Welkom bij het eerste nummer van The Horse. Deze maand zullen we het hebben over :
- De Haflinger - De opendeurdag in de kazerne van de politie te Etterbeek - Springen voor beginners - Manège - Website van de maand - ...
Veel leesplezier !
De Haflinger
Deze maand is de Haflinger het ras van de maand.
De Haflinger is een opvallende verschijning. Stevig en harmonisch gebouwd oogt hij heel charmant door zijn goudglanzende voskleur in combinatie met zijn specifieke weelderige witte manen met de lange witte vracht voorpluk en zijn mooie witte staart. In dit artikel leest u alles over de schitterende verschijning van de Haflinger! Het fijne hoofd vn dit mooie paard is fijn gevormd met prachtige grote ogen en kleine oortjes. Deze verwijzen naar het Arabisch bloed. Net zoals zijn temperament. De Haflinger is oorspronkelijk een Oostenrijks bergpaardje. Hij is een elegant paardje met ruime bewegingen. Hij was vroeger een puur werkpaard. Maar nu is hij vooral populair als fijn recreatie rijpaard en als menpaard. Daarbij doet hij het ook goed als dressuur- en springpaard, in de endurance, de voltige en het western rijden. De veelzijdige Haflinger is makkelijk en en sober in onderhoud, een ideaal vrijetijdspaardje dus!
In Oostenrijk heeft de Haflinger de erenaam 'Universal-Pferd'. Hij heeft die naam overal ter wereld kunnen waarmaken omdat zijn prestaties in verhouding tot zijn grootte enorm zijn. De alleskunner is zo sober doordat hij als sterk werkpaard is gefokt in de bergen van Zuid-Tirol waar het klimaat bepaald niet mild en bijzonder wisselend is. Hij bezit dan ook een grote weerstand tegen extreme en snel wisselende weersomstandigheden. Dit maakt hem nu extra aantrekkelijk als recreatiepaard omdat hij zomer en winter buiten kan blijven.
De allereerste Haflingers waren veel anders dan de Haflingers die je nu op keuringen kan bewonderen. Het waren krachtige paardejs met een stokmaat van 135 cm to 145 cm. Zwaar gebouwd en met brede schouders, een zwarre hals, een korte maar brede rug, dikke billen en zeer stevig beenwerk. Hierdoor waren ze geschikt als werkpaardje op de bergweiden maar ook als pakpaardje. Met de korte benen waren de gangen wel kort en stug, maar ook zeker. Daardoor konden ze, zwaar bepakt, hun weg naar boven op de smalle bergpaadjes veilig afleggen. Hiervoor hadden deze bergpaarden ook voldoende uithoudingsvermogen. Ze waren sterk en sober, hadden weinig nodig en konden tegen de strenge winters. Geduldig en makkelijk in de omgang hoorden ze voor de Alpenboeren bij de familie. De jongere gezinsleden moesten er net zo goed mee overweg kunnen, ook als trekpaard. De stoere Haflinger kreeg adellijke kenmerken als verfijning en temperament doordat hij in het dalgebied 'Sarndal' werd gekruist met Arabisch bloed, kleine Oosterse paarden die doortrekkende Oost Gothische krijgslieden meebrachten. Het was dan ook een feest om in de winter een aansprekend paard voor de arreslee te kunnen spannen!
De fokkerij van de Haflingers die als de eerste echte raspaarden worden beschouwd begint in 1874. In samenwerking met het in Stadl-Paura onder legerleiding opgerichte staatshengstendepot fokken de boeren de paarden voor het leger. De boerenzonen uit Tirol die het leger komen versterken moeten immers over paarden kunnen beschikken. Ze kennen de bergpaarden goed en aan de andere kant zijn de paarden al aan het land en klimaat gewend. Daarbij zijn pakpaarden ook altijd welkom. De samenwerking ging als volgt: de staatsfokkerij biedt de boeren dat zij hun merries kunnen laten dekken door een staatshengst, waarna de jonge paarden worden opgekocht door het leger. In dienst worden deze paarden afgericht. Na vier jaar zwaaien de paarden af en komen terug bij hun fokker. Het leger beschikt zo over goed gefokte paarden en later krijgen de boeren hun eigen paarden goed afgericht terug. Daarbij was de afstamming van de merries meestal niet bekend, terwijl de verschillende staatshengsten goede vaderpaarden zijn met een afstamming die meestal wel bekend is. Nu zouden we zeggen: een rendabele win-win regeling voor beide partijen.
In de fokkerij van de Haflingers is het Arabische bloed altijd van grote invloed geweest. De Arabische hengst 133 El Bedavi XXII wordt van de stoeterij Radauz gekocht voor de dekdienst. De Arabier is in die tijd de veredelaar bij uitstek. Hij vererft onder andere hardheid en temperament en qua exterieur verfijning. Dit is herkenbaar in het fijne hoofd met de 'Arabische neus' (dunne, wijde neusgaten) van de Haflinger. Het bijzondere aan El Bedavi XXII is zijn kleur. Hij is goudbruin met een aalstreep en vererft die kleur aan zijn kinderen. De combinatie El Bedavi XXII met een Tiroler Landesstute brengt het hengstveulen Folie 249. Hij heeft de goudkleur van zijn vader, maar weelderige witte manen en een witte staart! Deze bijzondere kleurencombinatie geeft hij voor 99% door aan zijn kinderen, ongeacht de kleur van hun moeder. Folie dient 19 jaar in het leger als dekhengst. Van zijn vele zonen leggen er twee, Folie 14 (1887) en Hafling 252/233 (1897) de basis voor de vijf hengstenlijnen van de Haflingerfokkerij. Deze stamvaders Nibbio (1920), Willi (1921), Anselmo (1926), Student (1927) en Massimo (1927) bepalen in hoofdzaak de bloedlijnen van de Haflingerpaarden. Elke Haflingerhengst die wordt goedgekeurd krijg een naam met de beginletter van de naam van zijn stamvader. Zo weet men meteen van welke lijn een hengst afstamt.
Op dit moment zijn er 7 bloedlijnen : de N-lijn, W-lijn, A-lijn, St-lijn, M-lijn, S-lijn en de B-lijn.
De Haflinger heeft zijn naam te danken aan de plaats Hafling in Zuid-Tirol. Hafling, de al genoemde in 1897 geboren zoon van Folie 249, is naar deze gemeente vernoemd. Na de eerste wereldoorlog valt de Oostenrijkse Hongaarse Monarchie onder Keizer Franz Jozef uit elkaar en wordt het Rijk verdeeld. Sindsdien ligt Hafling in Italië. Maar de naam van de Haflinger blijft, het ras was tenslotte ouder dan de nieuwe landsgrens. Vanaf 1921 wordt het ernst met de registratie van de Haflinger en wordt het stamboek de Eerste Haflinger Fokvereniging in Tirol opgericht.
Worden er in de beginjaren nog wel met paarden met een andere kleur gefokt, de voskleur geniet tenslotte de voorkeur. Vooral de (goud)vos met lange witte manen en witte staart is favoriet. Door zeer selectief te fokken met paarden met de gewenste kleur wordt in het begin van de twintigste eeuw de voskleur met de witte manen en witte staart een uniformele eigenschap. Kleurvererving bij paarden is terug te brengen tot de drie basiskleuren zwart, bruin en vos, plus een aantal verdunningsfactoren. Van deze drie is het vos-gen recessief. Een vos gekruist met een vos levert dus altijd een vos op. Voskleur met witte manen en staart heet zweetvos en wordt veroorzaakt door het 'Flaxen' gen. Deze kleur is waarschijnlijk ook recessief. Het Flaxengen beïnvloedt vermoedelijk het rood in de staart en manen van een vos. Door alleen paarden met dezelfde recessieve genen te kruisen is het dus mogelijk heel selectief te fokken. De voskleur kent overigens heel wat variatie, koffie of koolvossen zijn donker en leem of melkvossen zijn licht. De voorkeur van de fokkers gaat de laatste jaren het meest uit naar een glanzende goudvos. De weelderige witte manen met de lange witte vracht voorpluk en de witte staart blijven hierbij een raskenmerk voor de haflinger.
De Haflinger wordt in 1961 voor het eerst in Nederland ingevoerd om, in navolging van Oostenrijk, mee te helpen bij kleine boerenbedrijven. Dit doen ze door op het land te werken. In bijna 10 jaar tijd komen er in Nederland 750 merries en 10 hengsten uit Tirol naar Nederland. Hierbij wordt de fokkerij in nederland begonnen.
Met de stijgende vraag naar de Haflinger als rijpaard moest het fokbeleid worden aangepast. Vaak wordt voor de veredeling van een ras de hulp ingeroepen van de Arabische Volbloed of de Engelse Volbloed, maar hiervoor is dit nu niet gebeurd. Omdat de stamvader van de Haflinger een Arabier is zijn er wel wat experimenten gedaan met het inkruisen van Arabisch bloed. Deze kruisingen zijn in een apart stamboek opgenomen, het Haflo Arabe stamboek, maar ze spelen eigenlijk geen rol in de fokkerij van de pure haflinger. De verandering van type naar een comfortabel rijpaard hebben de fokkers tot stand gebracht door binnen de eigen populatie te selecteren. Hierdoor maakt de Haflinger nu ook carrière als zadelpaard. Het is tegenwoordig een elegant paardje met ruime, soepele gangen en een stokmaat van 150 centimeter is geen uitzondering. Zijn elegante uiterlijk en hogere stokmaat zijn niet ten koste gegaan van zijn prettige en evenwichtige karakter. Ook de prachtige volle witte manen en staart zijn gebleven, evenals een kol of bles op het nog even expressieve hoofd. De wens aftekeningen op de benen minimaal te zien wordt ook gehonoreerd. Het verschil zie je aan een schuinere schouder, een betere hoofd/hals aanzet, geen geultje meer op de achterhand en met meer souplesse en ruimte. De Haflinger is nog steeds een fijn recreatiepaard, waar ruiters nu ook ten volle van kunnen genieten.
De Haflinger wordt steeds populairder doordat hij als een ideaal veelzijdig vrijetijdspaard met de tijd is meegegaan. Hij heeft bewezen dat hij voor veel doelstellingen kan worden ingezet en dat hij bereid is om intens te presteren. Ze scoren regelmatig goed in de dressuurring maar ook op het springterrein staan ze hun mannetje.
Het enthousiasme voor de paardensport stijgt nog steeds en de Haflinger heeft hierbij absoluut een eigen plek veroverd. Veel paardenliefhebbers beleven enorm veel plezier aan de schitterende Haflinger.
Opendeurdag in de kazerne van de politie te Etterbeek.
Het weekend van 27 en 28 mei 2008 is het opendeurdag bij de kazerne van de politie te Etterbeek. Maar niet van de gewone politie ... ... Van de politie te paard ! Je kan dan gaan kijken naar hun paarden. En er zijn ook een paar buitenlandse paardenkenners. Zoals een Belgische meneer die in Amerika is gaan studeren. En hij komt er een paard met zenuwen trainen. Je kan er dus ook bekijken hoe ze hun paarden trainen. Dus als je graag eens een kijkje wil gaan nemen kan je dat altijd doen. Maar natuurlijk wel dit weekend nog. Ik ga morgen alvast kijken. En ik zal een verslag uitbrengen.
Springen voor beginners.
Ben jij nog maar net bezig met springen? Of heb je het nog nooit gedaan? Wel, zadel dan nu je paard op want hier zie je enkele oefeningen voor beginnende springers.
1) Voor je begint... Voor je begint met het springen kan je best je paard eerst wat inrijden. Dit wil zeggen eventjes stappen, eens van hand veranderen, een cirkel maken, aandraven, nog eens van hand veranderen, terug een cirkel, aangalloperen,.. Dus de gewone oefeningen. Die heb je misschien wek geleerd in een les. Je kan ook al een paar keer over de cavaletti (balken die plat op de grond liggen) gaan. Als je denkt dat je paard goed opgewarmd is, kan je eraan beginnen.
2) Het klaarzetten van de sprongen... Als je gaat springen kan je best altijd iemand meenemen die de sprongen verzet. Dit kan iedereen zijn (bv., mama, papa, zus, broer, iemand van op de manège,...). Terwijl jij inrijd, kan die persoon de sprongen al klaarzetten. Je neemt de balken en de staanders. We beginnen met 1 sprongetje. Je legt 2 balken gekruist. Je legt ze nog niet al te hoog. Bv. het 2° of 3° gaatje. En natuurlijk niet vergeten om de balken vast te leggen op de staanders.
3) Het springen... Nu kan je beginnen met het echte springen. Je gaat in draf. Je moet zorgen dat je zo goed mogelijk in het midden over de sprong gaat. Dus moet je van in het begin al in het midden rijden. Als je iets voor de sprong bent geef je nog wat benen zodat je paard niet zal stoppen. Als je over de sprong gaat, ga je wat mee met je paard. Dit wil zeggen dat je in verlichte zit gaat staan. Dus je heft je zitvlak uit het zadel en steunt op je voeten in je stijgbeugels. Je brengt je bovenlichaam ook wat naar voor. Zodra de voorbenen van je paard de grond raken, ga je terug zitten. Dit is belangrijk als je een paar sprongen na elkaar springt. Terwijl je springt moet je je teugels ook wat meegeven zodat je paard zijn nek wat kan strekken. Als die eerste sprong goed ging, dan kan je er nog een paar keer overgaan in draf.
Daarna kan je vragen aan de persoon die bij je is, of die de sprong een beetje hoger wil zetten. En dan doe je alles terug opnieuw. Ik zou wel nog even in draf blijven.
Na een paar keer roep je terug die persoon die je helpt met de sprongen. Dan kan je de sprong veranderen. Je maakt een rechte sprong. Hierbij zet je de 2 balken boven elkaar. Zoals hier op de foto : Dan doe je net hetzelfde als bij het kruisje. Je doet dit ook een paar keer achter elkaar. Als dit goed gaat, maar echt heel goed, en als je vertrouwen hebt in het springen met je paard, dan kan je de sprong ook eens proberen in gallop. Maar je moet je paard wel in bedwang houden! Hij mag niet te snel gaan! Je moet een normale rustige galop aannemen.
Als dit allemaal lukt dan kun je dus al wat springen.
Volgende maand zal ik nog wat springoefeningen schrijven. En dan is het al een stapje moeilijker.
Veel springplezier en wees altijd voorzichtig !!! Manège.
Als je wil leren paardrijden en je hebt geen eigen paard, dan kan je best naar een manège gaan. Daar leer je de beginselen van het paardrijden. En je leert er ook met verschillende paarden rijden, zodat je ook verschillende reacties leert beheersen. En natuurlijk leer je er ook veel leuke mensen kennen.
Best kan je beginne in een beginnersgroep. En dan zal je lesgever/lesgeefster je wel vertellen als je genoeg gevorderd bent voor een hogere groep.
In een manège zijn er meestal ook andere lessen dan gewone recreatieve/dressuur lesse. Bv. : springlesse, carrousel, ...
En ook zijn er soms wedstrijden.
Om jullie al een beetje op weg te helpen heb ik een paar manèges opgezocht. Ik heb in deze manèges zelf ook leren rijden en ben er tevreden over. Vooral de eerste is een goede manège.
Als website van de maand koos ik de site: www.everyoneweb.com/angel-ranch Dit is een leuk online paardenspel. Je kan er vanalles opdoen. Je moet maar eens een kijkje gaan nemen.
Zo, dit was het weer voor deze maand. Hopelijk vonden jullie de artikels goed.
Hier is het dan : paardenmagazine The Horse. Dit is een gratis online magazine met alles over paarden. Je vind hier onder andere - paardenrassen - ponyrassen - oefeningen - hoe je je paard moet verzorgen - ... We hebben bij elke editie van het magazine ook een website van de maand. Deze gaat natuurlijk over paarden. En we hebben ook elke keer een gezondheidstip.
Speciale edities zullen er ook zijn.
Hopelijk vinden jullie het een goed magazine en zullen jullie het vaak lezen.
We hebben ook een speciaal cadeau voor jullie. Als je wil kunnen we jullie ook verwittigen via e-mail als er een nieuw nummer uitkomt. Dan sturen jullie ons gewoon een e-mail met die vraag.
paardenmagazine The Horse
