Fijn dat jij hier op mijn blog terecht komt. Wat je hier voornamelijk zal vinden zijn mijn twee passie's: PAARDEN en FOTOGRAFIE ( en wel in deze volgorde ). Dat hoort dan ook zo als grootste supporter van onze zonen die de ponyclub onlangs zijn ontgroeid. En dan heb je ook nog de fotografie ... Lang, héél lang geleden (ik schat 23 jaar) gestart met een practica B100 foto's te maken zomaar voor de lol. En jaren later, dan nog veel meer foto's gaan maken van onze zoontjes als gewillige en fotogenieke slachtoffers. Zij vonden dat geweldig, en ik ook natuurlijk. Daarna stillekes overgeschakeld naar het fotograferen van communiekantjes van familie en enkele vrienden om vervolgens terecht te komen bij jumpingfoto's (van weeral diezelfde zonen ) op LRV wedstrijden. Momenteel werk ik digitaal, met een canon 30D en ben ik na 4 cursussen een fervent photoshopper. Ook ben ik gretig sparend om -die bijna onbetaalbare- witte telelens te kunnen aanschaffen vooralleer de out-door wedstrijden weer van start gaan.
Yihaa, m'n eerste artikel op mijn eigen blog is een feit!
Ondergetekende Linda Vangansewinkel
Dit vraagt om een update. Ondertussen zijn we zes (!!!) jaar verder en heeft onze Willem zijne tok aan de haak gehangen. Na zijn ( succesvolle) ponytijd vond hij het welletjes geweest. En Giel, die deed heel hard zijn best om studeren te combineren met trainingen en wedstrijden wat met hard werken super is gelukt en ondertussen hebben allebei onze zonen hun diploma op zak. Me proud !!! De photoshop blijf ik supergraag doen ook de cursussen digitale fotografie mogen wat mij betreft eindeloos doorgaan. En mijn toestel dat werd lang geleden al vervangen door de 7D, die witte lens zit ook al in mijn fototas, samen met de splinternieuwe prime, 50 mm 1.4 art van sigma en voor wie deze getallekes latijn zijn, 't is gene prul...
email mij via knop in rechterkolom voor prijzen. Vrijblijbend!
About horses and photo's ....... Meer foto's op www.oypo.nl/lindavangansewinkel
Voor wie net als ik graag paarden ziet. En wie meeleeft met de paarden en ruiters van LRV St Martinus Overpelt zit hier aan het juiste adres....
Wie me om de een of andere reden wil bereiken, gebruik de email-mij-knop in de rechterkolom en u krijgt snel bericht terug.
25-06-2012
Gortenjumping 2012
Zo van die kleinschalige oefenjumpings zijn dikwijls nog de leukste. En als het dan nog goed gaat wordt het nòg leuker.
Iedereen is nu ongeveer verlost van de examens. En zolang je nog niet op de hoogte bent van de uitslag met daarin liefst niet al te veel rood, kan je ongestoord genieten van een avond jumpen. Hiervoor zorgde Peter Thomas met zijn hoeveelste editie van de Gortenjumping. Het is traditie dat de avond wordt afgesloten met de Masters waarbij de prijzenmand goedgevuld is. Met als pronkstuk een sjieke hindernis. De laatste jaren kon ze telkens in Overpelt blijven: 2009 Peter Pinxten - Wipper P 2010 Peter Pinxten - Wipper P 2011 Kelly Vanhoudt - Toledo
De editie van 2012 telde wel een extra groot deelnemersveld in de Masters. Achttien (!) combinaties waagde de kans. Danny Loos, Peter Pinxten, Luc Geerts, Johnny Stevens, Geert Leen, Kelly Vanhoudt, Rob Tijskens, Cindy Swinnen, Anne Dries, Roy Hendikx, Joline Pellens, Geert Scheelen, Johnny Stevens, Luc Geerts, Peter Pinxten, Danny Loos, Giel Theuwis en als laatste Lennert Korsten.
De eerste rondes wilden ze maar niet afvallen, ongeveer iedereen gingn door. Maar elke combinatie mocht een hindernis verhogen, en dat gaat uiteindelijk toch wel doorwegen. Na de laatste ronde bleven nog 5 combinaties over voor de ultieme barrage. Danny Loos met Evita Geert Leen met Darwin Kelly Vanhoudt met Toledo Peter Pinxten met Wipper en Giel Theuwis met La di Luca
De girlpower haalde het van al de mannen. Kelly Vanhoudt bleef als enige foutloos en mocht voor de tweede keer de hindernis ontvangen! Na haar eindigden : op 2 Giel Theuwis, 3 Geert Leen, 4 Peter Pinxten en op 5 Danny Loos
Sorry maar van de eerste starter in barrage van de Masters 2012 heb ik gene foto, Danny Loos met Evita vd Eikelbosscherheide
Geert Leen met Darwin Kelly Vanhoudt met Toledo Peter Pinxten en Wipper P Giel Theuwis en La Di Luca ( aan de man van de micro, volgende keer liever NIET lady luca, eek) Leading lady, Kelly Vanhoudt. Net als vorig jaar de winnares van de Masters.
1.Kelly Vanhoudt 2. Giel Theuwis 3. Geert Leen 4. Peter Pinxten 5. Danny Loos Kelly en inrichter Peter Thomas
Gisteren nog rap e oefenjumpingske gaan rijden eer de examens vollebak beginnen. En laat nu net gisteren ook onze kamion klaar zijn om voor de eerste keer op wedstrijd te gaan, dus hup wij weg naar de pluimert.
In parcours 1.10 sprong Luca een hindernis tegen de vlakte, maar alé, voor de rest wel een schoon parcours.
En dan .... besluit zoonlief om zijn kansen te wagen in de zesbarenproef. In de kantlijn moet ik wel effe vermelden dat hij tot pakweg een maand of 10 geleden nog klasse Licht sprong. Dit effe tussen haakskes.
Negen deelnemers, sommigen vielen te vroeg uit. Met ne man of 5 waren ze toch wel mekaar waard: Peter Thomas, Kelly Vanhoudt, Louke Baeten, Katrien Hulsbosch en Giel Theuwis. Ze gingen gelijk op, terwijl het parcours bangelijke hoogten begon aan te nemen. In de laatste ronde waarbij de laatste 1.60 m lag .... (eenmeterzestig!!!) ging het nog tussen Peter, Kelly, Katrien en Giel. Potverdikke da was spannend. Peter ne balk, Katrien een volte, Kelly ne balk. Dan was het aan ons Gieleke. En Luca, ze deed wat er werd gehoopt. Een meter zestig asteblief. De eerste prijs, een hindernis met vier balken was binnen. Onderleggers hadden we al gewonnen, dekens ook al verschillende en champagne ook al ooit gehad. Maar een hindernis, da is nogal wa anders zou ik zeggen.
En die laatste en beslissende lijn van Giel, ik heb er e filmke van ... keeeeeisjiek.
Louke Baeten hield het ook vol tot in een van de laatste rondes Peter Thomas in actie in de voorlaatste ronde Kelly en Toledo
Wat mijn blikvanger moest zijn wanneer ik mijn keramiekbeelden eens mee op wedstrijd neem, het schoonste paardenbeeld is verkocht. Welliswaar met pijn in't hart ... het is weg.
Het voorbije weekend was het keramiekmarkt in Zolder. Een stevige bries kegelde zaterdagmorgen al 3 beelden tegen de vlakte. Dat beloofde een goed begin te worden ...
Deze paardenvriend(in) in antraciet met brons verhuisde naar een Overpeltse woonkamer.
Paardentrio met ingebrande paardenhaar ( van onze Luca ) staat gelukkig terug in onze living.
Maar van deze, "rollend paard" heb ik toch wel hartzeer. Ik had er ne stevige prijs opgezet om er zeker van te zijn dat niemand hem zou kopen om hem bij mijn entrée bij het juiste publiek (mensen met paardenbloed in de aders) toch te kunnen meenemen. Maar een vriendelijk koppel wilde hem. Persé. Om kado te doen! En nu is ie weg.
Ook kreeg ik enkele bestellingen binnen van flinke paardenbeelden. Daarnaast wil ik me er ook eens aan wagen om een urne te maken met natuurlijk een paard erbovenop. Dus ik weet weer wat te doen ...
Onze Theuwis-truck waar sommige vrienden (!) ook wel eens crémekar tegen durfden te zeggen is verkocht.
Ene dag heeft ie op 't internet gestaan. En Jan uit Breda zag em en heeft em onmiddellijk meegenomen. Stiekem heb ik nog eens gezwaaid toen hij de straat uitreed ... en toen was ie weg. Mijne truck, hij was er telkens bij als wij onze schoonste paardenmomenten beleefden. Nooit heeft ie ons in de steek gelaten ... nooit hebben ze ons moeten helpen om op of van een modderig wachtterrein af te geraken. Ons mercedeske klaarde die klus altijd in zijn eentje.
Ondertussen wordt er stevig verdergewerkt om zijne opvolger klaar te krijgen tegen de volgende tornooienreeks. Bijna is ie af.
En ik durf gerust zeggen, in de categorie van bescheiden paardenvrachtwagens is 't ene schone! Nog effe en dan hebben we de primeur om naar tornooi te rijden ... maar eerst nog examens.
De foto's die op deze blog worden geplaatst heb ik meer dan de helft verminderd in kwaliteit. Het zou anders véél te lang duren eer ze op jouw scherm verschijnen.
