Na de eerste nacht onder mijn strooien dak doorgebracht te hebben en het ondergaan van het onontbeerlijk stortbad
 ( warm gevolgd door  ijskoud) , genoot ik van het uitzicht, het fluiten van mezen en verwanten evenals het spechtengetokkel
moet je erbij denken.



Aan tafel met ingenieur Victor een jonge veertiger en zijn vermoedelijk nieuwe vriendin . Zij reizen heden naar huis in Dnepropetrovsk-500km van hier. Sinds gisteravond hebben we ongeveer 4 keer afscheid genomen.

Deze morgen rondleiding in de kunstschool door directrice Ljoedmilla langs zeer uitgebreide collectie van leerlingenwerk en laureaten van jaarlijks festival waar L. zeer graag ook belgische leerlingen zou zien. Daarna een praktijkles door Valentina-heel nuttig. Samen ontwierpen we potmodel voor de cacti van Karolien.



In deze klas keramiek wordt naarstig gewerkt.



Met het jongetje op de foto, Dima genaamd, en 5 jarig zoontje van buren, had ik een aangename conversatie. Praten met russische kinderen gaat  vlotter dan met volwassenen, die veel te snel praten.

Naast de romantiek is er ook de.harde realiteit die evenwel ook mooie aspecten kan vertonen. Dit mocht ik deze middag tweemaal ervaren. Bij het buitengaan van de school kwam daar een huisvrouw binnen met in elke hand een emmer gekookte patatten. Die werden in de school in plastieken manden gedaan en samen met ander voedsel naar het front gereden 450 km verderop. Het is een netwerk van vrijwilligers: Помощь:hulp. De moeder van Dima zond kleren op.
Bij mijn voettocht naar de namiddagles stootte ik op een landelijke begrafenisstoet. Ik heb deze even gevolgd. Vooraan vrouwen met bloemenkransen, daarna wat ik eerst dacht de met een paars doek overdekte kist te zijn , maar het was enkel het deksel en daar stond een brood op.
 




Daarachter een truck met daarop de open kist met een baboesjka te midden van veel zijde en bloemen, ze had een fraai gelaat. Daarachter de pope in ornaat met wierookvat en waarachter volk. Achteraan een man met een hamer in de hand.

Deze stoet trok langs de aardeweg die door overvloedige lentebloesems omgeven was, wat toch een ontroerende belevenis was.



Op de begraafplaats werd o.m. het brood rondgedragen en aan iedereen een stukje gegeven.


Na 'schooltijd' even door het dorp gezworven. Er is hier geen lintbebouwing, alle huizen staan vrij en tussenin zijn er graspleinen, tuinen enz. Thuis gekomen bleek de moeder van Dima hier kokkin en huishoudster te zijn en bracht mij het avondmaal van gevulde pannekoekjes en lindethee.



Het staat buiten twijfel dat hier eerstdaags een masterclass speculaas wordt gegeven. Zo de productie vlot loopt kan er misschien meegegeven worden met het konvooi voor de soldaten .xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />