|
Nadat de mannen doorhadden dat ik er niet meer was, gingen ze terug en troffen mij dood aan in mijn stoel. Volgens de dokter was ik dood. Maar niets is minder waar..... Ik was helemaal niet dood, dit was de perfecte dekmantel om ongestoord verder te moorden. Want inderdaad beste mensen!! Ik ben de moordenaar, ik heb immers niet lang meer te leven en heb dus besloten om mensen te vermoorden op een afgelegen eiland. De overige gasten gingen dus slapen. Ik sloop door de gang, Blore hoorde een geluid dus ging hij kijken. Hij maakte de anderen wakker om te vertellen wat hij gezien had. Iedereen was aanwezig behalve Armstrong. Blore en Lombard gingen hem zoeken. Na een tijdje kwamen ze terug zonder Armstrong, hij moest zich ergens verstopt hebben. Maar ik weet meer...
De volgende dag gingen ze naar het hoogste punt van het eiland om seinen te zenden naar het vasteland. Om een uur of twee stelde Blore voor om wat te eten te gaan halen. Vera durfde het huis voor geen goud meer in, dus ging Blore zelf.
Vera en Lombard bleven dus achter. Plotseling hoorden ze een klap. Blore was dodelijk getroffen door een blok marmer.
Vera dacht dat het nu duidelijk was dat Lombard de moordenaar was. Maar dat denkt ze fout...
Ze nam de revolver uit zijn zakken en schoot hem in het hart. Zij was de laatste die overbleef, althans dat dacht ze ....
|
