Ik heb deze nacht niet goed kunnen slapen. De hele tijd heb ik zitten huilen in mijn bed. Dat is echter nog niet alles. Het regende bijna de hele tijd en je kon de wind horen gieren. Uiteindelijk viel ik pas in slaap rond middernacht,toen de regen overgingin een zachtere miezer. s Morgens ben ik geschrokken want ik zag dat er een dik gordijn van mist rond het huis hing. Gelukkig moest ik tijdens het ontbijt niet veel zeggen want mijn vader is niet echt spraakzaam. Na het ontbijt reed ik naar school. Het was een donkerbruin bakstenen gebouw langs de autosnelweg,waar er veel bomen en struiken omheen stonden. Er hing een bord uit met Forks High School. Ik kreeg meteen heimwee naar mijn vroegere school,maar parkeerde mijn auto dan,zonder nog verder te mijmeren,resoluut naast het secretariaat. Daar kreeg ik een rooster en een plattegrond van de school.Alles verliep redelijk vlot,tot het moment waarop ik de biologieklas binnenstapte. Daar moest ik naast een zekere Edward Cullen gaan zitten. Mijn hart begon steeds sneller te kloppen. Hij was werkelijk superknap met zijn donkere haar en bleke huidskleur. Hij zei me echter,in tegenstelling tot de andere klasgenoten helemaal niks. Erger nog,hij schoof verder van me weg met zijn stoel. Tijdens de middagpauze ging hij naar zijn vrienden toe ,die ook al zon bleke huidskleur hebben en samen met hen at hij niks,hij dronk alleen maar een roodkleurig drankje. In de namiddag,was de kleur van zijn ogen verandert ,dat vond ik erg vreemd. Tenslotte ging hij na school het secretariaat binnen en vroeg of hij niet op een ander uur biologie kon volgen,hij wou het enige lesuur dat we samen doorbrachten weg doen. Ik was ook juist in het secretariaat en voelde me gegeneerd. Toen een auto tegen me aan wou rijden op de parking ,hield hij die echter zo hard tegen,dat er een deuk in de auto zat
Ik ben Bella Swan . Normaal gezien woon ik in Phoenix met mijn moeder sinds mijn ouders gescheiden zijn. Vandaagben ik echter vertrokken naar Forks. Daar woont mijn vader. Vroeger ging ik elke zomervakantie bij hem op bezoek,maar sinds mijn veertiende verjaardag weigerde ik om nog naar Forks te gaan. Ik vind het namelijk niet zon aantrekkelijke stad. Het regent er veel te veel en bovendien zijn er bijna geen inwoners. Toch heb ik deze morgenafscheid genomen van mijn moeder en haar nieuwe vriend Phil en ben ikvastberaden in het vliegtuig gestapt. De reis duurde lang en toen ik eindelijk in Forks aankwam, zag ik meteen al dat mijn vader me opwachtte. Hij is namelijk politiechef en hij stond me op te wachten in zijn surveillancewagen. Wat wel een verrassing was,was het feit dat hij een auto voor mij had als welkomstgeschenk. Ik was natuurlijk superblij,want dan hoef ik niet overal mee te rijden in een politiewagen. De komende dagen ga ik immers al meteen les volgen in een middelbare school in Forks
