In 2014 heb ik voor het eerst de compostela gestapt, een tocht van ongeveer 790 km. Bedoeling was om voldoende middelen te vergaren teneinde een praatcafé op te richten voor familieleden van psychisch kwetsbare personen. Een initiatief dat de dag van vandaag zijn doel niet heeft gemist. Inmiddels is het praatcafé uitgegroeid tot een druk bezochte organisatie dat niet alleen door familieleden maar evenzeer door diverse instellingen uit de gezondheidszorg, zorgverstrekkers alsmede scholen en studenten wordt bezocht. Het praatcafé heeft inmiddels de poort geopend naar dialoog en wederzijdse ondersteuning.
Om reden dat onze jaarlijkse inkomsten niet toereikend zijn om de kosten te vereffenen zal ik ook dit jaar voor de vierde keer naar Santiago stappen in de hoop opnieuw voldoende gelden in te zamelen om het programma van 2019 te bekostigen. Op 16 april a.s. zal ik mijn tocht aanvatten om vermoedelijk eind mei na een tocht van 790 km aan te komen in Santiago.
Wenst U mij te steunen en ons praatcafé te sponsoren dat kan door storting op rekeningnummer BE68 8900 6408 8234 tnv Similes Praatcafe Psychose met vermelding "compostela 2018" Wenst U een fiscaal nummer dat kan U storten op rekeningnummer BE71 0011 0730 0769 tnv Similes vzw met vermelding "compostela 2018"
Namens mijzelf Marnix Willems en de medebestuurleden Heidi,Marianne,Hilde, Wilfried,Francine,Marcus,
Marjolein en Carine
HARTELIJK DANK
Voor meer info zie www.praatcafepsychose.be
Goed om weten: Vanaf een sponsorbedrag van € 50,00 ontvangt U:
- een gratis lidmaatschap t.w.v. € 25,00
-ons driemaandelijks tijdschrift en programmaboekje
- korting op onze activiteiten
- per schijf van € 12,50 een lot voor de jaarlijkse verloting van een 7 daags verblijf in Zuid Spanje
- een vermelding op onze website en bij aanvang van iedere activiteit
26-05-2018
Santiago
Deze morgen lekker rustig aan gedaan en na een heel summier ontbijt heb ik eens een goed bad genomen. Mijn collega had Tommy, die we in Samos hadden ontmoet, inmiddels weer aangetroffen. We zijn samen naar de mis geweest. Tommy is een toffe jonge kerel en is kok van beroep. Mijn collega is in de voormiddag om zijn brevet geweest aan het agentschap van de pelegrinos maar is teruggekeerd zonder omdat het te druk was. De wachttijd bedroeg zowat 2 uur. We zijn dan met ons drieen maar gaan aanschuiven om de wachttijd te overbruggen. Uiteindelijk was iedereen toch wel blij met zijn getuigschrift. We zijn samen iets gaan eten en hebben dan afscheid genomen van onze Duitse vriend.. Samen met mijn collega zijn we in een mooie tuin nog iets gaan drinken en zijn s avonds naar een vegetarisch restaurant getrokken om onze camino af te sluiten. Morgen ga ik Karel nog een goede dag zeggen en avonds heb ik nog een afspraak met enkele vrienden uit Nederland maar eerst moet ik nog eens bij de kapper langs.
Hiermede zit mijn camino voor 2018 er weer op. Het is weer een geweldige ervaring geweest en heb me bijzonder goed geamuseerd. Het word weer uitkijken naar volgend jaar. Aan iedereen die ons gesponserd heeft heel erg bedankt en we gaan er iets goeds mee doen. Ook dank aan iedereen die me op deze camino heeft vergezeld. Aan allen het allerbeste gewenst. Bedankt en wie weet tot een volgende keer.
Gisterenavond zijn we gaan eten met onze Ierse en Amerikaanse kamergenoten. We konden het vanaf het begin goed vinden met elkaar. Vannacht voor de laatste keer in een alberque geslapen. Het werd een overnachting die ik niet gauw zal vergeten. Ik kreeg een bed toegewezen maar ik had liever een ander gehad maar dat bleek nogal moeilijk te zijn voor de uitbaatster. Uiteindelijk heb ik toch mijn zin gekregen en mocht ik het bovenste bed innemen. Dat was niet zonder gevolg want toen ik s nachts om 2.00 u naar het toilet ging viel de ijzeren beschutting op de grond. Wat een kabaal was me dat zeg. Oordoppen of niet iedereen wakker uiteraard en ik zat daar in het donker maar te grabbelen naar dat ding. s Morgens om zowat 7 uur vertrokken naar Santiago. Voor de mis waren we te laat, die werd uitgesteld tot morgen. Ik had een afspraak om 6u30 met mijn collega Karel uit de Camino Norte aan de kathedraal om te gaan eten. Ondertussen haden we onze vrienden van gisterenavond weer teruggevonden en zijn we met zijn allen onze aankomst gaan vieren. Jammer dat we deze mensen zo laat op de camino tegenkwamen want dat was echt wel een toffe groep. Morgen gaan we dus een beetje rondkuieren in Santiago en het rustig aandoen.
Vannacht geen oog dicht gedaan . Het was enorm zwoel weer en de pelgrims bleven tot een stuk in de nacht kletsen op straat. Ik zat al om 19 uur in mijn bed maar ben uiteindelijk om 23 uur de stad ingedoken. Zelfs dat bleek achteraf niet te helpen . Ik ben dan maar om 6 uur opgestaan en vertrokken. Het was een mooie tocht door de bossen. Voor het eerst heb ik met een Italiaanse pelgrim gewandeld. Mede dank zij hem heb ik vrij laat een heerlijke tortilla gegeten als ontbijt. Normaal zou ik om 13 uur aankomen in Pedrouzo ware het niet dat ik op een splitsing de verkeerde richting had gekozen en al onderweg was naar Santiago. Dat was niet de bedoeling want ik heb vanavond een afspraak met twee Amerikaanse pelgrims voor dinner. Ik ben dus maar teruggekeerd en dat kostte mij wel een uurtje. Gelukkig vond ik vrij snel een alberque in Pedrouza en heb ik nog heel mijn kleerkast nog kunnen wassen en drogen. Het op tijd want het regent nu pijpestelen en hagelstenen.
Morgen zou het wel eens kunnen dat ik weer vroeg vertrek want ik zou graag naar de mis gaan m 12.00 u in Santiago.
Gistereenavond uiteraard pulpo gaan eten in het alom gekende restaurant hier in Melide. Om 22.00 u ben ik mijn bed ingekropen maar ik had beter nog een uur op stap geweest want een stelletje Koreanen maakten tot elf uur wel zoveel kabaal dat slapen uitgesloten was. Zodoende heb ik een korte maar weliswaar goede nachtrust gehad. Vanmorgen was iedereen een beetje gestresst geloof ik. Om 6.00 vloog iedereen zijn bed uit om snel te ontbijten en te vertrekken. Wellicht uit schrik dat men geen bed zou vinden in Arzua. Ik heb het rustig gehouden en op het gemakje mijn kilometertjes afgelegd en me van heel die stormloop niks aan getrokken. Terecht bleek want toen ik in Arzua aankwam heb ik me aangemeld in een kleine alberque weg van het drukke verkeer en ik had gelijk een bed. Ik blijf erbij dat er momenteel zoveel alberques zijn bijgekomen dat het deze tijd van het jaar zeker geen probleem is om een bed te vinden.
Ik ben een salade russia gaan eten voor mijn middagmaal en ga nu een beetje rusten in afwachting van mijn Belgische collega pelgrim die vandaag van de camino norte komt en gaat arriveren in Arzua. Het wordt wellicht een leuk treffen met een pintje bier erbij uiteraard. Misschien gaan we morgen weer samen verder voor de laatste 40 km naar Santiago. Ik vrees dat het vandaag de laatste mooie etappe was en dat we nu weer wat asfalt onder de voeten krijgen.
Vanorgen Om 6.00 u opgestaan en na een torilla in het barretje om 7.00 u vertrokken. Ik weet niet waar de tijd naar toe ging maar het was middag en ik had amper 10 km afgelegd. Bovendien was er wat eten betreft niks te bespeuren. Een Magnus met een cola bleek zowat de enige optie. Aangekomen in Melide heb ik vrijwel snel een alb*erque gevonden en heb ik na de gebruikelijke taken uiteindelijk om 15.00u lunch genomen te weten een salade mixta met wat crquetas. Vanavond ga ik een heerlijke portie pulpo eten (met of zonder kamergenoten). Ik denk zonder want voorlopig bestaan mijn kamergenoten uitsluitend uit Koreanen. De tocht vandaag was weer uitmuntend mooi en het weer was ons weer goed gezind maar we beseffen allemaal dat de pret bijna over is want Santiago komt eraan ( nog 55 km te gaan). Er resten ons evenwel nog enkele mooie dagen in santiago want er zijn al enkele plannen gemaakt met collega pelgrims uit zowel de camino frances als Norte. Dat word ongetwijfeld en blij weerzien en een groot feest maar zover is het nog niet en waar ik morgen naar toe ga weet ik nog niet maar dat hoor je wel.
Vanmorgen op het gemakje vertrokken. Ze gaven vanmiddag wel regen af maar het kan me niet deren. Na zowat een half uurtje ontmoette ik Maria uit Argentinie weer en heb met haar de weg naar Portomarin afgewerkt. Gelukkig kon ik een klein barretje vinden waar ik een bacadillo met een vers gebakken omelet met bacon kon krijgen. Nadien heb ik kilometers gelopen met twee pelgrims uit Brazilië. Om 14.00 u vond ik bet wel welletjes en ben ik aanbeland in een heel klein dorpje en heb ik nog eens de voorkeur gegeven aan een ouderwetse Alberque met 20 bedden. Uiteindelijk waren we met ons zessen en hebben gezamenlijk gegeten in de bar hier vlakbij. Toen we ons bed moesten opzoeken was het behoorlijk aan het regenen. Gelukkig zat de eigenaar van de alberque achter den toog en die heeft ons uiteindelijk naar onze bestemming gebracht. Verder valt er hier niks te beleven dus ben ik maar op tijd in mijn bed gedoken. Morgen gaar het naar Melidee, de stad van de pulpo.
Na een ontspannende dag aan het zwembad ga ik de kilometers stilletjes aan weer een beetje opvoeren. Het is trouwens de laatste dag dat het goed weer gaat zijn, vanaf maandag zou het iedere dag in de namiddag gaan regenen.
Ik ben om 7u00 vertrokken. Het was rustig onderweg en kon dus heerlijk genieten van de prachtige omgeving. Om 10u00 heb ik in een mooie alberque een ensalada sardinas gegeten. Het was mijn bedoeling om een licht ontbijt te nemen maar ik heb gegeten voor de gehele dag. Het werd wel druk onderweg want het is ook voor de Spanjaarden een extra lang weekend en dat kon je duidelijk merken. Uiteindelijk ben ik om 14.00 u aanbeland in Laje op zowat 5 km van Portomarrin. Het leek me een goede lokatie en besloot maar te blijven. Het bleek een terechte keuze. Ben in een gezellige groep terecht gekomen met pelgrims uit Chili,Argentinië, Colombia en Virginia. We hebben s avonds lekker gegeten en veel plezier gehad uiteraard met de nodige wijn. Heb een goede nachtrust gehad nadat ik toch enkele Spanjaarden om 24.00 u moest aanmanen om buiten te gaan skypen. Morgen word het vroeg vertrekken. Waarheen dat weet ik nog niet dat zal afhangen van de regen. We zien wel of zoals de Spanjaarden zeggen maniana maniana.
Deze morgen in de mist vertrokken voor een toch wel hele korte rit. Eerst nog een pet gekocht in de stad en weg waren we. Al vrij vroeg maakte ik kennis met een dame uit de States. Amper een paar honderden meters verder bleek dat ze het nogal moeilijk had en begon ze weliswaar te huilen. Het bleek dat ze vanmorgen haar 22 jarige dochter had verloren. Ze was nogal ongerust maar ik heb haar toch wel kunnen overtuigen dat haar dochter de eerstkomende uren weer wel zal opduiken zoals dat gaat in de camino. Blijkbaar is het haar eerste camino en was ze nog maar een paar dagen onderweg. Ze moest duidelijk nog wennen aan het image van de camino. Toen ik op mijn bestemming aankwam bleek ze toch wel wat opgelucht. Eerst heb ik de gebruikelijke huishouding gedaan. Vervolgens heb ik mij een zwembroek gekocht en dankbaar gebruik gemaakt van het prachtige weer en zwembad van de alberque.
Gisterenavond met een nogal jong gezelschap gaan eten. Het was al gauw duiselijk dat het niet teveel mocht kosten maardat risico loop je als je met jonge pelgrims gaat eten. Het is uiteindelijk een spaghetti bolognaise geworden en een scrumble van chocolade. Ik heb op tijd mijn bed opgezocht maar dat was tevergeefs want het werd weer een terrible nacht. Om 03.00 heb ik mijn kleren weer aangetrokken om een toertje te maken in de stad. Ook dat liep niet zo gesmeerd want na amper 200 meter kreeg ik de politie al op bezoek. Blijkbaar bleek ik nogal een verdacht figuur maar al gauw hadden ze het door dat het om een slapeloze pelgrim ging. Om 04.00 u heb ik dan nog eens een poging gedaan om te slapen en dat ging beter. Om 07.00 ben ik dan maar vertrokken voor een korte etappe evenwel zonder eten want er was in heel Samos nog geen mens te bespeuren. Ik heb echter nooit het gevoel gehad dat ik honger had want mijn gedachten werden afgeleid door de prachtige natuur.uiteindelijk ben ik aanbeland in een nogal design achtige alberque. Op het eerste gezicht leek het niet veel te worden maar ik het toch maar genomen. Achteraf een goede zaak want ik heb heerlijk geslapen op een rustige zaal en het ontbijt was voortreffelijk. De mensen waren uiterst vriendelijk en zeer behupzaam. We zijn dus weer helemaal opgelapt voor de weliswaar uiterst korte tocht naar Barbadero een van mijn favoriete plekjes. Hoe het daar verloopt hoor je morgen.
Gisterenavond lekker en gezellig gegeten in de Pazolla. Dit was mij de eerste keer en dat is zeer goed meegevallen. Het was heel gezellig en we kregen soep, gekookte (!) aardappelen met stoverij en pepers. En dat alles aan volonte voor 9,00 euro incl de wijn en een stuk tarte de Santiago.
Vanmorgen na het ontbijt vrij laat vertrokken. Het zou een korte rit worden naar Samos. Het was goed weer en het parcours was geweldig mooi. Uiteindelijk is het 22 km geworden want onderweg was er ook voor pelgrims een opleiding. Daarnaast ben ik nog afgeweken van de route om een alberque te gaan verkennen. Het was wel iets unieks maar er waren nog geen pelgrims en ik had zo de indruk dat ik daar wel eens alleen zou kunnen zitten dus ben ik maar verder gegaan. Om 4 uur ben ik aangekomen en heb ik eerst een salade mixta gegeten.
