Van Thuis naar ’s-Hertogenbosch.  100 Km

De eerste dag van een 2000 Km lange reis is altijd iets speciaals. Ook al staat die dan een beetje op zichzelf, want vanavond kom ik met de trein terug naar huis.

Om 9h45 stap ik op mijn fiets. Via de Hagenland-kempenroute kom ik in Herentals. Een cappuccino op een terrasje in het centrum is een welgekomen opwarmertje op deze koude dag in het putje van de winter. De temperatuur in de voormiddag blijft hangen op 2 graden. Het zonnetje krijgt er na de middag amper 6 graden bij. Maar het is droog en de zachte wind komt uit het zuiden, wat toch handig is wanneer je naar het noorden fietst.

Na Herentals fiets ik langs rustige landelijke wegen naar Turnhout. De geur van frietjes doet mij naar mijn horloge kijken. Het is pal op de middag… en de frietjes smaken heerlijk. Wanneer ik even later het kanaal over fiets, kom ik terecht op het “Bels lijntje”. Vroeger reed hier een trein van Tilburg naar Turnhout. Vandaag kan je hier prachtig fietsen op een loodrecht pad door de natuur in de grensstreek tussen Nederland en België. Na de Belgische exclave Baarle-Hertog, fiets ik verder door Nederland.

Aan een uitkijktoren naast het fietspad maak ik even gebruik om het landschap in me op te nemen. Wat verder kom ik langs “Schijnvliegveld de Kiek”. Als kop op het informatiebord staat er: ”Vrijheid is niet vanzelfsprekend!”. Daarna volgt een uitleg over het nepvliegveld dat de Duitsers hier tijdens de oorlog hebben gebouwd om de Engelsen te misleiden en in de omgeving hun niet gebruikte bommen te lossen alvorens hun vliegtuigen veilig te laten landen op een nabijgelegen vliegveld.

Zou vrijheid dan niet iets vanzelfsprekend moeten zijn? Onze geschiedenisboeken bewijzen alvast van niet. De lijst van oorlog en geweldplegingen is te lang om er hier een beschrijving van te geven en wordt nog steeds aangevuld. Ook de term “Viking”, waar ik nu toch naar onderweg ben, roept niet direct het beeld in me op van het meest vredelievende volkje. Ik besluit dat ik gewoon erg tevreden moet zijn met de plaats en vooral de tijd waarin ik leef.

Tilburg is de eerste stad in Nederland waar ik doorheen fiets. De stad kan me best bekoren. Voorbij Tilburg fiets ik al snel naast de spoorlijn tussen de akkers over een prachtig breed fietspad. Daarna fiets ik van het ene knooppunt naar het andere langs fietspaden, boswegen en rustige wegen verder naar ’s-Hertogenbosch. Net voor de stad stop ik even. De laagstaande winterzon maakt een idyllisch plaatje aan het einde van mijn eerste fietsdag.