Lang
weekend in Vlaanderen, na het fotograferen van een eerste communie en het
plaatsen van de finale laag vernis op een planken vloer op een van de slaapkamers
in huis de mobilhome klaar gemaakt om te vertrekken.Vraag is naar waar.De zee?De zee in Nederland?Of nee, de
westhoek, we willen gaan fietsen. Na wat opzoekwerk enkele standplaatsen
gevonden en dan kwamen we het mapje terug tegen met de fietszoektochten van de
standaard van vorig jaar.Die hadden we
nog niet gedaan.De zoektocht van de
provincie Antwerpen leek ons wel wat, dus niets zee of westhoek maar vertrokken
naar Retie.Korte rit van een km. of 70
dus een uurtje rijden.Rond 18h00 komen
we aan op wat een leuke plek zou zijn:een kale stoffige parking met enkele afgeleefde caravans.Neen, hier blijven we niet, TomTom aan het
werk gezet en er blijken een 3 tal campings in de buurt te zijn.We kiezen voor camping Berkenstrand en hebben
geluk, voor 19,00 EUR mogen we op de laatste plek staan, electra inbegrepen.Niet echt goedkoop maar een leuk plekje aan
het water.
Geinstaleerd,
eten gemaakt, de plannen voor morgen bekeken en we zijn weeral heerlijk op
vakantie.Voor de kenners van het
programma Fans:volgens ons is ZAZAWIE
hier uitgevonden.
Vrijdag 22 mei 2009
Vroeg op,
maar dat is normaal in de mobilhome, net alsof je daar minder slaap in nodig
hebt. Na het ontbijt zoals gepland de fietsen op en naar
Retie-Schoonbroek.We volgen de
Standaard route en komen onder meer langs het mooiste fietspad van Vlaanderen,
tussen de kempische velden en bossen, langs natuurcentrum De Liereman. Daar kan
je iets drinken volgens deze kwaliteitskrant.Enkel niet op een vrijdag blijkbaar en zeker niet op de vrijdag van een
lang weekend wanneer daar trossen fietsers voorbij komen (sic).Dan maar naar priorij Corsendonck om vast te
stellen dat ook daar niets te consumeren valt.Gelukkig is daar op de hoek een herberg, prima gegeten (een aanrader is
de sandwich met Brie en Perensiroop). Verder terug naar Retie en de plek waar
die zogenaamde mooie camperplaatsen zouden zijn.Jawel hoor 100 meter verder de dreef in zijn
er fantastische plekken.Jammer dat we
die gemist hadden, aan de andere kant staan we op een camping toch iets
veiliger denken we zo.
Na een
bezoek aan de slager en de Lidl (ook hier) terug naar de camping.Onze eerste fietstocht van het jaar blijkt er
een te zijn van 42km.Niet slecht voor ongetrainde
40-ers dunkt me.
Avondmaal,
de kaart uitgespit, beslist om hier te blijven en morgen mits een grote boog per
fiets gaan kijken of er aan de abdij van Postel wel iets te drinken valt.
Vanavond is
het Nachtvissen, Mini Disco en Dansavond op de camping.Hoogdag voor de vaste bewoners vrees ik.Curieus of we er vannacht iets van gaan
merken.
Zaterdag 23 mei 2009
Op een normaal
uur wakker geworden, de eerste visser zit al aan de overkant van de visvijver
en gooit net zijn voor de zoveelste keer gevangen snoek terug in de vijver. Zalig ontbeten zoals altijd in onze Granduca
t zal wel iets met de tijd die je hebt te maken hebben en daarna de fiets op
richting Postel.We komen lang het
kruispunt der kanalen en een schitterende uitkijktoren met 200-en-zoveel-treden,
rijden verder richting Nederland.Plots
is het verschil tussen fietsland Nederland en België duidelijk.In Nederland rijden we over een geasfalteerd
fietspad dat zich door tussen de bomen van een bos kronkelt, prachtig gewoon en
het leuke is dat de ernaast liggende weg voor de autos niet is geasfalteerd.Zalig gewoon, daarenboven ztten de Nederlanders dan nog
bordjes neer dat het fietspad in slechte staat is.Niets is eigenlijk minder waar als je onze
fietspaden kent.Verder terug de grens
over naar Postel, waar de commercie rond de Abdij gelukkig wel is
doorgedrongen.Het lekkere Postelbrood
was helaas op, maar de kruidentuin is zeker de moeite waard.Na een versnapering op het teras van de
plaatselijke herberg rijden we op het gemak terug naar de camping.Opnieuw een kleine 40 km gedaan.Eten, lezen, iets drinken, kortom genieten van
wat een moho met zich meebrengt.Morgen
is het helaas opruimen geblazen en terug naar huis.
Zondag 24 mei 2009
Na ontbijt
begonnen met opruimen, fietsen terug op de drager en alles rijklaar maken.We kunnen echter nog niet van de camping
omdat er een rommelmarkt is op de parking.We bezoeken dan ook de rommelmark, kopen nog wat attributen voor de moho
en gaan iets drinken in de cafetaria van de camping waar alle locals
zitten.Binnen de korste keren worden we
in het gesprek betrokken.Allemaal heel
vriendelijke mensen zijn het hier en er heerst echt een familliegevoel.We voelen ons dan ook welkom en begijpen na
dit verbroederen waarom zoveel mensen elk weekend naar dit soort campings
trekken.Wij willen echter zoveel
mogelijk zien en bezoeken, en zullen volgende keer ergens anders naar toe
rijden. Na de middag rustig naar huis, na uitgeladen te hebben wat er uit moet
de camper naar de stalling tot de volgende trip.Totale afstand:126 km.J
s Morgens bezoeken
we het Utah Memorial en rijden naar St. Mère LEglise waar John Steel nog
steeds aan de kerktoren bungelt.We
parkeren achter de kerk waar een Moho parking is met toilet.Sani voorzieningen zijn er op de camping vlak
bij, de prijs is me onbekend.Na een
lunch van traditionele crèpes maken we ons klaar voor de terugrit.TomTom rekent voor dat het over 606 km.
gaat.Behoorlijk ver dus en dan hebben
we nog eens de ene naar de ander file.
We nemen
ons voor in de toekomst minder ver te zwerven of om eerst naar het verste punt
te rijden en dan terug te zwerven.
Wandeling
naar Arromanches via een pad door de duinen.5 minuten.Heel het stadje ademt
oorlog.Arromances herbergt nog de
resten van een haven die aangelegd werd door de geallieerden.Best interessant museum ook als je in de
materie geïnteresseerd bent.
Na een luch
in het stadje en een een klim naar de MH parking (iets langer dan de 5 minuten
dalen van daarstraks) vetrekken we rond 13h30 naar Utah Beach.
Tussen
Aromance en Omaha Beach komen we langs een tankstation.Blijkt daar ook een Sanizuil te zijn:Toilet lozen: 1,00 EURToilet + 100 liter water 2,50 en blijkbaar
was naast de garage een camperplaats voor 5,00 EUR per nacht inclusief gratis
stroom en Sanizuil.
Tanken doen
we ook hier:52,97 liter voor 428,7
kmof een verbruik van 12,36 liter / 100
km
We stoppen
nog aan het Amerikaans kerkhof van Omaha Beach bijzonder indrukwekkend en
aan Pont Du Hoc, het Duits bruggehoofd om de kust te beschermen tegen een
mogelijk aan val van de geallieerden.
De
camperplaats van Utah aan het museum is ons teveel parking en dus rijden we
naar Camping Utah *** een paar honderd meter verder.14,00 EUR all-in.
We maken
een heerlijk maal klaar, spelen Jeu de Boules (je bent in Frankrijk of e bent
er niet) en duiken het bed in.Morgen
helaas weer richting Antwerpen.
Vroeg
wakker, kinderen in de zon, wat geknutseld en rond 11 uur vertokken richting
Pont de Tancarville.Na de Pont de route
de Lestuaire gevolgd richting Honfleur.In Honfleur Viller Fleuri geparkeerd op de MH parking waar rond de
middag zon 250 tot 300 campers staan.Zeer ongezellige parking overigens.We gaan Honfleur in en vinden dit maar niks:veel volk, geen bloem te zien en voor de rest
enkel cafés, restaurants en kunstenaarwinkeltjes.En calvados natuurlijk.Iets drinken was behoorlijk duur.Op de camperparking vuil water geloosd en
vers water aangevuld.Rond 16h00
vertrokken richting Utah Beach.Na een
korte discussie met TomTom, die ons niet langs de kustweg wilde sturen en
eideloos aanschuiven in de kuststadjes het gps systeem laten beslissen hoe we
naar Aromanches sur Mer rijden.Daar
parkeren we op de clif naast de Cinéma Circulaire.Ongeloofelijk zicht op zee, geen voorzieningen en 4,00
EUR.
Deze trip
tot hiertoe: 572 km.
We
beslissen om vanaf nu nog maar 2 dingen per dag te bezoeken en max. 200 km te
rijden (tenzij we een verindingsrit maken).
Een paar
dagen geleden de MH opgehaald uit zijn stalling, Sonja heeft alle spullen die
we in het Camping Car Center in Deurne en bij Ikea gekocht hebben de afgelopen
dagen ingeladen.Het is allemaal best
knus nu.
Laatste
spullen nog ingeladen en om kwart voor elf vertrekken we voor ons eerste trip
met onze eigen camper. Na 10 km. de eerste stop, het luikje van de
electriciteit stond nog open.Beginnelingen zullen we maar denken zeker.
We rijden
richting Normandië, aangezien de weg naar de kust toe zit rijden we richting
Kortrijk, Veurne tot Elverdinge, een dorpje vlak bij Ieper en bij de Sixtus
Abdij.In Elverdinge gingen de schoonouders
altijd op boederijvakantie en we besluiten dan ook om daar te gaan
lunchen.Naast de boerderij eten we in
onze MH de lekkerste pistolets in jaren.
Tot hiertoe
150 km. op 2h15 min.
Eerste
tankbeurt: 47,75 liter voor 313 km.
Niet zonder
moeite kunnen we de boer en boerin overtuigen dat we niet blijven en rijden
verder naar Le Tréport, TomTom ingesteld op vermijd autosnelwegen want dat
lijkt ons logischer met een MH.
De
Camperplaats van Le Tréport staat helemaal vol, idem voor de parking van de
supermarkt erover, dus rijden we Camping Municipale** maar binnen. Schitterende
camping, alleen zijn de grasvelden wat nat en nog steeds onervaren- rijden we vast.Gelukkig is de solidariteit onder MH rijders
er en in een mum van tijd zijn we verlost uit de modder, geinstaleerd en klaar
voor de nacht.
Deze trip
tot hier toe:325 km.
We wandelen
naar het centrum van de stad (15 min.) en eten daar in een van de typische
visrestaurants op de dijk. Oesters en mosselen, heerlijk en goedkoop.
Na een
zalige wandeling langs de dijk, terug in de MoHo een kop koffie en onze eerste
nacht in onze eigen camper.
Camping
Municipale Les Boucaniers Rue Piere Mendes France 76470 Le Treport.
Eén nacht
all in met 3 volwassenen en een kind: 20,05 EUR
Ons rijdend
huis opgehaald in Oostende, na een paar uur uitleg bij Urbano ze nemen daar
echt tijd voor je de eerste rit:Oostende Antwerpen, 139 km.Filerijden met zon ding valt best mee blijkbaar.Voor de deur geparkeerd, vrijdag gewerkt,
zaterdag een rits technische aankopen gedaan, Zondag geknutseld en op maandag
21 April, mobilhome verhuisd naar de stalling.Fantastische rit van 9,50 km.
Best
spannend overigens, zon bakbeest in een schuur parkeren tussen soortgenoten
onder het alziend oog van een ancien.Na
wat zweten staat ie er rustig te wachten tot onze eerste trip.
Aan al wie zo vriendelijk is geweest te komen kijken, mijn excuses.
De plannen waren er, de goesting ook en zelfs al wat schrijfsels. Maar ja, ik wilde wel de tijdslijn respecteren en de berichten en de reizen in correcte volgorde plaatsen. Een bijzonder slecht idee dus want daar komt niks van. Maar ik beloof beterschap, gedurende de komende winter gaan we proberen het afgelpen anderhalfjaar mobilhomen (zal wel niet in Van Dale staan) aan te vullen.
Het is dus zover, we hebben een mobilhome gekocht. Na een paar jaar zwerven met een huurwagen hebben we dat wat we gepland hadden voor later, als we op pensioen zullen zijn, een beetje vervroegd. Waarom wachten tot later wanneer het misschien niet meer kan?
De verwachtingen werden wat bijgesteld en we zijn op zoek gegaan naar een niet te grote mobilhome-voor-vier met eventueel wat extra plaats moesten de oudste twee van onze 3 dochters toch nog eens mee willen op vakantie met de ouders.
Na een paar proefritten -wonderbaarlijk wat men nog durft te verkopen- vinden we een geschikt voertuig bij Urbano in Oostende. Om een lang verhaal kort te maken, onze kleine camper voor 2 (of 4) is een Granduca 67 geworden van een jaar of 5 oud met 60000 km op de teller. Niet zo direct klein want slaapplaats voor 7 en 7,50 meter lang. Belangrijker, we voelden er ons direct in thuis.
Een week later was het zo ver, het team van Urbano had de wagen voor ons klaargemaakt naar onze wensen, en eind April 2008 volgde de eerste rit, van Oostende naar Antwerpen. Na een weekend knutselen en personaliseren was hij helemaal van ons. Nog een week en de eerste trip kan beginnen...
Samen met de mobilhome had ik besloten een blog hierover te beginnen. Immers tijdens onze vorige zwerftochten hebben we telkens veel informatie en tips gevonden op dit soort sites. Voor wat, hoort wat indachtig zal je hier onze ervaringen, tochten en slaapplaatsen terugvinden. Met een klein jaar vertraging komt het eindelijk van.
Wanneer ik het in deze blog over "wij" heb is het misschien nuttig dat je weet wie die wij dan wel zijn.
Wij gaat in de eerste plaats over mijn echtgenote en mezelf. Sonja en Peter dus, beide ergens achteraan in de 40. We hebben drie prachtige dochters, Robin (21), Rianne (17) en Roxan (12).
