Vandaag kon ik andermaal een nieuwe applicatie ontdekken op robotisatie. Wederom een Vlaamse onderneming die een creatief idee in de markt bracht. Wat leuk om voor de Vlaamse overheid de internationale handel te promoten en naar de gepaste financiering te zoeken voor hen.
's Avonds, analoog naar de andere donderdagen, kon ik mij weer uitleven op onze wekelijkse volleyballavond met de vrienden. En vriendinnen. Maar 3x helaas, een vriendin waar ik al jaren meespeel kondigde doodleuk aan dat ze iemand gevonden had. Mijn hart brak. Oh, ik gunde het haar wel. Zo'n toffe meid verdient het wel. Alleen had ik graag dat dit met mij was. Ik ken haar vriend niet, maar hij mag van geluk spreken. Mijn schouder heeft ze nog altijd maar het zal met hem zijn dat ze verder gaat. Hier heb ik het moeilijk mee... heel moeilijk zelfs.
|