Ik of all people zou moeten weten hoe slopend, hoe destructief zo'n relatie is. Ik maakte het al eerder mee, lang geleden. Toen vertrok hij... had genoeg van mij. Ik was mezelf kwijt geraakt in die relatie, had me overaangepast ten gevolge van die vorm van communicatie. En toen verloor hij zijn interesse. Was de liefde op.

slaan en zalven... ik herkende het vrij snel. Maar die jaren van vroeger maakten me niets wijzer, en weer trap ik erin. Ik slaag er niet in om uit dat schema te stappen. Nochtans past het niet bij mij. Moest mijn omgeving weten dat ik weer in zo'n relatie zit, ze zouden me voor gek verklaren. Ik legde het al open op tafel. Je gaf zelfs toe dat we erin zitten, herkende het schema uit vorige relaties. 

De afgelopen 36 uur waren weer conflictueel. Boze woorden, steeds extremer. Ik laat me ook niet meer onbetuigd, dat besef ik maar al te goed. Om nog iéts van emotie op te roepen, word ik steeds extremer in mijn uitspraken. Het lukt me: je wordt boos. Maar boos is beter dan onverschillig. Tijdelijk...

En als de storm weer is gaan liggen, gaan we weer over tot de orde van de dag. Alsof er niets gebeurde, praat je over allerlei dagdagelijke dingen. 

Je vroeg me "wat toont het jou dat ik hier nog steeds ben?" Goede vraag...