De Missie, 200KM schaatsen in extreme omstandigheden in Orsa, Zweden
5u10, de wekker gaat af, tijd om wakker te worden.
5u30, rustig ontbijten, goed eten, veel energie opnemen voor de lange tocht.
6u00, aantrekken van de uitrusting voor de tocht, goed insmeren met vaseline, zal nodig zijn, temperatuur aan het hotel een -18°C, op het ijs zeker -20°C.
6u40, vertrek naar de Start
07.00, de officiële start 25 mannen en 2 vrouwen staan klaar om 200km te volbrengen, 20 rondjes, telkens 10km. (Na de start komen er nog snel 2 bij, man en vrouw, onmiddellijk achtervolgen). 2 Belgen, samen gaan ze het avontuur aan!
07.33, doortocht van de eerste ronde van onze Belgen, Ad blijft bij mijn vader, nogmaals dank daarvoor,Ad is een meer ervaren rijder, hij kan ervoor zorgen dat alles vlotter verloopt. Echter blijkt dat er de eerste ronden al vele valpartijen zijn, weinig zicht en veel scheuren. En ja, ook mijn vader zat ertussen .
Volgende ronde, een 32min , blijkbaar stonden de tijden niet op de site, dat komt nog wel. Maar we gaan door, blijkt dat er nog meer valpartijen waren en ons vader heeft daarnaast last van koude handen. De handen kunnen we verwarmen met heatpacks, maar de rug heeft een slag gehad.
Na 100km, Ad moet opgeven, ondertussen hebben we 5u en 31min achter de rug, Ad heeft last van de knie, nogmaals wens ik hem, zijn vrouw en zoon te bedanken voor hun steun, dit heeft ons enorm geholpen bij deze eerste tocht!!!
Ons vader staat er alleen voor, maar goed, we zien wel.
Rondje 11, 39minuten, wachten duurt lang, hij heeft het helemaal kou, geen gevoel in vingers en tenen, gaat niet meer. We gaan de tent in om op te warmen, niet te snel opgeven!! Na een 15min komt alles terug goed, conditioneel geen probleem dus we gaan verder!
Verder alleen op tocht, ik besluit snel de schaatsen aan te trekken en hem tegemoet te schaatsen als morele steun. 2km kan ik hem volgen naar de doortocht van 120km, 7u en 9 minuten onderweg, alles gaat terug goed, enkel de rug, dit vormt een probleem. Terug heaters in de wanten en ik besluit om mee te schaatsen, Ad en familie staan reeds klaar om ons te steunen (alweer dank daarvoor), opnieuw 10km en we zien wel. Echter na 5 km houdt de rug het niet meer, veel pijn, we gaan door de finish, 130km zitten erop 7u49minuten en 38 seconden.. . Na een kort gesprek is het duidelijk, elke ronde verhoogt het risico op zwaarder kwetsuren en dat willen we niet. WE STOPPEN
Na verder onderzoek blijkt zelf dat we op een juist moment zijn gestopt, er komt een vervroren voet en duim te voorschijn . De voeten zijn na een warme douche terug ok, maar de duim blijft wat zwart, maar niet gevoelloos, dus veel masseerwerk en warm-koude baden voor de boeg, maar komt dus wel in orde!!!
Wat hebben we nu geleerd?
-Orsa200K is een zware wedstrijd, 2009 was koud, zo koud dat 3-4 mensen last hebben van bevroren tenen! Veel valpartijen, eentje brak zelf de elleboog!
-Orsa200K 2009 had 29 deelnemers, slechts 16 hebben de finish gehaald!!!
-Orsa200K 2009 heeft natuurijs en natuurijs blijft natuurijs!
-Voorbereiding moet meer specifiek gebeuren, echter wordt direct de vraag gesteld, is dit mogelijk in ons Belgenlandje, een landje met een geschiedenis van wielrenners, met de enige (ex) schaatser die eigenlijk een Nederlander is?!?
-Handen moet warmer ingepakt worden alsook voeten, of een mogelijk alternatief moet gezocht worden.
-Het was een ervaring, een rit waar veel van geleerd werd, zowel voor, tijdens als na!
-Nederlanders zijn een schaatsvolk en na zon rit is het één grote familie!
Volgend jaar maken we een nieuwe poging, 200km! We komen terug, sterken en in grotere getallen, De Belgen zullen gezien worden!
We hopen alvast dat het meer in Orsa sneller klaarligt om rondjes te rijden, meer borstelen blijkt een eis te zijn om deze tocht groter te maken, zo kunnen we op voorhand gewoon worden aan het natuurijs!
Hieronder staan nog een aantal fotos van de rit, verder kan je een filmpje zien van de start:
Indien mensen één van de fotos wensen in groter formaat, mail me gerust!
Ik wil hierbij ook mijn vader proficiat wensen, ondanks we het niet gehaald hebben vond ik het een TOP prestatie, hiervoor heb ik enorm veel respect! PROFICIAT!
Met Dank sluit ik deze blog af!!! Het was een aangename, leerlijken en vooral KOUDE ervaring!!!
Zweden zijn vriendelijk, Nederlanders ook, dus daar moeten we ons geen zorgen over maken. Het ijs, daar gaat het ons om en daar was er deze morgen even een kleine opschudding over in het Kungshaga hotel. Guus, een organisator van het Almgrens gebeuren was ontevreden over de kwaliteit van het ijs (wij ook, maar zonder ervaring ga je ervan uit dat dit normaal is). Mits dit ons eerste jaar is kunnen wij niet echt een vergelijking maken, enkel met het Run meer en ja, daar lag het stukken beter. Bijgevolg was er even paniek omtrent Orsa200k, kan het op deze manier doorgaan Bijgevolg werd er gevraagd aan de deelnemers om het ijs te testen deze morgen en s middags kon men zijn mening geven. Echter lieten wij dit niet aan ons Belgenhartje komen en gingen we gewoon door met de dagplanning. Rusten, dus deze morgen eerst even een tochtje richting Rosentorp, een 30km ten Noorden van Orsa. Daar zou het oudse Finnish Village gelegen zijn met een verlaten begraafplaats en een gigantische steen . De auto in en daarheen. Na een 30km moesten we van de hoofdweg af. Echter was deze weg minder tot niet vrijgemaakt van sneeuw, dus even onze spijkerbanden ten volle kunnen testen. Als een ware rallyrijder met een ei in zijn broek de verschillende bochten, heuvels en afdaling doorstaan . Na een 6km niks dan bos komen we aan in Rosentorp, een verlaten en ingesneeuwd dorpje met een 10 tal huisjes. Even rondgelopen en een enkeling kan ons melden dat de steen verderop ligt. Terug de auto in en nog een 3tal kms verder; "Risuhälla" een steen die sinds de ijstijd bovenop een andere ligt gebalanceerd en welke niemand kan verplaatsen. Iets minder spectaculair dan verwacht, maar leuke rit.
12u, terug naar hotel om even te horen wat de bevindingen zijn. Iedereen is voldoende tevreden over het ijs, niet optimaal, maar moet lukken zegt men. De weersvoorspellingen zitten ons alvast mee, dus nog even rusten om binnen een uurtje 2 rondjes te maken op het wedstrijdparcours
13u, Temperatuur een -11°C, bijna windstil. Als trainer ook de schaatsen opnieuw aangetrokken om mee te gaan op verkenning. Beter dan woensdag, maar nog steeds teveel sneeuw waardoor je de scheuren in het ijs moeilijk ziet en slechte stukken door vorm van dubbel ijs. Na 1 rondje gaan mijn schaatsen aan de kant, ons vader moet natuurlijk nog eentje doen aan iets hoger tempo, maar geen risicos, het zicht op het ijs is te beperkt . 2de rondje voldaan in een 33min. wat dus te traag is naar onze doelstelling, echter hopen we op betere condities. Volgens de organisatie zal alles morgenochtend om 07u in orde zijn Het wordt bang afwachten, het blijft natuurijs, maar 200km blijven ook 200km.
Nog even de schaatsen klaarmaken, spullen controleren, voldoende drinken, goed eten en een avondje rust! Om 05u30 morgenochtend aan het ontbijt, 06u40 richting start!
Ik zal morgenavond trachten een klein verslag te geven, maar kan niks beloven, echter zal het resultaat en besluit zeker nog op de blog geplaatst worden, blijven volgen dus! !
PS: voor de geïnteresseerden; morgen zou er de mogelijkheid zijn om de wedstrijd op het net te volgen, hierop worden de rondetijden weergegeven. Hiervoor ga je naar volgende website:
Deze morgen hebben we met Ad (ploegmaat) afgesproken om even naar de elite wedstrijd te gaan kijken in Falun op het Run meer, 100km, ronden van ongeveer een 8km. Blauwe hemel, goed teken Even de thermometer buiten controleren, deurtje openen en je voelt het al, vóór het ontbijt (08.00u) geeft hij -26°C aan ! Bij het vertrek, een 45 min later de eerste zon , maar nog steeds -24°C. Wanneer je even diep ademhaalt voel je de koude letterlijk snijden in de longen, nu maar hopen dat zaterdag ochtend de start (07.00u) een iets betere temperatuur aangeeft!
Het ijs in Falun lag er zeer goed bij, dus de schaatsen aangetrokken en even een uurtje schaatsen. Alles voelde goed aan, geen koude handen, snelheid al stuk omhoog maar nog iets te traag voor wedstrijd. Maar dat was niet de doelstelling, vandaag was het gewoon van belang de feeling van mooi natuurijs terug aan te spreken. Het zal echter blijven opletten zijn voor scheuren in het ijs. Dit kan makkelijk voor valpartijen zorgen , lichamelijk en psychologisch kan je zo iets wel missen.
Ondertussen wordt het ijs op het Orsa meer klaar gemaakt voor zaterdag ochtend. Morgen gaan we dit even rustig testen, maar toch een 2 tal ronden op snelheid schaatsen om na te gaan waar dan nog mogelijk problemen in het parcours of uitrusting zitten. Verder zal de dag bestaan uit rust, rust en heel belangrijk rust Goed eten, goed drinken en omdat het de dag voor de lange inspanningsslag is vooral niet vergeten te rusten ! Uiteraard gaan we dan ook een wedstrijdschema opstellen, dit is een handige leidraad om tijdens de rit na te gaan wat er moet gebeuren en wanneer. Opnieuw is dit ook een psychologische handleiding alsook een richtlijn om de fysieke inspanningen te verdelen .
Deze avond nog een ontspannende avond doorbrengen bij Ad, zijn vrouw Vera en hun zoon Bart tijdens een partijtje bowling. Hopelijk is het daar niet de bedoeling ijskegels omver te kegelen !
Na een goede nachtrust en ontbijt met heerlijk Zweeds brood in ons hotelletje (bouwjaar 1919 ) hebben we in de voormiddag nog een kleine wandeling gemaakt om de benen klaar te maken voor een eerste trip.Het ijs ziet er goed uit, maar na nader inspectie toch enorm veel scheuren en sneeuw op de baan . Een reden hiervan is een financiële tekort om het personeel te betalen welke het ijs kunnen vrij houden. Men hoopt dit probleem toekomstgericht op te lossen door meer volk (en dus vnl Nederlanders ) naar hier te lokken.
Na een kleine meeting met Ad (teamgenoot) worden de schaatsen aangetrokken om kort na het middaguur het ijs voor een eerste maal te betreden.
Bij het buitenkomen bemerken we een temperatuur van -11°C in de middagzon . Nu hoe koud voelt zo iets aan, vnl op het ijs dan in beweging, hoe koud is het in Orsa, even verduidelijken ;
-Zo koud dat een meer met omtrek van een grootte 30km bedekt ligt met een ijslaag van gemiddeld 30 40cm dik en daarbovenop nog een sneeuwlaag van ongeveer een meter!
-Zo koud dat de uitgeademde lucht (damp) aanvriest op bril en jas!
-Zou koud dat men met gemak een tractor het ijs kan laten vegen!
-Zo koud dat jonge lui kunnen Joyriden op het meer met hun auto!
-Zo koud dat een flesje water na 3 minuten bevriest als je het in de hand houd!
Maar eenmaal het lichaam in beweging is valt alles te relativeren als je na een groot uur aan de andere kant van het meer staat. Als goede trainer heb ik vandaag het besluit genomen de rijders te volgen, dit met hockeyschaatsen, dus ook ikzelf heb er een training opzitten !
Besluit van de eerste dag:
Ijs is niet in beste staat, moet nog veel aan gewerkt worden maar dat zou in orde moeten komen tegen zaterdag! Conditioneel blijken er totaal geen problemen te zijn na deze korte trip (hadden uiteraard ook niks anders verwacht ), enkel de koude handen zouden nu roet in het eten kunnen gooien.
Vanavond tijdig slapen, morgen richting Runn, daar gaan we elite wedstrijd volgen en zelf even de benen testen op geschaafd ijs!
PS: Nederlanders beginnen toe te komen, deze avond was de gesprekstafel al gevuld met zessen! Oranje boven, ze hebben mij zelfs al als "Verzorger" aangewezen
Treintje, vliegtuigje, autootje en zo aangekomen na een goede 10u reizen. Orsa, de witte poederwegen, de bevroren meren en jawel, het KOUDE weer!
Je stapt nog maar uit het vliegtuig en je voelt het, vader winter heerst hier
Eenmaal aangekomen in het hotel toch nog snel voor het donker wordt het ijs gaan opzoeken, zonder de schaatsen maar toch even de piste inspecteren. Een immens oppervlakte bedekt met sneeuw, echter wordt door de hulp van een aangepaste tractor het ijs geveegd en geschaafd, nu afwachten naar morgen, de eerste test met de schaatsen.
Voeding,Zweden eten graag en veel denk ik, sportvoeding ? Een vorm van lasagne gemaakt met zuurkool en gehakt, niet slecht, maar de sportvoedingswaarde samen met een berg gebakken aardappelen wordt in vraag gesteld . Echter geen probleem, reeds een eerste avondgesprek met een ancien, zijn 6de jaar op rij aanwezig om als eenzame rijder het Orsa meer te overwinnen en dat met deze voeding als laatste week voorbereiding !
Na een klein verhoor van de eenzame rijder toch vernomen dat het dit jaar werkelijk bérekoud is, ochtend temperatuur op het ijs van -22°C en nooit warmer dan -11°C. Zelfs deze ancien twijfelt om 200km of ongeveer een 10u en meer zaterdag op het ijs te staan .
Planning morgen is even het ijs te testen, de kleinere wedstrijdronde (10km) alsook de volledige ronde staan op het programma. Als trainer zal het vnl wachten worden, wachten in de kou en hopen op een positieve blik bij de passage!
Alvast tot morgen, ik tracht dan alvast voor u ook een shot van de dag te geven
Nog 9 dagen te gaan, de laatste week in eigen land
Volgende week dinsdag vroeg in de ochtend wordt de trein genomen richting Zaventem om zo naar Stockholm door te vliegen en vervolgens nog een 300à400 km met de auto naar Orsa te rijden met onze huurwagen.
De laatste weken werden de trainingen met succes volbracht zonder noemenswaardige kwesturen, bijgevolg is de Relatieve-Rust-Periode van start gegaan. Nog enkele rustige trainingen zodat het lichaam zich maximaal kan voorbereiden op de grote dag, 200km in het barre zweedse weer.... Planning voor de laatste dagen ter plekke staan vrij los. Woensdag even een tochtje in Orsa op het ijs en de buurt wat verkennen, donderdag richting Runn, een meer wat verderop waar een officiële wedstrijd over 100km met elite rijders van start gaat. Daar gaan we tevens de sfeer opsnuiven en uiteraard na de rijders ook het ijs betreden om de spieren los (en warm ) te houden. Vrijdag geen zware inspanningen, vroeg slapen en zaterdag ochtend vroeg uit de veren
Ik tracht jullie up_to_date te houden tijdens de laatste dagen "live" vanuit Orsa!
Berichten mogen jullie steeds achterlaten in het gastenboek (rechter kolom) of stuur ons een mailtje ....
Meer informatie omtrent weerstomstandigheden kan je bekomen via "LINKS"
Schaatsen, sinds mijn geheugen werd geactiveerd sta ik op het ijs. Uiteraard was dit geen toeval, ook mijn vader stond op het ijs! Tot op heden zijn we beiden gepassioneerd door bevroren water, ikzelf (en men broer) voor het meer competitieve en de snelste teamsport, namelijk ijshockey, mijn vader voor het meer individuele en "afstandelijkere", snelschaatsen. Voor diegene die niet het verschil kennen, ijshockey is met een gewone schaats die we in de winkel vinden, snelschaatsen is met de langere messen, de voorover gebogen romp en de uit proportie gegroeide quadriceps.
Iedere sporter wil in zijn dicipline een prestatie neerzetten, een herinnering, het zoeken naar de eeuwige roem in zijn omgeving, maar nog meer voor zichzelf ....
Zo kwam ook mijn vader (°1948 ter info) naar mij toe met de vraag hem te trainen om zo 200km te schaatsen op een meer in ORSA, Zweden. Een alternatief voor de 11-steden tocht, maar alles behalve minder zwaar. Temperaturen laag onder het vriespunt, gevoelstemperaturen soms moeilijk te beschrijven, ijsoppervlakte niet te fotograferen, ..... Deze tocht wenst hij uit te rijden, samen met zijn "ploegmaat" Ad Jansen die reeds een aantal dergelijke prestaties achter de rug heeft.
TO THE POINT..... STAND VAN ZAKEN:
Wedstrijd: 14 februari 2009 om 07.00, 200 km over een tijdsduur van 10u of meer in zeer koude omstandigheden.
Medische achtergrond en huidig conditioneel niveau is in orde. Deze prestatie is echter een marathon wedstrijd voor een recreatieve jogger ... Wegens beperkte trainingsmogelijkheden zijn we aangewezen op een kortere trainingstijd per sessie dan optimaal. Dit in combinatie met een intensieve werkarbeid tijdens het dagelijks leven maakt het trainingsverloop niet makkelijker. Maar met de juiste intensiteit, aandacht en begeleiding moet die voldoende zijn, maar dat zullen we binnen een maand weten! Gelukkig zijn de weergoden ons gunstig en hebben we de laatste week enkele duurtrainingen op het "natuur"ijs kunnen uitvoeren. De specifieke aangekochte uitrusting voor de tocht blijkt te voldoen. Uiteraard zal ter plaatse nog mogelijk enkele aanpassingen gemaakt worden!
Via deze blog zal ik de laatse stand van zaken weergeven van de trainingsevolutie, maar vnl de laatste 4 dagen ter plaatse zal ik trachten de geïnteresseerde op de hoogte te houden hoe het aan het meer van Orsa aan toegaat!
Vragen en opmerkingen kunnen steeds worden achtergelaten of naar mij persoonlijk worden verstuurd.
In de rechter kolom staan ook enkele interessante links omtrent het ORSA200K gebeuren.
5u10, de wekker gaat af, tijd om wakker te worden.
.
. De voeten zijn na een warme douche terug ok, maar de duim blijft wat zwart, maar niet gevoelloos, dus veel masseerwerk en warm-koude baden voor de boeg, maar komt dus wel in orde!!!
We komen terug, sterken en in grotere getallen, De Belgen zullen gezien worden! 
Bijgevolg werd er gevraagd aan de deelnemers om het ijs te testen deze morgen en s middags kon men zijn mening geven. Echter lieten wij dit niet aan ons Belgenhartje komen en gingen we gewoon door met de dagplanning. Rusten, dus deze morgen eerst even een tochtje richting Rosentorp, een 30km ten Noorden van Orsa. Daar zou het oudse Finnish Village gelegen zijn met een verlaten begraafplaats en een gigantische steen 
06u40 richting start! 
! Bij het vertrek, een 45 min later de eerste zon 
, maar nog steeds -24°C. Wanneer je even diep ademhaalt voel je de koude letterlijk snijden in de longen, nu maar hopen dat zaterdag ochtend de start (07.00u) een iets betere temperatuur aangeeft!
, lichamelijk en psychologisch kan je zo iets wel missen.
! Uiteraard gaan we dan ook een wedstrijdschema opstellen, dit is een handige leidraad om tijdens de rit na te gaan wat er moet gebeuren en wanneer. Opnieuw is dit ook een psychologische handleiding alsook een richtlijn om de fysieke inspanningen te verdelen 
!
