veel wind. Geen hond te zien zelfs nauwelijks nog pereginos (waar zaten die). In Monte di Gozo zo'n groep van 20 ingehaald die daar wilden stoppen. 50m verder opnieuw onze 2 fransen, stopten ook. Op km van einde 2 mankende figuren gezien: vader en dochter italianos. Fantastisch dat ze het ook zo snel gehaald hebben. Vlak bij kathedraal hotel gevonden, spijtig genoeg kamer met dakraam dat nu niet open kan ( raam bad wel). Er hangt hier een echte pelgrimsreuk. Geen mogelijkheid voor was of drogen, alles hangt in kamer en badkamer. Alles nat, ondergoed en kousen kan ik zo uitwringen. Geld in portefeuille, in plastiekzak, klammig. Gaby fototoestel gaat niet meer dicht. Intussen al "diploma" gaan halen.... Mens deed moeilijk omdat ik geen stempel van Sarria had (meer dan 2000 km stappen en dan moeilijk doen voor stempeltje .... Had Gaby nichtans verwittigd toen we door Sarria stapten). Tickets bus naar Antwerpen ook al gekocht (22 okt om 11u30, aankomst 23 okt). Morgen toerist uithangen en naar kathedraal (ziet er niet proper uit). Overmorgen verder naar het einde van de wereld. Ultreia!
Etappe zonder veel geschiedenis. We dachten dat het vandaag kon regenen(probleem: wat met schoenen want ik krijg ze niet onder regenhoes), maar het bleef heel de dag droog. Was van gisteren was nog kletsnat (4 wasmachines in albergue maar geen droogkast). Wat later opgestaan en ontbijt met toast en chocoladekoek. Twee flesjes water gekocht, krijg kraantjeswater nog nauwelijks binnen. Parcours blijft aangenaam , weinig asfalt.Nog af en toe stekelige helling maar nooit lang. Wat meer volk onderweg, teken dat we laat zijn vertrokken. In Melide ronf 11u, inkopen gedaan maar te vroeg voor picknick..Dus met zware rugzak nog uurtje verder(wel direct peer gegeten die moest ik dus niet meer meesleuren, rest: sardienen, tomaat, banaan, kleine baguette, chocilade en busje cola).Heb intussen ook oorzaak schouderprobleem gebonden: bovenstuk te hard aangesnoerd, kliksysteem drukte op schouder. Na Boente picknickplaats gevonden aan de kant van de camino, geen kat te zien tot we alles haddem kllargezet om te gaan eten...toen passeerden alle bekenden van de lastste dagen. Enfin, duurde kwartier alvorens we konden eten.Cola werkt fantastisch op m'n gestel, in sneltreinvaart vertrokken en merendeel terug ingehaald,.Gaby kon nauwelijks volgen. Onderweg enkele kms gestapt met Duitse uit Frankfurt.(jeannette), sprak redelijl Frans zodat ook Gaby kon meepraten. Ze bleef maar praten, waar ze adem vandaan haalde? Soms verstond ik er geen woorf van. Begrepen dat ze in Ponferrada laat was toegekomen allen nog.plaats in kelderdortoir en dat ze daar gebeten is door beestjes..In Arzua voor we het merkten. Logement in Via Lactea. Seffens eten met 2 fransen: jean claude en christina(jc heeft baard laten groeien).
Dag 89 Ferreiros-Pallas de Rei (35,5 cum 1963 sdc 69,3)
Volgens km-palen hier nog 64 km. Vanmorgen om 6u op en zonder desayuno op pad. In Ferreiros was alles nog donker (in albergue trouwens geen keuken, zelfs geen automaat).Wel in rapte nog laatste magdaleintje (cfr. Eddy S) dat ik al dagen meedraag opgegeten. Ook in volgende gehuchten was alles nog gesloten. Pas in Portomarin( na meer dan 9km) de nodige versterking. Zumo naranja, cafe en toastas. Tok op niet veel, 2 miezerige kleine halve broodjes die ze effe op de grill hadden gelegd. Intussen begin ik me zorgen te maken over preztl lamp:minder licht (hopelijk kan ik hier juiste batterijen vinden). Parcours op en af, dikwijls op kiezel/steenslag wegje langs de straat (weinig verkeer.... behalve taxis die blijkbaar gebruikt worden door toeristsn die zich als pelgrims voordoen. Lukt niet, je herkent ze direct: kleine rugzak of rugzak met niets in, propere kleren, nieuwe schoenen, meestal gaan ze (een stukje) vrij snel, soms zingen ze zelfs. Groep Koreanen voorbij gestoken. Aantal Amerikanen onderweg neemt toe.In Gonzar was bar met terrasse. Het zat daar vol volk. Twee flesjes water gaan kopen en weg. Op alle volgende terrasjes zit meer en meer volk.... We stoppen pas in Ventas de Naron, verloren gat met aire de repos, albergue/resto en piepklein kerkje. Sandwich ham besteld , limonade en caloriebom met chocolade gekocht.Sandwich leek meer op half brood. Wandelen ging me vandaag wat minder, kwam niet in goede ritme, was meer gesleur. Linkerschouder begint ook zeer te doen allicht van rugzak gisteren. Sleur nog altijd die zware nieuwe schoenen mee. Oude schoenen lijken het te zullen houden alhoewel de gaten nu nog wat groter zijn. Voelde de extra verluchting vanmorgen bij stappen. Maar nu regent het.....
Dag 88 Triacastela-Ferreiros(32 cum 1928 sdc 103,8)
Volgens mijn gids nog een goede 103km tot Santiago, volgens de palen onderweg(er staat er nu een elke 500m, nog 98!). Met die Koreanen op de kamer was het niet te doen. Komen binnen en eerste wat ze doen (goedendag zeggen doen ze ook al niet) is vensters dichtdoen. Dan zetten ze al hun gerief op de vensterbank zodat je de venster zelfs niet meer op een kier kan zetten (remember 7 van de 9 bedden waren bezet). Na terugkomst van eten maakten we rugzak klaar voor morgen en klaar om te gaan slapen. Zij kwamen dan binnen morreldem wat aan hun bed en deden luiken vensters dicht en dan terug we g. Om 23.30 kwamen ze terug (normaal stilte vanaf 22u). Gaby en ikzelf waren net in diepe slaap. Gast die boven Gaby sliep moest dan slaapgerief nog gaan zoeken (in rugzak die aan kop van bed van Gaby stond). Op en af dat bed en terug om toilet te doen. Zeker kwartier geduurd, daarna nog uur liggen spelem met Ipad (gaf licht). Juffrouw achter mij moest ook alles nog zoeken em om wat te vergemakkelijken had ze grote lamp die hele kamer verlichtte. Vanmorgen lagen ze natuurlijk allemaal nog te slapen. Op geruis van m'n plastiekzakken reageerden ze niet. Kon het niet laten om zak met nieuwe schoenen "per ongeluk" te laten vallen, ..ze reageerden. Vandaag "full breakfast" (vers fruitsap koffie en croque monsieur). In donker op weg (pretzl lamp begint wel uitputtingsverschijnselen te tonen). Hebben gekozen voor route via San Xil en dud niet over Samos. Zeer mooi parcours, rustig weinig volk. Gaat meestal over landwegen langs hoeven en gehuchten. Op en af. Onderweg nog Serge(fransman) en 2 duitsers van gisterenavond tegengekomen (waren gestart om 7u, wij om 7u30). Overnachten in albergue cruceiro. Mooi blijkbaar nieuw geval .... hoe kunnen ze dat betalen met 10euro per persoon?
Onderweg staan om de 500m palen om afstand tot Santiago aan te geven. Afstand is anders dan in boekje. Hoopten dat paal 100km iets speciaal zou zijn maar niets. Was wel helemaal beschilderd door peregrinos. Morgen lange etappe .... tot hiertoe geen koreanen gezien, kans dat we kunnen slapen.
Ik slaag er niet in om mijn horloge te verliezen. Dat ding is trouwens ook oersterk. Vanmorgen na ontbijt nam ik fototoestel uit rugzak (compartiment vooraan waar ik ook kousen droog), gesp alles vast en wat ligt op de.grond? .... mijn horloge. Is waarschijnlijk gisteren blijven hangen aan fototoestel steek dat ding in mn zak als im geen rugzak heb (ps: armband al tijdje kapot).
z
Ik weet dus terug hoe laat het is
Dag 87 O Cebreiro-Triacastela (22 cum 1896 sdc 142)
Vanmorgen wilden we wat later opstaan om van het panorama 's morgens te kunnen genieten (en over bergwegjes in donker is ook niet alles). Begon al goed, Gaby had vergete wekker te verzetten liep dus om 6u af zoals gewoonlijk! Enfin nog wat liggen woelen maar half uur later begon iedereen toch lawaai te maken (ncl koreanen want lag een bende in zelfde dortoir). Iets na 7 klaar. Wilden juist naar dorp gaan voor onze desayuno (voor analfabeten spaans voor ontbijt) toen we amerikaan (of brit) tegenkwamen. Is altijd zeer vroeg weg, steeds alleen en zegt nauwelijks iets. Was teruggekomen want weg was in donker en mist niet te zien. Wij dus naar de bar en die gast.was er ook al. Die bestelde koffie en toast en gi.g met z'n koffie al aan tafeltje zitten Ik bestelde m'n zumo(? zou fruisa moeten zijn, spaans schrijven gaat nog niet zo goed), toastas n cafe. Aangezien Gaby steeds cafe solo vraagt (americano) moet ik steeds con leche vragen (met melk dus) en beleefd blijven por favor. Vrouw was blijkbaar wat verstrooid want ik kreeg toast van die gast. Kon er niet mee lachen, mompelde iets als enjoy it. Kan er ook nier aan doen dat ze toast was vergete,.We hadden bijna gegeten ( 2de tas koffie)toen onze Italianen binnen kwamen vaderDominique en dochter Katia. Had hem gisteren ook al gezien in dortoir (had haardroger vast!). Ze trakteerden ons op cake (denk dat ze er ook graag van af wildsn groot.geval). Stappen ging goed maar voeten staan vol blaren en heeft nu ook pijn aa knieen.
Weg van vandaag was heel mooi door berglandschap va Galicie. Nog veel nevel in dal. Rustig gewandeld en op zo'n 3km van einde picknick want we kregen mhonger. Gaby had pech: ring van sardienenfoosje afgebroken kreeg het niet meer open. Als een van eersten aangekomen. Goed logement .... maar nu zijn er wat koreanen binnengestormd (dede al direct vensters toe). Wat verder is goed resto, overwegen menu del dia ipv menu peregrino. Vanmiddag al tortilla gaan eten en quesos met miel (zachte kaas van koeienmelk met honing). Kreeg niet meer open.
Dag 86 Villafranca del Bierzo-O Cebreiro (28 cum 1874 sdc 168,2)
Goede nachtrust doet wonderen. Kamer met 2. Enig probleem: proberen niet van bedladdertje te tuimelen, erbarmelijke constructie. Wilden er vandaag.vroeg aan beginne want zou lastig traject worden (28,4km 800m hoogteverschil te overwinnen waarvan 650m in laatste stuk). O cabreiro ligt op hoogte van 1306m en is soort museumdorp, oudste pelgrimsrefugia van de st.jacobsroute.Begonnen alvast met vertraging want ontbijt was niet op tijd klaar, iedereen zat al te wachten.
Vertrek in pikkedonker want nog vroeg en we zaten in soort v-dal. Probeerden frans koppel te volgen maar die gingen veel te snel, precies of de aankomst al km verder lag. Na tijdje kwam straat op kruispunt. Volgens mijn gids moesten we de rivier volgen maar ik volgde op 20-tal m. Fransen twinfeldwn want geen pijl te zien maar Gaby zei dat we door tunnel moesten. Ik vond het eigenaardig, geen pijl aan ingang tunnel maar wilde in donker niet alleen nog eens gaan checken. Halverwege tunnel(schat 400m) kwamen we tegenligger tegen. Fransen vroegen ok maar die man zei dat we in verkeerde richting gingen. Gaby beweerde echter dat we juiste weg volgden, klopte met zijn gids. Op einde tunnel alweer niets te zien maar links was bar open. Kon Gaby overtuigen om te gaan vragen ..... verkeerde richting. Uiteindelijk nam Gaby nog eens zijn gids... maar daar stond dat we onder viaduct moesten ...... moest Gaby wijsmaken dat viaduct iets anders is dan tunnel (weet niet wat.zyn beroep was maar duidelijk geen ingenieur). Wij dus met zijn allen terug (km niet meegerekend).... en pijl naar rechts stond er wel duidelijk aan overkant van kruispunt (haast en spoed....). Tot Ruitelan(afstand ca 19km) meestal op beton langs de baan (wel beschermd door betonrail). Daana werd het mooier zelfs schitterend. Prachtige uitzichten, bergpad, soms steile stukjes maar niet echt lastig voor ons. Was wel blij dat na picknick (in gras want we hadden laatste rustplaats overgeslagen) rugzak wat minder woog. Als je wou dan kon je elke 50m nieuwe foto nemen. Boven op O Cabreiro werden we verwelkomd door meute Hollanders (met bus boven gekomen, puur toeristen). Ze vonden het prachtig wat we deden, van sommigen kregen we zelfs bravo! Albergue municipal lag aan einde dorp .... een fransman vroeg de weg maar zag aan gezicht van de man dat het een van de Hollandse toersten was. Die maakte toch gebaren van dodo en slapen, die man was zelfs de albergue gan verkennen. Blijkbaar had die meer kennis dan eersten want die vroegen me of ik hier op hotel bleef slapen!Ja als je dortoir van ca. 60 bedden een hotel durft te noemen. Bedkeuze kon iets beter: boven maar erger vlak naast Gaby ik dacht dat ik na Micheline (canadese) het ergste had gehad. Na douche bleek horloge weg. Alles afgezocht zelfs in afvoerrooster van douchen. Receptie verwittigd. In dorp iets gaan drinken (gratis wifi maar onbruikbaar wegens slechte kwaliteit) . In oud schuurtje nog wat gaan kopen want was Tienda (hier soms ook supermarket genoemd .... 10m2 ?
Nog wat gebabbeld met Deen... beter niet gedaan want die bleef maar doorrazen over Cromwell, inuits, dat die geen alcohol verdragen, Calvijn, etc Blij dat Gaby me kwam redden. Met 6 gaan eten (fransen en canadees Quebec). Zoals steeds Menu de peregrino. Koos groentensoep (lag kool in en aardappelen) en eieren/ham zoals steeds geflankeerd met frites. Dessert taart santiago (alleen binnen te krijgen met glas wijn). Op terugweg.nog peregrino tegengekomen met fiets.(was al pikdonker,rond.20.45u). Aan de receptie zei die dat te duur wad, kon 6euro niet betalen (vrouw die bij ons was betaalde voor hem. Heb zo mijn twijfel,.volgens mij probeerde die voor niets binnen te geraken en was nog verbaasd receptie nog open, 5 a 6.euro is courante.prijs gemeentelijke albergue.
Toestand schoenen verbeterd er niet op. Sommigen vinden dat ik absoluut met oude schoenen in sdc moet toekomen. Ga proberen maar niet op blote voeten.
Linkerschoen: naad gescheurd ca. 4 cm. Sl enkele dagen onveranderd
Rechterschoen is pas beginnen scheuren. Zelfde naad wat gescheurd maar nu is zool ook al aan het loskomen.
Reserve nog steeds.aan rugzak.
Dag 85 Molinaseca-Villafranca del Bierzo(30 cum 1846 sdc 192)
Vannacht alweer om 1u wakker (komt er van geen belgisch biertje kunnen drinken) en niet meer in slaap geraken (tot ca 4u). Rest van kamer deed precies concert "snurken". Saaie weg naar Ponferrada. Mooie burcht kerk was voor.de.verandering eens open. Eerste 20 km altijd maar over asfalt en beton. Niet goed voor voeten en benen. Achillespezen houden het maar kreeg wat pijn aan we wreef voet en aan spier linkerknie. Niet erg allicht ook nog van gisteren want voelde me nog niet helemaal hersteld. Tot middag op rantsoen: sapje, koffie en smaakloze croissant. Heb ze met handen en voeten moeten uitleggen: geen fruirsap uit frigo en geen ijs ( hier alle 2). Vanaf Ponferada veel volk precies wandelevent in vlaanderen (maar niet van kleitrappers want die durven zoveel asfalt niet in parcours leggen). Meute Koreanen gezien, klein meisje met zware rugzak probeerde 2.koplopers bij te houden. Soms wachten ze effe op haar en dan verder.... meisje kon nooit op adem komem (heb ze 3 uur na ons zien toekomen). In winkeltje onze italiaan van gisteren terug gezien aan kassa. Ik was voor hem maar heb hem laten voorgaan (1-1... ik douche liever rapper). Ook zuid-Afrikaan gezien .... effe babbel in Nederlands. Tweede stuk van weg was veel mooier, berglandschap en veel wijnveld we n. Onderweg was er proeverij (1,5 euro) maar Gaby was er al voorbij gex 23u gestormd. Logement la piedra, ook al volzet (gelukkig gereserveerd en gelukkign vrij snel hier zodat we goede kamer konden kiezen). Op ontdekking geweest in centrum... nergens belgisch bier te vinden. Blijkbaar us er hier resto op de hoek en op bord met menu staat escalope milane se gaby zeurt daar al weken over. Benieuwd.
Vannacht bijna niet geslapen Russische salade (koud met mayo maar waarschijnlijk ijskoude meloen werkte op darmstelsel. In loop van dag nog last van. Alles wat ze hier geven om te drinken is ijskoud. Vandaag zware dag, zowat 500m klimmen (no problem want niet zwaar), de afdaling mocht er wel wezen (zowat 1000m meestal over rotsen en stenen, soms flink steil). Op de Cruz de Ferro (kruis waar men steentjes legt van thuis meegebracht), was het flink druk. Aanschuiven om foto te kunnen nemen. Ook meer en meer groepen met bagageservice. Ze lopen dan nog langzaam ook, met 2 of 3 naast elkaar en maar tateren. Heb ontdekt dat je " hola" niet alleen kan gebruiken om goededag te zeggem naar ook om je te laten passeren. Bevolking van dorpen stijgt opmerkelijk naarmate je daalt. Manjarin (1 inwoner, veronderstel manusje van alles. naast albergue is die allicht ook burgemeester. Niet om trots over te zijn, er is geen water en dorp ligt in puin. El Acebo is wat leuker(35 inw mooi terras waar we niet aan konden weerstaan). Riego de Ambros 45 inw,.Molinasecs is groot dorp met 600 inw. Zeer mooie uitzichten op de Montes de Leon. Voor het eerst ook kastanjebomen gezien. Hoog tijd dat we beneden waren. Alles doet zeer, oncl. achilledpezen. Wordt strechen en masseren. Gelukkig nog plaatsje om te slapen (pas iets voor 4 toegekomen in albergue santa maria (heb begrepen bedden die gereserveerd waren maar men is niet komen opdagen. Municipal was ook al volzet. Ligt wel meer dan 300 m buiten dorp... moet nog terug om te gaan eten. Voor douche was het aanschuiven. In gesprek met Italiaan uit Milano. Wat verteld dat op werk iemand ken die getrouwd is mey italiaan, vol lof over italie.... en omdat ik langere tocht had gedaan mocht ik voor!!!!
Dag 83 Hospital de Orbigo-El Ganso (32 cum 1782 sdc 256,5)
Na eten (opnieuw menu peregrino: ei met wat sperziebonen uit blik en enkele garnalen, dunne steak met chips en als dessert iets wat kaasvlaaitje moest voorstellen was er nog digestief. Maakte alles goed) aan bar blog in orde gebracht met 2de chimay (was minder ijskoud.... waarom alles toch xi koud?). Terug naar kamer... probleem. 3 anderen dachten dat ik op toilet zat want was vast. Ze hebben slot er dan maar komen uit vijzen..Duo Italianen wilden ook om 6 u opstaan maar o.danks lawaai vanmorgen bleven ze doormaffen. Wilden in volgende dorp pd nemem: pech gesloten. In volgende dorp (enkele huizen) was niets, dus geen ontbijt. Had nog. wel halve koffiekoek, homp brood en banaan ... meer dan genoeg voor pelgrim. Onderweg stalletje tegengekomen waar je fuit, koffie etc ko. krijgen (donativo). Type noemde zijn etablissement "paradis". Naast kraampje stonden nog2 kapotte zetels en er hing ook nog hangmat. Weet niet of hin voor een of andere organisatie werkte of "zelfstanfige" was. Fruitsap gedronken, perzik en wat koffie. Had ik niet mogen doen; fruitsap en perzik waren te koud. Hele dag last met darmen .... gelukkig steeds resto of cafearia in de buurt. Gewoon bnnen en zoeken naar "servicios of aseos". Wat verder korte.ontmoeting met amerikaanse jonge lady (stoer geval) uit Colorado. Helemaal alleen op wandel met enorm zware rugzak en 3dri.kbussen . In Astorga ( 10u45) terug Marie-Edith ontmoet. Gaat met trei. naar Santiago (finisterre etc). Als alles goed gaat komt ze ons met bus of trein terug tegemoet om samen laatste stuk te doen. Enkele mooie gebouwen inAstorga.... maar kathedraal was alweer op slot. Jekan hier in Spanje geen enkele kerk binnen als er geen mis is. Landschap was vandaag stukken mooier en de zon was van de partij. s morgens wel fris, bijns koud maar in namiddag was het bijna heet. Rugzak met die extra schoenenweegt wat te veel. Last van. Begin al spijt te krijgen dat andere gekocht heb want oude schoenen vandaag niet verder ges,heurd. Alle eten vanmiddag opgegeten om niet te moeten dragen .... en nu en morgennauwelijks bevoorrading. El Ganso is verloren gat maar toch is enige albergue zo goed als volzet. Al voor 2de dag aan tafel met gezellige Amerikaan uit st. Louis (jim) vond het gisteren amazing dat ik kon tolken. Die 2 italianen zijn in de late namiddag ook toegekomen. Hun 2de dag .... man heeft al verscbillende blaren, kon nauwelijks nog stappen.
Dag 82 Leon-Hospital de Orbigo (32 cum 1751 sj 287,0)
Drama op de camino. Deze voormiddag kreeg Marie-Edith erg veel pijn aan been. Vanmorgen niet gezwollen of pijn, maar ineens. Op 1 been tot aan dorp waar ze moest stoppen. Van Le Puy tot hier op nog geen 300km van einde! Ook Gaby was er van aangedaan. Vanavond hebben we bericht gekregen dat ze met bus naar Astorga gaat en dan verder naar onze volgende overnachtingsplaats. Lijkt "same story" als by mij in Le Puy. Hopelijk kunnen we samen einde nog halen. Ik wandel dus voorlopig verder met Gaby. Vanmorgen had ik het ook moeilijk: nieuwe schoenen aangedaan en oude vastgemaakt op rugzak. Dan nog wat water .... voelde direct rugzak te zwaar en dan nog met die nieuwe schoenen. Om 9 en 10 uur direct wat gegeten.... alweer meer dan 200 gr gewonnen. Geen extra water genomen onderweg maar 3 flesjes opgedronken. Kwam juist toe. Rond 11u trouwens oude schoenen terug aangedaan (kreeg zeer aan benen)... en ging stukken beter. Klassieke weg, camino real, genomen, grotendeels langs N120. Verschrikkelijk saai. Overnachten in Albergue la encina, aan beroemde brug "puerto de orbigo". Is hier relatief groot dorp (in vergelijking met rest) en beschaving is hiet ook al binnengedrongen.... ze hebben hier waarempel Chimay!!! Menu peregrino was qua keuze iets uitgebreider met op einde digestief. Aam tafel met Amerikaan. Gezellig ( moest wel tolk spelen). Tot morgen.
Vanmorgen effe moeten zoeken naar de weg, blijkbaar was geen van ons goed wakker want was.eigenlijk zeer simpel. Weg zonder veel geschiedenis, op einde enkele kleine bultjes. Meestal lopen op pad of piste langs straat of de vertrouwde N120. Almaar meer wegen en autos want we naderden Leon. In Leon hadden.ze ons goed zitten, we wilden naar kathedraal maar blijkbaar hebben ze pijlen geschilderd maar enkele albergues. Enfin, we kwamen aan verkeerde kant uit bij.albergue municipal en die was dan nog gesloten ook. Via wat omweg kathedraal gevonden. Onderweg slapen gevonden in albergue franciscus van assisie. Dan gaan eten (pizza). Was intussen al bijna 4 uur. Toerist uotgehangen en met treintje door stad gereden, oa ook voorbij 2 sportwonkels. Ben ze dan daarna gaan opzoeken. In eerste hadden ze geen schoenen en tweede was gesloten. Blokje om adidas winkel gevonden met wandelschoenen van onbekend merk(59euro, maat 46 zo'n grote maat nog nooit gekocht maar passen redelijk( oude schoenen vandaag nog tikkeltje meer gescheurd... houden ze het of niet? Moeilijke keuze want ik moet nieuwe schoenen nog instappen, bijgevolg paar schoenen op rugzak dragen... heb al geprobeerd, weegt zwaar en nu nog klimmen ook). Enorm veel volk in Leion, over de koppen lopen. Cafe gevinden met Grimbergen. In kathedraal kon ik niet meer binnen, vandaag omm onbekende reden in namiddag Al gesloten.
Leon lijkt in ieder geval leuker dan burgos.
De camino Real gaat voor een deel evenwijdig aan de snelweg A231. Dat trok.ons niet erg aan en we besloten variant te nemen via Calzadilla de los Hermanillos (31,6 km, 600m langer). Gisterenavond nog eens weerbericht nagekeken voor Leon: vrij goed, geen regen. Goed geslapen. Wekker liep af om 6u en wat hoorden we buiten.... regen! Met regengerief aan naar bar voor ontbijt (volgens info alle dagen open ... maar dus gesloten als wij daar kwamen. Had eens goesting voor gewoon brood met ei... was daar te krijgen. Noppens dus. Wat verder bar/cafetaria binnen voor dagelijkse koffie met koeken. Intussen gestopt met regenen dus ik weer zonder regengerief op weg. 300m voorbij Sahagun begon de regen opnieuw: dus alles opnieuw aan. (trouwens in Sahagun die Hongaar nog teruggezien met z'n ezeltje). Regen duurde niet lang, lucht klaarde uit en er kwam zelfs wat zon. Tot Calzadilla over landweg, dunbegroeide vlakte (volgens gids precies Afrikaanse steppen). Voorbij dit plaatsje zo'n 4km langs asfaltweg en dan over landweg met relatief veel stenen. 17,5 km zonder onderbreking, geen dorp of zelfs maar huis.Plat, je kon kilometers ver zien. Onderweg langs de kant picknick. Ik ging veligheidshalve nog iets verder om te kijken of er nergens een bank stond (je.weet maar nooit, njet). Dus picknick op steen, anderen op.de grond. Na eten verder .... tja, 25m verder dan waar ik was geweest, overdekte bank! Ondanks vlakte, toch redelijk mooi. Stelde wel probleem vast: naad linkerschoen is gescheurd! Wat nu, want bergen komen er aan (met afdalingen met veel stenen). Als verder scheurt heb ik groot probleem, kan niet op 1 been verder. Kan morgen in Leon misschien nieuwe schoenen kopen maar dan moet ik ze nog inlopen (dus met paar schoenen aan rugzak... nog wat zwaarder). Reliegos is troosteloos klein dorp, absoluut niets te zien. Menu Peregrino stelt ook niet veel voor (logies in albergue la parada, 6 op kamer).
PS: heb gisteren van ME flesje geleend om rugzak ander geurtje te geven. Werkt. Rugzak "stinkt" nu naar dat chinees spul (ruikt toch iets beter).
Ps: Gaby en ME hebben blijkbaar echte vrienden die hun op 19 oktober in Finisterre komen oppikken. Ik zoek nog echte vrienden die voor mij zelfde willen doen (bus Santiago naar Antwerpen vertrekt maar op 22 oktober... dus waarschijnlijk terug, als er plaats mis op 23 oktober.
ps: bericht gekregen van robert: is tot roncevalles gestapt en dan gestopt. Zou nu terug in brussel zitten. Ook bericht gekregen van Jeannine (laatst gezien in roncevalles), stopt zaterdag in Sahagun.
Dag 79 Calzadilla de la Cueza - Sagahun (22 cum 1663)
Om 5u30 reveil, wat gefrutsel om slaspzak enz in natte rugzak te krijgen. Nog natte kleren bovenan in Sea to Summit zak (heeft veel succes). Bedoeling was om onderweg iets te gaan eten. Na 150m begon het alweer te druppelen (alweer regengerief aan). Dan kwam bliksem en gedonder. Planning verandert, zullen maar koffie gaan drinken bij albergue Real ..... maar toen kwam er wolkbreuk. Nieuwe Murphy wet: als slecht gaat het toch nog erger. Inderdaad, Real was niet open, we stonden in gietende regen voor de deur. Om 6u30 was spel nog niet open. Regende nu iets minder en Gaby liep wat rond... 30 m verder stond afdak met bank..... Real ging maar open om 7u (in praktijk dus 7u10) en dat voor simpele koffie en voorverpakte koek. Nadien ging blijkbaar toch de keuken open maar dan gingen we net vertrekken. De Camino was wegens regen van gisteren en wolkbreuk herschapen in pad met veel plassen kp sommige plaatsen veel modder. Soms geen doorkomen aan zonder door plassen te lopen(waar gras nog te zien was was het allicht minste water. Naarmate de ochtend vorderde werd weer iets beter, er kwam zelfs waterzon. Onderweg Hongaar ontmoet met ezeltje. Ze gingen maar traag vooruit. Kort voor Sahagun over brugje en "ermita de la virgen del puenta". Ze zyndat ding aan het restaureren. Wat verder herder met schapen, die zei iets maar we snapten er niets van. 6km voor stadje ook nog trio zien uitstappen uit auto dan mini rugzak (dame zelfzzonddr rugzak maar stappen. enige dat ze droeg was jacobsschelp. Hebben hier in Sahagun kamer gehuurd voor 3. Deel kleren laten wassen en drogen. Gaan eten . Toen we terugop kamer waren hing er ongelooflijke peregrino geur (allicht nog van andere kleren en rugzak). Direct vensters terug open maar of het veel zal helpen ?
Vanmiddag was onweer vandeze nacht e. morgen ook kp tv.
Wegens probleem gisteren blog niet kunnen beeindigen. Bedden in albergue stonden erg dicht tegen elkaar(om zoveel mogelijk plaats te hebben, sardine principe. Bedden stonden zelfs voir de vensters zodat ze niet open konden). Tussen mijn bed en dat van Gaby was juist genoeg plaats om rugzak te zetten. Langs andere kant stonden de bedden zelfs vlak tegen elkaar. "Bedgenoot" Micheline van Quebec (trio, andere 2 sliepen boven mij en boven haar(, draaide zich wel zoveek mogeljk naar andere kant (voor goed begrip, 3 al wat oudere dames). Enfin, albergue had veel weg van dortoir in film The Way. Anondeten, alweer menu de persgrino, in albergue real. Laurence zat mee aan onze tafel (hadden haar eerder gezien, dachten eerst geen plaats in real. Blijkbaar was dortoir niet open, iedereen moest dus naar municipale. Terug na eten: enom veel bliksem hemel soms helemaal verlicht.Kleding van draad gehaald: nog evwn nat als ervoor. Iedereen probeerde aan bed wat te drogen maar onbegonnen werk. Je kan je de lucht zo inbeelden die er hing: ca. 40 man beneden, evenveel boven. Geen verluchting. Alles nat ....
Kunnen slapen tot middernacht, daarna met stukjes. Alles zat al klaar voor morgen want we wilden daar zo rap mogelijk weg. Reveil om 5u30_
Dag 78 Fromista-Calzadilla de la Cueza(38 cum 1641)
Gelukkig hadden we gisteren de start sl opgezocht want onze albergue lag enkele honderden meters uit de camino. Eten gisteren (menu de peregrino) was weer hetzelfe. Groenten kennen ze hier blijkbaar niet. Enig pluspunt: grappa om goed te kunnen slapen.... en aangezien ME geen alcohol drinkt... Slaapprobleem begint zich op te stapelen (alweer rond 1u wakker daarna maar half geslapen wegens lawaai regenbuien(venster stond open, we wilden ook niet stikken). Vammorgen waren kleren nog halfnat.Gelukkig Icebreaker t-shirt! Natte onderbroeken en kousen in plastiiekzak en naar bar wat verder voor kalorierijk ontbijt. In begin alweer regen. Veel plassen op de camino, soms door water.In de loop van de voormiddag leek het droog te worden maar tegen de tijd dat we in Carrion de los Condes waren, waren we alweet kletdnat. Weg liep voornamelijk langs de baan. Blijkbaar fietser gevallen want fiets lag langs de baan en 2 anderen ware. met hem bezig. Iets aan zijn hand, wat later hebben we hem wel teruggezien met verband rond vinger. In Carrion nog wat brood gaan kopen en op terras (onder afdak) picknick (regende trpuwens niet meer). Regengerief uit..... he mijn horloge was weg. Terug richting winkeltje, gelukkig, horloge lag langs de kant op straat, brace alweer gebroken maar werkte nog. Is niet allen waterproof maar oom chockproof. Dan langs baan en piste naar Calzadolla de la Cueza. Eindeloze weg, steeds rechtdoor. Alles plat totaal niets te zien. Bleef eerst droog maar tegen einde aan kwamen alweer buien, zelfs donderslag. Albergue van dorpje hier (volgens mjjn gids 55 inwoners, meer pelgrimsbedden dan inwoners) genomen, geen goesting meer im eerst Albergue real te gaan proberen (hebben trpuwems wat later iemand van daar zc ien terigkeren... volzet? ) Weet niet of er nog plaats was of juisre keuze. In elk geval, "krot en compagnie". Geen keuken, bedden (zeer) dicht tegen elkaar, plaats om te droge. al bezet (we waren later dan meeste anderen). Er is mogelijkheid om te laten drogen maar te laat, ze door grote vraag kan machiine niet volgen. Wat gewassen en buiten aan draad gehangen.... morgen verder drogen.
Bedden zijn ook al niet fameus, zacht, kapote hoes en geen wegwerp overtrek zoals bij sommige andere gites. Mijn bed staat vlak tegen and
Op plein voor Cathedraal alle bekenden van laatste dagem teruggezien behalve christiana want die mocht gratis gaan eten in de Parador (in de keuken allicht menu peregrino).Pierre stopt er mee. Jean-Claude enChristiana vertrekken morgen ook richting fisterra. Kathia heeft heel veel zeer maar zou dolgraag verder gaan. Voor haar is de Camino niet af als ze niet in fisterra geraakt. Mer hum gaan eten en dan nog pintje gaam drinken (zelfs 2) om te kunnen slapen. Prijs voor 6 consummaties: 6 euro en je kreeg er nog hapjes bij.
Vannacht niet in slaap kunnen geraken. Was aan het stappen? Misschien te maken met bed en kamer: geen dortoir, geen stapelbed, geen gesnurk, lakens ipv slaapzak wie weet, klokken van de kathedraal: elk kwartier bonk, elk halfuur: bonk bonk en dan op uur volgens aantal. Er fris ruikt het hier ook niet. Vanmorgen ontbijtbuffet, hoognodig want Galicie heeft me precies nog wat meer doen vermageren. Dus ontbijt zoas ik in maanden niet meer gehad heb (10 euro): vers fruitsap, vers fruit, hesp, salami,kaas, confituur en honing, diverse soorten brood, tortillas, youghort, cake Santiago, etc etc Wat kaartjes gaan kopen (oa voor accueil jacquaires van frankrijk en zwitserland) en om 11u15 richting kathedraal voor pelgrimsmis. Zat vol, er moesten er recht blijven staan. Omhaling had blijkbaar genoeg opgebracht want op einde werd er gezwaaid met het beroemde wierrookvat, de botafumeiro. Ze zwaaiden wel in de andere beuk van de kathedraal, wellicht zaten daar de peregrinos die zich nog niet hadden kunnen wassen. Onze Italianen waren er ook, met hun afgesproken om vannavond te gaan eten. Ze zitte bijna 2km van kathedraal, wij bijna 200m. Ze gaan deze middag wat rusten want morgen vertrekken ze net als wij verder. Samen met Gaby deze middag kleinigheid gaan eten. Gaby is op kamer in slaap gevallen. Ik heb kaartjes verstuurd en alvast busstation voor terugreis gaan opzoeken. Heel erg ver is het niet.
Deze nacht is de regen met bakken naar beneden gevallen. Vanmorgen was er nauwelijks verbetering. Eigenlijk niet veel goesting om alweer in die nattigheid te vertrekken. Vanmorgen voor start effe nieuwe schoenen geprobeerd maar nee, durfde niet. Er stond 35 km op planning en dat met nieuwe schoenen.... En ik zou ze kunnen vuilmaken. Een Engelse vertrok vlak voor ons en er zat grote scheur in haar schoen ..... Beslissing was direct genomen: met oude en zien of ze het houden (ervaring opdoen tegen als ik nog eens kom). Trouwe supporters hebben trouwens gezegd dat ik met de oude schoenen in Santiago moet aankomen. Gelukkig plaats in rugzak als ik regengerief aan heb. Nog uitgebreid ontbyt genomen en rond 8u15 vertrokken, redelijk laat. Intussen met Gaby afgesproken om planning te veranderen.Heeft met dit weer geen zin om in Monte do Gozo te overnachten (en dan morgenvroeg met natte kleren te vertrekken). Eerste stuk wat lastig want bleef lang donker, regen en preztl lamp is bijna uitgeput. Om 11u koffie gaan drinken en in buitengaan onze 2 fransen van gisteren ontmoet (zaten aan overkant, om 7u vertrokken). Waren 10 min weg tot ik besefte: flesje water, net gekocht vergeten. Gelukkig was er wat verder kraantje... Smaakt minder goed maar enfin, je moet blijven drinken. Intussen was het nog geen 5min droog gebleven. Rond 13u30 resto binnen met lekkende kleren. Heb pulpe besteld ((inktvis) a la plancha met cola. Na vertrek voelde ik al direct dat er iets mis was .... Te weinig suiker. Dus wat verder terug gestopt voor banaan die nog in rugzak zat. Gaby had ik snel terug ingehaald en dan op automatische piloot. Na kwartier min of meer droog begon het nu nog harder te regenen, kwam mist op en veel wind. Geen hond te zien zelfs nauwelijks nog pereginos (waar zaten die). In Monte di Gozo zo'n groep van 20 ingehaald die daar wilden stoppen. 50m verder opnieuw onze 2 fransen, stopten ook. Op km van einde 2 mankende figuren gezien: vader en dochter italianos. Fantastisch dat ze het ook zo snel gehaald hebben. Vlak bij kathedraal hotel gevonden, spijtig genoeg kamer met dakraam dat nu niet open kan ( raam bad wel). Er hangt hier een echte pelgrimsreuk. Geen mogelijkheid voor was of drogen, alles hangt in kamer en badkamer. Alles nat, ondergoed en kousen kan ik zo uitwringen. Geld in portefeuille, in plastiekzak, klammig. Gaby fototoestel gaat niet meer dicht. Intussen al "diploma" gaan halen.... Mens deed moeilijk omdat ik geen stempel van Sarria had (meer dan 2000 km stappen en dan moeilijk doen voor stempeltje .... Had Gaby nichtans verwittigd toen we door Sarria stapten). Tickets bus naar Antwerpen ook al gekocht (22 okt om 11u30, aankomst 23 okt). Morgen toerist uithangen en naar kathedraal (ziet er niet proper uit). Overmorgen verder naar het einde van de wereld. Ultreia!
Etappe zonder veel geschiedenis. We dachten dat het vandaag kon regenen(probleem: wat met schoenen want ik krijg ze niet onder regenhoes), maar het bleef heel de dag droog. Was van gisteren was nog kletsnat (4 wasmachines in albergue maar geen droogkast). Wat later opgestaan en ontbijt met toast en chocoladekoek. Twee flesjes water gekocht, krijg kraantjeswater nog nauwelijks binnen. Parcours blijft aangenaam , weinig asfalt.Nog af en toe stekelige helling maar nooit lang. Wat meer volk onderweg, teken dat we laat zijn vertrokken. In Melide ronf 11u, inkopen gedaan maar te vroeg voor picknick..Dus met zware rugzak nog uurtje verder(wel direct peer gegeten die moest ik dus niet meer meesleuren, rest: sardienen, tomaat, banaan, kleine baguette, chocilade en busje cola).Heb intussen ook oorzaak schouderprobleem gebonden: bovenstuk te hard aangesnoerd, kliksysteem drukte op schouder. Na Boente picknickplaats gevonden aan de kant van de camino, geen kat te zien tot we alles haddem kllargezet om te gaan eten...toen passeerden alle bekenden van de lastste dagen. Enfin, duurde kwartier alvorens we konden eten.Cola werkt fantastisch op m'n gestel, in sneltreinvaart vertrokken en merendeel terug ingehaald,.Gaby kon nauwelijks volgen. Onderweg enkele kms gestapt met Duitse uit Frankfurt.(jeannette), sprak redelijl Frans zodat ook Gaby kon meepraten. Ze bleef maar praten, waar ze adem vandaan haalde? Soms verstond ik er geen woorf van. Begrepen dat ze in Ponferrada laat was toegekomen allen nog.plaats in kelderdortoir en dat ze daar gebeten is door beestjes..In Arzua voor we het merkten. Logement in Via Lactea. Seffens eten met 2 fransen: jean claude en christina(jc heeft baard laten groeien).
Volgens km-palen hier nog 64 km. Vanmorgen om 6u op en zonder desayuno op pad. In Ferreiros was alles nog donker (in albergue trouwens geen keuken, zelfs geen automaat).Wel in rapte nog laatste magdaleintje (cfr. Eddy S) dat ik al dagen meedraag opgegeten. Ook in volgende gehuchten was alles nog gesloten. Pas in Portomarin( na meer dan 9km) de nodige versterking. Zumo naranja, cafe en toastas. Tok op niet veel, 2 miezerige kleine halve broodjes die ze effe op de grill hadden gelegd. Intussen begin ik me zorgen te maken over preztl lamp:minder licht (hopelijk kan ik hier juiste batterijen vinden). Parcours op en af, dikwijls op kiezel/steenslag wegje langs de straat (weinig verkeer.... behalve taxis die blijkbaar gebruikt worden door toeristsn die zich als pelgrims voordoen. Lukt niet, je herkent ze direct: kleine rugzak of rugzak met niets in, propere kleren, nieuwe schoenen, meestal gaan ze (een stukje) vrij snel, soms zingen ze zelfs. Groep Koreanen voorbij gestoken. Aantal Amerikanen onderweg neemt toe.In Gonzar was bar met terrasse. Het zat daar vol volk. Twee flesjes water gaan kopen en weg. Op alle volgende terrasjes zit meer en meer volk.... We stoppen pas in Ventas de Naron, verloren gat met aire de repos, albergue/resto en piepklein kerkje. Sandwich ham besteld , limonade en caloriebom met chocolade gekocht.Sandwich leek meer op half brood. Wandelen ging me vandaag wat minder, kwam niet in goede ritme, was meer gesleur. Linkerschouder begint ook zeer te doen allicht van rugzak gisteren. Sleur nog altijd die zware nieuwe schoenen mee. Oude schoenen lijken het te zullen houden alhoewel de gaten nu nog wat groter zijn. Voelde de extra verluchting vanmorgen bij stappen. Maar nu regent het.....
Vanmorgen wilden we wat later opstaan om van het panorama 's morgens te kunnen genieten (en over bergwegjes in donker is ook niet alles). Begon al goed, Gaby had vergete wekker te verzetten liep dus om 6u af zoals gewoonlijk! Enfin nog wat liggen woelen maar half uur later begon iedereen toch lawaai te maken (ncl koreanen want lag een bende in zelfde dortoir). Iets na 7 klaar. Wilden juist naar dorp gaan voor onze desayuno (voor analfabeten spaans voor ontbijt) toen we amerikaan (of brit) tegenkwamen. Is altijd zeer vroeg weg, steeds alleen en zegt nauwelijks iets. Was teruggekomen want weg was in donker en mist niet te zien. Wij dus naar de bar en die gast.was er ook al. Die bestelde koffie en toast en gi.g met z'n koffie al aan tafeltje zitten Ik bestelde m'n zumo(? zou fruisa moeten zijn, spaans schrijven gaat nog niet zo goed), toastas n cafe. Aangezien Gaby steeds cafe solo vraagt (americano) moet ik steeds con leche vragen (met melk dus) en beleefd blijven por favor. Vrouw was blijkbaar wat verstrooid want ik kreeg toast van die gast. Kon er niet mee lachen, mompelde iets als enjoy it. Kan er ook nier aan doen dat ze toast was vergete,.We hadden bijna gegeten ( 2de tas koffie)toen onze Italianen binnen kwamen vaderDominique en dochter Katia. Had hem gisteren ook al gezien in dortoir (had haardroger vast!). Ze trakteerden ons op cake (denk dat ze er ook graag van af wildsn groot.geval). Stappen ging goed maar voeten staan vol blaren en heeft nu ook pijn aa knieen.
Goede nachtrust doet wonderen. Kamer met 2. Enig probleem: proberen niet van bedladdertje te tuimelen, erbarmelijke constructie. Wilden er vandaag.vroeg aan beginne want zou lastig traject worden (28,4km 800m hoogteverschil te overwinnen waarvan 650m in laatste stuk). O cabreiro ligt op hoogte van 1306m en is soort museumdorp, oudste pelgrimsrefugia van de st.jacobsroute.Begonnen alvast met vertraging want ontbijt was niet op tijd klaar, iedereen zat al te wachten.
Vannacht alweer om 1u wakker (komt er van geen belgisch biertje kunnen drinken) en niet meer in slaap geraken (tot ca 4u). Rest van kamer deed precies concert "snurken". Saaie weg naar Ponferrada. Mooie burcht kerk was voor.de.verandering eens open. Eerste 20 km altijd maar over asfalt en beton. Niet goed voor voeten en benen. Achillespezen houden het maar kreeg wat pijn aan we wreef voet en aan spier linkerknie. Niet erg allicht ook nog van gisteren want voelde me nog niet helemaal hersteld. Tot middag op rantsoen: sapje, koffie en smaakloze croissant. Heb ze met handen en voeten moeten uitleggen: geen fruirsap uit frigo en geen ijs ( hier alle 2). Vanaf Ponferada veel volk precies wandelevent in vlaanderen (maar niet van kleitrappers want die durven zoveel asfalt niet in parcours leggen). Meute Koreanen gezien, klein meisje met zware rugzak probeerde 2.koplopers bij te houden. Soms wachten ze effe op haar en dan verder.... meisje kon nooit op adem komem (heb ze 3 uur na ons zien toekomen). In winkeltje onze italiaan van gisteren terug gezien aan kassa. Ik was voor hem maar heb hem laten voorgaan (1-1... ik douche liever rapper). Ook zuid-Afrikaan gezien .... effe babbel in Nederlands. Tweede stuk van weg was veel mooier, berglandschap en veel wijnveld we n. Onderweg was er proeverij (1,5 euro) maar Gaby was er al voorbij gex 23u gestormd. Logement la piedra, ook al volzet (gelukkig gereserveerd en gelukkign vrij snel hier zodat we goede kamer konden kiezen). Op ontdekking geweest in centrum... nergens belgisch bier te vinden. Blijkbaar us er hier resto op de hoek en op bord met menu staat escalope milane se gaby zeurt daar al weken over. Benieuwd.
Vannacht bijna niet geslapen Russische salade (koud met mayo maar waarschijnlijk ijskoude meloen werkte op darmstelsel. In loop van dag nog last van. Alles wat ze hier geven om te drinken is ijskoud. Vandaag zware dag, zowat 500m klimmen (no problem want niet zwaar), de afdaling mocht er wel wezen (zowat 1000m meestal over rotsen en stenen, soms flink steil). Op de Cruz de Ferro (kruis waar men steentjes legt van thuis meegebracht), was het flink druk. Aanschuiven om foto te kunnen nemen. Ook meer en meer groepen met bagageservice. Ze lopen dan nog langzaam ook, met 2 of 3 naast elkaar en maar tateren. Heb ontdekt dat je " hola" niet alleen kan gebruiken om goededag te zeggem naar ook om je te laten passeren. Bevolking van dorpen stijgt opmerkelijk naarmate je daalt. Manjarin (1 inwoner, veronderstel manusje van alles. naast albergue is die allicht ook burgemeester. Niet om trots over te zijn, er is geen water en dorp ligt in puin. El Acebo is wat leuker(35 inw mooi terras waar we niet aan konden weerstaan). Riego de Ambros 45 inw,.Molinasecs is groot dorp met 600 inw. Zeer mooie uitzichten op de Montes de Leon. Voor het eerst ook kastanjebomen gezien. Hoog tijd dat we beneden waren. Alles doet zeer, oncl. achilledpezen. Wordt strechen en masseren. Gelukkig nog plaatsje om te slapen (pas iets voor 4 toegekomen in albergue santa maria (heb begrepen bedden die gereserveerd waren maar men is niet komen opdagen. Municipal was ook al volzet. Ligt wel meer dan 300 m buiten dorp... moet nog terug om te gaan eten. Voor douche was het aanschuiven. In gesprek met Italiaan uit Milano. Wat verteld dat op werk iemand ken die getrouwd is mey italiaan, vol lof over italie.... en omdat ik langere tocht had gedaan mocht ik voor!!!!
Drama op de camino. Deze voormiddag kreeg Marie-Edith erg veel pijn aan been. Vanmorgen niet gezwollen of pijn, maar ineens. Op 1 been tot aan dorp waar ze moest stoppen. Van Le Puy tot hier op nog geen 300km van einde! Ook Gaby was er van aangedaan. Vanavond hebben we bericht gekregen dat ze met bus naar Astorga gaat en dan verder naar onze volgende overnachtingsplaats. Lijkt "same story" als by mij in Le Puy. Hopelijk kunnen we samen einde nog halen. Ik wandel dus voorlopig verder met Gaby. Vanmorgen had ik het ook moeilijk: nieuwe schoenen aangedaan en oude vastgemaakt op rugzak. Dan nog wat water .... voelde direct rugzak te zwaar en dan nog met die nieuwe schoenen. Om 9 en 10 uur direct wat gegeten.... alweer meer dan 200 gr gewonnen. Geen extra water genomen onderweg maar 3 flesjes opgedronken. Kwam juist toe. Rond 11u trouwens oude schoenen terug aangedaan (kreeg zeer aan benen)... en ging stukken beter. Klassieke weg, camino real, genomen, grotendeels langs N120. Verschrikkelijk saai. Overnachten in Albergue la encina, aan beroemde brug "puerto de orbigo". Is hier relatief groot dorp (in vergelijking met rest) en beschaving is hiet ook al binnengedrongen.... ze hebben hier waarempel Chimay!!! Menu peregrino was qua keuze iets uitgebreider met op einde digestief. Aam tafel met Amerikaan. Gezellig ( moest wel tolk spelen). Tot morgen.
