En wederom loopt het zo weer zoals ik het had gedacht. Zucht, het is zoals het is. Het is een rode draad in mijn leven en ik hou er niet van en ga deze draad veranderen. Als ik niet voor mezelf ga dan zal nooit een partner volledig voor mij gaan. Zo dat staat! Het is over. Ik ben er klaar mee. Ga alleen voor het zuiverste en het beste en puurste. Zolang niemand mij dat kan bieden, man of vrouw, dan ben ik dat alleen met mezelf en is dat ook goed!
Ik wilde wederom een blog starten alleen dan niet anoniem ook voor vrienden en familie. Heb het lef nog niet want ik lees mijn eerste geplaatste stuk. Uitgeprint ligt zij voor me..........nee, ik blijf nog in mijn anoniemiteit van dit weblog. Tijden niet gebruikt. Ruim een jaar volgens mij. Best bizar om al die dingen weer terug te lezen en dat ik weer zoveel herkenning lees. Wilde al mijn stukken uitprinten alleen daar kom ik nu niet aan toe en heb er ook geen zin in. Schrijven lijkt voor nu iets magisch, iets wat ik nu gewoon wil doen!
Zucht, vertrouwen, schreef ik in mijn eerste stuk. Vertrouwen dat ik de juiste beslissing heb genomen. Nu achteraf was die dame niet de juiste voor mij en ik niet voor haar. Alleen heel maf gelopen. Hoe zal het nu lopen?
Hmm, voor nu ben ik weer een stuk rustiger dan gisteren. Glimlach. Vandaag was het echt een aparte dag. Ik heb aardig wat gehuild en veel losgelaten. Het zeggen van: "ik hou onvoorwaardelijk van mezelf en ik aanvaard mezelf volledig" maakte veel los. Op één of andere manier lag er ontzettend veel pijn om mezelf te aanvaarden om wie en wat ik ben. Tja, en dan voel ik nu weer de emoties. Het verdriet mag er zijn. Ik heb een tijd gevonden dat ik niet oke was. Ik mag er nu weer zijn van mezelf en daaraan merk ik dat ik groei. Durfde te huilen en de pijn te voelen dat ik mezelf op dat moment niet aanvaarde. Sprongen vooruit! Ik begin mezelfnu weer te aanvaarden en dat is heerlijk!
Patronen van 30 jaar kunnen ook veranderd worden als je ervoor kiest! Veranderen is makkelijk als je het voor 100% wilt. Ik wil heel graag veranderen want ik vind dat ik het waard ben om een goed dak boven mijn hoofd te hebben! Ik ga mijn dromen waar maken. Mijn verlangens komen uit! Ik weet dit zeker! Ben namelijk op de goede weg!
Het is dinsdag nog 6 dagen te gaan en dan ga ik weer de wijde wereld in. Glimlach. Het is allemaal wat. Ik voel me nu op dit moment heel erg moe en maak mezelf ook erg in de war. Het is moeilijk om te gaan met onzekerheden in het leven. Hmm, ik probeer het anders te zien maar dat is erg moeilijk. Een dak boven mijn hoofd is toch erg belangrijk! Ja, de zoektocht gaat verder en nu heb ik gewoon maar wat zitten klikken op internet. Tja, soms doet een mens rare dingen als ze in de war is. Oke, ik ben in de war omdat er iets zit te knagen in mij.
Nu kreeg ik net mijn eerste bezichtigingsafspraak toegezonden. Erg grappig! Mijn benieuwen waar ik terecht kom en of ik het doe. Ik ga maar weer eens rustig worden en veel meer water drinken dan ik tot nu toe heb gedaan. Heb namelijk last van hoofdpijn.
Ik ga nog steeds contactloos door het leven, behalve vandaag. Voor vandaag heb ik een uitzondering gemaakt dan viert één van mijn beste vriendinnen haar feestje. Ik ga voor even heen.........nu voel ik me ontzettend klote. Zo dat is er ook uit. Ik heb gisteren teveel gedronken en als ik dat doe ga ik mezelf daarna lekker bekritiseren. Kortom: laat niet veel heel van mezelf en ben super negatief.
Elke demon die ik zelf heb gecreeerd probeer ik een naam te geven. Hierdoor beginnen ze te leven voor me en ik weet dat ik nu last heb van een zeer krachtige demon. Deze heeft trouwens meerdere gezichten. Niet alleen bekritiseren maar ook kleineren en vooral veel veroordelen. Het liefst schrijf ik op dat ik hem haat en dat doe ik ook maar dat is juist niet liefdevol zijn. Hoe je het ook wend of keert het draait altijd om eigen liefde. Deze demon heb ik zelf gecreerd in mijn jeugd, ik had hem nodig om te overleven, zijn bescherming had ik hard nodig. Nu realiseer ik me dat ik onder hem gebukt ga maar het is en blijft nog steeds een stuk van mij. Als ik hem haat dan haat ik mezelf en breek ik een stukje van mezelf af. Ja, het kleineren en veroordelen van deze demon lees je nu ook terug.
Ik pak een handspiegel. Kijk in de spiegel en zeg: ik hou van mezelf en ik aanvaard alles wat ik ben. Deze affirmatie herhaal ik diverse malen en ik stop pas als ik mijn innerlijke kracht weer voel. De volgende affirmatie die spontaan het overneemt is: ik accepteer alles wat ik ben. Ik laat het gewoon gaan en laat het dus gewoon gebeuren!
Nu vraag ik de bewuste demon uit mijn gedachten te gaan en voor mij te komen staan. Dit doet hij en ik vraag hem wat hij nodig heeft om naar het licht te gaan? Hij gaat pas naar het licht toe als ik mezelf vergeef en hem bedank voor zijn bescherming dit doe ik. Tevens wil hij dat er voor hem in de plaats een grote engel komt, zodat hij zeker weet dat ik geen bescherming meer hoeft te hebben. Dit beloof ik hem. Nu vraag ik aan hem hoe hij naar het licht gebracht wil worden. Hij wil graag door de handen van god gehaald worden. Ik maak een lichtverbinding tussen mij en de kern van de bron. De handen van god dalen in en pakken de demon en zijn hulpjes beet en brengt ze allemaal na het licht waar ze weer één worden met de schepper van het alles. Na dit alles daalt er een engel neer en neemt met haar voeten plaats in mijn hartchakra en met haar hoofd in mijn keelchakra. Zodat de verbinding tussen deze twee chakra's voor altijd en eeuwig blijft bestaan en dat ik vanaf nu al mijn gevoelens zal uiten en niet meer inslikken.
Zit een beetje verlegen te wiebelen met mijn benen onder het bureau. Er staat een zachte glimlach om mijn lippen. Het is de eerste keer dat ik dit op schrijf en het voelt verrassend nieuw en goed! Werkt het zo simpel, ja het werkt zo simpel! Tevens voel ik dat ik nog behoefte heb om ballonnen in te ademen met eigenschappen die ik nu ook zo hard nodig heb. Ik adem de volgende grote balonnen in: 'vertrouwen', 'eigen liefde', 'alles helende liefde', 'eigen waarde' en ik zeg de affirmatie dat ik vertrouwen heb ik in het levensproces!
De maatschappij van ons wordt in de greep gehouden van angst. Pure angst. Ik heb dat vanmorgen ook meegemaakt. Oude angsten totaal niet reeel. Ik raakte in paniek. Waardoor? Niets, maar nu ben ik wederom in paniek. De deurwaarder kan morgen wel voor de deur staan? Grom. Ik had eerder moeten bellen met de belastingen uit mijn oude woongemeente. Wat moet ik doen? Geen idee, heerlijk menselijk dit allemaal.
Ik grom en grom nog harder. Het lijkt om z'n tijd dat mijn angsten continue grip om mij willen hebben. Ik kijk op tv of lees de krant en er wordt continue angst gezaaid. Djezus, wat is dat erg en ik ga daar vrolijk in mij in plaats van dat ik op mijn eigen stroom vaar. Alleen is het wel belangrijk dat je mee blijft participeren in deze maatschappij. Een beter milieu begint bij jezelf maar ook een beter samenleving.
Vandaag twijfelde ik bij het feit om een oudere dame met rolator te helpen. Heb ik dat gehad ooit in mijn oude woonplaats? Nee, daar deed ik het maar nu deed ik het dus niet. Neem ik het stadse leven al over? Jeetje, ik zit soms echt van mezelf te kijken en impulsief tik ik dit allemaal neer en ik vind het heerlijk om dit totaal anoniem te doen.
De rust stijgt me langzaam naar mijn bovenste hersencellen en ik probeer niet aan de bevrediging van mijn zintuigen te voldoen maar oh wat is dat moeilijk. Ik heb al gedronken vandaag en ontzettend veel gegeten waardoor ik me nu een vette pad voel en kon me totaal vandaag niet beheersen en ik erger me daar gruwelijk aan maar dat is juist wat angsten met je doet. Angsten zijn voeding, voeding voor de donkerte figuren in ons en zij leven hierop als alles verlicht in me zou zijn, heb ik geen last meer hiervan. Bizar he.........ik heb dan geen last meer van die figuren. Ik zou dan compleet zuiver leven. Cynische glimlach. Het is nu een heel moeilijk gevecht. Zo'n figuur is de duivel en niet de engel die al het goede met je voor heeft en je in overal zal steunen. Deze duivel helpt je weer aan de drank en de veel zucht van andere verslavingen zoals suiker en teveel goede voeding. De duivel doet er alles aan om je maar niet zuiver te krijgen. Als je zuiver bent is hij er niet meer dus als je daar dichtbij komt dan zal hij nog harder trekken aan de noodrem en je wordt nog harder van de ene angst naar de andere getrokken, om het maar nog niet te hebben over de bevrediging van de zintuigen.
Luisterend naar radio 6 kom ik weer langzaam tot rust. Schrijven is mijn medicijn vooral anoniem waar ik alles kan op kliederen wat ik wil. Alleen mensen die mij goed kennen zullen me hieruit halen. Nou en, da's niet erg die kennen toch al mijn mukken, glimlach, en als ze me goed kennen weten ze dat ik een pure zuivere dame ben met doordringende ogen die alles zien, hahahaha, geweldig.
Vandaag ging ik boeken verkopen om te kijken of het wat centjes zou opbrengen. Hmm, de jongen voor mij kreeg 50 euro en ik niets, hahaha, verbijsterend nam ik het nieuws tot me dat mijn boeken geen reet op zouden brengen. Het is toch wat.......mijn geliefde boeken heb ik daar achtergelaten. Nu ga ik morgen een tweede poging wagen met mijn kunstboeken.
Zittend aan mijn kopje rozebortelthee, vraag ik me af waar en wat ik allemaal en doen ben. Ik ben bezig om goed te leren tekenen maar er komt niets uit mijn handen. Ik ben alles aan het opruimen maar heb vandaag alleen een stapel boeken opgeruimd. Zal ik voor de aardigheid mijn koffer straks vullen met kleren die ik momenteel niet draag. Zodoende dat ik het gevoel krijg dat ik nog wat heb gedaan? Hmm, ik zit mezelf soms echt in de weg en ik ben vandaag ook zeer kritisch tegen mezelf.
Jack Johnson is een goed medicijn voor me. Mijn buren zullen vast wel gek worden van zijn muziek, hahaha, ik draai hem namelijk ontzettend grijs. Niet een beetje maar erg veel. De ene dag denk ik mijn passie te hebben en de andere dag lijkt deze wel te zijn verdwenen. Zijn dit de vrouwelijke hormonen? Ik eet nu veel chocolade en had enorme trek in kaas en snoep. Heb mezelf in kunnen houden maar de drang zit er nog steeds wordt het volle maan?
Hmm, de ochtendnevel in mediaplayer is echt ontzettend lelijk! Hmm, na nog een paar pogingen qua visualisatie begrijp ik waarom ik de mediaplayer op geen visualisatie heb staan. Jeetje, dit wat ik nu doe is al niet rustgevend voor mijn ogen laat staan dat soort dingen.
Oké, het hoge woord komt eruit. Ik baal van mijn leven, ik baal ervan echt ontzettend! Ik wil het echt veranderen maar de demonen in mijn kop zijn nu nog harder aan het trekken dan anders. Ze weten namelijk dat ze stuk voor stuk gaan verdwijnen. Na het schrijven van dit geeft het me weer kracht. Heb namelijk een dosis wilskracht dat wil je niet weten. Een ware meesteres ben ik daar in. Mijn blik staat weer op scherp. Bizar wat een zin niet allemaal met je uit kunt halen door het alleen op te schrijven. Ik vertel nu luid en duidelijk, dat elke demon in mijn hoofd en lichaam binnenkort naar het licht gaan. Ik ben het namelijk zat om te leven naar bevrediging van mijn zintuigen. Ik laat me leven door iets wat ik helemaal niet wil en waardoor ik baal van mijn leven. Het is niet de buitenwereld dat het doet, het is ik en alleen ik, kan dat veranderen dus dat ga ik dus ook doen!
Oké, ik ben nu zover gekomen dus laat ik mezelf maar onder de loep nemen. Welke innerlijke demonen heb ik? Ik schrijf gewoon wat op, wat erin me op komt.
- twijfel; - boosheid; - verdriet; - vernietiging; - geen waardering; - geen eigen waarde; - geen eigen liefde; - zetten me aan de drank; - zetten me aan het eten; - zetten me aan het snoepen; - zetten me aan tot kooplust; - zorgen ervoor dat ik mannen niet vertrouw; - geen zelfvertrouwen; - dat ik niet durf te voelen; - dat ik niet weet wat ik wil; - dat ik niet goed bij mezelf kom; - dat ik niet ik blokkeer in mijn proces; - dat ik niet durf voor mezelf op te komen; - dat ik niet assertief bent; - dat ik niet geniet van mijn lichaam; - dat ik niet geniet van sex; - dat ik niet geniet van mijn opgewonden lichaam; - dat ik bang, ontzettend bang ben om te genieten; - dat ik vol met angsten zit; - dat ik niet voluit kan huilen; - dat ik...........schrik van mijn eigen lijstje.
Zo nu zit ik even te kijken naar mijn eigen lijstje, impulsief opgeschreven. Jeetje, heb nog veel werk aan de winkel. Hoeveel demonen heb ik wel niet? Jeetje, ontelbare volgens mij maar ik weet dat ik dit aan kan en dat ik dan volledig in mijn vrouw-zijn terecht kom. Dit weet ik gewoon, ik voel het. Klikte even terug om toch weer wat aan te vullen in het lijstje. Het huilen moest er nog bij. Ik kan dat op één of andere manier namelijk niet en ik wil gewoon dat ik mijn oude levensverdriet kwijt kan. Het zit erop en ik ga niet ziek worden, nee, dat verdom ik, ga vanavond of morgen (de uitsteldemon is bezig) dit zeer zeker aanpakken zodat ik de gehele dag gewoon heerlijk ga huilen!
Ik ben nu precies vandaag 6 dagen in retraite. Glimlach, en ik maak mezelf vanmorgen helemaal gek. Het komt zeker door de boeken die ik lees en wat ik allemaal mee maak. Het lijkt wel één hallucinerende trip!
Ben nu even de draad kwijt. Oké, doordat ik nu 6 dagen geen invloeden van buiten heb ben ik enorm op mezelf toegewezen en daardoor begin ik dingen mee te maken die ik nog nooit heb meegemaakt. Hoor mijn innerlijke stem duidelijker dan ooit tevoren. Het is echt heel mooi om mee te maken en dit waardeer ik ten zeerste. Gisteravond lag ik dus op bed en er gebeurde energetisch van alles met me. Er werd mij verteld dat ik strijder of tewel krijger ben van het Eenheidslicht. Hmm, erg mooi dat dat mijn taak is maar er kwamen ook gevoelens van angst naar boven. Dit gebeurde allemaal toen ik niet meer op bed lag. Het kan zijn dat ik teveel boeken lees van Lynn v. Andrews. Ik liep naar beneden en vroeg me af of ik blikken van boze tovenaars kon herinneren. En ja wel, er was er één die ik kon herinneren en dat was van een vriend van mijn ex. Hij had ogen die mij erg onrustig maakte en leek wel door mij heen te kijken. Ik kreeg het gevoel dat ik erg voorzichtig moest zijn omdat ik nu mijn taak wist en dat er vele zijn die dit proberen tegen te werken. Geen idee of dat energetisch kan. Alleen zo'n boek van Lynn werkt dat allemaal wel erg in de hand. Het lijkt voor mij wel te gaan leven. Heel bizar maar waar.........bah.
Nu werd ik vannacht omstreeks dezelfde tijd weer wakker en ik voelde dat er iets niet pluis was maar na de tweede nacht achtereen dat ik mijn huis heb gecontroleerd heb ik maar een affirmatie gemaakt tegen mijn angst. Vanmorgen schrok ik me op eens wild want er lag iemand bij ons in de steeg te slapen. Ik wist eerst niet wat ik moest doen, hij lag daar.....durfde me niet te douchen. Na hem gevolgd te hebben ben ik weer naar boven gegaan om te bedenken wat ik er aan kon doen. Na beneden lopend zagen we elkaar en toen vroeg ik wie daar was en hij keek onder de deur door. In een flits kleedde ik me om en ben naar de steeg gelopen niet via mijn achterdeur. De donkere man was vriendelijk maar zijn ogen waren eng of tewel anders op één of andere manier magisch. In eerste instantie dacht ik gelijk het is een tovenaar. Heel verhaal met hem gehad, had me wel goed beschermd toen ik met hem ging praten. We hebben het over zijn leven in het kort gehad en hij ging nu naar een uitzendbureau toe. Heb wel tegen hem gezegd dat als hij hier wil slapen dat ik de buren daarvan op de hoogte stel. Hij zei dat het alleen voor deze twee nachten waren. Geen idee, wat ik daarvan moet geloven. Heb water voor hem gehaald. En hij vroeg mijn naam en die gaf ik gewoon. Jeetje, ik schrok van mezelf. Hij zegt als ik je zie voor de Art want dat had ik hem verteld dat ik die opleiding doe.
Na dit gesprek dacht ik echt je bent gek dat je die man je naam hebt gegeven. Hij heeft je naam en die ogen van hem......hoe kun je dat doen? In een roes heb ik een vriend gebeld om te zeggen dat ik gek aan het worden was. Hahaha, wat een mens niet allemaal in haar hoofd kan halen. Nu pas na dit schrijven word ik rustiger. Bestaan er echt boze tovenaars? Ja, die bestaan. Was Abraham een boze tovenaar? Nee, dat was hij niet. Het is belangrijk in deze situaties de rust te bewaren en bij jezelf te blijven en goed te voelen wat het allemaal is. Deze situatie is niet voor niets gecreeerd. Er zit voor jou een les in en die les heb je nodig om het Eenheidslicht op deze wereld te kunnen laten schijnen. Oefening baart kunst! Abraham was en is een beschermer en daar is hij zich niet bewust van. Je hoeft niet bang te zijn, je bent heel goed beschermd. Vertrouw hierop en je angsten heb je nodig maar ze mogen nooit de overhand nemen want je bent geen emotie, je hebt ze.
Ik ga mezelf nog meer tot rust brengen........zucht!
Een ieder kan nog zoveel lezen en daardoor zoveel kennis opzuigen maar als je het niet in het praktijk brengt, zal het een stilzwijgende dood krijgen. Ik heb veel gelezen over positief denken, het leven in het 'nu' en mijn innerlijke kracht etc. Alleen de handvaten die worden aangereikt pas ik niet toe in mijn dagelijks leven. Zodoende zal ik mijn verlangens ook niet realiseren en wie zijn verlangens niet uit en naar leeft zal uiteindelijk ziek worden (las ik laatst). Ik wens elke dag opnieuw weer mijn verlangens te kunnen realiseren en in pure rijkdom te kunnen leven.
Als ik dit wil bewerkstelligen dan zal ik mezelf eens moeten analyseren. Wat speelt en gaat er allemaal in mij om.......? Negatieve gedachtenpatronen, demonen, entiteiten, hoe je ze ook wil noemen zijn onze schaduwzijde. Niet meer en niet minder. Ze zijn ontstaan door niet geuitte gevoelens en daardoor winnen ze aan kracht. Ze leven puur van onze angsten die daardoor ontstaan en worden nog krachtiger, zo krachtig dat ze onze gedrag gaan bepalen. Hoe bizar maar oh, zo waar! Als mens ben je continue scheppend dus ook hierin en dat is moeilijk te verkroppen. Het kan oh, zo makkelijk zijn om de buitenwereld er de schuld van te geven en daar op te floeteren maar dat is niet mogelijk. Wij hebben dit zelf geschept, onze eigen demonen, en niemand anders!
Ik ben moe, ga onder de douche en kruip lekker mijn nestje in.
Het is zo ontzettend moeilijk om liefdevol tegen mezelf te blijven. Het liefst kraak ik nu alles maar dan ook alles aan mezelf af. De negatieve gedachten hebben vandaag de overhand. Ik ben me daarvan bewust en probeer liefdevol te zijn maar oh wat is dat moeilijk. Hmm, ik roep mezelf nu namelijk terug, glimlach, cynisch, want het liefst schrijf ik deze ruimte nu vol met al mijn gezeur over mezelf. De uitdaging is in een flits geboren.
Ik zie er vlekkeloos mooi uit vandaag. Mijn parfum geurt heerlijk. Ik eet gezond en heb vandaag getraind. Heb een heerlijke wandeling gemaakt in de natuur, genoten van een terrasje in de stad. Heb mijn nieuwe woonruimte bekeken en weer viel mij op, hoe groot de ruimte was. Het is zo heerlijk om ruim te kunnen leven en dat in het centrum. De huurprijs is zeer aangenaam en het is ook nog voor onbepaalde tijd. De jazznoten van North Sea Jazz vliegen mijn oren in en strelen me trommelvliezen en ik ben volkomen ontspannen. Mijn hoofd is stil en ik heb totaal geen angsten. Ik ga het leven met volle vertrouwen tegemoet. Ik geniet van mijn pure liefde die ik deel met een eerder om mijn heen. Sta volledig in mijn vrouw-zijn en dat maakt erg gelukkig. Nu pas durf ik volledig 100% in vrouw-zijn te staan en straal dit ook uit!
Elk jaar kies ik bewust voor afsluiting van de maatschappij. Mijn werk als kunstenares laat dit ook toe en ik geniet van de rust, tot weer volledig tot mezelf komen in mijn ruimte. Ik begin dan alles te verwerken wat nog verwerkt moet worden. Alles krijgt een plaatsje of daar wordt ruimte voor gemaakt. Ik bekijk mijn woonruimte. Alles zit er zeer relaxed en warm uit. Tikkeltje meisjes-achtig maar ook weer heel vrouwlijk. Het is licht en ruim. Er staan niet veel meubels in maar het hoognodige. Een goede geluidsinstallatie is wel te vinden voor mijn lp's, deze zijn verscholen onder de vloer. Een openhaard siert de ruimte in haar centrum. Twee grote kunstwerken van mij hangen in deze ruimte. Beide verkocht aan twee grote bedrijven. De directeuren vielen als een blok voor deze twee masterpieces. Iedereen vindt ze adembenemend en wordt geraakt door de schoonheid en de liefde die in deze werken door mij zijn gestopt. De lovende feedback is strelend maar ik zorg dat ik met mijn beide benen goed op de grond blijf en ga door met mijn taak in dit leven en dat is kunstmaken die voor een ieder toegankelijk is om te kunnen bekijken en zich daardoor te laten raken. Dit is mijn passie en daardoor werk ik elke dag weer met zoveel liefde aan deze taak.
Mijn geliefde geniet met me mee. Wij kunnen heerlijk zitten voor de openhaard en genieten van elkaars zijn zonder woorden hiervoor te gebruiken. De energiegolven trekken langs onze lichamen en doen het werk. Elkaar geheel vrij kunnen laten maar wetend dat de ander er altijd voor je is als je iets wilt delen. Wat is het toch mooi om te weten dat ik dit mogelijk heb gemaakt door mezelf te bevrijden van denkpatronen en nu volledig kan genieten van mijn alleen-zijn, zodoende dat ik dit nu ook kan delen met mijn geliefde.
In mijn woonruimte staat ook een soort van bak, het past bij het geheel maar wekt iedereen zijn of haar nieuwsgierigheid op. Er komen geluiden uit en soms een piep maar ook zijn er tijden dat er echt een feest bezig is. Glimlach, deze bak is van mijn zeer geliefde cavia, zij is een echte hollander van belgische komaf, ze speelt een belangrijke rol in mijn leven. Het koetelen en tot rust komen met haar in mijn armen is en blijft iets apart. Haar uitstraling en zijn laat mij altijd glimlachen. Hoe vertederend zij lief kan liggen in haar hok met haar pootjes uitgestrekt en puur vol vreugde omdat ze haar buikje weer vol heeft zitten, laat mijn hart niet onberoerd en stroomt dan over van liefde. De knusse geluiden die ze kan maken als ze loopt te scharrelen door haar bak naar voedsel of als ze wordt vrijgelaten in de kamer doet een mens deugd.
Mijn naam van faam heb ik ook verbonden aan natuurprojecten die de kinderen van nu bewust maken van onze relatie met de natuur. Het pure belang van deze relatie en hierbij ook de magie van onze natuur. Niet ver van huis maar dichtbij ons dat het voor iedereen herkenbaar is en dan ook te genieten van bijvoorbeeld de vogels om ons heen. Zelf word ik elke keer weer geraakt als ik deze projecten bezoek en bruis ik weer van de inspiratie als ik met deze kinderen heb samen gewerkt. In één woord heerlijk!
Ik besef mij zeer ten dege dat ik rijke dame bent. Heb alle aspecten van rijkdom vervuld. Heb heel veel geld en kan daar zeer veel mooie dingen mee doen en geniet hier op en top van. Het laten rollen van deze energie is heel belangrijk. Mijn gezondheid is op en top en met dit alles ben ik zeer gelukkig. Mijn eigen liefde en de liefde van de mensen om me heen doet me zoveel goed en met name dat ik dit kan delen met mijn ouders, broer en schoonzus, neefje en nichtje en familie en vrienden en alle anderen doet mij enorm veel goed.
Dit is een mooie afsluiting van een aparte bijzondere dag.
Twee uur in de nacht en ik schoot 10 minuten terug wakker. Allemaal beelden in mijn hoofd dat ik in conclaaf moest met de deurwaarder omdat ik eindverantwoordelijke ben moest ik betalen maar ik heb het geld niet dus.........werden spullen meegenomen. Zucht. Geen fijne en geruststellende gedachte. Het eerste wat ik morgenochtend ga doen is bellen met de dienst waarvoor ik woon of ze kunnen nakijken bij de opdrachtgever van toen of deze al betaald heeft. Anders ga ik bellen met ze...........dit kan natuurlijk niet! Bah, ben deze situaties helemaal niet gewend en wens voor altijd uit zulke situaties te blijven!
Kan wel nu blijven zeuren dat het mijn schuld niet is maar dat doet er niet meer toe. Volgens de wet ben en blijf ik degene die moet betalen. Grom. En trouwens de mensen die dat werk doen........van incassobureaus en van de belastingen luisteren nog geen eens meer wat je te vertellen hebt. Zijn zeer koude mensen door hun vak geworden. Naar mijn inziens mag je dat werk maar een paar jaar doen of zelfs minder want ze raken afgestompt van hun gevoel. Tenminste zo kwamen ze bij mij over.............!
Nu probeer ik mijn gedachten te resetten en er een positieve gedachten voor in de plaats te nemen. Een gedachte die me gerust stelt en waardoor ik weer kan slapen. De rekening is door de opdrachtgever betaald en de zaak wordt gesloten. Zucht. Heerlijk! Wilde nog van alles opschrijven maar aangezien dat niet positief was pak ik de zin van boven weer op in mijn hoofd en ik kan je vertellen dat het niet makkelijk is.
Ga de zin gewoon een paar keer intypen om rustiger te worden en de duiveltjes qua gedachten op mijn schouder te temmen.
De woonlastenaanslag is door de opdrachtgever betaald en de zaak wordt gesloten. De woonlastenaanslag is door de opdrachtgever betaald en de zaak wordt gesloten. De woonlastenaanslag is door de opdrachtgever betaald en de zaak wordt gesloten. De woonlastenaanslag is door de opdrachtgever betaald en de zaak wordt gesloten. De woonlastenaanslag is door de opdrachtgever betaald en de zaak wordt gesloten. De woonlastenaanslag is door de opdrachtgever betaald en de zaak wordt gesloten. De woonlastenaanslag is door de opdrachtgever betaald en de zaak wordt gesloten.
Nu ga ik weer slapen, zeker rustiger geworden dan ik net was...........ik blijf deze zin herhalen als ik de paniek/onrust weer voel aankomen.
