ik wil overal de beste in zijn, in dun zijn, in vrolijk zijn, in aadig zijn...in alles. toch heb ik het gevvoel dat ik het niet verdien, niet eens mag verdienen. ik bedoel, ik ben vreselijk blij met quinten, maar k ben geen liefde gewend, en ben er zelfs bang voor, ik vind hem heel leuk, maar hoe moet ik iemand vertellen dat ik het niet eens waard vben of dat ik het woord liefde niet weet? even een pieker-nachtje. hij zit naast mij, weet niet wat ik aan het schrijven ben, moet er namelijk eerst eens goed over nadenken...liefs lynne
hallo iedereen die mijn blog ooit heeft gelezen of gevvolgd. noodoproep,,, zit bij mijn vvriendje quinten thuis, want ik ben weggelopen....echt vreselijke shit, maar ga weer meteen afsluiten, kusjesz lynne
ik heb veel verloren de laatste paar dagen, natuurlijk quinten niet, ik vind hem leuk, hij mij, dat zit allemaal goed...ik ben andere dingen verloren... zoals natasja, mijn beste vriendin, we hebben ruzie, zijn uit mekaar gegroeid. en mijn geduld voor ana. soms is ze bij mij, soms laat ze mij een klein beetje in de steek, niet altijd overings, vandaag liet ze me mezelf vol eten met drie droge boterhammen en een mandarijn, daarna ben ik onderhand huilend naar de wc gevlucht midden in de les. je snapt vast het prenciepe van de wc bij mij. juist ja, ik ging mijn eten er weer uitkotsen, dat doe ik liever dan dik worden. toch heb ik dan vandaag wel weer snoep gehad. ik ben verliefd op al die zoetigheid, kan niet zonder, en ik had geen idee hoe ik het kon uitkotsen, snoep is toch niet vast als je het opeet? dat word toch een zoete drab die uiteindelijk enkel sap is? ik heb geen idee of dat wel kon. stom, had ik beter wel kunnen doen, ik had me zo voorgenomen om vandaag weer te lijnen, nu weeg ik vast kilo's en kilo's en kilo's. en daar schaam ik me dan weer zo om dat ana uiteindelijk toch wel weer bij me kruipt, maar ik heb liever dat ze er altijd is,maar dat is enkel iets dat zei kan bepalen, dat doe ik niet, helaas. dikke kus van lynne de dikzak
verkering, een lange tijd geleden was dat voor mij! ik leerde hem kennen via een vriendin, een van de mensen die mij nog niet heeft laten stikken. ik vond hem vrijwel meteen leuk, en nu hebben we met elkaar. ik ben bang voor aanrakingen, maar daar zet ik me overheen, dit zal best wel eens komen door al die problemen die ik ooit heb gehad met mensen die mij vroeger graag sloegen...ik heb even geen last van ana. ik voel me dik. maar ik mag eten wat ik wil. en dat wil ik ook, quinten vind het fijn om en gezond vriendinnetje te hebben! ik voel me fijn zodra ik in zijn buurt kom, als ik aan hem denk krijg ik langzaam kriebels in mijn buik. lang niet zo hefig als vroeger, bij mister dj, maar die tijd en schaamte ben ik nu wel gepasseerd. volgende week maandag, moet ik trouwens weer naar mijn psychiater. hoe ik e daarbij voel? ik voel me onrustig, onveilig, ik ben vooral bang voor de waarheid van ana. ik wil veilig leven in een kring vol problemen, een kring waar ana bij hoort, en borderline. ze zijn een stuk in mijn leven, evenals automultilatie. als je dat hebt dan verwond je jezelf. ik heb het weer geflikt. het meisje dat het zag zei tegen mij, of ja, liever vroeg...lynne, ben je weer een beetje emo? ja, dat zei ze, en ik kan zo vreselijk boos worden om dat begrip. ik ben geen emo, en alle mensen die zichzelf pijnigen omdat het leven gewoon bullshit is zijn geen emo. wij zijn mensen, evenveel recht op die benoeming hebben wij als de gewone mensen! laten we alleen zeggen, we zijn verloren in het leven, zoals anouk zingt... Lost in this world, I even get lost in this song And when the lights go down That is where I'll be found
ja in het donker ben ik te vinden vaak, in het donker van mijn hoofd. vaak lig ik dan waker als je mij dan ziet. dan pieker ik over vriendschap, liefde, de 45.7 kilo die mijn weegschaal telt....of ik morgen wel of geen ontbijt mag. of mijn vrienden wel echte vrienden zijn. laten we dan zeggen. ik ben verloren in het donker, ik ben daar altijd, depressief, maar gelukkig, zoals ik het wil.... kusxxx
lang niet meer geschreven, ik zit met een hoofd vol problemen en zorgen, dus het zal vast even helpen om jou even te schrijven. ten eerste, ik ben een beetje aan het doorslaan met dat anorexia gedoe. de ene dag doe ik er wel aan., de andere dag, meestal op de helft van de week dan denk ik verdomme, wat doe ik toch allemaal. ik word er zo vreselijk gek van! ach en dan de depressieve gevoelens die ik heb...maar wat wil ik ook mety een borederline? ik ga even afsluiten denk ik! xxxx
nog eenvraagje voor vandaag. ik eet minder om niet dik te zijn, maar soms zegt iemand in mijzelf, een van de gespleten persoonlijkheid dat ik dit doe om aandacht. ik heb inderdaad een beetje een aandachtsprobleem, maar eh...ach, we zullen er volgende keer achterkomen. als ik vandemiddag bij dat enge mens ben geweest. xxxlynnetjeuh
verschrikkelijk. nu vraag je je af, wat is er zo verschrikkelijk dat je dit woord nu al twee keer hebt getypt? nou, ik kan je zeggen, behalve mijzelf dan, dat er nog iets is dat verschrikkelijk is. ik moet namelijk van de middag naar die anorexiadokter. althans, zo noem ik dezen man die zich met mijn leven gaat bemoeien. ik wil tot nu nog steeds duidelijk aangeven, ik wil geen anorexia hulp, want ik heb geen anorexia. ik kots dan wel mijn eten uit, gebruik medicijnen die niet voor mij bestemd zijn in de hoop dast ik diarree ga krijgen, en iemand in mijn hoofd zegt dan wel dat ik dik ben. ik ben heel eerlijk gezegd ook best wel dik. niet? ik wil dolgraag zoals ieder ander meisje mooi zijn. dat kan alleen enkel en als enige oplossing door deze leefstijl aan te houden. ik zat zojuist te denken, als ik nu een liter water ga drnken vlak voordat ik naar die man moet he? zal ik dan zwaarder zijn? waarschijnlijk wel, kunnen ze ook niet zeikn dat ik te dun ben...maar genoeg over dun en dikheid. ik moet mezelf en jullie niet zo opfokken daarmee, ik kan me beter druk maken over het feit dat die man waar ik eerst met praatte niks meer heeft gezegd betreft een uit huisplaatsing. iets wat ik precies wel wil. ik weet me geen houding te geven, ik red het enkel en alleen niet denk ik. bem ik bang. een probleem? nee. jawel. weet je nog? een tijd geleden, dat ik van de trap af zou springen? het gaat nu dan wel wat beter, behalve met dat eetgedoe, maar ik ben altijd nog bang voor terugslagen. aangezien ik niets anders ken dan teruggaan in de oude situatie. die is voor mij een troost, iets waar ik me thuisvoel. laat me dan maar alleen. dat is misschien wel het beste.trouwens, vind ik het niet raar dat ik zo raar denk? of hoe ik doe? dat is een welgestelde vraag aan mij. nou mensen, anderen...ik vind dat niet raar, ik vermeldde net al. ik eh. dat is gewoon mijn thuis... maar genoeg gejankt, gekwelde teksten. wens mij succes, vandemiddag, ik weet mij geen houding te geven aan het feit dat mensen zich zorgen maken om mij, ik moet daar toch heen. maarja. veel liefs van lynne, een borderlinemeisje met anorexia, zogenaamd dan.
ik mag me hier niet druk over maken, maar ik eh...gisteren ging ik op die verdomde weegschaal staan en toen? toen stond er ineens 35 kilo. ik gloeide van trots, maar ik geloofde mijn weegschaal niet. ik klikte verder in het menu, en toen? ik woog dus 47.5 kilo. hellup! ik ging naar onder en at een ijsje, een have zak cornflakes, daarna nog een tosti en daarna nog een mega grote chocolade letter. een half uur later stond ik op de kop en ik kotste alles uit. een vieze bruine chocosmurrie. maar ik was niet tevreden. maar ik kon enkel niet meer doen dan dit. vanmorgen at ik een droge witte boterham en ik kotste hem uit. ik heb maar drie snoepjes tegen de vieze smaak gepakt. dat kon denk ik ook niet zuperdeluxe veel kwaad. hahaha. maar eh. mijn ooit beste vriend heeft mij in mekaar proberen te slaan. maar ik ga mij niet concentreren daarop, ik ga mij concentreren op ana. mijn beste vriendin. liefs lynne
overkant aan de oever die aan de overkant als de dag van morgen weet ik dat alles beter is groener gras zonder doorns alleen voor jou en mij als medicijn voor de eeuwige pijn
hoooooooooooooooooooi. ijk mij eens aan. het gaat goed met mij. ik zit zonder eten. ik moet slanken. ik heb anorexia. ik weet het. maar geeft het iets? ik weeg 36 kilo. ik vind mijzelf te dik. van die man op de musearsstichting moet ik maamdag naar een dokter. gewoon. een psyciater. voor mijn eetgedrag. de twee personen in mijn lelijke kop. jullie moeten weetn. ze bepalen mijn leven. maar ik kan niet meer zeggen. liefs lynne
