Fijn dat jij hier op mijn blog terecht komt. Wat je hier voornamelijk zal vinden zijn mijn twee passie's: PAARDEN en FOTOGRAFIE ( en wel in deze volgorde ). Dat hoort dan ook zo als grootste supporter van onze zonen die de ponyclub onlangs zijn ontgroeid. En dan heb je ook nog de fotografie ... Lang, héél lang geleden (ik schat 23 jaar) gestart met een practica B100 foto's te maken zomaar voor de lol. En jaren later, dan nog veel meer foto's gaan maken van onze zoontjes als gewillige en fotogenieke slachtoffers. Zij vonden dat geweldig, en ik ook natuurlijk. Daarna stillekes overgeschakeld naar het fotograferen van communiekantjes van familie en enkele vrienden om vervolgens terecht te komen bij jumpingfoto's (van weeral diezelfde zonen ) op LRV wedstrijden. Momenteel werk ik digitaal, met een canon 30D en ben ik na 4 cursussen een fervent photoshopper. Ook ben ik gretig sparend om -die bijna onbetaalbare- witte telelens te kunnen aanschaffen vooralleer de out-door wedstrijden weer van start gaan.
Yihaa, m'n eerste artikel op mijn eigen blog is een feit!
Ondergetekende Linda Vangansewinkel
Dit vraagt om een update. Ondertussen zijn we zes (!!!) jaar verder en heeft onze Willem zijne tok aan de haak gehangen. Na zijn ( succesvolle) ponytijd vond hij het welletjes geweest. En Giel, die deed heel hard zijn best om studeren te combineren met trainingen en wedstrijden wat met hard werken super is gelukt en ondertussen hebben allebei onze zonen hun diploma op zak. Me proud !!! De photoshop blijf ik supergraag doen ook de cursussen digitale fotografie mogen wat mij betreft eindeloos doorgaan. En mijn toestel dat werd lang geleden al vervangen door de 7D, die witte lens zit ook al in mijn fototas, samen met de splinternieuwe prime, 50 mm 1.4 art van sigma en voor wie deze getallekes latijn zijn, 't is gene prul...
email mij via knop in rechterkolom voor prijzen. Vrijblijbend!
About horses and photo's ....... Meer foto's op www.oypo.nl/lindavangansewinkel
Voor wie net als ik graag paarden ziet. En wie meeleeft met de paarden en ruiters van LRV St Martinus Overpelt zit hier aan het juiste adres....
Wie me om de een of andere reden wil bereiken, gebruik de email-mij-knop in de rechterkolom en u krijgt snel bericht terug.
12-02-2017
Ponyclub Overpelt heeft twee kampioenen.
Alé, nu weten we ook weer waar onze plaats is .... echt leuk hoor!
...
Lien Eeckelaers en Gene, ze werden voor Overpelt kampioen in barrema A van DB! en even later kwam Appelonia in DL stijl er ook nog bij!
Zo zijn we er al zeker van, Sint Martinus is weer present op de volgende kampioenenhulde. Nu maar hopen dat volgende week bij de ruiters er ook nog enkele volgen.
https://www.oypo.nl/6F5562487C1FB812
Foto's van provinciale ponyindoor online te zien op bovenstaande link.
van AB tm DB
En later kwam er Appelonia Van De Ven ook nog bij. In DL was ze de beste in stijl!
Dat ik daar geen foto van heb vind ik oprecht jammer.
En later, in het interclub behaalde Overpelt nog de vierde plaats wat een zeer goed resultaat is. Eindigen na de gevestigde waarden die bekansnietekloppenzijn. Goed gedaan Elise, Lien, Lander en Appalonia!
Herinnering : vandaaag 4 jaar geleden postte je op facebook
Dan kan je kiezen deel ik dit publiek of doe ik dat niet?
En ik dacht nog, staan de mensen daarop te wachten? Een berichtje van mij dat ik vier jaar geleden een bericht postte voor de vierjarige verjaardag van "paardjesuitpelt"
Dus heb ik dat maar weggeklikt. Tot ik deze namiddag zo een aardig bericht van een andere paardenmama in mijn inbox vond ... ik heb het even gekopieërd.
Dus als anderen me er al attent op maken, toch maar even:
YIPPIEJEE,
vandaag bestaan we 8 jaar. ACHT JAAR!
en, dankjewel Veerle!
Hieperderpiep ...
Het toeval maakt, dat ik in mijn computer aan het neuzen
ben, oude mappen aan het bekijken, en zie ik daar niet toevallig :
" Blogverjaardag Linda 24.1.2013" staan.
Even lezen... Ja, dat was je 4de blogverjaardag.
Moet ik dat nu juist vandaag tegenkomen.
Dus Linda, bij deze wens ik je opnieuw een dikke
proficiat met je blogverjaardag. Je
blogt geweldig goed, om het zo maar te noemen.
Intussen was Bhondt uitgegroeid tot een mooie verschijning, wat zeg ik mooie ... echt ne sjieke en hij ging steeds meer op zijne pa Quint lijken.
Toen ie in't najaar wat al te veel hengstenmanieren ging vertonen tegen onze intussen geruinde Ox stond de eerste faese van de hengstenkeuring al bijna voor de deur. Dus werd hij weer opgehaald en voorbereid bij P. Lenskes voor zijn deelname in Lier.
De voorbije dagen was het zover en mocht ie optreden in Lier.
En 't is nie of er zat eens ne keer ne goeie sprong tussen, aan de foto's zie je dat het allemaal grellige sprongen waren
:D 007 deed het super! :D
Good job Bhondt!
Een geweldige dag om mee te maken, voor't eerst dat ik eens naar de hengstenkeuring ging en dan van zo dichtbij... het was fantastisch.
Big boy, good luck!!
My special one ...
En zoals de speaker op de keurig vermeldde, Quint van het Maarlo heeft zijn visitekaartje afgegeven met de vier kandidaat hengsten die zich allen zo goed toonden. Ze deden het super, allevier! Twee mogen zich opmaken voor de finale faese en Oscar the homage was in het Azelhof zelfs één van de veilingtoppers.
En wij, wij hebben ook ne Quint jaargang 1 op stal :))))))
2014/2015 Dan zit je daar, in putteke winter met een veulen dat gespeend moet. Vind in februari maar ne vriend om ze samen op de wei te zetten. Voor onze Oxford Di Luca (v. Quint vh Maarlo Z x Quattro B x Zeus) geboren in augustus zochten we een maatje en die vonden we met OO7 (geboren in september en eveneens v. Quint vh Maarlo Z) bij Steven. Wij geholpen en hij ook.
En eerlijk is eerlijk, het was gene schone en heel bang ook. Zijn allereerste foto's heb ik zelfs gewist, vond het zo zielig voor hem zo op de foto. Wat een metamorfose heeft dat paardje ondergaan!
Wat een overvloed aan paardenliefde en een uitgebalanceerd (vaarzen)-rantsoen regelrecht van de boerderij al niet kunnen doen.
Gisteren examen project met thema PASSIE. Er werden 8 foto's verwacht minstens A4 afgedrukt op A3.
Eerst overwoog ik nog eens om me eens te wagen aan boudoirfotografie. Artiestiek, romantische, bijna-naakt.
Ik heb me toch maar gehouden aan mijn eigen passie: begonnen met enkele sterke foto's van de zomertornooien, dan naadloos overgegaan in keramiek paardenhoofd, het bronsgieten en eindigend bij de gouden teugel.
De foto rechtsboven vind ik persoonlijk de sterkste, Carmen en Chimborazo, de passie spat ervanaf.
En bij de foto linksonder van de gouden teugel, kreeg ik de vraag waarom die alletwee niet in mijn lens keken.
Tja, als DE Dirk Caremans langs u staat te fotograferen, dan kijken die zowieso niet in MIJN lens... ;-)
enkele uit de opdrachten, architectuur, connecterra, borgloon, kersmarkt, landschapen tegenlicht.
Laat ons hopen dat 2017 beter wordt, want op enkele uitschieters na was 2016 een f***ing kl***jaar.
Dag 278 pfff ...
Gekke foto op kerstdag met de VGSW nichten en neven kerstkadootje voor de senna
Vuurwerk @ oudejaarsnacht Lommel En op nieuwjaarsochtend heel vroeg trok ik mijn stevige schoenen aan, pakte mijn toestel en statief, Senna en haar riem en trok naar het hageven Neerpelt om de zonsopgang te vangen. Het was er schoon, heel schoon zelfs maar de zon hebben we er niet gezien...
Als de zon zich nie laat zien, dan maar ne selfie/ussie.
Ook Luc maakte een goeie in Mechelen, met zijn hengst Kabisto was hij een van de zes barrageruiters bij de zesjarigen. met een sjieke vierde plaats net voorbij middernacht mocht ie de prijs afhalen.
En enkele dagen later een derde prijs voor Pauline en Janderelle!! sjiek gedaan Geertskes...
De Philippaertsboy's maakten het spannend in de masters. Deze H&M goden samen met één amerikaanse in een parcours met een hoogte
om schrik van te krijgen. Jammer maar de landroverjeep mochten ze niet meenemen...
En deze is voor Neeltje, die is héééélemaal weg van Dominator.
Lang geleden was er eens een facebookbericht waar heel snel en veel reactie op kwam. In feite was het nog niet eens zoo lang geleden, half november namelijk. Ik was keiblij met mijn eerste creatie van het bronsgieten, een paardje natuurlijk. Dit wilde ik graag delen met vrienden en kennisen en plaatste een fotootje op facebook. De volgende ochtend een bericht in mijn mailbox. LRV Leuven, of ik hen misschien kon voorzien van trofeeen "de gouden teugel" voor jumping Mechelen. (!!!!!!)
HALLO, ... ik, ... Linda Vangansewinkel, de prijzen voor jumping Mechelen ?!?!?! Mijn hart maakte al een vreugdesprongske.
Ben dan al onmiddellijk in gang geschoten want normaliter reken je toch wel een half jaar om dit proces te doorlopen. Een race tegen de klok geen tijd te verliezen dus. De eerste beelden bleken later plan B te worden want er werd gekozen voor een ander ontwerp, veel ingewikkelder moeilijker ook. Letterlijk nachtwerk zit erin. Half vijf bed in en volgende ochtend weer verderwerken. Drie stuks en toch ook maar reserve van elk één, vijf stuks in totaal. En dan wachten tot ze droog zijn om dan op het allerlaatste moment in de oven te steken net voor Mechelen start. Die tijd kon ik overbruggen door mijn hoofd te breken over hoe we er in godsnaam een gouden teugel aan konden bevestigen want dat hadden ze wel heel graag gehad. Daar geraakte ik echt niet uit. Hoeveel mensen er hebben meegedacht en probeerden mee te helpen met mijn probleem, ik ga ze niet allemaal noemen maar ik wil ze wel bedanken.
De kopkes van plan B waren al heel schoon gelukt, mooi zwart en een kleine glinstering op de juiste plaatsen. Het transport van de eigenlijke beelden (plan A) het meest riskante lukte, de eerste bak ook heel spannend want als 't nog niet voldoende droog is springt de klei kapot in den oven. Ook dat lukte. Kleurke erop gezet en dan laatste keer bakken. Voor de voetjes kon ik zoals altijd rekenen op vriend Jos, ze stonden al geverfd klaar, enkel nog op vastkleven en dan enkel dat gevecht met het gouden teugelke nog ...
Totdat op woensdagmorgen de oven open ging en om onverklaarbare reden allevier mijn beelden waren kromgetrokken. Verdoeme eh, zooooo hard aan gewerkt, zoveel moeite in gestoken, zo naartoe geleefd ... alles zat op schema en dan op het laatste nipperke loopt het toch nog zo verkeerd af. Nog nooit mee gemaakt en dan net bij dit zo belangrijke baksel...
En dan komt plan B weer op de voorgrond. Wat een geluk dat dit voor handen was. Thank God voor die zes koppekes die onder de trap lagen te niksen. In vliegend tempo denken hoe een teugel eraan te maken, we hebben immers amper exact vier dagen meer eer de horsetrucks toekomen in Mechelen. En dan komt mijn redder op het toneel. Onmiddellijk wilde hij me uit de nood helpen. Zelfs met een overlijden in de familie heeft hij toch ruim een halve dag in zijn atelier mij staan helpen. Die kerel beseft niet hoe hard hij mijn reddende engel was... mijne kerstman!
De dag nadien met een klein bang hartje een telefoontje naar Leuven om de catastrofe van de bestelde beelden te melden en direct de vervanging aan te bieden. Gelukkig waren ze er heel begripvol .. en vandaag op kerstdag notabene is directeur LRV herself hier in Overpelt de beelden komen ophalen.
Zij vond ze alvast geslaagd nu hopen dat de sponsor KBC en de ruiters in kwestie ze ook kunnen smaken...
Ben zo benieuwd naar de reacties....
En morgen start het opnieuw, hoogtepunt in de paardensport, editie 2016 van Vlaandrens Kerstjumping Mechelen.
Aan de geselecteerde ruiters zou ik zeggen, geniet ervan voor de volle 200 % , geeft er een lap op! Morgen komen Kelly en Maite voor Overpelt in actie. Maar ook aan Bert, Leen, Ingriet, Thomas en ook de ruiters van de volgende dagen heel veel succes en geniet van jullie moment!
En dinsdag, dan ben ik er om te supporteren voor Eveline en Edelroos, te kijken naar de uitreiking van de gouden teugel aan de ZZ laureaat en ook Luc en Kabisto wil ik zeker zien.
En later volgen nog enkele foto's van de trofee "de gouden teugel" 2016 by Linda vgsw
Maite en Wipper van stal Pinxten waren het snelst in de barrage als ik de uitslagen op de site van jumping Mechelen mag geloven. Dat moet daar nogal ne boost geven. kei kei sjiek gedaan.
Een dikke dikke proficiat voor Maite, Peter en Jos!
En we hebben nog een troef achter de hand, Kelly komt seffes ook nog in actie in 1.10, zij mocht al ne keer proeven hoe een overwinning in Mechelen smaakt.
Als ik FB mag geloven kon Lien Peeters en Isaura reeks II Midden winnen, ... en reeks I was voor (onze) Kelly Vanhoudt met haar Toledo
Reeks I Klasse Z,
Maar weinig barrages, en naar het einde toe werd er al wat scherper gereden. Steven op kop met een balk in de barrage dan volgden nog enkelen met hetzelfde resultaat en de laatsten, die zullen de eersten zijn. Zo luidt toch het spreekwoord. Zoe raakte ook in de barrage en hoefde enkel op 't gemakske en foutloos te rijden. Wat haar ook lukte!
De foto's die op deze blog worden geplaatst heb ik meer dan de helft verminderd in kwaliteit. Het zou anders véél te lang duren eer ze op jouw scherm verschijnen.
