Hallo iedereen! Hier ben ik weer.
Ik ben zojuist aangekomen op Negereiland. Wat is het hier vreemd. Laat ik beginnen bij het begin. Zoals jullie al weten ontving ik een uitnodiging om mijn vakantie door te brengen op Negereiland, een mysterieus eiland. Niet wetend of ik de enigste gast zou zijn of niet. Wel toen ik aankwam bij het treinstation, stonden er taxi's klaar. Als snel werd duidelijk dat ik dus niet de enigste gast was. We waren met z'n tienen. Ik, Vera Claythorne (gymnastieklerares), Philip Lombard ( gepensioneerde kapitein), de vierde persoon was Emely Brent, die gevraagd werd door een oude kennis om haar op te zoeken op Negereiland. De heer Blore en Generaal Macarthure had men ook naar het eiland gelokt. Ook dokter Armstrong en Tony Marston waren van de partij. Meneer en mevrouw Rogers werden gevraagd door de gastheer om ons, de gasten, op te vangen. We werden met een boot vervoerd naar het eiland. Eenmaal aangekomen, wilden we allemaal naar onze kamer om onze koffers uit te pakken. Maar toen vond ik op m'n kamer een gedichtje over tien kleine negertjes. Het ging als volgt:
Tien kleine negertjes gingen uit langs verre wegen Eén overat zichzelf, toen waren er nog negen Negen kleine negertjes praatten tot diep in de nacht Eén kon niet wakker worden, toen waren er nog acht Acht kleine negertjes kwamen op een eiland aangedreven Eén zei dat hij niet verder wou, toen waren er nog zeven Zeven kleine negertjes kapten hout met een kapmes Eén sloeg zichzelf in tweeën, toen waren er nog zes Zes kleine negertjes hielden een honingbedrijf Eén werd door een bij gestoken, toen waren er nog vijf Vijf kleine negertjes kregen met het recht gemier Eén kwam terdege in de knoei, toen waren er nog vier Vier kleine negertje gingen naar zee en zie Een rode haring verzwolg er één, toen waren er nog drie Drie kleinen negertjes gingen naar Artis mee Een grote beer drukte er één fijn, toen waren er nog twee Twee kleine negertjes gingen naar t zonnebad heen Eén verbrandde er helemaal, toen was er nog één Eén klein negertje bleef helemaal alleen Hij hing tenslotte zich maar op, dus bleef er toen niet een
Ik besloot het maar te negeren en ging na een vermoeiende en lange dag aan tafel met de andere gasten. Om hun ook wat beter te leren kennen. Maar ik vraag we af waarom zij zijn uitgenodigd?
Meer hierover morgen!
Dagg!!
|