Voila, terug van het tropische Noorden en nu in Stone Town. Het was een mooie reis maar vanavond sluiten we nog af met een hopelijk tof diner.
Vertrek morgennamiddag, vlucht ET 804 uit Addis Abbeba (zal denk ik zo aangekondigd zijn), we denken rond 8.30u a 9u in Zaventem te zijn. Maar eerst morgennamiddag nog met een klein vliegtuigje van Zanzibar naar Tanzania. Van Dar Es Salaam naar Addis Abbeba en van daar naar Parijs en dan Brussel.
Kan iemand de vlucht in de gaten houden en ons oppikken aub want wij hebben geen gsm bij. Als het niet lukt, nemen we wel een trein.
If there's a heaven, we found it... ! Alhoewel, dan is Sint Pieter ne zwarten die vraagt 'wanna daytrip tomorrow?'
Supermooi strand op 50m van ons bungalowtje, oh ja, er hangen nog hangmatten aan de palmbomen tussen ons en de zee Tropischer kan haast niet. En dat is niet overdreven. Een nadeel: we zijn alletwee verbrand als kreeftjes, bijna niet te vermijden. We zitten in Kendwa nu, eigenlijk geen dorp maar een wat resorts lags het strand. Veel is er niet te beleven dus behalve relaxen en genieten.
Voila, we zijn nu onze tweede dag op het kruideneiland of Freddy Mercury eiland... Zanzibar. De 2 uur durende tocht met de ferry van uit Dar Es Salaam was niet voor iedereen even prettig er was er eentje zeeziek
Een mix van culturen Portugees, Indisch en vooral Arabisch. Stone Town is druk en idyllisch tegelijkertijd. Aan de kust maar een wirwar van kleine steegjes waar we elke keer opnieuw in verdwalen, we zijn nog maar de hoek van het hotel om of het is al van da En dan kom je andere toeristen tegen (hier zitten er wel wat meer dan in Tanzania) die eveneens hunne weg kwijt zijn... grappig. Stone Town is dus een stad aan zee en de belangrijkste zaken hebben we bezocht.
Onze laatste avond in Dar zijn we Belgen tegen het lijf gelopen, voor de eerste keer. Een koppel uit Antwerpen, we zijn samen gaan eten en zijn blijven plakken nadien, toffe avond. De trip van Dodama naar Dar was comfortabeler zulle... voldoende plaats op de bus en we kregen zelfs een drankje en koekjes en gij nu
Morgen doen we een daguitstap naar een schilpaddeneiland waar we wat blijven om te snorkelen. S avonds vertrekken we dan naar het Noorden van het eiland, naar Kendwa of Nungwi. Vanaf morgen bevinden we ons dus in rustiger oorden met parelwitte stranden (volgens de boekskes toch). De zee is hier dus echt azuurblauw en het weer bijzonder warm met in de voormiddag wat motregen en nadien zon, zon, zon...
Vanmorgen naar de lokale markt geweest, aheum... koeien of geitenkoppen of stukskes eruit als je wilt... iemand iets nodig?
Zozo, een en ander meegemaakt in dat 'cultural program'!
De details van de busritten geven we jullie thuis, maar toch al een voorsmaakje... oude, versleten karren, volgepropt tot de nok kippen kruipen over onze voeten, vensters... niet dus. En geen banen, enkel stoffige wegen vol putten... resultaat: zochtgestoofd aangekomen na 5u opeengepakt, en dit was maar de eerste rit.
In Kondoa en de dorpjes errond was geen electriciteit of water. We sliepen 2x bij mensen thuis bij kaarslicht. Er was ook geen toilet, slik! Hetgeen we daar gedaan hebben zal ons leven lang bijblijven. Met een fiets, zijn we samen met Moshi van dorp naar dorp gereden overal nageroepen door kindjes en volwassenen. Blanke op een fiets, dit moet een fata morgana zijn, wat een hilariteit. Iedereen wou dat we een foto namen en waar we stopten stonden direct tientallen mensen, aan ons voelen enzo. We zijn naar een waterbron gereden waar zij uren voor te voet gaan met jerrycans op het hoofd. Er was een dompelpomp geinstalleerd met wat buizen door.... een belgisch goed doel. sjiek.
Toen werd het donker en werd het heel moeilijk, we moesten nog ver fietsen door de dorre landschappen en struiken zonder licht en met... een platte band voor Lien. ole. Pikdonker was het toen we stopten voor een honingoogst. Jonge gasten kropen in een boom, halen er zomaar een bijennest uit, terwijl de bijen met honderden uitzwermden en prikken uitdelen. Wij zijn gespaard gebleven van steken maar het gezoem rond ons in het donker, miljaar. Ze klopten de bijen er met de blote hand af en we proefden de nog warme honing. Super. De terugtocht in het donker was niet niets.
sanderaags zijn we naar een dokterspraktijk, aheum en een schooltje geweest. Terug onvergetelijk. Tijd is bijna op dus dit houden we jullie tegoed. Onwaarschijnlijk hoor.
De plannen zijn gewijzigd. We rekenden even uit dat we tot op heden slechts op 5 van de 12 nachten electriciteit en water hadden, het is dus al redelijk zwaar geweest. Bovendien zijn de afstanden echt wel moeilijk te overbruggen. Na het reizen wordt het nu tijd voor vakantie...
We zitten in Dodoma, armtierige hoofdstad die niets te bieden heeft en rusten wat uit. Morgen rijden we naar Dar es Salaam en als het goed gaat nemen we vrijdag of ten laatste zaterdag de ferry naar Zanzibar. Compleet ander deel van de reis en toch een weekje om het eiland te verkennen en te genieten van blauwe zee en strand. Fingers crossed voor goed weer, hier is het nu 30 graden.
Fijn dat jullie het goed stellen, wij ook. We houden jullie op de hoogte van de gang van zaken of de wijzigingen.
Vandaag zijn we in Arusha gebleven. Tijd gemaakt voor wat nuttige taakjes zoals supermarktje, kaartjes schrijven, Rwanda Tribunaal eens bezocht (vandaar dat Arusha bekend klinkt ), geld wisselen,...
Morgenvroeg trekken we naar Kondoa met een jongeman, Moshi genaamd. Hij leidt het Cultural Tourism Program... heu... zoiets als betaald toerisme bij de lokale bevolking. Schooltje bezoeken, hospitaal, enkele leuke activiteiten, maar ook cultuur als de rotstekeningen van Kondoa, Unesco erkend,... ale, toerisme waar vooral de plaatselijke bevolking beter van wordt. Er is daar geen internet, zelfs met moeite water. Dit moeten ze ver halen met emmers. Woensdagavond komen we dan aan in hoofdstad Dodoma maar reizen donderdagochtend al door naar Mbeya, in het Zuiden van Tanzania. Eventjes oversteken...
Zo, dit is het plan voor de komende week en weten jullie waar we ongeveer uithangen.
Mama Rita, wil je deze blog aub ook doorsturen naar Koen, Inge en de kindjes, we hadden het emailadres niet.
Ne proficiat ook aan de jarige van afgelopen week en de komende week want er zijn er wel enkele feestjes!!
L en D
PS. Daarnet zijn hier de hemelsluizen opengegaan. Direct de moeite... maar heeeeeeeeeeel welgekomen hier. Voor ons mag het vervolg nog 14 dagen uitblijven
Hier zijn we terug. Zondag hebben we nogal impulsief hier in Arusha een safari 'geboekt', 5 dagen tussen de dieren. Maandag dus vroeg vertrokken, met jeep en tent, naar Tarangire. Dinsdag Lake Manyara, woensdag en donderdag Serengeti en vandaag Ngorongoro.
Veeeeeeeel dieren gezien, gnoes, giraffen, zebra's, olifanten, bavianen, luipaarden, leeuwen, pumba's , buffels, hyena's, jakhalzen, struisvogels, nijlpaarden,... kortom het hele zootje. Leuk dat dit allemaal 'echt' is en je die zomaar kan tegenkomen op de eindeloze vlaktes. Zo kwam er gisteren aan ons tentje een olifant op bezoek op zoek naar water Ja miljaar, da's verschieten. Eten deden we in kooien, het is eens de omgekeerde wereld
Wel allemaal heel primitief tentje zelf zetten, slapen op de grond dus eigenlijk maar in deze omgeving leer je ermee leven. De droogte is extreem en we zijn dan ook elke dag vreselijk vuil, douche...? tja, dit laten we over aan jullie fantasie hier en daar koud water...
We zagen ook enkele maaltijden van de leeuwen en cheetahs, hier een ongelukkige impala en een buffel, smakelijk. De gieren wachten hun beurt af.
De weg naar Serengeti, toch een wereldgekend erfgoed is gewoon erbarmlijk slecht, niet te begrijpen. Alle toeristen, ook de chique, moeten hierlangs. Uren over een uitgestrekte vlaktes, geen wegen en alleen maar stof en putten, putten en nog eens putten waar de vullingen van uit je tanden vallen. Gisteren zagen we een zwaar ongeval waar een jeep met toeristen over de kop ging, gelukkig bleven wij gespaard want de schade was aanzienlijk. Die mensen hadden hun vakantie ook anders voorgesteld. Wachten op de flying drs die naar onze mening veel te lang wegbleven.
Er zijn dus ook mogelijkheden om dit alles op een chique manier te bezoeken maar dit is onbetaalbaar... er wordt al snel 100 tot 700 USD per persoon en per nacht extra gerekend. Gek!
Vorige nacht in een tentje aan de rand van Ngorongoro, een vulkaankrater waar zich een ecosysteem ontwikkeld heeft. Gewoon uniek maar............... koud miljaar. Ik schat 2200m hoog en daar waren we niet op voorzien. Het werd dus een barkoude nacht in ons tentje vorige nacht en om 5.40u uit de veren. Dit blijft hier voorlopig de gewoonte. We gaan dan ook slapen rond 9u wegens algemene stilte en algemene duisternis. Er was ook geen electriciteit op de kampsites dus donker vanaf 18u... Vanmorgen dan de krater ingereden en prachtige natuur en dieren gezien.
Veel toeristen zijn er niet meer, het loopt hier op zijn einde. Momenteel zitten we in Arusha, proper gewassen, pffff eindelijk en met een frisse pint. Het is hier nog steeds 30 graden en morgen kijken we wat de tweede week mag brengen. Mogelijk trekken we nu naar het zuiden en mengen we ons meer onder de mensen ipv de dieren.
Alles ok dus, eten valt ook mee. Bonen zijn vervangen door pasta
Onze vlucht met Ethiopian Airlines was toch iets minder comfortabel dan we gewoon zijn voor lange afstand. Minder beenruimte, geen tv maar al bij al viel het nog mee. We waren van plan om onze eerste nacht door te brengen bij een jonge kunstenaar via couchsurfing maar we waren er op de laatste knip niet in geslaagd zijn adres te vinden op de site, problem! Dan maar beslist om in Dar es Salaam (Dar) een hotelletje te zoeken, maar... na onze valiesjes af te halen en de exit te zoeken, staat daar buiten de luchthaven plots iemand met een bordje 'lien dieter'. Super.We waren echt verrast.
Simoni nam ons mee naar zijn huisje in een afgelegen dorp 40km buiten Dar. Achteraan in een auto, tegen 40 per uur door uiterst stoffige en bultige baantjes, met de venstertjes open door dorpjes met hutjes... leuke aankomst. Het heeft hier nu al 3 maanden niet geregend maar het is voor alle dagen nu, dju. Simoni is een echte gastheer. Hij heeft met ons rondgewandeld door de dorpjes en landerijen. Het is snel donker, rond 18u en. Hij woont niet bij zijn vrouw, die woont in een hutje wat verder afgelegen. Zij heeft voor ons gekookt, rijst met bonen op een vuurtje buiten. Het smaakte wel na de reis.Onder een volle maan met veel dierengeluiden op de achtergrond hebben we dit zitten opeten. Nadien zijn wij in zijn huis gaan slapen. Er is wel geen electriciteit dus dat was wat behelpen met een kaarsje. Hij is bij zijn vrouw gaan slapen, wat een gastvrijheid en vertrouwen. Zo komt het dat we dus alleen in the middle of nowhere in een pikdonker huis op een boerderijtje zaten met enkel tralies (geen vensters) en 1 kaars. Raar gevoel, gisteren nog thuis en nu... somewhere. Om 20u zijn we in bed gekropen en om 5u al terug op. Dit is hier zo een beetje het leven, vroeg slapen en vroeg op.
Zaterdag hebben we dan de bus genomen naar Moshi, een goede 8u in een volle bus als enige blanken en dit langs een van de beste wegen van Tanzania, geasfalteerd maar toch sprongen we om de haverklap een halve meter van omhoog op ons bankje, ja man. Het landschap is rood, net als de outback in Australie, maar vuil, vuil, iedereen gooit hier alles op straat of door de venster. 500km vuilnis... Echte huizen zijn er niet, het zijn hutjes. Aankomst in Moshi, dit is al meer een stad maar... tja... stad. We verblijven wel in een leuk hotel met een schitterend dakterras met bar en resto (plaatselijke keuken)... kinderoko hotel. Het is zondag en volgens onze man aan de balie is het internet dan gesloten, yeah right. Internet cafe gezocht dan maar. Als ontbijt vanmorgen hadden we gefrituurde patatjes met... bonen in saus. Dit is samen met ugali, een soort deegachtige brei en gebakken banaan zowat de nationale schotel.
Vandaag reizen we mogelijk verder naar Arusha. Het is nu al duidelijk dat het niet eenvoudig gaat worden, de trip in ons gedachten zal mogelijk niet kunnen. Van Arusha naar Mwanza, niet eens super ver volgens de kaart, zou 30u busreis in beslag nemen via Nairobi in Kenia, en dat is toch wat van het goede teveel. Het geeft wel aan dat het vanaf Arusha echt onherbergzaam wordt, maar eerst doen we (hopelijk) een paar nationale parken.
De kilimajaro hebben we nog niet kunnen zien wegens te veel wolken, jammer maar eigenlijk moet je al een eindje klimmen om er een goed zicht op te krijgen. We zitten nu vlakbij.
eerst en vooral nen dikke glimlach en 'oef'... congé!!! Het is van april 2008 geleden dat we echt verlof hadden, dus 2 zomertjes doorgewerkt. 't Is verdiend
In januari van dit jaar zaten wel (alweer) met een dilemma waar de reis heen zou gaan. Zuid-Amerika of Afrika... moeilijke keuze. Maar alé, één en ander afgewogen en het resultaat is dat we dit jaar naar Tanzania trekken, op zoek naar de ziel van Afrika en op zoek naar een antwoord op enkele vragen. Wat leeft er bij de mensen op het platteland? Overleefde het wildlife de droge periode en snakken zij naar het naderende regenseizoen? Geldt de wet van de sterkste nog steeds om te overleven, krijgen we 'verscheurende' beelden te zien? Ligt er nog sneeuw op de Kilimanjaro? Kunnen we zwemmen in het Tanganyikameer? Is Zanzibar echt een paradijs met witte stranden ? Is couchsurfing interessant? ... enz... enz...
Binnen enkele weken antwoord hierop!
Intussen hebben we wel vernomen dat het regenseizoen zou begonnen zijn, iets vroeger dan verwacht. Toch maar rap een KW-tje meedoen. We vliegen met Ethiopean Airlines, niet onmiddellijk een sterke 'binnenkomer' zou ik zo zeggen Hopelijk verrassen ze ons in positieve zin. We vliegen van Brussel (19.30u) naar Parijs, doorreis naar Addis Abeba. Daar blijven we even in transit en dan op naar Dar-Es-Salaam (aankomst 12.50u ongeveer vrijdagmiddag). Van daaruit trekken we ons plan...
Verbinding en blog updaten zal niet eenvoudig zijn. We komen zeker in streken waar internet nog niet echt 'in' is. Maar als we de kans krijgen en er valt wat te vertellen, dan hoort u zeker van ons.
Snel valiesjes maken nu!
Bye bye of beter 'Kwa heri' (Kiswahili)... tot ziens
Tropischer kan haast niet. En dat is niet overdreven. Een nadeel: we zijn alletwee verbrand als kreeftjes, bijna niet te vermijden. We zitten in Kendwa nu, eigenlijk geen dorp maar een wat resorts lags het strand. Veel is er niet te beleven dus behalve relaxen en genieten.
en gij nu 
tentje zelf zetten, slapen op de grond dus eigenlijk maar in deze omgeving leer je ermee leven. De droogte is extreem en we zijn dan ook elke dag vreselijk vuil, douche...? tja, dit laten we over aan jullie fantasie 
