Ik beken: je bent een geweldige minnaar. Allesbehalve egoïstisch. Vandaag was niet anders, je kent mijn lichaam en je bent bereid het tot het uiterste te drijven.

En toch was alles anders. Geen emotionele verbondenheid. Geen gevoel van intimiteit. Hoe kan ik me zo alleen voelen, met jouw lijf tegen/rond/in me? Je bent er niet.

Er zijn drie "JIJ"s. Er is jij-de-goede-vriend. Er is jij-de-minnaar. En er is jij-mijn-soulmate. De derde jij ben ik kwijt. Ik hoopte hem vandaag terug te vinden, ergens iéts te horen dat me zou aangeven dat er hoop is. Maar op die volle 4 uren vond ik geen enkele aanwijzing. Dus dit was het dan... we zijn nu officieel "friends with benefits". 

Dit heb ik nooit gewild. Toch niet met jou. Op deze manier wil ik jou niet. Dan heb ik nog liever niets...