Heb je als kind ook ervaren dat je altijd zo je best deed om ergens bij te horen?

Je eigen gevoelens aan de kant schoof om een ander kindje gelukkig te maken? Zelf liegen omdat je mensen toch een glimlach zou kunnen bezorgen ook al liet ik er zelf tranen voor. 

Hoogsensitief zijn wordt onderschat. Gelukkig na Nederland begind België er ook meer oog en oor voor te hebben. Voor de volwassen hoogsensitieve personen is het herkenning en een bevrijding maar nog steeds een opdracht om er met om te gaan. Ik vind het vooral belangrijk voor kinderen. Ik zelf heb mij nooit 100% gelukkig gevoeld (welk kind tegenwoordig wel) maar mochten mij ouders er meer over geweten hebben of de school bijvoorbeeld een boek gestimuleerd hebben om een bepaalde leeftijd dan zou ik toch veel dingen anders ervaren hebben. Weten dat ieder kind recht heeft op zij gevoelens en ook om die te uiten. Dat je een eigen mening mag hebben gelijk waar. Dit is nog maar het eerste berichtje van de zovele waarover ik mijn mening en gevoelens ga uiten.