Mijn eerste vraag aan iedereen is;is ouder worden strafbaar ???,normaal zou men moeten antwoorden NEE Als je deze blog blijft volgen zal je ontdekken dat het antwoord FOUT is
machteloos ,einde is in zicht, welk einde?dromen zijn nog altijd bedrog
Het is donderdag 12 november, rond 10 u stopt mn wagen op de parking van het rusthuis, of zou ik het niet beter ongerusthuis noemen. Niks is minder waar, je opent de deur en vind degene die alles voor jou betekent, ooit was het andersom. Haar klederen zijn amper dichtgemaakt en ze kijkt zo triest dat ik in volle woede de kamer verlaat. Zelfs mn moeder haar tanden zitten niet in, niets nieuws je zou het bijna abnormaal gaan vinden als iets je wat doet verblijden. Haar klein ontbijt ligt daar nog onbesmeerd, de koffie is precies al gedronken geweest, koud als de nacht, koud net als de verwarming die ook tijdens die kille morgen haar draai niet vond, Ik moet eens kakken,heb zo'n verschrikkelijke pijn van mn plas op te houden? Bij het binnenkomen op de kamer van verpleegsters ken je het antwoord wel, maar toch probeer je met een bang stemmetje, wie mn moeder aangekleed heeft, zal de koffiekan laten vallen hebben zeker? Haar onderhoud zit onder het bruine aftreksel, Kan ik mischien geholpen worden mn moeder heeft recht op knopen die dicht zijn, hulp naar haar mond toe... boterhammen die goed besmeerd zijn en ook samen met de vele pillen in de maag moeten belanden. Een mens zou voor minder overgeven. Zelfs mn kat mag buiten als ze wil plassen, waarom moet iedereen zwijgen ,een team waarvan de ene de ander opmaakt om harder,viezer,en kordater op te treden, leugentjes om bestwil. Ze houden goed de gek, want ene weet te zeggen ,ben de dossiers aan t nakijken ,keer op keer zie je een oud dametje met een tubbeke lijm in de gang, ze krijgt dat niet open en wie gaat haar tanden dan insteken tegen het middageten. ? Het is een trieste harde maar vooral een te gekke wereld. Niemand wil oud zijn en toch wil iedereen het worden. Hoor ik daar niet een stil fluisterend stemmetje.... Zou ik aub in stiltje mogen sterven, je mag niks zeggen ,als de deur dichtvalt begint het keer op keer, ze zijn soms zo agressief en hoe lief en vriendelijk ik ook ben, je mag niet zo veel op bezoek komen, dat hebben ze niet gaarne. Ja ooit zal ik mn droom in stukken zien vliegen, laat me nog even vechten voor die lach te zien op je gerimpeld gezicht. Laat me nog even de warmte voelen van je hand en plots weer een plons ... een oude man valt van het wc, is het dan toch een straf om oud te worden in een rusthuis. Weet die van hierboven wel hoeveel pijn het doet vol blauwe plekken te staan of zit die alleen maar naar zn bankuittreksels te kijken. God vergeve het want ze beseffen niet meer wat ze doen, wel van mn part God geef het mensdom de kracht niet meer dom te zijn en te willen krijgen waarvoor ze gewerkt hebben een leven lang...genoeg voor vandaag, soms heeft het vechten geen zin, je bent alleen en je sterft alleen, toch we konden nog vele mooie dagen gekend hebben,als die ene maar zn bril afzette om mn briefje te lezen, begrijpen niet dat zal hij niet kunnen, het gaat toch niet om zn eigen bloed????
Geachte lezers en lezerressen,we hebben een nieuw adres aangemaakt omwille dit adres een beetje stilviel,EXUSES NIEUW ADRES IS : http://blog.seniorennet.be/anmat DANK U
Een belangerijk bericht aan de lezers van deze blog,als je wil plaats een bericht in onze gastenboek bij bezoek,geef je mening zowel over de site of over home's het is me gelijk ,maar voor ons is het een steun te weten dat er mensen zijn die het lezen
Het bericht van den twaalfde November is gelukkig weg-gevallen gezien we onze blog gewijzigd hebben,gezien we bang waren voor revance,op deze blog is het hopelijk moeilijker te achterhalen wie de auteurs zijn,en daarom gaan we onver-hoopt verder naar onze ervaring die we meemaken,en hopen (spijtig genoeg)hier bij andere die dezelfde ervaring hebben ,wakker te schudden,elke belastingbetaler betaald hier mede voor ,en dit voor een goede service,geen luxe enkel waardigheid,en als je weet dat bepaalde waardig heid niets kost dan is dit toch een doordenkertje he,wie betaald word om zijn job te doen hoeft ook niets extra mee te doen naar huis veronderstel ik en dit ten koste van oude mensen,en deze minder te geven als waar ze recht op hebben ,gezien een verblijf daar ook een duur hotel geworden is voor de betrokkene zelf,maar dan wel een zonder all in,laat staan het hoogst nodige
Een dag uit de velen. Bang terug te
huilen zonder tranen, niemand hoort Mn vragende smeekbede. Vallen de blije
momenten als dode bladeren op de grond. Waar is de tijd dat we samen konden
praten en lachen. =Steeds diezelfde vraag. Heeft ze wat gegeten deze morgen,
vanmiddag? De ruimte wordt groter en langer met de dag. Zie ik Mn dromen en
verwachtingen over een mooiere wereld in stukken vliegen? Waar ga je nu naartoe
is de vraag van een oudje, kom je elke dag eens langs om met mij te praten. Kan
je even me helpen, ik geraak er niet meer, ben trager en ouder. Onlangs hoorde
ik haar stem, laat me stilletjes sterven? We hebben hier niet te kiezen, wat we
zijn hebben we niet met centjes gekocht. Een goede thuis met warmte en liefde,
wat had ik dat nog wat willen geven. Nogmaals vraag ik of moeder eens uit de
stoel kan gezet worden. Of misschien een droge pamper aankan? Wat hebben we nog
te vragen, -anderen hebben het nu voor t zeggen. Wachten tot het donker wordt,
dan is er eindelijk rust, Ga nog eens buiten terwijl het nog kan, geniet nog
van die knuffel, dat kleine gebaar. Je komt toch morgen, welk uur. Ja, ik ben
er voor jou, alleen niet op de manier dat jij het wilde.
Plasmomenten,
recht op menswaardig behandelen van patiënt 15-11-2009
Erg is het gesteld als je oud bent en nog niet
incontinent, je vraagt de normaalste zaak, mevr. ik moet plassen, kan je me
helpen. Als vlug is het antwoord gegeven, nee dat zal niet gaan want heb
vanmorgen op de pot gezeten. Dat de pamper druipt van nattigheid en pure
ellende,daar heeft niemand weet van. Wie gaat nu zien of Zn moeder nat ligt
tussen haar benen, wie vermoed dat dit plasmoment al 5 uur geleden is, en het
arme mens zicht gans de morgen van pure fierheid zit op te houden. Er was toch
koffiepauze, rookpauze en ja, je bent hier niet alleen. Jammer genoeg is die
lieve verpleegster niet alleen, anders deed ze wel haar werk, maar het team
vraagt alles te doen zoals een training. Zijn het zielige oudjes die jaren
gespaard hebben voor die lieve kinderen te laten leren voor verzorgende,
respect te hebben voor rechtvaardigheid en vriendelijkheid. Gewoon je gaat
eraan kapot te horen, dat mensen zitten roepen, mevrouw als je wilt kun je me misschien
helpen. Waarom is niemand zo machtig of zo krachtig dat deze kleine behoeften
van de mens leidt tot de verschrikkelijk dingen in rusthuizen NL de pijn waar
niemand durft over te spreken:"DOORLIGWONDEN" Je hebt het gezien en
je zwijgt als goud, want over verdriet daar schaamt iedereen zich over. Je
wordt algauw als despressieveling aanzien. Iemand die altijd beter kan of weet.
Nee, daar moet iets aan gedaan worden.We hoeven niet te aanvaarden dat vader of
moeder valt door gebrek aan toezicht. We willen toch allemaal goed verzorgd
worden terwijl we onze beste spaarboek moeten aanspreken. En dat die
wachtlijsten van rustoorden. Gans je leven kan je kiezen welke auto je wilt,
welk huis je wilt wonen, de kleren die je mooi vind, maar eens oud geworden
word alle belangrijke dingen door andere beslist. Vrijheid van en tot wanneer?
Uit liefde word je normaal verwekt, of toch dat zou moeten en het meest normale
zijn. Maar je leven beëindigen daar moet je eerst genoeg miserie kennen, tranen
inslikken die niemand ziet of hoort. Alle Mn zoeteke we zullen je wel
helpen(bezoekuren;;;;;;;)
Derde dag van mijn blog 11-11-2009
De derde dag van
mijn blog, en zeker nog niet de laatste, deze blog zal nu ook door mijn beste
vriendin en meer mogen bijgewerkt worden, we dragen tenslotte de zelfde miserie
met ons mee, maar zij de meeste
De derde dag van
mijn blog 11-11-2009
Had nog niet gedaan maar excuses, verkeerde knop
ingedrukt, dus nu verder, een jaartje terug is alles zo wat begonnen door het
achteruit gaan van onze M, ze verbleef er al een tijdje in de home maar na een
opname in hospitaal is ze terug gekomen maar dan in rvt afdeling, wat er daar
allemaal gebeurt grenst aan ongeloof en shock, ze was zogezegd dement aan het
worden, ze was agressief, ze was ver DOOD, ze hadden haar al berecht, alé ze
was klaar gestoomd om ZOT te worden, maar nee niets was daar van waar, ik
geloofde er niets van en werd er nog voor bekeken ook, tot vandaag leeft ze nog
en heb ik ook nog altijd gelukkig gelijk maar swat ter zake nu, jaartje terug,
vroeg ze om naar toilet te mogen gezien haar toestand, juist uit ziekenhuis en
minder dan 40 kilo niet goed te been zoals ieder werkend mens van oude leeftijd,
moesten we dat vragen aan het verplegend personeel, we duwen op het bekende
knopje lichtje aan in de gang en maar wachten, na een half uurtje komt er een verpleegster
binnen en vraagt zeer onvriendelijk, wat is er, mijn vriendin antwoord mijn M
zou naar toilet moeten, de verpleegster gaat naar het bed en zegt tegen M awel
is het waar moet je naar wc kun je niet nog een uur wachten dan doen we onze
toer met verzorging, terwijl ze dat vraagt heeft ze M haar arm vast en zie ik
permentelijk dat ze zo hard ze kan meteen knijpt in die arm, ik reageer daar op
met te zeggen dat ze haar geen pijn moet doen en haar gewoon moet laten naar de
wc te helpen, daarop zegt ze, het is goed maar de volgende keer wacht je tot we
onze ronde doen hé, en nu ga je naar toilet maar je kan wachten tot we bij U
zijn, onvriendelijk word ze op de wc gesmeten bij wijze en kan M deugdelijk
haar normale behoefte doen, ze was blij, na wij nog een beetje gewacht te
hebben vraagt ze toch mag ik van het toilet heb pijn van harde zitting, ja we
zullen eens een verpleegster halen, in de gang loopt die zelfde verpleegster
gewoon doelloos rond en er word gevraagd of het mogelijk is om M van het toilet
te halen, NEE ze gaat wachten zoals gezegd, na een half uur gaan we terug in de
gang en vragen het terug aan een andere verpleegster deze komt mee tegen haar
goesting en na een tijdje komt die andere ook naar de kamer met nogmaals
hetzelfde liedje, je weet het hé tracht je in te houden tot we onze ronde doen
want anders doen we je een pamper aan gelijk de kleine kinderen goed M en
meteen heeft ze weer die arm een beetje tegoed vast waar op ik mij kwaad maakte
en haar vroeg of ze die job graag doet en indien niet ze een andere job moest
zoeken maar dat het Niet kan om opzettelijk mensen pijn te doen, dit was de
eerste stap van alle miserie, nu ga ik terug stoppen want dit neer schrijven
brengt verdriet mee daag en tot morgen of straks x
Tweede dag van
mijn nieuwe uitlaatklep 10-11-2009
Wat kan je
allemaal verwachten op deze blog, en wat moet ik jullie voorlopig onthouden?
Ten
eerste uitveiligheidsoverwegingga en kan ik jullie niet
of nog niet de naam van het home bekend maken, en dit uit gevaar van repressie
ten over staan van een goed oud mens dat te braaf is en niet meer de moed heeft
om voor haar eigen op te komen.
Wat
ik wel kan doen is jullie al een beetje zeggen wat er daar allemaal gebeurt en verkeerd
loopt, opzettelijk of om te pesten, daar ga ik me niet over uitspreken ook, dat
laat ik aan jullie over, mensen pijn doen opzettelijk, als je een pamper aan
hebt dit terwijl je nog NIET incontinent bent, maar dit doet uit gemakzucht en
je dan vraagt of de persoon naar toilet zou mogen, zeggen ze als ze het maar in
hare pamper doet, waar is de waardigheid dan van zo een mens, en als je dan
toch blijft aandringen, doen ze het maar met het antwoord, we zullen het doen
maar ze kan zeker 30 minuten blijven zitten hé, en geloof het of niet maar ze
zorgen wel dat dit laatste meestal uitkomt, ik ga nu terug even stoppen want
ook voor mij is dit soms teveel en doet de echte pijn aan mijn hart ik ben
heel
Alles wat je nu
komt te lezen is de waarheid en niets minder dan de waarheid
Ik ga soms (regelmatig) naar het rusthuis iemand
gaan bezoeken, maar lieve mensen ben ik geschrokken wat daar allemaal gebeurt,
en niet enkel met deze ene bezoeker, maar zo wat met iedereen, je mag niet gaan
tussen 1400 en 1700 uur want dan is het normaal bezoek en dan ziet het er
allemaal een beetje koek en ei uit, maar ga maar eens vroeger of later je zult
verschieten, dit is al een beetje van de sluier die je hier mag
verwachten
EVEN OP HOLD GAAN
12-11-2009
Ja, ik ben verplicht even op holt te
gaan,gezien er de vrees bestaat er nog meer repressie word uitgeoefend op
M,gezien ze mogelijks ontdekken wat ik hier allemaal wil uit brengen en ze
ontdekken de auteur dan zijn de gevolgen voor M niet in te schatten,dus mensen
als je ook zulke problemen in homes hebt,weet het me te zeggen,EENDRACHT MAAKT
MACHT,
ga en kan ik jullie niet
of nog niet de naam van het home bekend maken, en dit uit gevaar van repressie
ten over staan van een goed oud mens dat te braaf is en niet meer de moed heeft
om voor haar eigen op te komen.
