Deze foto's mogen enkel gebruikt worden mits toestemming van de fotograaf Pascal Gielen
11-12-2011
Nog maar eens in de hut
Deze voormiddag mijn geluk maar eens gaan beproeven in mijn hutje. Het eerste uur was het er maar heel rustig, enkele koolmezen, vinken en 2 ruzieënde roodborsten. Na een uurtje of 2 kwam er plots een winterkoningkje naar de vijver voor een bad te nemen. Die liet zich dan ook uitgebreid fotograferen, een leuke soort die je niet vaak voor de lens krijgt.
Deze voormiddag nog eens naar Zonhoven geweest om de roerdomp te kunnen fotograferen. Die liet zich spijtig genoeg niet zien van de hele voormiddag. Maar tussendoor trok een groepje staartmezen door, die trokken mij aandacht en ik verliet onmiddellijk mij post in de hut. Ik zag al snel dat er een specialleke tussen zat. Ik richten mijn lens dan ook voornamelijk naar deze! Na enkele foto's gemaakt te hebben zag ik dat het een witkopstaartmees was. Geen topfoto, maar wel een leuke soort!
Sneeuwgorzen, meestal moeten we er voor naar zee, maar nu zitten er al sinds maandag 2 sneeuwgorzen in Haneffe. Vandaag nog maar één, er zou eentje gevangen zijn door vogelvangers ging er de ronden. Hopelijk kan dit beestje wel op zijn gemak blijven zitten, zonder in een kooitje te belanden. Ze werkte goed mee en ik kon er dan ook een mooie serie van maken.
Vandaag nog eens terug geweest voor de kiekendieven en de Ruigpootbuizerd. De kiekendieven kreeg ik niet goed voor de lens maar de ruigpootbuizerd werkte wel goed mee. Hij vloog mooi voor de auto uit, en zo volgde ik hem rustig. Op bepaald moment kreeg ik hem dan toch van redelijk dichtbij voor de lens. Moeilijk licht, maar ik vind het toch wel een geslaagd beeld.
Vandaag ging ik eens opzoek naar de ruigpootbuizerd en de kiekendieven in Rutten. Aangezien ik dacht dat die ruigpootbuizerd alleen maar op lange afstand te zien was hoopte ik niet echt op een goede foto van hem. De voorkeur voor te fotograferen was dan ook de blauwe kiekendief, maar die werkte toch net iets minder goed mee dan ik had gehoopt.
Ondertussen kwam ik Carine ook nog tegen en die wist mij een betere plaats voor de kiekendieven te vertellen. Daar de auto dan maar geparkeerd en wachten. Even later kwam ik Dany Tielens tegen die ook opzoek was naar de ruigpootbuizerd en de rode wouw. Regelmatig zaggen we de kiekendieven, maar dichtbij komen was iets anders. Tot dat ik plots uit een ooghoek een vogel langs de auto zie bidden. De ruipootbuizerd! Hij werkte prachtig mee en liet zich goed fotograferen.
Vandaag nog eens een dagje uitgetrokken om naar Zeeland te gaan. Een van de hoofddoelen waren baardmannen in de rietputten in Vlaardingen. Het weer zat goed mee, maar spijtig van die wind daar. De baardmannen zaggen we wel eens door vliegen, maar voor te fotograferen zat het niet mee. Dan maar naar Zeeland gereden, na wat zoeken aan de Brouwersdam kon ik enkele beelden maken van middelste zaagbek en zelfs ook een roodkeelduiker die zie even liet verrassen.
Maar het hoogtepunt was toch wel toen ik een kleine jager vond op het strand, die werkte dan ook nog eens prima mee. Na wat kruipen door het zand kon ik enkele leuke foto's van hem maken.
Gisteren was ik nogeens naar Zonhoven geweest. Het was er redelijk rustig, maar ik kon toch enkele leuke vliegbeeld maken. Namiddag een wandeling gemaakt met de hond in het veld, op een akker achter onze plantage vond ik een dode fazant. Er was al stevig aan geplukt en ook al aan gegeten door een buizerd. Terug thuis onmiddellijk terug vertrokken om in de haag een camoflagenet te hangen.
Deze morgen zat ik dan ook al vroeg klaar om hopelijk de buizerd te kunnen fotograferen. Na een halfuurtje kwam de buizerd aan, maar nu had ik jammer genoeg hevig tegenlicht. Dus werd het wachten toch de zon gedraaid was. Na enkele minuten vloog de buizerd terug weg, voor na een uur terug te komen. Hij kwam voor mij zitten en schrok toen van de sluiter, goed voor op het einde van de akker te gaan zitten.
Uiteindelijk na tweeuur wachten kwam hij terug en kon ik mijn eerste goede foto's maken.
Vandaag was het geen school, en daar heb ik dan ook uitgebreidt van geprofiteerd om naar Tienen te gaan. Hier zit voor het moment een rosse franjepoot en ook een gestreepte strandloper. Die laatste kreeg ik wel te zien, maar zat veel te ver voor foto's en de franjepoot in hevig tegen licht op ook op grote afstand.
Dus zat er niets anders op dan langs achter de franjepoot te benaderen over de droogstanden vijver. Dat ging goed, en tijdens het fotograferen werkte die fantastische mee. Maar net toen ik nog één stap dichterbij ging zakte ik met mijn 2 voeten door de modder uit. Met schoenen onder de modder en met een vuile broek terug naar Kortessem.
Ik was weer heel blij met mijn foto's, mama iets minder met de was. En toen ik thuis kwam mocht ik van mama al onmiddellijk beginnen met de auto te stofzuigen, daar lag zowat een halve bezinkingsput in. En de pedalen zaten ook onder de modder.
Gisteren hadden mijn broer Axel en ik nog wat verder gewerkt aan de voederplaats bij het hutje. En vandaag ben ik al eens gaan kijken of er al wat vogels op de nieuwe takken kwamen zitten. Ik zag dat er al stevig was gewerkt aan één van onze stronken door een specht, een uurtje later kwam een prachtige grote bonte specht voor de hut zitten. Ik heb een half uur lang kunnen genieten en fotograferen van deze prachtige vogel. Tot dat een overvliegende helikopter hem wegjoeg.
Vandaag nog eens naar 't Vinne geweest voor libellen te fotograferen met dauw. Die hebben we niet gevonden maar wel een paar bonte strandlopers die heel goed meewerkte. Ik had 's morgens vroeg zodanig tegenlicht dat ik geen foto's kon maken, maar na wat experimenteren is het me toch gelukt.
Gisteren nog eens in mijn hutje gaan zitten. Het was er gedurende de 2 uur dat ik zat weer super druk. Het begon met een grote bonte specht die even kwam drinken. Maar die vloog jammer genoeg na één slok onmiddellijk weer weg. Vervolgens nog een groene specht die even over mijn hut vloog.
En voor de rest vele koolmezen, pimpelmezen, fitissen en tjiftjafen. Maar het beste fotomodel van gisteren was toch wel het roodborstje.
Na even niets meer geplaatst te hebben op mijn blog doe ik dus nu maar een soort come back. Gisteren zijn we eens naar de Hoge veluwe geweest om de brons van de edelherten te fotograferen. Dat was echt de moeite om een gezien te hebben, foto's kon je er dan ook naar hartelus maken.
En deze morgen zijn mijn broer en ik dan samen ook nog eens naar Zonhoven gereden, nu ik mijn rijbewijs heb gaan we veel kunnen rond rijden voor foto's.
Er was daar al enkele dagen oprij een visarend gezien, en dus maar eens gaan kijken. Na een half uurtje kwam er al een jagen, en deze kon ik dan ook redelijk fotograferen. Na een keer gedoken te hebben vertrok die om na een uurtje nog eens terug te komen, maar nu vloog hij heel hoog over.
Vandaag nog maar eens terug gegaan naar de steenuilen in Peer. Bij aankomst zat hij/zij al te wachten in het venster van het schuurtje. Maar toen ik stopte was hij ook weer direct weg. Na een half uurtje wachten kwam hij terug en nu liet hij zich heel goed fotograferen. Na een half uurtje waagde ik het erop om wat dichterbij te komen, het uiltje stoorde zich helemaal niet aan de auto of aan mij en liet zich uitgebreidt fotograferen. Ik vertrok dan daar ook in Peer als een super blij man!
Vandaag na lange tijd nog eens in mijn hut gaan zitten. Mijn verwachtingen waren niet erg hoog, omdat er veel water in het veld stond en ook omdat het niet echt warm was. Na een half uur kwam een vlaamse gaai even langs, maar toen ik de camera aanzetten was die ook weer weg. Enkele merels kwamen badden en daar bleef het mee. Een magere troost, en ik had dan nog niet eens één foto kunnen maken. Maar plots zag ik nog iets bewegen in de bomen achter de vijver, een groene specht. Die wilde wel even poseren, en zo was ik toch niet voor niets naar mijn hut geweest.
Vandaag eens gaan kijken op een plaats in Peer waar steenuilen zouden zitten. Na een paar minuten kwam er al eentje in het venster van een oude stal zitten. Die kon ik al fotograferen maar wel op een redelijk grote afstand, dus de auto maar wat dichterbij gezet. Toen zaggen we hem mooi in de stal zitten slapen, dus geen beweging meer. Dan besloot ik maar om naar huis te rijden en later in de namiddag nog eens terug te komen, in de namiddag had ik wel wat mogelijkheden om vlinders te fotograferen in de tuin.
Ik kon dan ook eindelijk eens de kolibrievlinder fotograferen en ook nog een icarus blauwtje.
En dan maar terug naar Peer, maar nu liet hij zich jammer genoeg helemaal niet meer zien, na een paar uur gaven we het op en reden we huiswaards. Maar ik zag wel nog vanuit een ooghoek een koppel patrijzen zitten, deze kon ik wel nog fotograferen.
De laatste tijd ben ik nogal veel bezig met macro's, ook vandaag weer kwam mijn broer Axel mij vertellen dat er enkele geaderde koolwitjes zaten in de tuin. Door het grijze weer waren ze niet echt actief en kon ik ze dan ook goed fotograferen dacht ik. Maar ze gingen telkens op de meest onmogelijke plaatsen zitten. Maar toen ik deze zag gaan zitten had ik onmiddellijk al een beeld in mijn hoofd, een vlinder met vooraanzicht fotograferen. Met deze is dat dan ook meteen redelijk gelukt, dat vind ik toch.
Vorige week en begin deze week had ik nog enkele beelden kunnen maken met mijn nieuwe camera die ik toch ook nog wel de moeite vond om eens te laten zien. De vlinders lieten zich dan vorige week ook uitgebreidt fotograferen en de boomkikkers wilde ook nog wel eens komen poseren voor mijn camera.
Voor mijn 18de verjaardag ben ik verrast geweest met een nieuwe camera. Maar met het slechte weer van de laatste dagen had ik nog niet veel kunnen fotograferen. Gelukkig kwam deze avond toch nog even de zon uit en kon ik wat vlinders gaan fotograferen. Samen met mijn broer hebben we ons zeker 2 uur weten bezig te houden met verschillende vlinders en ook enkele grote groene sabelsprinkhanen!
We zijn dan ook moeten stoppen toen Axel al zijn kaartjes had vol "geschoten", maar we gingen wel tevreden huiswaards. Wat een super camera, die wil ik niet meer kwijt.
Gisteren thuis gekomen van een weekje Zwarte Woud. We hadden een mooi hotel en ook lekker eten, maar jammer genoeg zat het weer soms wel wat tegen. Gelukkig liet de zon zich toch wel regelmatig zien, op deze momenten profiteerde mijn broer en ik er dan ook van om er met de camera's op uit te trekken.
Ik had een tip gekregen van een collega fotograaf dat er tegen de Zwitserse grens vele notenkrakers te zien waren. Hij wist dan ook een goede plaats waar je ze heel goed kon benaderen en waar ze bijna heel tam waren. Dus werd er een uitstap gepland naar Triberg, op een uurtje rijden waren we op 25 km van Zwitserland. Schitterende streek, vele en hoge bergen, mooi watervallen en ook vele notenkrakers. Toen papa de auto even parkeerde zo dat wij onze camera's er uitkonden halen startte die plots niet meer. Dus wij maar al door gewandeld terwijl papa naar de garage belde, maar gelukkig startte hij wel weer terug na het telefoontje.
Hoe hoger we klommen hoe meer notenkrakers we zagen, ze lieten zich goed benaderen en ook fotograferen. Maar de belichting was er wel heel moeilijk.
De andere dagen heb ik me wat bezig gehouden met mijn nieuwe macro lens, vlinders zaten er dan ook gelukkig genoeg op de zonnige periode.
En de laatste dag merkte ik zelf weer een broedplaats van grauwe klauwieren op, die werkten wel echt niet goed mee. Maar gelukkig kon ik toch nog één foto maken van een jonge.
Zondag was ik in de namiddag nog even in mijn hutje gaan zitten. Na een half uur
had ik al 2 nieuwe bezoekers, een zanglijster en ook 2 vinken. Ook zat een grote
bonte specht ergens in de kerzenbomen te roepen, die mag ook nog wel eens komen
drinken. Maar voor de rest
zaten er ook weer 4 jonge merels te drinken en te vechten, leuk om te zien maar
het nadeel is er wel van dat als ze al de rest ook weer wegjagen.
Maar
een zwartkopje vrouwtje stoord zich niet echt aan dat geruzie, ze ging maar
enkele tellen op een mooi stronkje zitten. Ik had net tijd genoeg voor twee
foto's te maken, maar nu heb ik wel de eerste goede foto van een zwartkopje. Nu
het mannetje nog.
Voor de rest kwam er nog een geelgors en houtduif even
drinken.
Maandag rond 20uur nog eens terug geweest opzoek naar de
woudaapjes. Toen ik met de auto aankwam rijden kwam ik al onmiddellijk een
plaatselijke vogelkijker tegen. Die vertelde mij dat hij zonet nog de jonge
woudaap had gezien, en hij zou me ook nog naar de juiste plaats brengen. Ik heb
de woudaap een lange tijd mogen bekijken, maar fotograferen was wel iets
anders. Toch een bewijsplaatje kunnen maken.
Na enkele foto's gemaakt te hebben zag ik dat het een witkopstaartmees was.
