Nav operatie poot, amputatie 2 tenen... Verslag van de tijd na de operatie met mijn varken van een hond, doodbraaf en lief, maar soms zo dom... ;-)
06-06-2011
Welkom op mijn blog...
Even kort schetsen:
Ik ben Pasjah, Tervurense Herder geboren 28-10-1997 met de volledige naam Pasjah Vesuvius III van 't Gryslindeke (maar jullie mogen pasjah zeggen hahaha).
Ik heb al geruime tijd last van mijn pootje(s), zowel voor als achter... Mama zegt altijd dat ik van ezels afkomstig moet zijn, die rotten ook eerst aan hun poten ;-)
Ik steek dan maar mijn kop in de lucht en doe alsof ik niks hoor...
Nu, na ontstekingen en antibioticakuren en weer ontstekingen... enz... heeft mijn eigen persoonlijke hof-dierenarts Brigitte De Groote ;-) dan toch maar besloten om die tenen weg te nemen...
Dinsdagochtend 7/6 om 9u bracht mama mij naar Brigitte... Waren daar zo 3 jonge assistentjes die mij allemaal zo mooi en lief en schattig vonden... Hehehe, tuurlijk, hoe liever ik ben, hoe meer streeltjes en aandacht ik krijg hahahaha!!!!
Geeft mij daar opeens zo 1 een prik in mijn kont? Nu ja, ik trek mij daar niet veel van aan, als mama ermee akkoord is en tante Brigitte vindt het normaal... Maar ik word daar nu toch slaperig... Hmmm, ze hebben mij liggen eh zzzzzzz, nee, ik wil ni... zzzzzzzzzzzz, neezezzzzzzzzzzz, kwizzzzzzzzzzzzz zzzzzzzzzzzzz zzzzzzzzzzzzzzzzzz
Mama vertelt: toen onze jongen sliep, heb ik hem maar op tafel gelegd, Brigitte heeft infuusje klaargemaakt. Alles klaargelegd en toen hij goed vertrokken was naar dromenland, heb ik hem in de goede handen van Brigitte gelaten...
Deze keer is het een cyste onder zijn oksel... Zag eruit als een gewone grote blaas, met waterig vocht in...
Natuurlijk is het open gegaan en in plaats van gewoon stilletjes weg te gaan, lekker beginnen infecteren...
Resultaat: zaterdag in paniek naar dierenarts van wacht (zeer vriendelijk, zowel voor mij als voor pasjah hehe, met dank aan http://www.de-phoenix.be/
Dus ze heeft het uitgekuist (chapeau, want de geur was VERSCHRIKKELIJK!) en antibiotica opgestart.
Vandaag weer bij tante Brigitte: opereren, woensdag... Pfff, ik sta 1000 angsten uit! Weer die narcose, weer die schrik...
Maar wat moet dat moet natuurlijk...
Als het lukt, neem ik nog wel een foto en post hem hier, maar ziet er weer niet lekker uit...
Alle kaarsjes, steun en goede gedachten zijn dus heel erg welkom op woensdag en donderdag... Woensdag wordt hij geopereerd en donderdag zal zwaar worden... Pffff... Wish me luck, mijn arm beerke...
Vanaf nu spreken we over Pootje, alsof het een deeltje op zich is.... Hahaha, na alle miserie heeft Pootje dat wel verdiend toch? lol...
Ik wou nog vlug even laten weten hoe het gaat voor ik zelf in mijn mandje duik!
Heb het net verzorgd, alles ziet er goed uit... Wond groeit mooi dicht, ongelooflijk!!!
Hij heeft nu wel precies meer pijn dan in het begin, maar denk dat dat komt doordat zich nieuwe celletjes en bloedvaatjes aan het vormen zijn. Nog even geduld ventje, we komen er wel!!!
Hier de foto's van mijn beerke, terwijl ik hem verzorg... En interesse dat hij daarvoor heeft hahahaha (NOT!!!)
Night night mensen
Varkentje tijdens zijn verzorging...
Even checken wat mama doet?
Lap, weeral da spel over mij (tegen het haar!)
Hij vindt het al lang goed...
Toch iets dichter liggen, dan streeltje eh... hehehe <3
F**K dat 1 Draadje eh!!!! hahahaha (zit door zijn zool? brrr....)
Wat te dicht, maar wel de randjes te zien eh?
(Yep door zooltje, brrr....) Ikke bang voor draadjes uithalen!!!!!!!!!!!!!!!
Een paar super goede foto's genomen en there is NO WAY AROUND IT...!!!
De wond IS mooi dicht aan het groeien, geen spoor van ontsteking!!!
DUIMEN MAAR!
Happy groetjes!!!!
Je ziet heel goed hoe zich littekenweefsel aan het vormen is aan de randen... Die rode vlekjes zijn bloed (=nieuwe bloedvaten die zich vormen=gezond weefsel!!!) ...................... Still holding on: dat 1 draadje... ;-)
Kan mij zelfs voorstellen hoe dat voelt, dat trekken van het vel om die wond te sluiten... hihi, dat jeukt dus ook eh?! Maar ben zooooo gelukkig dat ik dit zie... Dit is een echte vooruitgang!
Teentje ernaast is mooi dicht gegroeid denk ik... Enkel nog een fijn streepje...
Alles verloopt zonder noemenswaardige problemen na gisterochtend, hij neemt zijn antibiotica, verbandjes blijven eraan, hij kan er steeds beter op lopen...
Nog eens 3 foto's...
Wond begint een beetje open te gaan, draadjes minderen al ;-)
Je ziet duidelijk de rode zwelling, de ontsteking.
Alles verloopt zonder noemenswaardige problemen na gisterochtend, hij neemt zijn antibiotica, verbandjes blijven eraan, hij kan er steeds beter op lopen...
Deze avond komt KM nog eens helpen om het verband te verversen (gaat toch altijd iets makkelijker met 2). Hij gedraagt zich voorbeeldig...
Nu is het moment er om eens een foto te nemen van zijn poot...
Hier gaan we... 3 foto's van het pootje 3 dagen na de operatie.
Pootje mooi genaaid....
close up van de derde teen, 1 gewrichtje weggenomen.
Meneer is blijkbaar wakker genoeg geweest om zijn verbandje eraf te krijgen en heeft zich kostelijk geamuseerd met aan zijn poot te likken...!!!
Okay, niks aan te doen, gelukkig heb ik zowat alles in huis om hem te verzorgen...
Dus dan maar vlug vlug ontsmet, verband er omheen... En dan vlug gaan werken...
Na het werk, terug thuis, hij is flink geweest...
Hij begint ondertussen al wat rond te wankelen
En nu eens op het gemak die wond deftig verzorgen. Hem nog eens buiten gelaten, voorzichtig, en dan maar halverwege hem terug opgepakt en naar huis gedragen, het ging niet te goed meer hihi... Ocharme...
Op het gemak ontsmet, fucidin gaas over (zodat het er niet kan inkleven!) melolin doekjes (niet in de wond kleven!) en verbandje eromheen...
Pfff, was een operatie van een dik half uur, maar... Is gelukt, ben trots op mijn werk... ;-)
Vriendin komt nog langs om eens te kijken hoe het met hem is... Het kwispeltje werkt al heel goed!
Alles rustig, slaapt lekker, kwispelt al eens, maar nog niet recht geraken...
Hmm, komt al bloed door dat verbandje... Na het werk direct naar Brigitte gebeld, of zij dat alsjeblief wil verversen, want ik durf dat niet!!!
Nu nog slachtoffer vinden om mee te gaan, want ik kan tegenwoordig niet meer tegen bloed/pijn en al helemaal niet van iets/iemand die dicht bij mijn hart ligt!!! Ik word bleek als ik eraan denk...!
Aha, KM.... ZO HEEL ERG BEDANKT OM MIJ TE STEUNEN....!!!
*Om 15u45 bij tante Brigitte, het begint net een beetje te lukken om een paar stapjes te zetten... Maar ik ben nog zooooooo moe.........*
Hmmm, verbandje eraf, ik piep even tussen mijn wimpers door... Valt nog mee... Is niet prettig om te zien, maar is ook niet zo bloederig als ik had verwacht... Staat heel dik... Infectie... Maar die zat er nu eenmaal al op, wachten tot de (zware!) antibioticakuur aanslaat... Vers verbandje eraan, en weer is ons baaske zo uitgeput dat hij prompt weer in slaap valt... Terug in de auto (die gelukkig wat dichter stond nu...)
Thuis afgezet, nog even KM weg gebracht... Thuis alles rustig... Hmmm deze nacht misschien maar best weer in mijn bed slapen... Mijn rug... AWAWAW... ;-)
Pasjah toch es buiten gelaten, stond al slapend een plas te doen.... Maar al bij al verbetert het wel... Oef!!!!
Na het werk rijd ik naar Brigitte, om mijn vriendje op te halen...
Er zijn nog **wachtenden voor u...
Pffff....
*Ik laat mij even vanuit een diepe slaap horen, AWOWOOOOHHH AWOOOHHH*
Mijn hart staat even stil, ik kijk naar mijn vriendin en wachtenden, zo van 'ja, das de mijne!!!'
Ik hoop zo dat ze zeggen, ga maar voor, haal hem maar even, maar geen geluk... Tja, kan het ze niet kwalijk nemen, zij zitten ook te wachten met hun dieren...
En we wachten, tot het eindelijk aan ons is... Ik heb geen tijd om te luisteren, betaal vlug, wil alleen mijn beestje zien en meenemen... Uitleg? Niet nodig! Ik zie hem... Oei? Amper teken van leven? Diepe diepe slaap...? Hmmm, ik dacht dat die verdoving sneller uitgewerkt zou zijn...?
Ach ja, we zien wel...! Vlug met hem naar huis... Genezen... In het voorbijgaan vlug nog even gevraagd wanneer hij terug moest komen, volgende week vrijdag? Ja, okay, daaaag... (haha, wist ik veel... lol)
Met mijn vrachtje (van 30.55kg, droog aan den haak) HANGEND in mijn armen, naar de auto... Hmmmm, nog een geluk dat mijn vriendin mij tegemoet kwam, amai, ben dat niet meer gewoon om hem te dragen... Pfff... Allee, zij legt hem in de auto en we rijden op het gemakje naar huis...
Vriendin afgezet, ik naar huis. Vriend bericht gestuurd, die ging om frietjes... Vriendin verwittigd die een boek kwam brengen...
Thuis... EIN-DE-LIJK!!!!
Perfect, vriend komt net toe met de frietjes, Pasjah op zijn kussen leggen...
Ik wil eten, maar Pasjah wordt wakker! Probeert zich voort te slepen maar geraakt helemaal niet recht!
Ik spring recht en help hem mee, daardoor valt hij door zijn voorpoten, en valt dan maar (met een diepe zucht) weer in slaap...
Dit herhaalt zich nog wel een paar keer tot ik besluit om maar gewoon in de zetel te slapen... Ik heb toch geen rust...
Na een rusteloze nacht (bovenstaande nog een 5x) is hij 's morgens toch precies iets kalmer, ik ga met een bang hart werken...
Even checken wat mama doet?
Lap, weeral da spel over mij (tegen het haar!)
Hij vindt het al lang goed... 
F**K dat 1 Draadje eh!!!! hahahaha (zit door zijn zool? brrr....)
Wat te dicht, maar wel de randjes te zien eh?
(Yep door zooltje, brrr....) Ikke bang voor draadjes uithalen!!!!!!!!!!!!!!!
En nog steeds is dat 1 draadje aanwezig! Niet dat het nog nut heeft...
Baaske liep op "blote Poot" rond... Dus ja, proper is het ook weer niet...
Brrrr... Het ziet er toch echt maar akelig uit...
Maar dat ander teentje, dat staat vrij mooi..
Wat een wonde...
Ik hou mijn hart vast... Komt dit ooit goed???
Vooraanzicht van Pootje, nog veel draadjes eh?
De Grote Wond: nog 1 armzalig draadje... Erg...
Ik vermoed toch dat niet enkel de onderkant genaaid was, maar dit staat nog redelijk...
niet na zo een redelijk goed weekend...
kieken, waarom doe je dat nu
Wond begint een beetje open te gaan, draadjes minderen al ;-)
Je ziet duidelijk de rode zwelling, de ontsteking.
Duidelijk zicht op de wond.
Pootje mooi genaaid....
close up van de derde teen, 1 gewrichtje weggenomen.
Derde teen.
. Na het werk direct naar Brigitte gebeld, of zij dat alsjeblief wil verversen, want ik durf dat niet!!!
