Maar in een aantal zaken is ons landje wel GROOTS .

We hebben al jaren een voetbalploeg die bij de beste van heel de wereld is.

Iedere Belg kent de bijnaam van deze voetbalploeg: de Rode Duivels.

Tijdens de laatste weken van dit schooljaar nemen de Rode Duivels deel aan een kampioenschap.

Met dit kampioenschap wil men uitzoeken wie de beste ploeg heeft van heel Europa.

Er doen alleen maar goede ploegen mee.

Elke wedstrijd die de Rode Duivels moeten spelen, is dan ook moeilijk.

Op momenten dat het moeilijk wordt, rekent een voetbalploeg op de supporters.

Op donderdag 17 juni speelden de Rode Duivels een wedstrijd tegen Denemarken.

Die dag kwamen heel wat leerlingen naar onze school in een rood truitje.

Of ze hadden iets anders mee dat ook rood was of de kleuren van de Belgische vlag had.

Zeker in het 2de leerjaar zag de klas echt rood...

Het kon niet anders of  de Rode Duivels wonnen die avond hun wedstrijd!

Wie fietst, is bovendien een echte vriend van de natuur.

Maar... het is dan wel nodig dat het veilig gebeurt.

Om veilig te kunnen fietsen,

moet je ook vaardig zijn met je fiets.

Op woensdag 19 en woensdag 26 mei

brachten we onze fiets mee naar de school.

Op de speelplaats stond telkens 

een fietsparcours met drie proeven.

Door een proef uit te voeren,

kon je zelf zien hoe vaardig je bent met de fiets.

Sommige proeven waren echt wel moeilijk!

Maar iedereen deed zo zijn of haar best

dat we allemaal ons

'FIETSBREVET BRONS' behaalden.

Dit zijn de zes proeven die we moesten uitvoeren:

1. Met de fiets aan de hand stappen.

2. Opstappen en vertrekken.

3. Rechtdoor fietsen.

4. Evenwicht houden / traag fietsen.

5. Slalommen.

6. Veilig afstappen.

In het werkboekje van verkeer kregen we 

een welverdiende stempel naast elke proef: BRAVO!

Bomen en struiken krijgen nieuwe blaadjes.

Ook het gras begint weer te groeien.

Overal zie je het frisse groen van de lente!

De natuur is in de lente op haar mooist.

We hebben de natuur ook heel erg hard nodig.

Echt waar: we kunnen niet zonder.

De natuur verdient dan ook een zoen.

Dat is meteen de titel van het W.O. - thema 

waar we in de maand mei aan werken:

'Een zoen voor groen'.

De natuur rondom ons is vol wonderlijke dingen.

Het is leuk om daarover te leren.

Dat kan het best door op stap te gaan in de natuur zelf.

We moeten niet eerst de bus of de trein nemen

om een stukje natuur te vinden.

Dichtbij onze school zijn er volop mooie plekjes.

Het Moerasbos is zo'n plekje.

Wat viel er veel te ontdekken tijdens onze leerwandeling!

Dit groene plekje in ons eigen dorp kreeg van ieder van ons ... een dikke ZOEN!

woonde in ons land een schilder.

Zijn naam was Pieter Bruegel.

Pieter had een zoon.

Die zoon kreeg ook de naam Pieter.

Wij vinden dat  misschien wat raar,

maar 500 jaar geleden was dat niet zo vreemd.

Om nu te weten of het over de papa of de zoon ging,

kreeg de papa de bijnaam 'de oude' 

en de zoon kreeg de bijnaam 'de jonge'.

Pieter Bruegel de Oude was een zeer goed schilder.

In die tijd konden de mensen nog geen foto's maken.

Daarom schilderde Pieter de gewone dingen die hij zag.

Op een dag mocht hij naar een trouwfeest.

Na dit feest maakte hij een prachtig schilderij

om te tonen hoe het op dat feest was geweest.

Dit schilderij kreeg de naam ' Boerenbruiloft'.

Het is nu beroemd in heel de wereld.

Als je goed kijkt, zie je ook Pieter zelf op het schilderij.

Het is de man die volledig in het zwart gekleed is.

Hij heeft ook een roodbruine baard.

Dit schilderij kozen de meisjes en jongens van het 2de leerjaar

om uit te beelden.

Er werd veel afgesproken:

Wie zou welke man of vrouw van het schilderij uitbeelden?

Wat hadden we allemaal nodig?

Het duurde wel even voor alles helemaal in orde was.

Op woensdag 05 mei veranderde het klaslokaal

voor even in een feestzaal.

Het trouwfeest van het schilderij kwam weer tot leven. 

Natuurlijk is niet alles helemaal hetzelfde als op het schilderij.

Kijk en zoek zelf maar eens...

Wat is (bijna) hetzelfde?

Waar zie je verschillen?

En ... vind je ook Pieter zelf terug?

Veel plezier met het zoeken.

We kunnen er gemakkelijk te voet naartoe.

Dat is echt wel een meevaller.

Voor de les W.O. - verkeer over 'spoorveiligheid'

maakten we op woensdag 28 april een leerwandeling

tot aan het station.

We hebben heel wat gezien en ... gehoord!

De witte en de rode knipperlichten, de slagbomen,

de bel die rinkelt wanneer de slagbomen naar beneden gaan,

de overweg, het perron, de sporen, de noppentegels,...

We bestudeerden ook de affiche waarop staat

wanneer we een trein kunnen nemen 

en waar die dan heen rijdt.

Omdat we mooi op tijd waren,

konden we een trein zien aankomen 

en daarna weer vertrekken.

We zwaaiden naar de machinist

toen die ons aan de overweg voorbij reed.

Hij had ons gezien en ... toeterde luid.

Dat vonden we allemaal wel heel erg tof!

die ieder jaar op school komt

maar liefst 50 kaarsjes uitblazen

op zijn verjaardagstaart.

Vijftig kaarsjes betekent natuurlijk 50 jaar.

Dat is ouder dan juf Wendy maar jonger dan meester Luc.

Deze week is in die 50 jaar al veel veranderd.

Daarom spreken we nu van de jeugdboekenmaand.

Omdat 50 jaar worden toch iets bijzonders is,

was het thema van de jeugdboekenmaand dit jaar:

LEZEN IS EEN FEEST!

Een verjaardagsfeest!

We keken naar de startshow.

Kapitein Winokio en Wouter Deprez

waren twee van de vele gasten

die op het verjaardagsfeest waren.

In de klas werkten we rond ons eigen lievelingsboek.

We knutselden zelf een boekenmonster in elkaar.

Dat monster hield de kaft van ons lievelingsboek

in de handen.

(Zouden we nu niet beter spreken van poten of klauwen?)

'De dromen van Boeba' is een heerlijk boek.

Want Boeba bakt dromen in de vorm van taartjes.

Dat boek bracht ons op een idee.

We stopten onze grootste droom in een taartpuntje.

Alle puntjes vormden samen een keilekkere taart.

Zo was het LEESFEEST helemaal zoals het moet zijn.

Want een feest zonder taart ...  ?

Dat is geen echt feest!

Dat is erg fijn.

Maar we mogen niet vergeten dat mensen vooral werken

om geld te verdienen.

Soms werken mensen zonder dat ze er geld voor willen.

Dat noemen we vrijwilligerswerk.

We leerden over beroepen

in het W.O. - thema 'Aan de slag'.

Ook kinderen van het tweede leerjaar 

kunnen al flink werken.

We spreken dan over klusjes uitvoeren. 

Iedereen van onze klas had een eigen bankkaart.

Door klusjes thuis of op school

konden we geld verdienen.

Tijdens het spelen van

'SLA JE SLAG'

merkten we op

dat niet iedereen

met evenveel geld 

het spel kon starten.

We knutselden ook een portemonnee.

Daarin kwam geen 'echt' geld

maar een eigen gemaakt bankbiljet.

Even leek het wel of we allemaal rijk waren ... 

Wij spreken liever over " een goede VRIEND zijn voor elkaar ". 

We bouwden een mooi vriendennest in de klas.

Dichtbij dat nestje stond ook een heel bijzonder boek:

'Geluk voor kinderen - vriendschap'. 

In dat boek kon je heel veel dingen lezen om te doen.

Elke dag van deze week kregen we een goede tip

om nog betere vrienden te worden van elkaar en voor elkaar.