1 juni 2001 Ik kan het bijna niet geloven! Terug in Rusland!En deze keer voor drie maand! Geen bagage , dus direct met de marshrutki naar de metro. Als je zo de oude dametjes met hun boodschappen door het groen van de stad ziet gaan , heb je niet echt het idee van in een wereldstad te zijn .Toch hebben ze sedert juni vorig jaar weer heel veel bijgebouwd.In plaats van de kioskjes aan de metro staat er nu een 'handelscentrum' , helemaal nieuw. Maar ook de oude kiosken staan er nog. Gauw een ijsje gekocht en dan de metro in.De metro hier is snel en mooi en ik word al direct vergast op een vioolconcert. Aan de metro Universiteit hebben ze ook al zo'n groot handelscentrum gezet. Geld gewisseld 1$ = 29 roubel. Naar Martha.Ik weet gelukkig nog hoe ik moet bellen. Zoals altijd is het eten net klaar, kip met aardappelen en de obligate tomaten en komkommers.Masha heeft broodjes met tomaaat en gesmolten kaas gemaakt;. Lekker!! Dan nog thee en de hond Candy die me omstuimig begroet en ik voel me helemaal thuis. Martha vraagt me helemaal uit over onze familie en buren.Ze hoopt dat ook onze papa ooit eens naar Rusland zal kunnen komen. Men--da's dus Alexander-- heeft beslist dat ik Milana's flat krijg om te logeren. Ik krijg de sleutels en de frigo zit vol. Bovendien moet ik zeker nog eens langs Martha , ze heeft nog foto's van Murmansk. Ze was daar 50 jaar geleden als geoloog.Ze wil me ook foto's van Kazachstan laten zien.Daar was ze ooit 6 maand. Ik zal maar niets eten voor ik er naartoe ga. Ze vertelt dat vanaf vandaag de prijzen voor de treintickets met 30 % stijgen.Oei!!Mijn budget! Zo zit ik hier dus op mijn eerste avond in rusland. Een 5-kamerflat, radio, TV, computer, bad; keuken , een fles champagne om mijn begin van de vakantie te vieren, een kaasschoteltje. Hoera!! Ik krijg mijn fles helaas niet leeg..
2 juni 2001 Vandaag naar Domodedovo luchthaven.Eerst met de metro en dan met een minibusje. Een mooie moderne luchthaven . Helaas wil er geen enkele maatschappij onze moto meenemen. Dan maar naar het station. Vanuit Jaroslavl station vertrekken alle treinen naar het oosten. Eerst de inwendige mens versterkt met shashlik van kip en plov. Dan ticketjes proberen te kopen. Het is nog verwarrender dan vroeger. Als ik uiteindelijk uit de drie gebouwen en de twee verdiepingen het juiste loket gevonden heb waar je als buitenlander een ticket kan kopen , blijkt dat ze absoluut niet kunnen zeggen of onze moto's nu meekunnen of niet. De bagage afdeling blijkt helemaal op het einde van het perron te zijn , en de perrons zijn hier lang! Daar staat een hangaar , op de eerste verdieping de bureaus. Helaas heb ik onze moto niet bij. Bovendien willen ze hem opsturen met een speciale goederentrein.. Maar , als de nood het hoogst is.. Maandag is er iemand van firma 'Vera', die iedere reis van de Transsiberien een wagon afhuurt. Misschien kan onze moto met die wagon mee? Maandag dus terug komen. Nu twee uur onderhandelen dus al een beetje overhit gaan aanschuiven in het Leningrad station voor een ticketje naar Novgorod op maandagavond, want dinsdag moet ik daar Charlie zien. Sta ik een uur aan te schuiven ,besluit de dame achter het loket in 'pereriv' --pauze , te gaan. Enfin ,ik heb een ticket voor Novgorod, 205 roubel. Ondertussen een beetje hoofdpijn gekregen , het is ook zo warm in het station; Eerst even naar huis om te rusten . Om 9 uur naar Martha , ze zullen nu wel al gegeten hebben?Verkeerd! Ze hebben op mij zitten wachten. Worteltjes stoemp en een lekker toetje. Samen naar het nieuws gekeken en over de wereldpolitiek gedebateerd, daarna naar de foto's van Murmansk, Kola-schiereiland en Kazachstan gekeken. Heel mooi ginder .Het is weeral 12 uur.Slaapwel.
3 juni Vandaag om 6 uur wakker.Fris en monter uit de veren .De lucht is stralend blauw.Eerst op de markt kersen gekocht. Dan op zoek naar de YMCA.Adres gevonden , maar blijkt een gewoon appartement te zijn .Niemand thuis; Op de terugweg naar de metro iemand van de Wit Russische ambassade leren kennen, Gordeychik alexander.Hij was ook al in Belgie en vond Brussel mooi.Volgens hem is het in Wit Rusland beter dan hier. Daarna naar Olga -Dupont Moskou.Zij heeft deze reis voor onze uitnodigingen gezorgd. Ze is s' zondags op haar werk en ik maak dankbaar gebruik van het internet. Even gerust op het Poeskin plein. Er is een betoging van Greenpeace, ze willen het Baikalmeer zuiver houden. Vervolgens nog wat gaan wandelen door de stad:winkelcentrum Oxotni Rjad, de GUM, het Rode Plein, Kitai Gorod. Terug naar huis , want Milana komt vandaag thuis. Ik koop 2 flessen bier , 1 voor Milana en 1 voor mij en wat koekjes. s' Avonds is ook Alexander er; Ze zijn beide nog niks veranderd. We hebben verse pirozki's van de moeder van Milana en zitten to 12u30 te praten; Alexander waarschuwt ons om de treincoupé niet te delen met een 4de man , wegens te gevaarlijk. Als ik daar tegen inbreng dat ik 2 jaar geleden helemaal alleen de trein naar Vladivostok heb genomen , wimpelt hij dat af als 'vroeger' .;;Het is nu veel gevaarlijker. Ik geef hem gelijk en zal morgen wel mijn zin doen. Milana maakt een vreugde dansje als hij naar huis gaat.Ze heeft morgen examen Engels;
4 juni Vanmorgen vroeg op en naar Jaroslav Station. Ik weet nu waar ik moet zijn en dat maakt alles al veel eenvoudiger.De baas van Firma Vera beloofd mij een plaatsje vrij te houden.Dan ticket gaan kopen.Kupé kost 2326 roebel per persoon, da's zo'n 3400 fr ( 85 euro) van Moskou tot Vladivostok met 6 overnachtingen erbij .. Dat is binnen budget. Helaas zijn alle onderste plaatsen bezet, dus slapen Herbert en Charlie in 1 kupé , en ik in die ernaast. Als alles dus goed gaat ben ik op 30 juni 6u06 terug in Vladivostok;Hoera!! Daarna op het Komsomolski Plein eens binnen gegaan in het derde grote station , het Kazan Station. Ojee!Het lijkt wel of je een kathedraal binnenkomt, muurschilderingen , lusters, mozaiken, goud , zeker 20 cafétjes waar je pelmeni, soljanka kan gaan eten., grote flatscreen TV's in de wachtzalen. Ik probeer mij het perron van Brussel Noord niet te herinneren. Terug naar Milana , wassen , inpakken. Met Herbert gebeld. Arme broer , moet nog zolang werken en ik zit hier al te genieten van de zon.Vandaag 28 gr. Dan naar de nachttrein naar Novgorod. Op de nachttrein is er een jongedame die me vraagt op haar handtas te letten terwijl zij wat verder bij haar vrienden gaat zitten. Ze komt in de loop van de nacht een paar keer langs om er wat geld uit te halen. Het is dus nog steeds niet gevaarlijk op de trein.
5 juni 6u15 , Novgorod. Even op het treinschema gekeken. Er gaat overmorgen een trein naar Murmansk.33 uur rijden; Novgorod is heel schilderachtig , rustig , met een schitterend Kremlin dat nog helemaal in het groen ligt , dus veel 'echter' dan dat van Moskou. dit is het oudste deel van Rusland. ik koop een vers broodje en geniet van het uitzicht; Om 1 uur naar het hotoel Sodko.charlie is er al.Wat heeft die man veel bij!! we besluiten de trein naar Murmansk te nemen. Lang aangeschoven maar toch gelukt.595 roebel per persoon. Dan terug naar het Kremlin. We eten een ijsje en maken een boottocht op de rivier en zien vele kerkjes.40 roebel voor 1,5 u varen.In schitterend hotel Akron geslapen 6000 roubel/nacht.
Novgorod, Staraja Russa,,Murmansk tot vladivostok , 2001
6 juni Vandaag met de moto naar Staraja Russa , een stadje op 90 km van Novgorod. Eerst gaan tanken .Dat gaat hier nog volgens het oude systeem. Eerst moet je binnen gaan zeggen hoeveel liter je wil hebben--steeds een veelvoud van 5--dan betaal je en pas daarna kan je buiten gaan tanken.
We wandelen wat rond in een mooie , groene , waterrijke omgeving.Toevallig vinden we een museum verbonden aan een kunstschool, prachtige keramieken. Verder op zoek naar Dostojevski's huis.We vinden het museum , maar het is gesloten voor renovatie. Maar we hebben geluk.Vandaag komt het koor van de kathedraal van Novgorod hier voor de schoolkinderen zingen en we worden uitgenodigd om te komen luisteren.Ze zingen prachtig in de oud-slavische taal. Daarna wandelen we naar het kuuroord.We spreken met het hoofd van het verplegend personeel. Ze zijn hier gespecialiseerd in herstel van ziekten van de buik en ledematen. Ik tolk wat voor Charlie die ook in de verpleegbranche gewerkt heeft. Op de terugweg stoppen we aan een kerkhof met maar heel weinig kruisjes. Het is een kerkhof voor duitse gesneuvelden.Heel veel onbekende soldaten, allemaal jong gesneuveld ver van huis.Ik en Charlie zijn even stil en hopen dat het nooit meer oorlog wordt. In de stad vinden we een plaats om de moto te parkeren terwijl we naar Murmansk gaan.10 roebel per nacht. Er is nog een motard.Hij rijdt met een zelf samengestelde moto. Vertelt over een motoclub in Vladivostok die vorig jaar de trip Vladivostok-Finland-Duitsland-tot Gibraltar gemaakt heeft. Ze organiseren nu een meeting voor hun vrienden uit Finland en Duitsland op 13 juli in Irkutsk. Ze komen daar samen aan het Baikal meer. Misschien zijn we daar dan ook? Joeri gaat naar huis om ons een bier te halen en om foto's te halen van zijn moto trips. Om 1u26 vertrekken we uit Novgorod naar Murmansk.Charlie slaapt in een coupé met een dame en haar twee zoontjes.Ze gaan op bezoek bij de babuska in Petrozavodsk.In mijn koupé een jong koppeltje met een dochtertje . Ze gaan op bezoek bij haar ouders in Murmansk.
trein Novgorod-Murmansk, Murmansk tot Vladivostok ,2001
7 juni Dag op de trein; Veel ijsjes , versgebakken taartjes gegeten , thee en bier gedronken. Het landschap is prachtig! Bossen , meertjes. Veel honden hier die komen kijken of die mensen op de trein niks lekkers bij zich hebben. dichter naar murmansk toe bergen met sneeuw , echte wildwater beken ook. Helaas , geen beer gezien. Charlie vindt reizen met de trein heerlijk
8 juni 10u42; Murmansk. Zo'n 20 gr. We logeren in hotel Meridan 350 roebel/nacht voor ons twee. Vandaag rustdag. Charlie gebruikt het internet. Dat hebben we eerst overal gezocht , om dan uit te vinden dat het in ons hotel is; Ttz, daar heeft iemand een internet aansluititng en die mag hij gebruiken. Ik schrijf ondertussen kaartjes , da's ook zwaar werk!
9 juni Naar het regionaal museum geweest.Een hele grote afdeling stenen , hier wordt dan ook zowat heel de Tabel van Mendeljev gevonden.Voor een heel groot opgevuld rendier gestaan , de geschiedenis van Mrmansk in foto's bestudeerd. We kopen allebei een boek over het Kola-schiereiland. Om 4 u terug naar het hotel. We hebben afgesproken met een Amerikaan Clancy Cumming.Hij schrijft een boek over de teloorgang van de Sovjetunie. Hij serveert ons verschrikkelijke slechte bonen die we wegspoelen met bier! en dat allemaal omdat charlie eens engels wou praten. Daarna gaan we samen met zijn russische vriendin eten .Da's wel lekker! Er is een verjaardagsfeestje op de gang en we dansen lekker mee.
10 juni Ticket gekocht naar Petrozavodsk.1u30 aangeschoven. Dan naar het museum van de Russische noordelijke Vloot. Prachtige modellen van boten en onderzeeers. De dames offeren hun lunchpauze op om ons tijd te gunnen om alles goed te kunnen zien. Foto's gekocht van duikboten, vliegdekschip en Poetin. Terug naar de stad. We genieten tot 3 u s' nachts van de midernachtszon in de zon op een terrasje.
11 juni Met de ferry naar de overkant van de baai. Daar staat een verzameling vliegtuigen , bommen,radiowagens ter herinnering aan WO2. Nog nooit zo dicht bij een MIG geweest. Van hieruit hebben we een mooi uitzicht op 1 van de beroemde atoom ijsbrekers. s' Avonds de trein naar Petrozavodsk.300 rouber pltskartni.
12 juni Alles rustig op de trein. We delen ons stukje trein met 2 dames op weg naar Moskou, 1 scheikundige ,45j, 1 banketbakster, 19j. We logeren in hotel Severnaja, Ulitsa Lenina, 240 roubel; Verbroederd met een Rus op de gang; hij trakteert ons op Vodka, eten , champagne. Het regent.
13 juni Naar het museum van de provincie Karelie. Prachtige verzameling Saomi kunst , rotstekeningen van 7000 jaar oud, kleding en huisinrichting van vroeger; Ook een video van de 80 ste verjaardag ( 2000) van Petrozavodsk.
14 juni Vandaag met de boot naar Kizhi eiland. Vertrek om 12 u met de Raketa-8 voor een 66 km lange trip (1u15). We halen een snelheid van 60 km/u.68 roebel heen. Op het eiland raken we , na ietwat onderhandelen ,aan 'Russen'-prijs binnen. 45 r ipv 297 r. Het eiland ligt temidden van een eilanden archipelago. De houten kerkjes en de andere gebouwen zijn prachtig. Dit heeft zeker een verdiende plaats gekregen op de World Heritage List van Unesco!
17 juni s' Morgens vertrokken richting Moskou. Schitterend weer. Glooiend landschap, veel meertjes. Rijke streek , prachtig bewerkt en geschilderd houtsnijwerk. Langs de weg wordt vanalles verkocht. Aardewerk, porselein, knuffels, , poppen ,vis, thee,aardappelen, bloemen. Charlie zegt dat in Australie de mensen ook gewoon iets buiten zetten om te verkopen. Je wordt geacht geld in het potje te steken. We zien ook echte 'waterdraagsters'. s'Avonds overnachten we in Klin. Hier heeft Tsjaikovski de laatste 1,5 jaar van zijn leven gewoond. We overnachten in een 'werkmanshotel' , 250 r.
Vanmorgen 6 u lokale tijd is Herbert thuis in de regen , soms zelfs hagel,vertrokken. Het was 16 gr in Belgenland. Vanavond was hij al in Poznan-Polen. Toi-toi broertje!!
18 juni Naar Tsjaikovski's huis. Onmiddellijk na zijn dood heeft de staat hier een museum van gemaakt. Dit is een prachtig huis met een zeer mooie collectie. De dames zijn heel vriendelijk, ze leggen alles uit en ik vertaal naar het Engels; Daarna rijden we door naar Dimitrov. We stoppen bij een begraafplaats. Charlie is verwonderd dat men hier een bankje en een tafeltje bij het graf zet om de dode te komen bezoeken en een babbeltje te slaan. De graven zijn piekfijn verzorgd en vol met bloemen. Overal trouwens zeeen van bloemen.We rijden tot Sergiev Posad en bezoeken daar het klooster. Ik was hier 2 jaar geleden met ma en Herbert . We genieten van de vrouwelijke samenzang in de kerk. Warm vandaag , drukkend. We rijden tot Jaroslavl waar we overnachten in hotel Oejoetni 1300 r.
19 juni Jaroslavl is 1 van de toppers van de Gouden Ring. Heel veel toeristen hier.Fransen , Spanjaarden , russen. We gaan een kerk binnen , mooi , vol muurschilderingen , goud en ikonen , maar zoveel lawaai! We wandelen tot het monument van de onbekende soldaat. Pakkend! Er speelt zacht klassieke muziek , en 2 jongetjes in marine tenue houden de wacht. In deze stad lijkt op iedere hoek een kerk te staan. Gesticht rond 100 door Jaroslavl de Wijze; Ik neem een foto van zijn standbeeld. Geen GSM contact hier. Verder naar Kostroma waar we een korte stop houden bij een kathedraal en de Volga bekijken. Er is veel volk op het strand. Verder langs Ivanovo waar we verloren rijden. Na een paar keer vragen terug op de goede weg naar Vladimir-Soezdal/. Bloemen ,zover je kan zien! In Ivanovo is er een vliegtuigfabriek. Heel veel vliegtuigen gezien. We overnachten in een klooster, 350 r. Er zijn hier 2 Australiers hoofdpijn en geen GSM ontvangst.
20 juni Vandaag een hele dag kerken en kloosters kijken. In dit dorpje zijn 48 kerken neergeplant; Dus overal waar je kijkt uientorens. Verschillende zijn herkend als werelderfgoed door de Unesco. We bezoeken het nonnenklooster , daar genieten we van een concert door 2 mannen die samen 19 klokken bespelen. Indrukwekkend. Suzdal is ook zo speciaal omdat hier niets modern mag gebouwd worden, dus is alles nog authentiek en zeer verzorgd. In een kathedraal bringt een mannenkoor hun repertoir. Charlie koopt een cassetje dat we even later laten afspelen in het restaurant waar we iets eten. Deze morgen heeft hij ook al de radio harder laten zetten toen hij een favoriet liedje hoorde. Derde dag zonder GSM ontvangst. Morgen naar Moskou ; Afspraak met Herbert.
21 juni Vandaag verbindingsrit Suzdal-Moskou. Prachtig , iets te warm weer. We slagen erin Moskou binnen te rijden zonder kaart. Op de ringweg rond Moskou zien we een man met een fiets.Zelfmoordenaar? Om 15 u zijn we aan hotel Sputnik.Helaas volgeboekt.
Om 17u45 blij weerzien met broertje. Hij is moeten omrijden langs Riga; De Wit Russen wilden geen transitvisum geven. De arme sukkel heeft heel de rit regen gehad. We belanden in hotel Sport, Herbert logeert bij Milana.
Vandaag naar Milana om Herbert te gaan oppikken voor het wegbrengen van de moto's.Zonder kaart door Moskou centrum en toch gevonden.Moskou ziet er bovengronds wel heel anders uit dan met de metro.Regen deze morgen , dus een beetje pech.
Deze dag zal me toch nog jaren bijblijven.
Achterop de moto aanwijzigen geven , links , rechts ,tot die grote sovjet toren , oei , we mogen hier niet afslaan ,,blokje rond dus ,,oei, hier mogen we nog niet afslaan.;
Om uiteindelijk aan schuifelsnelheid,plok-plok-plok, het grote ,altijd zeer drukke plein tussen de drie grote treinstations op te rijden .
door de mensenmassa's en dan plok-plok-plok , dat enige lange perron helemaal tot het eind, want dit is het enige waar je op het einde met de moto omlaag kan.
Plok-plok-plok--over sporen , langs hangaars tot eindelijk Firma Vera.
Oef , daar zijn ze me niet vergeten.
De moto's vertrekken morgen samen met ons.
Dit is eigenlijk heel vlot gegaan.
We moeten ze niet inkratten , de benzine mag erin blijven , hun gewicht wordt geschat.
We betalen 7500 r voor 2 moto's.
Hopelijk zien we ze veilig en wel terug in Vladivostok op 30 juni , 6u plaatselijke tijd.
Daarna laten we Charlie wat hoogtepunten van Moskou zien.
De metro , de Arbat, de Leninbibliotheek, Bolshoi Theater, Hotel Metropool.Dan gaan we naar het winkelcentrum Oxotni Rjad.
Charlie gaat mailen , ik laat mijn foto's ontwikkelen.
Daarna naar het monument van de onbekende soldaat in de Alexandertuinen.Gisteren was het 60 jaar geleden dat Hitler Rusland binnenviel.Heel veel mensen komen hier nog bloemen neerleggen.We zien de aflossing van de wacht.
Op weg naar huis genieten we van verschillende vioolconcerten in de metro.
We rijden vandaag nog eens terug naar het Baikal meer.Zonnig en warm.
We eten nog een laatste vis in het zonnetje aan de oever en beginnen dan aan de terugtocht.
Gelukkig helpen de russen ons , want er staan geen wegwijzers.
Verder langs de M53 tot in Oesolje-Sibirskoje waar we het kuuroord proberen.
Helaas geen plaats , dus een hotel.
ik kan mijn russisch nog eens goed oefenen om de staf ervan te overtuigen dat we in een kamer voor 3 , 3 bedden verwachten , en niet 2 bedden en een divan.
Het worden uiteindelijk een 2 persoonskamer voor Herbert en Charlie en een 1 persoonskamer voor mij.
dit is goedkoper dan een kamer voor 3.
Na een gevecht met de deursloten made-in-russia heeft alleen Charlie nog klachten.
In de motoshop willen ze proberen de schokdemper af te zagen en staal op metaal te lassen.
Herbert vertrouwt het niet en we gaan terug naar het station.
Daar worden we ongelooflijk goed en persoonlijk geholpen .
Ik heb blijkbaar hééél wanhopig gekeken.
Op een paar minuten heffen 5 sterke russen de moto in de wagon.
Gevaarlijk goed of niet , de verantwoordelijke begrijpt ons probleem.
Voor 1003,4 r rijdt onze moto naar Moskou.
Wij moeten met een andere trein.
Herbert verdeelt de benzine onder de russen en Charlie.
Charlie wil niet met ons mee;
Hij is gekomen om met de moto te rijden en niet om op de trein te zitten.
OK. We helpen hem aan een nieuwe achterband voor zijn moto , ik geef hem 1 van mijn atlassen , ik schrijf een aantal nuttige zinnetjes in zijn boekje , met de engelse vertaling ernaast.
Dan moet hij enkel maar aanwijzen wat hij wil.
Wij wensen hem een veilige reis en hij vertrekt.
Herbert heeft een héééél lang gesprek met VTB.
Ze gaan de reserve schokdemper die Herbert thuis heeft liggen ophalen en opsturen naar Moskou.
die zou er ongeveer gelijk met ons moeten zijn.s' Avonds vertrekken we met de trein richting Moskou.
De trein stopt in Barabinsk.
We worden bijna opgegeten door de muggen , maar eten zelf heel lekkere vis;
Vandaag heb ik gekozen voor een boottocht in plaats van een wandeling.
Om 8u15 worden we afgehaald door een andere boot die ons naar een eilandje brengt waar een oud klooster staat.
Hier verbleef Goedanov en stichtte de dynastie van de Romanovs
Prachtige goud en fresco kerk.
Helaas weer te weinig tijd om het priroda museum goed te bekijken.
Ze hebben hier nochtans een mooie verzameling van alle dieren die hier leven.
De russen vragen onze gids om in t vervolg eerst naar het interessantste te gaan kijken , en wat minder tijd te besteden aan allerlei data.
Op onze terugvaart worden we weer vergast op traditionele liederen door een mooi uitgedost groepje.
Dan gauw nog eens door het centrum gehold en verder naar Pljos.
Een russische nodigt mij uit om bij haar in Moskou te komen logeren.
Pljos ligt aan de oever van de Volga , maar op een heuvel.
Heel rustig, heel stil.
Dit is het dorp waar Levitan gewoond heeft, één van de grootste schilders.
Als je hier bent voel je je één in één van zijn prachtige schilderijen..
We klimmen samen met onze gids een heuvel op en hebben een onvergetelijk uitzicht.
s'Avonds lange gesprekken met de russen.
Ze zijn ervan overtuigd dat ik arm ben.
Ze beginnen weer vanalles te geven.
De ene geeft bier, de andere vis voor bij het bier, ijsjes, fruit, gemakkelijke schoenen voor aan boord,T-shirts, adressen om te komen logeren in Moskou.
Ivanovo is de geboorteplaats van een belangrijke poeet Esini.
Hij heeft hier in dit dorpje van 50 huizen , gelegen op een heuvel met uitzicht op de kronkelende rivier de meeste tijd van zijn leven doorgebracht.
Interessante musea;
Deze namiddag is het feestdag.
Van 3 tot 5 is het repetitie.
De feestdag houdt in dat we de God Neptunus en zijn vrouw moeten overtuigen dat ze ons de rivier Moskva weer laten opvaren, zodat we naar huis, naar Moskou kunnen.
Alle rollen worden gespeeld door medereizigers.
Ongelooflijk welk optreden de russen kunnen verzorgen met slechts 2 uur repetitie.
Na zang, dans en voordracht varen we rond 8 u de Moskva weer op.
Ik krijg een diploma voor mijn deelname in de jury.
Uiteindelijk gevonden waar ik moet zijn om een ticketje te kopen;
Na 3 u ben ik het wachten beu.
Ik steek de straat over en koop een ticket voor de nachtbus naar Pjatigorsk.
Ik vertrek woensdagavond om 19u30 en zal er donderdag morgen 9 u zijn.
Nieuwe avonturen dus!
Gevaarlijk?
Gister avond is hier in Astrachan een bom ontploft op de markt.
Daarna terug naar de Avir
Een hele rij wachtenden voor mij.
Na een bezoek aan kantoren 6-7 en 9 , krijg ik uiteindelijk een klein papiertje in handen waarmee ik morgen tussen 14 en 18 u mijn paspoort mag komen halen, kost 127,5 r.
Verder , na een bezoek aan Intourist ( zij xeten van niets ) , naar een firma Beligorod die tochten organisseerd naar de lotusvelden in de Astrachan-delta.
Helaas , zonder paspoort willen ze mij niet inschrijven.
Bovendien ben ik morgen dan een hele dag weg , en ik moet terug naar de Avir;
Wie weet wat er gebeurd als je je paspoort niet gaat afhalen?
Ik verstuur nog wat kaartjes en geniet van het zwoele weer.
Buenos Aires tot Buenos Aires, Zuid Amerika 2005--La Calera-Chili
Vandaag rijden we de Andes over!
Vanuit Mendoza is het nog meer dan 200 km rijden door een betoverend mooi landschap.
De bergen hebben door de ertsen die erin zitten alle kleuren , er ligt nog veel sneeuw.
We stoppen voor een foto bij de Aconcagua,met 6962 meter de hoogste berg van Zuid Amerika.
Een memorabel moment!!
Daarna verder naar de grens met Chili.
Gelukkig heeft de jongedame in Buenos Aires blijkbaar alle nodige formulieren ingevuld en afgestempeld;
Na 5 hokjes bij de Argentijnse douane , voor onze paspoorten , de tol door de Tunnel, de moto verzekering, de tijdelijke invoer en de sanitaire keuring,
zijn we klaar om dezelfde papieren in te vullen bij hun Chileense collega's.
We rijden door de Tunel del Chriso Retendor en zijn dan in Chili.
Het is hier even mooi, maar omdat Chili zo'n smal landje is , moeten we nu op een afstand van zo'n 30 km van een hoogte van 3000 meter naar zeeniveau.
Dat gaat via de drukbereden "weg met 26 curven", mooi , maar steil!!
Buenos Aires tot Buenos Aires, Zuid Amerika 2005--Pozo Colorado, Asuncion, Paraguay
Bij het krieken van de dag de Argentijnse grensprocedure.
We zijn de enige die de grens over willen, dus dat gaat vlot.
De douanier van Paraguay weet niet goed wat hij met ons aan moet;
Wij dringen aan op een tijdelijk import formulier voor de moto.
Na wat discussie en heel wat heen en weer geloop, wordt er beslist dat er een hogere ambtenaar bij gehaald moet worden.
Een goed doorvoede man in een smetteloos wit en fris gestreken maar toch nogal strak zittend hemd komt naar ons toe.
We hebben voor Paraguay geen tijdelijk invoerdocument nodig beweert hij.
Ik probeer hem in mijn beste spaans uit te leggen dat we toch graag zo een papier zouden hebben.
Want weet de douane aan de volgende grenspost dat we dit document niet nodig hebben?
Uiteindelijk geeft de man toe .
Op een gewoon wit blad schrijft hij in sierlijke letters dat we van hem ,naam plus hoge dienstgraad, de uitdrukkelijke toestemming krijgen om een maand in Paraguay rond te rijden.
Nog een stempel in onze paspoorten en we zijn binnen!
Paraguay is maar een relatief klein land met maar een paar geasfalteerde wegen.
Het is een deel chaco , warm en vochtig , een deel pantanal , ook warm en vochtig.
In Paraguay leven ook nog veel Menonieten ,
Die hebben zeer strenge geloofregels ,ze hebben grote gezinnen , trouwen alleen met elkaar.
Ze zijn afkomstig uit Canada, Rusland , Nederland en Duitsland en spreken hun eigen taal.
In sommige dorpen zijn zelfs geen auto's of televisie toegelaten.
We rijden Asuncion voorbij en volgen de enige weg richting Bolivie.
Dit deel van de chaco is ook zeer mooi en groen.
Helaas sluiten de menonieten op zaterdag blijkbaar al om 12u30.
De weinige benzinestations zijn gesloten.
De russische mennonieten zijn niet te vinden , dus hebben we ook nog een taalprobleem.
We rijden nog tot Pozo Colorado;
Daar vinden we uiteindelijk toch nog een winkeltje waar we wat oud,droog brood kunnen kopen en wat water.
We rijden terug naar Asuncion en vinden daar een luxe hotel Palmas del Sol;
Een luxehotel met mooie kamers, internet en zwembad !
We wandelen nog eens naar de binnenstad.
Luxehotels in schril contrast met mensen die vuilzakken leeghalen.
Buenos Aires tot Buenos Aires, Zuid Amerika 2005--Foz de Iguazu, Eldorado--Argentinie
Ciudad Del Este is dus een stad op het drielandenpunt en er wordt hier massaal handel gevoerd.
De grensovergang naar Argentinie gaat over een brug waar met dikke betonblokken voor de moto's een smal rijstrookje is voorbehouden.
Goed voor de veiligheid van de duizenden brommers en lichte moto's die allemaal tegelijk en op volle snelheid de brug over willen.
Probleem is dat onze moto dubbel zo breed is en dus maar net tussen de betonblokken door kan.
Enfin , we zijn veilig aan de overkant van de grens geraakt , maar op een manier waarvan je niet wil dat je moeder het gezien heeft!
Aan de Argentijnse grens worden we met onze formaliteiten geholpen door een vriendelijke, knappe Argentijnse douanier.
Hij vult zelfs voor ons alle formulieren in.
Anderen hebben hier minder geluk.
Aan de grens ligt een stapel lege benzine tonnetjes.
Tsja , de benzine aan de Argentijnse kant van de grens is maar half zo duur...
We gaan hier naar het Nationaal Park Foz de Iguazu.
Eén van de bekendste nationale parken van Argentinie , en ook één van de mooiste.
Doordat de watervallen zo groot zijn , heeft het bos er rond een eigen microklimaat.
Het is het enige plekje in Argentinie waar je risico loopt op Gele Koorts.
Het is hier dus weelderig groen.
Ik zie een toekan vliegen, zomaar..
Daarna nog wat Ara's..
In het park zelf rij je eerst met een trammetje door het tropisch bos tot je aan de watervallen zelf komt.
Aan de watervallen zelf kan je hele wandelingen maken,.
Over de watervallen , achter de watervallen , watervallen van zeer dichtbij , je kan ook gewoon gaan wandelen in het tropisch bos of iets drinken op een terras met uitzicht op..
Normaal kan je ook met een bootje tot vlak bij de voet van de watervallen , maar dat is vandaag gesloten.
Er is te veel water gevallen de laatste dagen.
We genieten een volledige dag van dit mooie plekje.
S' Avonds overnachten we in Eldorado.
Ja, Eldorado ligt dus in Argentinie.
We gaan in het casino eens lekker eten en rijden s' nachts onder een prachtige sterrenhemel terug naar huis.
Buenos Aires tot Buenos Aires, Zuid Amerika 2005--Itapu-dam--Brazilie
Vandaag brengen we een bezoek aan de Itapu dam.
De grootste stuwdam ter wereld.
Deze zorgt voor 90 % van de energie in Paraguay en voor 20 % van de energie in Brazilie.
Met een busje krijgen we er een geleide rondleiding over het terrein.
Wat de mens hier gepresteerd heeft is al even indrukwekkend als de Foz de Iguazu!
Daarna rijden we weer de grens over naar Argentinie.
Weer is onze vriendelijke douanier aan het werk.
Weer vult hij alle papieren voor ons in.
Hij vraagt ons wel om , als we nog eens terugkomen , en we weer zo vaak heen en weer de grens over willen, om dat dan te zeggen , dan krijgen we een ander formulier.
Het is goed om terug te zijn in Argentinie.
Vriendelijke mensen , goede wegen.
We gaan al een heerlijke koffie drinken in de YPF.
We logeren in hotel--parrillade--tenedor libre Jardin Amerika.
Dat betekent dus een all-you-can-eat argentijns bife buffet.
Nooit gedacht dat ik ooit naar Australie zou gaan..
Heel lang over nagedacht of ik mijn huis zou verkopen of niet..
Knoop doorgehakt en in de akte bij de notaris laten opnemen dat ik mag blijven wonen tot de dag dat ik vertrek naar Australie.
Al heel wat bezittingen verkocht en weg gegeven en het weekend voor vertrek mijn laatste meubels verhuisd naar de garage van mijn ouders.
Die laatste week een bijzonder gevoel gehad.
Ik heb nog steeds een groot huis met terras, tuin, vijvertje, hobbykamer,grote living...
Maar slaap in die living op een thermarest, en heb nog 1 waterkoker, 1 tas,1 bord, mes en vork ..
Op 28 september rol ik s' morgens mijn thermarest op en brengen mijn buren mij naar het station.
De thermarest gaat in hun koffer en ik ben welkom om bij hun te logeren als ik terug zal zijn.
Jacqueline en Sylvère, de beste buren die een mens zich wensen kan !
Ik reis Ekeren-Berchem-Schiphol-Hong-Kong-Melbourne-Moe.
Op het perron in Deurne krijg ik al telefoon van de kopers van mijn huis.
Ze hebben een uurtje geleden de sleutel gekregen en hebben nu al heel veel vragen..
Ik schakel mijn GSM uit en ga voluit voor mijn vakantie.
Vanuit Schiphol vlieg ik verder met Cathay Pacific Airlines .
Die bestaan dit jaar 60 jaar , en dat is een geluksgetal?
In ieder geval worden we verwend met zééééér lekker eten.
In Hong Kong heb ik een 12 uur overstap en krijg ik wel een dagvisum, maar het is buiten zeer warm en mistig.
Ik blijf in de luchthaven en probeer wakker te blijven.
Als ik instap voor de vlucht naar Melbourne ben ik doodmoe,eet nog eens "hoera-we-zijn-jarig," letterlijke haute-cuisine, en val daarna direct in slaap.
10 uur later wordt ik fris als een hoentje wakker in Melbourne.
Ik word opzij gezet door de douane.
Blijkbaar heb ik verdacht weinig bagage bij?
Ian en Judy wachten mij op.
Zij hebben in 2004 een moto van mijn broer mogen lenen in Amerika en daarom ben ik hier nu voor een week hun geeerde gast.
We rijden al direct door naar Healesville Sanctuary Park.
Daar zie ik zowat alle dieren die ik in Australie wou zien, oa een wombat, een tasmaanse duivel, ik krijg een slang om mijn nek...
Dan mag ik nog eens proeven van mijn eerste echte Australian Pie en daarna zijn we alle drie moe.
Mijn logeerkamer is een droom en ik slaap tot een stuk in de volgende dag
Vandaag gaan we naar de golf club, de bowling club,we gaan eten in het casino, we gaan naar de farm , ik zie mijn eerste kookabura,we gaan naar het postkantoor, gaan 2de handskleren kopen.
Vanavond eten we schaap, meegebracht door de buren , maar klaargemaakt door Judy en ik mag in de supermarkt allerlei groenten en fruit kiezen die ik nog nooit gezien of geproefd heb om erbij te eten.
In het noorden van Australie leven de zoutwaterkrokodillen.
Die worden tot 10 meter lang en jagen op alles, ook op mensen.
Nu, op het eind van het droog seizoen is er bij zowat iedere billabong wel een kans dat er zo'n beest in of nabij zit.
Zo'n beest kan sneller zwemmen en spurten dan een mens.
Je hoopt dus dat je zo'n beest nooit in het wild tegenkomt.
Maar er is hier een park waar je ze kan bewonderen op een veilige afstand.
De echte grote zitten in een kooi.
Men houdt ze een kip boven hun neus en hop!!
Zonder enige aanloop flits die enorme krokodil twee meter recht omhoog en met een verschrikkelijke klap verdwijnt de kip in de bek van het beest.
Tsjonge..
Na dat een paar keer gezien te hebben neem ik mij plechtig voor om nooit te stoppen aan een van die laatste waterpoeltjes die er in dit seizoen nog zijn.
We mogen allemaal een mini-salty-krokoodil vasthouden voor de foto.
Toch moeten ze zelfs dit beestje al de bek dichtbinden.
We leren dat deze krokodilletjes vanaf dag één dat ze uit het ei zijn al naar elkaar beginnen te bijten.
Agressieve beestjes dus.
Ik rij verder naar Darwin en ga daar langs bij de dealer van Apollo cars.
Zij controleren mijn autootje en verzekeren mij dat de banden zeker nog tot Perth meekunnen.
Ik ga naar de jachthaven ,en ga even in de Mall wat in de airco zitten.
Hier in Darwin zit men binnen op het terras , want buiten veel te warm.
Ik ga nog naar de Woolworth en vul de kofferbak met cola en rijstwafels.
Het Great Barrier Reef is beroemder , maar dat ligt helemaal aan de andere kant van Australie .
Hier in Coral Bay hebben ze ook een Reef , maar in tegenstelling dan het Great Barrier , komt dat hier bijna tot aan het strand;
Je kan hier dus gewoon in zee wandelen en naar het koraal kijken.
Het mooiste is natuurlijk iets verder.
Daar kan je met een glas-bodem boot naartoe en er je kan er ook tussen gaan snorkelen.Vandaag zijn er geen boten meer , dus reserveer ik al een plaatsje voor morgen.
Ik ga nog naar de fish-feeding , geniet van de prachtige omgeving en verbroeder s' avonds met een stel Australiers die op een didgeridoo aan t oefenen zijn
Men heeft me verteld dat het aquarium van Perth één van de dingen is die ik MOET gezien hebben.
Dus sta ik al 30 minuten voor openingstijd aan de deur.
Het kost wat geld; maar inderdaad , dit is buitenaards.
Ik ga van aquarium naar aquarium , weet niet meer hoe ik het heb in de tunnel ''onder zee'' waar de mantra's , zeeschildpadden en haaien op centimeters van mij voorbij zwemmen.
Ze hebben hier een kweekprogramma van kwallen ,eigenlijk best mooie wezens,
En een kweekprogramma voor zeepaardjes
Betoverend mooi hoe die prachtige diertjes lijken te zweven door het water.
Er is ook een touch poel
Waar ik als een klein kind bijna euforisch word als ik een stingray mag petten , en een kommkommervis, een clownfisch,zeesterren..
Ik barst niet in tranen uit , maar prijs mezelf nog maar eens gelukkig dat ik , een gewoon mens , dit allemaal kan zien en meemaken.
Als ik om 17u30 nog steeds naar de sierlijke bewegingen van de mantra's sta te staren , komt de staff me voorzichtig melden dat ze toch wel zouden willen sluiten.
Dit was een dag die op mijn persoonlijke harde schijf zal blijven staan..
Ik bezoek de Australische munt, het museum van West Australie, en rij daarna met nog maar eens een gratis bus naar Kings Park , vanwaar ik een prachtig uitzicht heb op de stad , er is ook een "walk" tussen de top van de bomen.
Via Kulin , aan de tinnen-mannen-highway, naar Lindsay Pit Lookout Coolgardie.
Een soort gost town , de oude gebouwen staan tussen de nieuwe.
Ik rij tot de lookout-pit.
Verder tot Kalgoorlie.
Ik rij naar lokale afdeling van de Flying dokters hier, ik ben nog te vroeg .
Ik besluit dus eerst naar het centrum te rijden, en ja hoor, na 11000 km presteer ik het om rechts gaan te rijden én dan nog gezien te worden door de politie!
Ik moet mijn rijbewijs laten zien , maar kom er van af met een 'nooit meer doen'!
Ik bekijk het stadscentrum , bezoek het museum van Western Australie,en rij dan naar de Super Pit.
3,5 km lang, 1,5 km breed en 370 m diep , een indrukwekkende mijn!
Dan terug naar de Royal Flying Dokters.
Die moeten hun vliegtuigen en het onderhoud ervan zelf bekostigen, enkel de lonen van de dokters worden door de staat betaald.
Aan een kaarsrechte weg , zonder bomen is dus weinig te zien.
In Eucla heb ik een eerste uitzicht op de zee.
In Caiduna rij ik de grens over tussen Western Australia en South Australia en verzet men de klok.
Eigenlijk is er hier een tijdsverschil tussen de provincies van anderhalf uur?
Hoe ze op anderhalf uur verschil komen weet ik niet.
Maar Australie zou Australie niet zijn als ze niet een beetje anders zouden zijn.
Blijkbaar heeft men indertijd rekening gehouden met beide bedieners van de telegraaf aan weerszijden van de tijdsgrens.
Dus is er een compromis gemaakt en is er nu een tijdsverschil van 45 minuten.
Natuurlijk is sedert de telegraaf de wereld nog ietwat complexer geworden.
Buiten tijdszone's op de wereldbol hen je nu ook zomertijd .
Een zomertijd waar sommige provincies binnen Australie meedoen ,andere niet, of op een andere datum beginnen en eindigen..
Ingewikkeld als je de discussies op de radio hoort, en natuurlijk komt er dan ook nog altijd klimaatverandering aan te pas.
Ik hou het simpel, als het donker wordt is het tijd om te gaan slapen , als de zon boven de horizon komt en de kangoeroe's gaan slapen zijn , is het tijd om verder te rijden.
Na de mooie kliffen van het Great Australian Bight N P slaap ik op en parking, geen GSM bereik
Naar het Tasmaans schiereiland via Colebrook, Compania, Sorell,Tessellated Pavement, Tasman Arch, Devils Kitchen.
Dan naar Poth Arthur, hier kwamen indertijd de veroordeelden aan land.
Heel veel toeristen , maar wel mooi,helaas weeral regen.
Na heel Tasmanie langs de kustlijn rondgereden te zijn , rij ik nu dwars over het eiland via Nubeema,Sorell,Lindisfarme, Bridgewater , Melton tot Bothwell.
Tot mijn verbazing vind ik het hier veel mooier , is men veel vriendelijker.
Jammer dat dit mijn laatste dag is in Tassie, maar ik onthou het voor een volgende keer..
Je kan hier moeilijk geloven dat het ginder bij jullie slecht weer is.
Gisteren in Mazatlan onze vriend Glen Heggstad bezocht.
Dat is een Amerikaan die gevangen genomen is door de Farc in Colombia.
National Geografic heeft over hem een documentaire gemaakt .
Over Mexico.
Tot hiertoe geen problemen , niet met de politie ,niet met de hygiëne, niet met de prijzen.
Er waait duidelijk een nieuwe wind door Mexico.
Je krijgt nu bij het binnenrijden van het land een boekje met een aantal gratis nummers waar je kan naar bellen als je met wie of wat dan ook problemen hebt.
Er is zelfs een deel bij met afbeeldingen van alle echte uniformen die politie en leger kunnen dragen.
De benzinepompen zijn allemaal eigendom van de staat, en de prijzen zijn dus ook vast, zo'n 30 cent per liter.
Er is ook bediening aan de pomp , er is gratis lucht en water, de WC's zijn altijd proper.
In de winkels overal elektronische kassa's , je aankopen worden dus gescand en als je geen kassaticket gekregen hebt , zijn je aankopen gratis!
Ieder dorp van enige omvang heeft een nieuw zwemparadijs , in openlucht, heeft een groot cinemacompex , heeft veel en grote motels, nieuwe winkelcentra.
Veel Mexicanen kunnen hun nu blijkbaar ook al een grote amerikaanse wagen permitteren.
Er zijn veel fabrieken en kippen , varkens en cactus-kwekerijen.
En toch zijn er ook nog van die hutjes met strooien dak, de ezeltjes, de koeien ,grazend in de rivier, de cowboy-herders van geiten.
En de daar-durf-ik-niets-van-eten-want-ziet-er-heel-onhygienisch-uit stalletjes met gebraden kip en vis.
De Mexicanen lijken hun dus aangepast te hebben aan de Noord-Amerikaanse standaard en hun dollars.
Benieuwd of het zo blijft als we verder naar Guatemala rijden.;
Groetjes van bij de BMW dealer in San Antonio, Texas.
Inderdaad , da's terug in de USA.
En we zitten weer bij een BMW dealer, dus weer kosten aan de moto.
Hetzelfde probleem als we in Memphis eerder op deze trip gehad hebben.
Deze keer laten we heel het stuk vervangen en niet een deel ervan.
Uiteindelijk heeft de moto meer dan 200.000 km , dus valt dit onder de normale slijtage?
Donderdag is het hier Thanksgiving Day, een zwarte dag voor delokale kalkoenen.
Wist je dat de kalkoen origineel de nationale vogel van de USA was , in plaats van de arend nu?
Maar ondertussen eten ze dus al vele jaren kalkoen.
Uit schuldgevoel? hebben ze hier een ritueel dat ieder jaar de president 1 (één) kalkoen 'gratie' verleent.
Deze morgen dus president Bush gezien die een kalkoen streelde.
Dat beest mag dus blijven leven en mag , nog voor ze naar een dierenpark van haar lang en gelukkig leven gaat genieten,zelfs nog eens voorop in de Disney parade lopen.
Vanaf morgen gaan we hier in de buurt toertjes rijden en ons reisplan overdenken.
Zuid Amerika zal niet meer haalbaar zijn.
De rebellen en de struikrovers in Colombia zullen vruchteloos wachten.
Misschien nog eens naar Californie, Arizona of Florida,