Myanmar wordt dikwijls beschreven als "het land met de tienduizend pagoden". Maar Birma, zoals Myanmar tot 1988 in de koloniale tijd heette, is veel meer dan dat … Misschien wel "het" land uit de vroegere tijden met duizenden en duizenden karretjes die heel langzaam het platteland doorkruisen, met onveranderde dorpjes, met de klassieke en eeuwige beelden van de rijstvelden, dappere vissers en hun vrouwen die op kleurrijke markten hun producten verkopen. Maar Myanmar is blijkbaar zeker en vooral het land van de glimlach geworden ... de glimlach van de wijsheid.

Mama, Lieve en ik, samen met de groep waarmee we Peru doorkruisten, ontdekken het binnenkort allemaal...

Het is niet de bedoeling om een super uitgebreide blog bij elkaar te schrijven, maar ik zal proberen af en toe een paar fotootjes of impressies te posten. Alles zal afhangen van of er internet is of niet. En tot nog toe hebben ze ons gewaarschuwd dat communicatie misschien wel eens heel beperkt zou kunnen zijn. Benieuwd wat dat gaat geven: geen (of weinig) smsjes, whatsappen, face timen, bloggen, emailen... Terug naar de koloniale tijd??

Ik zal wel proberen ons 'theoretisch' dagprogramma te vermelden. (Hou er ook rekening mee dat het in Myanmar 4,5u later is dan in België...)

Heel veel lees- en kijkplezier (hopelijk dan toch).

Dikke knuffel

Inneke