Eindelijk even tijd gevonden om de laatste nieuwtjes mee te geven.

Met Marco gaat alles nog steeds goed, op 31 mei zal het precies 2 jaar geleden zijn dat hij getransplanteerd is.

Op 15 januari 2013 ben ik dan uiteindelijk toch geopereerd aan de littekenbreuk die was ontstaan aan de wonde van waaruit de nier verwijderd werd. De breuk was zodanig groot dat ik zonder steunband mijn dagelijkse beroepsbezigheden niet meer kon uitvoeren.

Maar na 9 dagen hospitaal en nadien een revalidatie van 4 weken kan ik weer verder door het leven zonder steunband. Ondanks deze complicatie heb ik nog steeds geen moment spijt gehad van de donatie. De professor vraagt er ook steeds naar, omdat volgens hem er een aantal donoren achteraf een depressie doormaken. Daar heb ik in ieder geval nog nooit iets van ondervonden.

Veel meer nieuws is er momenteel niet, misschien dat ik binnen afzienbare tijd deze site wat ga aanpassen met de tekst van voor en na de transplantatie te bundelen. De dagen van hospitalisatie zullen blijven staan zoals ze verlopen zijn.

Groetjes

Michel

27-03-2013 om 13:07 geschreven door Michel  

07-01-2013 om 13:16 geschreven door Michel  

Na tientallen bloedonderzoeken in diverse laboratoria heeft men moeten vaststellen dat geen enkel gekend virus aanwezig was.

Men dacht eerst aan een krab van een kat, maar die had hij niet opgelopen. Marco vertelde dat hij wel een beet van een geit had gekregen (zijn vriendin heeft thuis enkele geitjes)

Blijkbaar was dat nog niet veel voorgekomen want  elke dokter die op bezoek kwam vroeg met een smilend gezicht om dat verhaal van de geit nog eens te vertellen.

Uiteindelijk is men gestart met een algemene antibioticum, die het virus  heeft  doen verdwijnen.

Een aantal dagen Gasthuisberg, enkele medicijnen en een goede verzorging heeft er voor gezorgd dat Marco weer terug  optimaal is. Daarna is hij samen met Amber  acht dagen naar De Dominicaanse Republiek geweest. Je zou van veel minder beter worden denk ik.

Michel

09-11-2012 om 13:09 geschreven door Michel  

Maandag 10 september is er na de jaarlijkse controle in het UZ Leuven bij Marco een virus gevonden. Ook was er eiwit in het bloed gevonden.  Maar voor ze iets kunnen ondernemen tegen dat eiwit moet eerst de virus bestreden worden.

Daarom is hij sinds donderdag opgenomen zodat ze allerlei testen kunnen uitvoeren. Als men weet welke virus (waarschijnlijk opgelopen van een geitenbeet) kan men deze bestrijden. Nadien zal waarschijnlijk een nierpunctie genomen worden.  Van een ding zijn ze zeker, het is niet dat vervelende polyomavirus waardoor de vorige nier verloren is gegaan.

Zijn nierfunctie is nog zeer goed. Dus voorlopig niet te veel zorgen maken. Maar door deze opname zullen wij enkele activiteiten moeten laten passeren.

Normaal gezien had ik mij in de loop van september mijn breuk op het litteken laten opereren, maar heb dit nu uitgesteld tot na nieuwjaar. Een rugband moet dit voorlopig maar verzachten.

Wij houden jullie op de hoogte, ik zou zeggen allen duimen maar!

Groetjes!

14-09-2012 om 15:51 geschreven door Michel  

Zoals ik al vermoede is er bij nader onderzoek een breuk vastgesteld ter hoogte van het litteken.

Woensdagmorgen 8.15u zaten wij (Linda en ik) te ontbijten in het restaurant van de kliniek toen de telefoon afging. Het was de transplantcoördinator om te vragen of wij de afspraak van vandaag niet konden uitstellen, professor Pirene moest namelijk gans de dag transplanteren.

Dat ging natuurlijk niet meer, we waren al ter plaatse. Ook geen probleem, dan zou een van de assistente mij wel opvangen.

Eerst een echo laten nemen en dan naar de dokter. De overgebleven nier en de blaas waren prima in orde, geen gruis of steentje en vlotte werking.

Maar bij het nazien van de wonde kon ze mij niet anders vertellen dan dat er een breuk is waar te nemen. Indien ik er niet te veel last van had stelde ze voor om voorlopig niets te doen. Tenzij mijn ingewanden ertussen zouden zitten en niet meer terugtrekken. In dat geval moet ik onmiddellijk binnenkomen. Maar voor alle zekerheid zou ze het nog eens met de professor bespreken. Indien ik niets meer zou horen moet ik pas binnen 1 jaar terug op controle komen.

De dag nadien telefoon, en ja de professor had mij graag binnen 3 maanden willen terugzien. Zo kan hij vaststellen hoe de breuk evolueert.

Dus voorlopig doe ik nog niets, ik heb geen zin om deze zomer weer in de kliniek te liggen, samen met het nodige herstel nadien ben je toch weer enkele weken buiten strijd.

Ik zal het voorlopig wel rustig aandoen, nadien zien we wel. Ze zouden er een netje kunnen inplaatsen om de opening binnenin af te dekken zodat de ingewanden niet meer in de opening kunnen komen. Maar er zijn mensen die nadien zeggen dat ze dat netje voelen zodat ze meer nadeel hebben dan voordien.

Michel

08-06-2012 om 17:01 geschreven door Michel  

Ik hoor trommels, trompetten en triangels alsmaar dichter naderen, kijk door het raam naar buiten en denk wat zou er nu te vieren zijn?

Het is tenslotte maar een dag in de week. Ter hoogte van ons huis stopt de fanfare, draaien een kwartslag om en beginnen te zingen, lang zullen ze leven, lang zullen……..

Beangstig kijk ik om me heen en denk, my god, ik ben een verjaardag vergeten. Linda? Nee dat is volgende maand, Marco? Nee, Amber? Ook niet, voor mij misschien? Nee die is al voorbij, dit moet dan een vergissing zijn.

Op dat moment begint uit de wekkerradio muziek te spelen, en denk oh! Het was maar een droom.

Toch is er vandaag iets te vieren en hopelijk mogen er nog vele jaren volgen.

Ja, ja, vandaag is het één jaar geleden dat Marco een van mijn nieren kreeg.

En alles is nog steeds in orde, werking, bloedwaarden, enz.

Ikzelf moet volgende week op controle, buiten een zwelling ter hoogte van de wonde (waarschijnlijk een littekenbreuk) voel ik mij prima. Zodra ik meer weet laat ik het wel weten.

30-05-2012 om 20:41 geschreven door Michel  

Ja, ik weet het wel en het is niet netjes jullie zolang zonder nieuws te laten, dus pak maar aan.

Ik hoorde hier en daar dat er al ongeruste zielen rondlopen die dachten dat geen nieuws slecht nieuws zou zijn.

Maar niets is minder waar, het gaat uitstekend, zowel voor Marco als voor mijzelf.

Het is zelfs zo goed dat ik op 1 september (ja samen met de start van het nieuwe schooljaar) terug gaan werken ben.

De laatste 3 weken is het plots snel vooruit gegaan,  misschien is het van de Franse zon en temperaturen geweest, ik weet het niet, maar het is toch raar dat het dan wel erg snel beter ging.

Ook Marco mocht een controle overslaan zodat hij met het vliegtuig een weekje op bezoek kon komen in Zuid Frankrijk.

En dat hij daarvan genoten heeft kan je wel denken!

Dinsdag heeft er een biopsie plaatsgevonden (doen ze altijd na 3 maanden om te zien of er toch geen afstoting in aantocht is) en  hebben ze de Vfend gestopt (is tegen schimmels) daardoor breekt de Prograft (tegen afstoting) sneller af en moet er meer van gegeven worden.

Dat duurt dan weer even voor dat alles terug op punt staat, daarom zijn de controles (nog steeds in Leuven)  nu iets frequenter.

Maar eens deze op punt staan mag hij terug in Antwerpen bij de vaste nefroloog op controle.

Zo, ik hoop dat jullie een beetje gerustgesteld zijn met dit nieuws.

Geniet nog van deze laatste (zomer)dagen.

Michel

02-09-2011 om 21:10 geschreven door Michel  

Een maand na de transplantatie kan ik nu wel zeggen dat de herstelperiode aan dit tempo toch wel een drietal maanden in beslag gaat nemen.

De rustperiode tussen de lichte activiteiten in worden korter, en de tijd van de activiteiten langer.  Deze week ook voor het eerst naar een openluchtconcert in Kapellen geweest, wel mijn eigen relaxzetel meegenomen.

Met de verplaatsing inbegrepen heb ik het toch drie uur kunnen volhouden. Heel veel plezier heb ik er niet aan overgehouden  (muziekconcerten moet je staande kunnen bijwonen zodat je kan mee shaken  vind ik) maar het was toch weeral een kleine overwinning.

Met Marco loopt momenteel alles zoals het zou moeten lopen. Bij de laatste controle van woensdag vertelde de dokter dat hij binnen twee weken zijn stent moet laten verwijderen. Eu….. wat, een stent?  Ja, blijkbaar steken ze een stent in de urineleider. Dit is de eerste keer dat wij hier iets van hoorden maar als de dokter zegt dat er en stent in zit zal het wel zo zijn zeker.

De nierwerking en bloedwaarden zijn optimaal, het blijft wel opletten om geen infecties op te lopen. Met andere woorden, zeer goede handhygiëne en veel volk bijeen zoveel mogelijk mijden.

Tussen de controles in heeft Marco ook nog zijn examens met een gunstig gevolg hier thuis afgewerkt.

Zo kan hij in september starten met zijn laatste jaar middelbaar.

Zo, veel nieuws heb ik niet, maar geen nieuws is …….goed nieuws.

Ook willen wij iedereen nog eens bedanken voor de vele wenskaarten en lekkere attenties!

30-06-2011 om 10:25 geschreven door Michel  

Woensdag was de eerste nacontrole, zowel Marco als ikzelf . Marco moest om 08.00 u ter plaatse zijn en ik om 11.50 u

Alhoewel wij er stipt om acht uur waren, hadden wij nr 33 pfff. Je kan het al wel denken, gemiddeld 15 min per persoon, wachten, wachten en nog eens wachten. Als Marco binnen ging moest ik naar boven voor mijn afspraak.

Bij Marco was alles in orde, maar in de namiddag belde ze dat de prograft (medicijn tegen afstoting) naar beneden moest. Dat wil ook zeggen, extra controle op vrijdag (vandaag) maar dat is dan enkel een bloedafname en nadien terug naar huis. Ondertussen hebben ze weer terug gebeld om te zeggen dat nog omlaag moet.

In principe is het de ene week maandag en vrijdag controle en de week daarop de woensdag. Tenzij er iets moet aangepast worden.

Mijn controle bleek iets te vroeg zijn ingepland. Hij keek op zijn pc en vroeg of het klopte dat ik veertien dagen geleden geopereerd was. Ja, dat is zo, schudde zijn hoofd en zij, straks sturen ze nog op controle voor de ingreep.

Hij bekeek de wonde eens, duwde op mijn buik (wat echt niet aangenaam was na vier uur op een stoel te hebben gezeten) vroeg naar mijn klachten en dat was het dan. Het staaltje  vierentwintiguurs urine  mocht ik terug meenemen. Kom maar terug op 13 juli, dat is meer dan vroeg genoeg.

Ja daar zit ik dan meer dan vier uur voor in een wachtzaal, blijkbaar kan de communicatie tussen beide diensten toch wel iets beter.

Ik was dan maar ook al te blij terug thuis te zijn na meer dan vier uur te hebben rechtgezeten, dan nog een uur met de auto naar huis over onze prachtige wegeninfrastructuur. Ik weet perfect elk bultje of putteke liggen van Leuven naar Antwerpen en terug.

Sinds vandaag ben ik ook gestopt met de pijnstillers te nemen, de pijn die nu nog rest is dragelijk en mocht het te erg worden kan ik nog altijd eentje nemen. Net zoals die leidingen die zo snel mogelijk uit mijn lijf moesten, hou ik ook niet van al die pillenpreparaten. Tenzij het moet om in leven te blijven.

Marco heeft vandaag ook zijn eerste examen hier thuis afgehandeld, volgende week tussen de controles in zijn er ook nog enkele te doen. Spieken is wel niet bij, de leerkracht zit naast hem aan tafel. Maar met zo veel energie en helderheid als hij nu heeft is dat ook niet nodig.

Michel

17-06-2011 om 20:29 geschreven door Michel  

Dag 12

Nooit zo graag thuisgekomen zoals vandaag, ook al viel de regen met bakken uit de lucht.

Het  was wachten tot 11 u voor de dokter met de resultaten van het bloed kwam aandraven.

De kreatinine was 1,35, dus kreeg Marco groen licht om de kliniek te verlaten. Ze verwachte dat alles in orde zou zijn tegen 15.00 u, niet dus tegen 17.30 u konden wij vertrekken.

Er komt natuurlijk wel een rompenslomp bij te pas, een sorteerdoos waar een schrijnwerker zijn diverse vijzen in bewaard krijg je hier ook mee, maar dan gevuld met allerlei pillen.

Het komt er nu op aan om bepaalde symptomen van afstoting zo vlug mogelijk te herkennen. En indien die er mochten optreden zo vlug mogelijk contact opnemen met de kliniek.

Woensdag moeten wij beiden al terug op controle, nadien zal het de eerste weken voor Marco afwisselend 2  en 1 maal per week zijn.

Het is toch wel fijn om terug thuis te zijn, de ruimte de stilte de privacy, dat zijn van die momenten waarop je denkt dat je de rijkste en gelukkigste mens ter wereld bent.

Voor het overige is er weinig nieuws, alles is zowel bij Marco als mezelf zoals gisteren, vandaag is de wonde nog eens verzorgd, ze stond er mooi bij, zodanig mooi dat ik al mag douchen.

Nu de pijn en de fysiek nog en dan zijn we er vanaf, maar de dokter verzekerde mij dat  het zeker 3 maanden zal duren. Ik  zal maar positief denken zeker, dus nog twee en een halve maand dan he.

Nu wij terug thuis zijn zal ik niet meer alle dagen met nieuws afkomen, tenzij het spectaculair nieuws is.

Ik laat het zeker weten via facebook.

Groetjes,

10-06-2011 om 22:11 geschreven door Michel