Met Catamaran naar een onbewoond eiland.

Dit is de laatste prachtige dag van ons Cubareis.

Hasta la vista

Anjes, Linda, Mark en Gerald

26-05-2017 om 01:30 geschreven door de reporter  

Woensdag 24/5 – Dag 13 – Varadero of het paradijs

Tegen de middag zijn we in Varadero, een schiereiland ten Noorden van Cuba. Volgens de Cubanen is dit niet Cuba, eigenlijk een paradijs voor toeristen. Inderdaad een mooi 5 sterren hotel gelegen aan het witte strand aan de blauwe zee. Prachtig gewoon in streng contrast met de rest van het land.

We rusten ons uit op het strand, zwemmen in het heldere water en genieten van de zon.

Morgen is het onze laatste volledige dag in Cuba, maar er wacht ons nog een verassing. We vertrekken morgenochtend met een boot voor de ganse dag naar een eiland “Paridaiso”. Onderweg gaan we snorkelen. All Inn met de nodige drankjes. Dat beloofd J

We sturen morgen nog foto’s.

Vrijdag tegen 10u30 vertrekken we richting Havana voor onze terugvlucht. Zaterdag aankomst in shiphol rond 8 uur ’s morgens. Tegen de middag zijn we terug in Brussel.

Hasta la vista                                                                                   

25-05-2017 om 05:31 geschreven door de reporter  

Dinsdag 23/5 – Dag 12 – van Sancti Spiritus naar Santa Clara

Voor ons vertrek naar Santa Clara verkennen we te voet het stadje Sancti Spiritus. We lopen tot aan een bekende oude brug, de Yayabo brug over de rio Yayabo. De oude straatjes doen aan Trinidad denken. Een paar straatjes geven uit op het stadspleintje. Dit pleintje is omringd met koloniale gebouwen, allemaal ook mooi gerenoveerd.

We vertrekken rond 11 u naar Santa Clara, de stad die bekend staat voor  Che Guevara. Che betekent eigenlijk maatje. Hij heette Ernesto Emilio Guevara. Hij is in 1928 in een rijke familie in Argentinië geboren. Hij studeerde geneeskunde en tijdens zijn studies wou hij naar latijns-Amerika reizen. Zo zag hij het leven van vele armen en wou hij voor hen strijden. Tijdens zijn reis in Mexico leert hij Fidel kennen en bespreken zij hoe zij een revolutie kunnen beginnen in Cuba. In 1956 komen ze samen met de boot Granma aan in Santiago de Cuba. Van daaruit beginnen zij aan de bevrijding van Cuba van de dictator Batista. Ze bevrijdden zo het Oosten van Cuba en trekken vervolgens richting Havana.

In december 1958 stuurt Batista een geblindeerde trein met wapens voor zijn leger naar Santa Clara, deze wordt door Che aangevallen. Che verovert zo de stad. Dit was de laatste strijd van Batista. Op 1 januari 1959 vlucht Batista naar Europa, de revolutie heeft gewonnen. Che Guevara krijgt de Cubaanse nationaliteit en wordt minister in de revolutionaire regering. Che was iemand die liever ten strijden ging en heeft zo ook andere landen willen bevrijden, zoals Congo, Ethiopië en Bolivia. In  1963 werd hij in Bolivia vermoord. Zijn stoffelijk overschot is dertig jaar later na veel discussie naar Santa Clara overgebracht.

We bezoeken het mausoleum en het museum van de Che. We stoppen ook bij de trein die nog in het centrum staat. Er staat ook een mooi beeld van hem met een kindje op zijn arm.

Het was heel warm vandaag en het heeft rond 16 uur weer pijpenstelen geregend. We worden weer naar een mooi hotel gebracht met zwembad. Onze kamers zijn ondergebracht in hutten met een rieten dak.

Dit is onze laatste avond samen met de reisbegeleider en chauffeur. Iedereen heeft een omslag voor hen klaar. Het wordt een gezellige avond, met als afsluiter nog een modeshow. 

Hasta la vista                                                                                   

25-05-2017 om 05:31 geschreven door de reporter  

Maandag 22/5 – Dag 11 – van Santiago de Cuba naar Sancti Spiriti

Vandaag de dag met de langste busrit – 560 km want we rijden van het Oosten van Cuba terug naar Midden Cuba. Onderweg zien we rijst- en suikerrietvelden en fruitplantages. We zien ook hoe arme boeren hun land nog omploegen met een os en ploeg.

We stoppen om de 2 uur voor een sanitaire stop of te lunchen en het laatste uur is het happy hour in de bus. De reisbegeleider trakteert ons op een cuba libre of cola met rum. De ganse bus wordt er inderdaad heel happy van.

We overnachten in een prachtig hotelletje in het centrum van Sancti spiriti. Gerald en ik eten kreeft op Caraïbische wijze : kreeft met garnalen en een fruitsausje. Lekker. Daarna nog even onze benen strekken, we wandelen tot aan het pleintje van het provinciestadje. Het pleintje is omringd met hele mooie koloniale gebouwen. Een pareltje.

We hebben net vernomen dat er een aanslag is gebeurd in Manchester. Wat erg weer.

Hasta la vista                                                                                   

23-05-2017 om 14:56 geschreven door de reporter  

Zondag 21/5 – Dag 10 – Santiago de Cuba

Oef – heel blij - ik ben een stuk beter en kan gelukkig mee met de bus om de stad Santiago de Cuba te verkennen. Deze stad werd gesticht door de Conquistador Diego Velazquez in 1515.

Eerst bezoeken wij de vestiging “Castillo del Moro”. Deze vestiging moest de stad verdedigen tegen de piratenschepen.

Daarna rijden wij naar de begraafplaats waar Fidel Castro in november 2016 begraven werd. Een imposant kerkhof waar nog vele andere bekende namen voorkomen zoals José Marti, de held van Cuba en Emilio Bacardi Moreau. We hebben de afwisseling van de kleine wacht bij het graf bij José Marti en Fidel meegemaakt.

We stoppen aan het Plaza de la Revolucion en nemen zoals de Japanners vlug een foto van de imposante kunstwerken. Santiago was de geboortestad van Fidel Castro. De revolutie is ook hier begonnen in 1953 met de aanval van Fidel op de Mancadakazerne. Het gebouw heeft een gele gevel en is nu een school en een museum. Omdat die aanval mislukte kreeg Fidel een gevangenisstraf van 15 jaar. Na 2 jaar werd hij vrijgelaten maar moest het land verlaten. Hij is in Mexico gaan wonen en is daar Che Guevara tegen gekomen. Het is in Mexico dat zij de grote revolutie hebben voorbereid.

We gaan met ons vieren pizza en pasta eten op het dakterras van het hotel CasaGranda, vandaar hebben we een mooi uitzicht over het centrum van de stad. Het centrum van de stad bestaat uit een doolhof van smalle straten rond het park Cespesdes. We nemen een kijkje in “la Cathedral de l’Asuncion”, heel mooie kerk, volledig beschilder van binnen.

Op het zelfde plein staat het stadhuis “Ayuntamiento” waar Fidel in 1959 zijn eerste toespraak hield.

Het is de ganse dag al rond 34 °C geweest. Santiago staat bekend als de heetste stad van het land.

Heel blij neem ik een duik in het zwembad. Het water is te warm en zorgt niet voor de nodige afkoeling. Ook zitten er teveel Cubanen in het water, die op zondag tegen een kleine betaling hier mogen zwemmen. Er klinkt luide muziek, er wordt gedanst en gedronken. La fiesta.

Vanavond gaan we eten bij de vestiging van deze morgen Castillo del Moro. Ech lekker! We hebben gedanst en gezongen. Der begint een goeie ambiance te komen in de groep.

Hasta la vista                                                                                               

22-05-2017 om 05:27 geschreven door de reporter  

Zaterdag 20/5 – Dag 9 – vanCamaguey naar Santiago de Cuba

De zon schijnt terug en we beginnen aan onze stadstour in Camaguey met een fietstaxi en ja hoor weer 14 fietstaxi’s die het centrum onveilig maken. Onderweg bezoeken we 3 mooie pleinen. Heel leuk allemaal. In dit stadje worden we door arme mensen, bedelaars achtervolgd. Ze vragen zeepjes, shampoo, pennen of geld. Deze regio is ook armer.

Onderweg rijden we langs groene velden, met hier en daar koeien en paarden. Cuba is eigenlijk een heel groen eiland. Het is bijna 12 uur en 31°C buiten, we gaan over een uurtje lunchen. ’s Middags eten we meestal warme broodjes met kaas of ham en kaas of tonijn of draadjesvlees : ons stoofvlees J Hier wordt nog veel gefietst, ook kar en paard en oude auto’s worden hier gebruikt. Slechts af en toe zien we een nieuwe wagen en dan is het meestal een Japanse wagen.

Rond 17 uur komen we aan bij de “Basilica del Cobre”. Prachtige kerk gelegen te midden van het gebergte : Sierra….We zijn nog zo’n 20 km van Santiago de Cuba. De basilica herbergt het beeldje van de zwarte Madonna. Het is heel warm buiten. Ik word ziek en ja de avond is er aan voor mij en Gerald.

Mark en Anjes gaan samen met een andere Nederlands koppel op stap en beleven een gezellige avond in Santiago. Lekker eten, goede maar luide muziek en salsa. Maar voor het naar huis rijden bestellen Mark en Anjes een taxi via het restaurant. De taxi is een oude moskovitch, alle zijvensters zijn stuk en de bekleding van de deuren is weg. De auto wordt onderweg door de politie tegen gehouden, Mark en Anjes verliezen er hunnen tijd, maar worden toch doorgelaten. J De moskovitchreed nog wel maar de laatste heuvel aan het hotel was zeer moeilijk.

Hasta la vista                                                                                               

22-05-2017 om 05:25 geschreven door de reporter  

Vrijdag 19/5 – Dag 8 – van Trinidad naar Camaguey

Bedankt voor jullie reacties.

Met spijt vertrekken we uit het mooie Trinidad. Geweldige tijd gehad, ook goed ontvangen in de casa particulares, bij Yeidis en Adrian.  Vandaag rijden we naar Camaguey zo’n 260 km verder, met op het programma een stadstour met de fietstaxi.

Het is nog maar 8u en het is al 25°C. We stoppen even buiten Trinidad bij een hoeve (1886) van de rijke familie Naga die een suikerplantage had in de vallei van de suikermolens. De plantages in die tijd waren zeer groot. De eigenaar had een prachtig mooi huis en een hoge uitkijktoren om de slaven in het oog te houden. De slaven moesten onder anderein een soort tredmolen een houten balk voortduwen om de suiker uit het suikerriet te persen. Die tredmolen staat er nog, met de persmachine. De slaven moesten zware arbeid leveren en werden behandeld als dieren. Ook werd toen de sterkste jongen genomen en hij moest als dekhengst zorgen voor de voortplanting om sterke kinderen op de wereld te brengen of de volgende generatie slaven, dit was goedkoper dan opnieuw slaven te moeten invoeren.  We bezoeken het huis en klimmen in de toren tot helemaal boven om er mooie foto’s te nemen van het uitzicht. Het landhuis is nu een restaurant.

De Spanjaarden zijn de eersten die het suikerriet in Cuba hebben geïntroduceerd maar het kwam vanuit India overgewaaid.

Rond Trinidad zijn er vele plantages door de goede grond en de ideale temperatuur. In de 17° eeuw kende de suikerproductie een “boom”, in de 18° eeuw was er een crisis door de onafhankelijkheid met Spanje. In de 19° eeuw zijn er de Amerikaanse investeerders en Cuba was van toen tot 1960 een belangrijke suikerexporteur. Na het handelsembargo in 1961 deed Cuba aan ruilhandel met de communistische landen tot 1996. Nadien werd de helft van de suikerfabrieken door de overheid gesloten en cultiveerden ze andere producten op de akkers om voor de toeristen te kunnen zorgen.  Doordat er lang geen wisselteelt is geweest was de grond door de suikerrietplantages uitgeput. Bij de tabaksplantages werd er wel afgewisseld met andere producten, vandaar beter grond.

Nu minder suikerexport,  nog enkel voor eigen consumptie. In 1970 was er een productie van 78 miljoen ton suiker per jaar, nu is dat nog 2 miljoen ton per jaar.

Deze middag is het serieus beginnen regenen. Onze Anjes wou toch nog even naar het toilet voor de bus vertrok. Bij het terugkomen heeft ze de douche van haar leven gekregen.J Ze is kloddernat de bus in gemoeten. Gelukkig had ze aan de slaventoren een mooi blauw bloesje gekocht, wat ze direct kon aantrekken. Mark heeft haar kleren te drogen gehangen.  In Camaguey aangekomen regende het nog en daarom konden we geen stadstour doen met de taxifiets, dat wordt tot morgenvroeg uitgesteld.

Vanavond dineren we weer in een schitterend restaurantje in Camaguey “El campana de Toledo” onder een mooie pergola van een oud herenhuis. Typisch gerecht hier is het rundsvlees. Amai dat heeft gesmaakt. Ons hotel is iets minder dan we gewend waren, precies  Russisch geweest, wel proper maar donkere kleuren, alles is hier anders heel kleurrijk.

Hasta la vista                                                                                               

21-05-2017 om 03:18 geschreven door de reporter  

Donderdag 18/5 – Dag 7 – Trinidad – vrije dag

We mogen kiezen vandaag ofwel naar het strand ofwel een dagje op eigen tempo Trinidad bezoeken. We kiezen om het mooie stadje verder te verkennen. Na een goed ontbijt weer met het nodige fruit : vers geperst ananas – gesneden mango – banaantjes – kaas – brood … zijn we weer klaar voor onze dag. Ik vraag ook aan de gastvrouw wat er zoal nog te bezoeken is en zij vertelt mij dat er even buiten de stad er nog een mooie waterval is. Hoe kan je er naartoe ? Gemakkelijk met de taxi. OK da’s voor namiddag.

Het is mooi weer en vol goede moed beginnen we eraan. Straat in straat uit allemaal te voet door Trinidad. Trinidad ligt op een heuvel en het is klimmen. We zien heel wat mensen met kar en paard om allerlei te vervoeren. We komen voorbij een lokaal marktje. Boven gekomen klimmen we in een klokkentoren voor het prachtig uitzicht over de stad, eens terug beneden slenteren we door het museum de la ‘revolucion’. Tijd voor een drankje aan de trappen, waar we internet hebben om de blog te versturen. Het is bloedheet en zoeken nog even het kerkje van Trinidad op. Deze middag eten we geen sandwich zoals de andere dagen, het wordt een pizza waarvan Agnes al enkele dagen droomt. Samen met Berna en Dirk, twee sympathieke Nederlanders, die ook niet naar het strand zijn geweest.

Tegen 15 uur nemen we dan een taxi richting de waterval “El Cubano”. Aan de ingang betalen we 10 Cuc (of 10 euro) pp, best veel voor een simpele wandeling. De taxichauffeur zegt dat hij wel 2 à 3 uur zal wachten, da’s wel veel vinden wij, maar bon goed we zullen onzen tijd nemen. Even verder op staat er dat de wandeling 3,6 km is, ok we beginnen er aan. Naar boven, naar beneden over rotsstenen, via stenen over het water , een moeilijke wandeling dus. Na een uur bereiken we uiteindelijk de kleine waterval. Er komen boze blikken mijn richting uit, de nodige commentaar over mijn ongelukkige keuze. Dan maar terug naar de chauffeur. Hij had dus gelijk, 2 uur voor niets eigenlijk, want de waterval zal imposanter zijn verder in het regenseizoen.

Ik beloof dus het goed te maken met een drankje of cerveza en de taxi stopt aan een bekende bar el canchanchara. Een bekend drankje gemaakt van eau de vie van rum, limoen en honing . Lekker J Onze voeten doen pijn. Gelukkig is het nu bergaf. Marc is nog kwaad op mij en ze plagen mij de ganse avond met de waterval. J kan er tegen.

Marc heeft aan de mooie gastvrouw gevraagd of we op het dakterras mogen eten en ja hoor kip met rijst wordt boven geserveerd, ook gefrituurde banaan, een soepje, sla, tomaten en kool. In het huis er tegenover staat de muziek keiluid, wat voor ons nu eens prima uitkomt. Rond 8u is het donker en besluiten we om niet meer naar het centrum te gaan. Mijn voeten althans hebben het begeven.

Hasta la vista

21-05-2017 om 03:14 geschreven door de reporter  

Dinsdag 16/5 – Dag 5 – van Cienfuegos naar Trinidad

Voor we naar Trinidad vertrekken bezoeken we eerst de overdekte markt waar de Cubanen hun vlees, groenten en fruit kopen. Toch nog netjes en heel kleurrijk.

Daarna wandelen we tot aan het centrum van Cienfuegos. De enige stad in Cuba met een Frans-koloniale geschiedenis. Rond het mooie plein staan mooie huizen van vroegere plantage-eigenaars. Een mooi theater nog van 1889. Alles werd mooi gerestaureerd.

We bereiken rond de middag de 37°C. Het is wel heel warm: Una cervesa por favor. En wat krijgen we : bier uit Nederland. “Windmill”onze Nederlandse medereizigers kennen het bier niet. J

Trinidad ligt op 80 km van Cienfuegos, daar gaan we slapen in “een casa particulares” of een bed en breakfast bij de lokale mensen. We treffen het. Wij logeren met z’n vieren in een klein huisje in het centrum van Trinidad. Wij hebben elk een mooie kamer met douche en wc. Rustig gelegen. We hebben ook geluk gehad met het weer. Het was heel zwoel en we waren nog geen 5 min binnen en het is beginnen te gieten buiten. Het heeft wel 20 min geduurd en nu schijnt de zon opnieuw en is het iets frisser. Voilà zè meer moet dat niet zijn.

De gastvrouw spreekt een paar woorden Engels, maar haar echtgenoot alleen maar Spaans. Wij zelf kennen maar een paar woorden in het Spaans. Dit wordt gebarentaal. Gelukkig weet ik dat een eitje = heuvo is, anders moet ik een kip uitbeelden J

Trinidad is een heel mooi kleurrijk stadje, alleen maar oude huizen, oude kerk, oude auto’s, kar en paard, kasseien, tijd is hier precies blijven stilstaan.

We gaan dineren weer op kosten van Fox in het restaurant “Trinidad Colonial” een sjiek huis van een suikerbaron. We eten in een grote eetkamer. Prachtig gewoon.

We drinken nog een pina colada of slaapmutsje aan de trappen waar de meeste mensen zich verzamelen om naar de muziek te luisteren.   

Hasta la vista

18-05-2017 om 17:57 geschreven door de reporter  

Dinsdag 16/5 – Dag 5 – van Vinales naar Cienfuegos

Beste lezers,

Hoe moeten jullie reageren op onze blog ? Rechts onderaan onder elk bericht (dag) staat het woord “reageer” (in het lichtgroen, niet goed zichtbaar) als jullie die gebruiken kunnen jullie voor ons een bericht achterlaten. Wat wij heel fijn zouden vinden. Alvast bedankt. J

Ik herhaal mij elke morgen, maar dit is weer een ontzettend lekker ontbijt met vers fruit, pannenkoeken enfin bijna alles kan je hier krijgen en met een prachtig zicht op de heuvels. We vertrekken spijtig genoeg rond 8 uur. We stoppen aan een grot “Cuevo del Indio” of de Indiaanse grot, dit komt omdat er ergens halverwege in de grot er precies een indianen hoofd staat. Deze grot is 1500 m lang. We stappen een 250 m in de grot en verder nemen we een bootje. Heel mooie grot. Weer een hele mooie excursie.

In deze streek werden er heel wat slaven gebruikt voor de plantages en de grotten waren een ideale schuilplaats voor de slaven die konden vluchten. Een schuilplaats voor de gevluchte slaven noemen ze Palenke.

Volgende stop is de varkensbaai, bekend voor de aanslag van de Amerikanen op Cuba in 1961, maar die mislukte. 2 weken geleden zond Stefaan ons een mailtje met een foto van honderden krabben die de straat oversteken om naar de zee te gaan. Velen van die krabben werden overreden. We hebben er gezien Stefaan, maar dit waren er maar een twintigtal. Fameuze beestjes.

In Cuba zijn er ook slangen, krokodillen, maar geen giftige slangen. Ook geen apen of andere wilde dieren. Wel vogels.

Na een lange rit van 443 km (ongeveer 5 uur) komen we aan in Cienfuegos.

Hotel is gelegen aan de Jagua baai, oud maar mooi verzorgde kamers. We krijgen een verrassing van Fox we mogen op hun kosten in het Palacio de Valle gaan eten. Het is naast het hotel gelegen. Dit Paleis werd ontworpen door diverse Cubaanse en buitenlandse architecten op vraag van de suikerbaron Aciscio de Valle Blanco, een van de rijkste Cubanen. Het is als privéwoning gebouwd tussen 1913-1917. De baron is na de bouw gestorven en de familie is terug naar Europa vertrokken. Batista wou er in 1958 een casino van maken, maar dat is niet gelukt want Fidel Castro heeft in 1959 alle casino’s verboden. Het is nu een mooi restaurant. Het heeft vele Moorse elementen en heeft veel weg van het Alcazar in Granada. Heel lekkere vis gegeten in een prachtig decor.

Hasta la vista

18-05-2017 om 03:37 geschreven door de reporter