Je kan het nooit voorspellen hoeveel tijd iemand nodig heeft om zich aan te passen aan de totaal andere wereld. Bovendien spelen de temperatuur en het uurverschil menigeen parten. Markske van Zichem heeft duidelijk geen inloopperiode nodig, reeds de eerste avond werd hij vakkundig gepiloteerd door de ons alombekende Tettenman en is hij reeds helemaal ingeburgerd, we kunnen nu reeds zeggen dat hij een regelmatige bezoeker van Pattaya zijn. De enige vraag die nog open staat is, zal het een condo met of zonder slaapkamer worden?
De Rhuentai zone in het Sabai Lodge heeft een behorlijke facelift ondergaan. De villa's aan de Rhuentai pool hebben plaatsgemaakt voor een landschapstuin & restaurant..., knap gedaan...
Je
leert tijdens je vakantie een bevallige dame kennen. Alles verloopt die drie
weken prima. En je wil meer vandattum, dus lijkt het je een goed idee om de
dame uit te nodigen voor een bezoek aan België in navolging van vele anderen.
Dus zet je de administratieve molen in gang. Er rest je nog enkel af te wachten
wat de anbassade gaat besluiten, mag ze, of mag ze niet. Enkel een gesprek met
een ambtenaar op de ambassade staat je geluk nog in de weg. In de dagen voor
het gesprek laat je niet na van bij de dame te benadrukken hoe belangrijk dit
gesprek wel is. Onrechtstreeks zorg je ervoor dat ze nerveuzer dan normaal is
wanneer ze het kantoortje van de ambtenaar betreedt. De man begint met de
makkelijkste vragen, « Whats you friends name ? » Helaas, haarThaise zenuwen zijn dit soort omstandigheden niet gewoon en onder druk van desituatie blijft ze het antwoord schuldig, enkel het woordje « darling »komt
uiteindelijk uit de anders zo praatvaardige mond. Het prille gesprek loopt uit
op een sisser, dit jaar beter D.?
Het nieuwe hotel naast de Atlantic is af, het heeft de naam Tunes hotel meegekregen. Niet meteen mijn ding...meer info vindt je hier: http://www.tunehotels.com/our-hotels/pattaya
Geheel tegen onze gewoonte in verlieten we tijdens ons vorige verlof de veilige thuishaven van het Sabai Resort en boekten via vriend Tettenman een appartement in het pas gebouwde LK Legend in Soi Arunothai. Het viel reuze mee, de faciliteiten waren zonder meer uitstekend te noemen. Enkel het aanpalende restaurantje viel ons wat tegen (het eten was er middelmatig en de nochtans ruime poolbar werd niet eens uitgebaat). De eigenaars hebben we geen enkele maal gezien en het personeel kon je nog het best omschrijven als sloom. Gelukkig is daar nu verandering in gekomen, het restaurantje werd overgenomen door twee Belgische vrienden (wie wil kennismaken met Tettenman, weet nu waarheen) die de menukaart een belgisch tintje gaven. Ze vonden zelfs iemand bereidt om de poolbar te bemannen, nl. de lieftallige Maya. Redenen genoeg dus om mij opnieuw oostwaarts te begeven. Dus als alle toestellen op tijd en veilig vliegen, drink ik overmorgen mijn eerste long drink bij Maya , Sawatdee Khrap. Meer info op: wwww.facebook.com/AloiLegend
Na
heeft nooit de gemakkelijkste weg gekozen. Ze wou altijd haar eigen baas
blijven en is dus nooit in een bar of Go Go (ze was er nochtans in haar
hoogdagen knap genoeg voor), gaan werken. Haar werkterrein was de Coconut Bar
waar ze beschikbaar was voor korte ontmoetingen. En ontmoetingen had ze, eens
ze bekend raakte via inderhaast in elkaar geflanste pornofilmpjeswas er geen houden meer aan. Wandelaars
kwamen van heinde en verre om een middagje door te brengen in haar gezelschap.
En zei, ging graag en gulzig op ieder aanbod in. Niets was haar te gek. Helaas werkte ze steevast onder haar marktwaarde en was er niemand in de buurt om haar te
korrigeren. Haar drang om onafhankelijk te blijven heeft haar dus alleen
maar windeieren opgelevert. Want Na verzaakte ook aan oprechte aanbiedingen om
haar vanonder de palmbomen weg te halen. Anno 2012, twee kinderen van een
onbekende vader later, is Na nog steeds op post onder de palmbomen. Met
vermoeide blik, kort haar en ongezond uitziende zwarte vlekken in haar aangezicht.
Na heeft de afrit gemist en is gedoemd tot haar moeilijke leventje, maar wel
nog altijd op eigen kracht en zelfstandig...
In Sugar Sugar zitten een aantal meiden die een behoorlijk niveau halen aan de chrome palen. Maar dat het altijd beter kan bewijst deze jongedame. Toen ze met haar tijdelijke sponsor genoot van een avondje uit en een bezoekje bracht aan de suikerclub, kon ze het niet laten van haar vaardigheden te tonen aan het aanwezige clieënteel en de verbaasde danseressen. Lichtjes indrukwekkend vindt u niet?
Heeft ze stiekem een pak aangetrokken en gewoon mee de bühne opgewandeld? Of heeft ze deelgenomen aan een soort Thaise droomfabriek met als opdracht, ik wil een avondje Coyotee danseres zijn? Het hoe en waarom zullen we nooit achterhalen. We kunnen alleen maar gissen hoe de omlijnde dame in de line-up geraakt is. Feit is, ze maakt er nu geen deel meer van uit, en da's maar goed ook !
We kwamen hem vaak en graag tegen, de Thaise Elvis. De laatste maanden hadden we hem echter niet meer gezien, nu weten we waarom, de brave is verleden jaar in april overleden. R.I.P. Thai Elvis