 |
|
Over hoe geloof een uitweg kan bieden, maatschappelijk en individueel, over de kracht en de onmacht van de Kerk
|
|
| 20-04-2014 |
 Leve de Islam! |
We vrezen de Islam. Ze zijn met veel, ze overrompelen onze steden, en straks ook ons Vlaamse platteland. Je ziet ze zelden alleen: ze komen altijd samen. Op weg naar de moskee; de moslimmeisjes in winkelstraten, hand in hand, strak gekleed met hoofddoek; bij het eerste streepje zon zitten de parken vol, vrouwen, moeders, stromen kinderen, ouderlingen, samen op bankjes, jongeren en vaders die voetballen, gejoel, geroep, gekrijt.... Weinig eenzaamheid onder de moslims...
Ze zijn sterk de moslims: ze hebben elkaar en ze hebben hun religie.
In onze wijsheid hebben wij religie en, in essentie, ook elkaar, overboord gegooid.
We zijn bang hoog in onze eenzame mast van individualisme en zelfbeschikking gekropen en trachten de kracht van de Islam te splijten door een hoofddoekenverbod, door beschuldigingen van extremisme, vrouwonvriendelijkheid, ongemanierdheid of botweg achterlijkheid.
Typisch voor deze tijd: onze verdiensten hebben we aan onszelf te danken en wat dreigt fout te lopen is per definitie te wijten aan anderen of aan de ander (onze ouders, onze vrienden, onze ex-partner, onze leraren, de moslims...)
Externe attributie van eigen mislukkingen is een garantie voor herhaling, reproductie van de mislukking....
En uiteraard: er zijn extremistische moslims, er zijn onbeleefde moslims, er zijn allicht zelfs achterlijke moslims; zoals er ook extremistische christenen zijn, onbeleefde christenen en allicht zelfs achterlijke christenen.
voor de goede orde: het moslimfundamentalisme en de daarmee gepaard gaande agressie, heeft (ook al is de oorsprong van de Islam historischer misschien iets gewelddadiger verlopen dan die van het christendom) in wezen niets met de godsdienst te maken. De godsdienst is mogelijk een alibi, een verantwoording, van agressie en extremisme die al in de kern van de extremist aanwezig waren... Ook uit naam van het christendom zijn er vele gesneuveld. Is daarom het christelijk geloof in wezen slecht? In Afrika en Noord-Amerika worden en werden honderdduizenden zwarten op onmenselijke wijze ingeschakeld in naam van de economische ontwikkeling: is economie daarom in wezen slecht? wetenschappelijke ontwikkeling heeft de atoombom mogelijk gemaakt, is wetenschap daarop in wezen slecht?
De dwaasheid en slechtheid spruit voort uit de mensen zelf, niet uit het christelijk geloof, niet uit de Islam, niet uit de economie, niet uit wetenschap: wie kwaad wil doen, wie anderen wil uitbuiten of uitroeien vindt altijd wel een verantwoording...
--
Elke visie is een keuze: verwijten we de Italianen van vandaag dat hun Romeinse voorouders de christenen de arena injoegen, om het gezelschap van hongerige leeuwen te delen? verwijten we de Italianen van vandaag de hypocrisie van Pilates? Neen, we hebben onze pijlen op de joden gericht: gemakkelijker slachtoffers...
--
Waarom zijn we zo bang van de Islam? We zijn bang voor de Islam omdat deze ons confronteerd met onze eigen leemten: een gebrek aan gemeenschapsvorming en een spiritueel gebrek.
De Islam confronteert ons met onze eigen gebreken. De nu zo belangrijke moskee, de Aya Sofia was vroeger een christelijke kerk... Tijden veranderen, de tijd verandert alles en (wat de Chinezen beter hebben begrepen dan wij Westerlingen) een decennium heeft weinig betekenis over de eeuwen heen...
Weinigen zijn bereid of instaat om de zaken zo te zien, om de eenvoudige reden dat men voor zichzelf niet onmiddellijk een oplossing ziet: de Kerk is afgebrand, en daarmee het geloof en de traditie; de steden lopen vol enkelingen, onthecht van hun familie, hopeloos op zoek naar zichzelf en naar liefde; er lijkt geen weg terug te zijn (en die is er ook niet) maar ook geen uitweg (en die is er wel)
Voor de komst van de Islam naar onze regionen zijn we gestart met een systematische vernietiging van Kerk en geloof, de komst van de Islam zal ons dwingen ons opnieuw voor geloof en voor Kerk open te stellen.
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
