Over land van Leon naar Copan. Anneke & Patricio wensen je veel leesplezier bij het lezen van hun reisdagboek.
18-03-2008
Welkom op onze Blog.
Veel leesplezier in ons reisdagboek.
18-03-2008 om 13:15
geschreven door Patricio
01-06-2008
Eerste tropische storm is Nicaragua gepasseerd.
Het beloofd al spannend te worden en we zijn nog niet vertrokken.
De eerste tropische storm, Alma genaamd, is vrijdag Nicaragua gepasseerd.
De storm is aan land gekomen in de buurt van de koloniale stad Leon. Het ging gepaard met hevige regenval en rukwinden tot 105km/u. Telefoon-en elektriciteitspalen werden daarbij omver geblazen. Vele bomen zijn omgewaaid, zinken golfplaten daken zijn van de huizen weggerukt.
25000 mensen zijn geëvacueerd naar veiligere oorden.
Op dit moment is de storm geluwd en keert het land terug naar een "normale" situatie.
01-06-2008 om 16:10
geschreven door Patricio
10-06-2008
Eerste dagen in Nicaragua
Man,man,man, wat een vlucht! Meer dan 24 uur onderweg geweest. Aan de grenscontrole in Miami Airport werden onze vingerafdrukken genomen en een digitale foto van ons kopke.Het ging er gediciplineerd aan toe. Aangekomen in Managua stond het shuttlebusje al klaar om ons naar Masaya te vervoeren waar we in hotel Regis verblijven. Toch nog even het centrum ingedoken om een plaatselijk biertje Tona te drinken. In Masaya zijn we met de bus naar het National parc Masaya gegaan.Op die heb ik nog een met kip gevulde koek gekocht om de honger wat te stillen en het local food te proeven. Masaya is een actieve vulkaan waar je tot aan de krater Santiago kan komen met de auto. De geur van zwavel komt je al tegemoet. Indrukwekkend. Volgende dag om 1800h nemen we reeds de chickenbus naar Granada. Maar we zijn te laat aan het busstation. Een jongetje brengt ons voor enkele Cordoba´s naar een andere halte. Godverdorie,we shouwen al een half uur rond met onze rugzak.We worden achterna geroepen Gringo,Gringo.Gelukkig kunnen we hier een bus nemen.Granada ligt maar 20km van Masaya dus dat viel al mee. Het hotelletje waar we in een slaapzaal slapen heet Oasis. Het is toch weer aanpassen om op zo´n avontuurlijke manier rond te trekken. Vandaag besluiten we om er eens met ons tweetjes erop uit te trekken.Aan het parc central nemen we de koets om een city toer te maken. Onze koetsierster Carmen vervoerd ons langs verschillende plaatsen. Een vrouw met baby op de armen steekt een bedelende hand naar ons uit. Het kindje heeft een grote pleister op haar buik. We geven 5 Cordoba. Even later komen we opnieuw een vrouw met kind op de arm tegen. Het kind had ook een verband op de buik. Zij bedelt ook om geld.Toeval.... Na ons tochtje genieten we van een vers geperst vruchtensapje op parc central.Een jongetje vraagt om schoenen te poetsen. Omdat hij zijn buikje intrekt en zegt dat hij honger heeft kopen we voor hem ook een sapje.Het duurt niet lang voor er nog meerdere kinderen rond ons tafeltje staan.
10-06-2008 om 00:00
geschreven door Patricio
25-06-2008
Vulkaan Masaya/typisch gerecht
25-06-2008 om 00:00
geschreven door Patricio
26-06-2008
Laguna de Apoyo
Vanuit Granada is het een drie kwartier rijden in een busje naar onze volgende Hospedaje " Craters Edge " aan Laguna de Apoyo.De vriendelijke eigenares begeleidt ons naar onze betonnen barak waar we in stapelbedden slapen. Geen voedsel mee binnen brengen en het hek gesloten houden zodat ongedierte niet kan binnenkruipen.
We hebben direkt onze zwemplunje aangetrokken en een frisse duik genomen in het kratermeer. Zalig. Het meer is omringd door tropisch woud. De tijd loopt reeds aan tegen 18:00h, de zon begint zich al naar de horizon te trekken. Rond dit tijdstip laten de brulapen van zich horen. Een brullend/blaffend geluid dat ze voortbrengen kun je kilometers ver horen.
's Morgensvroeg opgestaan om de Howler Monkey's te gaan spotten. Ze zouden van de heuvels naar beneden komen om er de vruchten van bepaalde bomen te verorberen. Tijdens die wandeling van twee uren hebben we ze alleen maar in de verte gehoord. Spijtig. We hebben wel verschillende vogels gespot waaronder de "Guardo barranco" de nationale vogel van Nicaragua.
Rond negen uur vertrokken naar "Mirador Catarina" waar je een mooi uitzicht hebt over het meer van Apoyo en het grootste meer van Latijns America, het Lago de Nicaragua. Het was even zoeken eer we het pad door de jungle vonden om boven te geraken. Apen gehoord maar nog steeds niet gezien. Het was behoorlijk heet en veel water drinken was de boodschap. Aha, wat zien we hier, een kolonne parasolmieren. Zij knippen bladeren stuk en dragen dit dan op hun rug naar hun nest waar de larven leven van de beschimmelde bladeren.
Inderdaad een prachtig uitzicht bovenop de heuvel.
In het dorpje Catarina kopen we lokaal fruit en daarna charteren we twee overdekte motoscooters die ons al racend terug naar Craters Edge brengt.
'sAvonds nog lekker nagepraat in de hangmattten met een lokaal biertje.
26-06-2008 om 20:27
geschreven door Patricio
08-07-2008
Isla Ometepe
Eenmaal geïnstalleerd op de lokale bus, rugzakken "on top" en gezellig verspreid tussen de lokale bevolking, op de achtergrond horen we salsamuziek, vatten we onze trip naar San Jorge aan. Waar we aldaar de ferry nemen naar Isla Ometepe.
Het eiland Ometepe wordt gevormd door twee vulkanen die uitreizen uit het Lago Nicaragua.
Heb ik eigenlijk al verteld dat dit het grootste meer is van Latijns Amerika. En dat er in dit meer, dat via El Rio San Juan verbonden is met de Caribbean Sea, hamerhaaien voorkomen.Concepcion (1610m) en Maderas (1394m), zo heten de twee vulkanen. De eerst genoemde is nog steeds actief. Zijn laatste uitbarsting was in 1957. Dus deze gaan we niet beklimmen maar morgen vatten we wel de klim aan naar het groene kratermeer van de Maderas.
Dus we zitten nog op die lokale bus wanneer plots de motor stil valt op zo'n drie kilometer van de aanlegstijger waar we de Ferry gaan nemen. Er is geen beweging meer in te krijgen. Potverdorie, we hebben nog maar een half uurtje om de laatste ferry van die dag te halen. Te voet gaat dit zeker niet lukken. In allerijl zwieren we onze bagage van die bus en beginnen elke pick-up tegen te houden met de vraag om ons naar de ferry te vervoeren. Het was precies zo hectisch als bij Peking Express. Uiteindelijk is er iemand bereid om ons te brengen. Vlug vlug met zijn allen en de bagage achterop die pick-up en weg zijn we. We halen het nog net...
Al varend hadden we een prachtig zicht op de vulkanen. De zon is reeds aan het ondergaan. Aangekomen in Moyogalpa nemen we een charterbusje dat ons naar Finca Magdalena brengt. Niet te doen die rit van anderhalf uur ernaartoe. Het is reeds donker en zien niet hoe erbarmelijk slecht die weg is. We worden helemaal doorheen geschud. "Back to basic" is het op de ecologische boerderij Finca Magdalena. We worden te slapen gelegd op den zolder op veldbedden. De nachtvlinders(motten) en kevers vliegen ons al om de oren. Om nog maar te zwijgen van de muggen.
's Anderendaags. Typisch ontbijt Gallo Pinto, pan frances, toast marmelade, allemaal niet echt smakelijk maar noodzakelijk om de vulkaan Maderas te overwinnen. Rugzakje en stapschoenen aan en een voorraadje van 5 liter water heb ik bij voor mij en Anneke. Onder begeleiding van twee jonge gidsen vatten we de beklimming van 5 uren aan. Een tocht gaande van 150m naar een hoogte van 1394m over 5km. Het is duidelijk dat dit zwaar gaat worden. Ondergrond zijn rotsen,boomwortels,slijk en modder. Het was gewoon een fysieke uitputting. Het doel, een kratermeer waar ik toch in gezwommen heb, was deze inspanning niet echt waard. Jammer. Onderweg hebben we wel een groep Mono Congo's (brulapen) van heel dicht bij gezien. Om 17:45h terug aangekomen aan de Finca. Iedereen was uitgeput gaan slapen...
Zaterdag 7 juni: dagtrip met een collectievobusje: playa Santo Doming/Alta Gracia/Ojo de Agua een natuurlijke zwempoel waar we enekle uurtjes konden relaxen/ Charco Verde reserve. Diezelfde dag verder gereisd naar Moyogalpa waar vandaan we zondag de ferry terug nemen naar het vaste land.
Moyogalpa, het is zaterdagavond en verblijven in Hotel Aly. In de muur van ons kamertje zit een vierkant opening waar eigenlijk een venster in hoort te zitten. Dit zit er niet in waardoor de kamer vol met vliegjes zit @#&?. Ik vraag toch maar aan de eigenaar om die opening dicht te plakken.
Oei, oei, ik zet de ventilator in een te hoge stand en een deel van isomo plafond gaat vliegen @#&?.....
Toch nog een leuke nacht gehad in de tegenoverliggende disco " Timbo Tambo". salsa dansen met de lokale jongeren. De vrouwen onder ons kregen de nodige aandacht van die jonge Macho's. Die Latino's laten er geen gras over groeien...
Zondag 8 juni:
In Moyogalpa zijn we te voet naar de puerto gegaan om de ferry terug te nemen naar Rivas. Daar ontmoeten we onze Kamikaze-piloot die ons met het nieuwe busje helemaal naar Léon vervoerd. Tegen 120 à 140 km/u over de asfaltbaan waar ook fietsers en paard en kar op rijden, camions dat ons in tegengestelde richting tegemoet komen, voorbij steken in onoverzichtelijke bochten. Jawatte, gelukkig hebben we een goede bewaarengel
's Avonds laat toegekomen in het Via Via reiscafé. Vandaag hebben ik en Ann een mooie kamer voor ons tweetjes ...
Léon: Anneke en ik nemen een vrije dag en verkennen op ons eigen de koloniale stad. De groep gaat vulkaansurfen vanaf de Cerro Negro. Dit bleek niet ongevaarlijk te zijn. Tinne komt terug met vreselijke schaafwonden.
Nicaragua & Honduras
Man,man,man, wat een vlucht! Meer dan 24 uur onderweg geweest. Aan de grenscontrole in Miami Airport werden onze vingerafdrukken genomen en een digitale foto van ons kopke.Het ging er gediciplineerd aan toe. Aangekomen in Managua stond het shuttlebusje al klaar om ons naar Masaya te vervoeren waar we in hotel Regis verblijven. Toch nog even het centrum ingedoken om een plaatselijk biertje Tona te drinken.
's Avonds laat toegekomen in het Via Via reiscafé. Vandaag hebben ik en Ann een mooie kamer voor ons tweetjes ...
Léon: Anneke en ik nemen een vrije dag en verkennen op ons eigen de koloniale stad. De groep gaat vulkaansurfen vanaf de Cerro Negro. Dit bleek niet ongevaarlijk te zijn. Tinne komt terug met vreselijke schaafwonden.
