Dit fragment uit "The Ballad Of Reading Gaol" wou ik eens vanonder het stof halen
He did not wear his scarlet coat, For blood and wine are red, And blood and wine were on his hands When they found him with the dead, The poor dead woman whom he loved, And murdered in her bed.
He walked amongst the Trial Men In a suit of shabby grey; A cricket cap was on his head, And his step seemed light and gay; But I never saw a man who looked So wistfully at the day.
I never saw a man who looked With such a wistful eye Upon that little tent of blue Which prisoners call the sky, And at every drifting cloud that went With sails of silver by.
I walked, with other souls in pain, Within another ring, And was wondering if the man had done A great or little thing, When a voice behind me whispered low, "That fellow's got to swing."
Dear Christ! the very prison walls Suddenly seemed to reel, And the sky above my head became Like a casque of scorching steel; And, though I was a soul in pain, My pain I could not feel.
I only knew what hunted thought Quickened his step, and why He looked upon the garish day With such a wistful eye; The man had killed the thing he loved And so he had to die.
Yet each man kills the thing he loves By each let this be heard, Some do it with a bitter look, Some with a flattering word, The coward does it with a kiss, The brave man with a sword!
Some kill their love when they are young, And some when they are old; Some strangle with the hands of Lust, Some with the hands of Gold: The kindest use a knife, because The dead so soon grow cold.
Some love too little, some too long, Some sell, and others buy; Some do the deed with many tears, And some without a sigh: For each man kills the thing he loves, Yet each man does not die.
Mijn bundel MINVEL, de verzamelde gedichten is gepubliceerd. Je kan het in elke online boekhandel kopen, in België en Nederland. Hier is mijn nieuwste gedicht; (staat niet in de bundel )
He don't know how to lie or undermine you he don't know how to steal, deal or deceive Leave him alone, let him be cause he's speaking with the angel speaking with the angel that only he can see
You say he's so helpless well what about you ? you don't pull the strings don't you know anything
leave him alone set him free cause he's speaking with the angel speaking with the angel that only he can see
Would you teach him bout heaven would you show him how to love the earth would you poison him with prejudice from the moment of his birth
He in the name of love is in the blood of the lamb he who never lays blame he don't even know his name leave him alone let him be cause he's speaking with the angel speaking with the angel the very one that spoke to you and me Do you remember ?
Even een geniaal stukje toevoegen uit Allen Ginsberg's Howl
Here goes :
the madman bum and angel beat in Time, unknown, yet putting down here what might be left to say in time come after death, and rose reincarnate in the ghostly clothes of jazz in the goldhorn shadow of the band and blew the suffering of America's naked mind for love into an eli eli lamma lamma sabacthani saxophone cry that shivered the cities down to the last radio with the absolute heart of the poem of life butchered out of their own bodies good to eat a thousand years.
Prachtig, niet ? Niet zo bekend als het deel " i saw the best minds of my generation destroyed by madness, ..... "
Ik heb eindelijk nog eens een gedicht geschreven. Vanmorgen stond ik op, om 6 u s ochtends, na een droom over vorige levens en reizen in Amerika, en met flarden van een gedicht in mijn hoofd. Here goes :
We moeten ons kruis dragen op maandag, dinsdag en woensdag
in het huis met de bellen
wordt de wereld geboren
Zou je boos worden als ik je vertelde hoe de bomen bossen worden ?
Herinner je je hoe de belofte ging ?
Ik val in slaap in de tuin van het huis
-vastgebonden door mijn gevoel-
Je zal dààr zijn als ik kom
op maandag, dinsdag en woensdag
ik ben tijdelijk opgenomen in zoersel in de moeder en kind eenheid met tara, alles is okee, ik probeer aan een lang gedicht te werken over Giovanni, ik heb vernomen via de factor y dat Maarten Paternot dood is, dat is vreselijk om te horen zoiets. Maarten, misschien wijd ik ooit nog een gedicht of een tekst aan jou. Mijn adres hier is Kliniek Bethanië Andreas Veslalius laan Zoersel
een dwaze mens die mij zei dwaas te wezen en ik ben het een verwarde geest die mij wijsmaakte hard te zijn en ik ben het een sonore stem die voorspelde hoe ik tenonder zou gaan en ik ging een zotte schreeuw van iemand die zich gek noemde mezelf te zijn en zo leef ik
structuur van de natuur niet van dwaze dwaashoofdige mensen niet opleggen maar voelen die structuur voelen waar ze klopt ze klopt altijd als een hart in de wilde aarde die klopt achter vergeefse deuren stenen die haar toch niet buiten kunnen houden ik denk met de structuur van de stem woorden die natuurwetten ook volgen ontsnappen uit mij gurgelen groot schreeuwen de lucht in die als een vriend is voor ware woorden woorden als bomen woorden als wind de zon en de maan taal de mens verbonden de mens verlicht wandelt easy op deze aardbol structuur van het oneindige eind centrum licht
de lucht is paars en oranje en goudkleurig de kleuren van de regenboog vermenigvuldigen zich met een nieuwe vrede binnenin een nieuw hart dat zich ontvouwt binnenin de zware dichte duisternis die patronen krijgt van kleuren beweging en duister licht structuur van omvouwen en tollen dat licht die lucht dat licht die lucht ik adem diep in en begin mijn leven
tara altijd prinses in de al=tijd in het al=universum prinsesje klein en groot prinsesje geboren uit mijn schoot tara devi prachtige godin met geeuwtjes
