Woensdag..

Een date met Niels.

Een man dat woorden gebruikt dat mn hoofd ervan overtuigen dat het wel fijn gaat zijn.

We spreken af bij hem in Eppegem om (wat volgens hem) het beste ijsje te gaan eten.

Na een uur twijfelen heb ik gekozen wat ik ga aandoen en rij ik naar hem toe. 30minuten..

Zenuwachtig sta ik aan de kerk te wachten op zijn aankomst.

1e idee als hij leker nonchalant de hoek omkwam was "wauw".

Wat een man. Je hoopt altijd dat hij op de "mooiste" foto lijkt maar verwacht nooit iemand nog mooier.

Al wandelend praten we. Hij praat, ik staar wat voor me uit en probeer elke moment op te nemen.

Met men hakken aan wandel ik langs hem, zo hoef ik niet telkens naar hem te zien en merkt hij niet dat ik rood word elke keer onze blikken kruisen.

We naderen het ijssalon, de weg ernaartoe zijn kasseien.

Ik probeer een oplosing te zoeken maar zal toch zijn arm moeten vast nemen.

Mijn hartslag stijgt, mijn handen worden zweterig, mijn stem bibbert,.. hij merkt niets. OEF!

We kiezen ons ijsje, ik neem maar 1 bol. Ik was zo zenuwachtig en rood dat ik geen hap door mijn keel kreeg.

Hoe kan iemand zo geweldig zijn?!

Met een drankje in de hand stelt hij voor te aan wandelen, ik stem in. Eerst zn arm weer vastnemen en proberen te verbergen dat ik knal rood word en 300° warmer word...

We wandelen en praten.. Ik geniet!

Bij het afscheid stelt hij een 2de date voor. Iets gaan eten.

Ik stem in.

Geen idee hoe daten werkt maar deze eerste date leek me perfect!