Kerst en nieuwjaar hebben wij op de skilatten doorgebracht in Zwitserland met onze Zwitserse familie.   Maar nu zijn wij volop bezig met de voorbereiding van onze reis naar Nieuw-Zeeland.  De spanning stijgt, vooral omdat wij het niet gewoon zijn om zo een lange reis te ondernemen.   

Ik heb geen vliegangst, ik heb geen smetvrees en ik heb geen last van vliegschaamte.   Niet dat ik botweg de ideeën van de klimaatjongeren in de vuilbak wil kieperen, maar iedereen moet de vrijheid hebben om zelf keuzes te maken.  Ik vind aandacht voor het milieu een plicht voor iedere mens met gezond verstand. 

Wij hebben in het verleden ons grote huis ingeruild voor een kleiner exemplaar.  Geen fossiele brandstoffen meer, goed geïsoleerd en met zonnepanelen en warmtepomp.  Het verbruik komt ongeveer overeen met de productie.   De auto is ook verkocht, en wij vervangen hem niet.  Even hebben wij een electrische wagen overwogen.  Wij gebruikten de wagen zo weinig dat het echt niet zinvol was.   Wij hebben naar ons gevoel al een grote bijdrage geleverd, en ik voel mij dus niet schuldig, of heb geen schaamte om die droomreis waar te maken. 

Nieuw-Zeeland is een land is met een gematigd klimaat dat heel dunbevolkt is, met heel spectaculaire natuur.  Met de videocamera steeds binnen handbereik zullen wij hier op zes weken het Noorder- en het Zuider-eiland van Noord naar Zuid doorkruisen, of is het van Zuid naar Noord ?   De wereld staat daar op zijn kop, en ik vergis mij nog steeds in het Noorden en het Zuiden.   Volgende week zal ik zeggen : "Ik ben het Zuiden kwijt".  Ik start met deze blog met verhalen, foto's en misschien zelfs filmpjes over onze ervaringen.