Vandaag om 06u40 in de wachtzaal, om zeker als eerste bij de gynaecologe te zijn... En we waren er als eerste, gelukkig, want ik moet natuurlijk werken ! Om 8u40 was ze daar, onze gynaeco, gehaast en haast een beetje schuldig kijkend
We zijn er al dagen mee bezig, rekenen en tellen, uitkijken naar deze echo ! Want de vorige was niet echt hoopgevend, het kon alle kanten uit! Hopend dat er nu een follikeltje zijn groeispurt had ingezet, en met een bang hartje keek ik naar het schermpje.
Het baarmoederslijmvlies dikt goed, 8 mm al ! (de reden van mijn hoeveelheid maandstonden is bij deze ook bekend ) Het follikeltje moet nog groeien, maar duwt zich vooruit ! 14 mm is goed voor deze kleine follie ! Maandag(heel vroeg)morgen mag ik nog eens teruggaan voor een nieuwe meting en dan kan ik de dag zelf de pregnyl spuiten (om eisprong op te wekken)... Brr ! Dinsdag of woensdag zal alleszins de inseminatie plaatsvinden! Dit staat nu (gelukkig!) al vast. Oef. We kunnen dus beginnen tellen en rekenen zonder er ons zorgen bij te maken INDIEN alles lukt, van de eerste keer, (waarop we toch niet té veel durven hopen...) zal onze follie uitgerekend worden op 22 - 23 juni Een test kunnen we dan doen rond 13 - 14 oktober...
We kunnen het toch niet laten hoor ! Dromen en denken en dromen en hopen en denken en ... het kan geen kwaad om te dromen hé... Toch ?
Tot maandag, met meer nieuws ! (en nu klink ik als Frank Deboosere, hmm)
Deze middag een follikelmeting laten doen... Waar ik voor 'vreesde': er zitten er een paar klaar (een stuk of 6, help!), maar nog geeneen die dominant is... Baarmoederslijmvlies is 6 mm, dus aan het 'dikken' :)
Dit wil zeggen: vrijdag opnieuw gaan meten ! En inseminatie zaterdag, zondag of maandag veronderstel ik...
Stilletjes hopen we dat de inseminatie zondag doorgaat, want dan zijn we exact 3 jaar samen !
Deze week had ik zwangerschapsverschijnselen: dikke buik, misselijkheid, maagzuur, moodswings en ga zo maar verder! Ik vroeg me al af hoe in godsnaam ik zwanger zou kunnen zijn Het leek er zo hard op ! Dinsdag moest ik zelfs bijna overgeven (maar ik laat dat gelukkig zo snel niet gebeuren...)! Ik vraag mij af hoe dat dan zal zijn als ik zwanger ben ...
MAAR ! Na 3 weken overtijd te zijn geweest, kunnen we eindelijk juichen: het hielp ! Na een kleine week thee van duizendblad te drinken, zijn de daar eindelijk ! Ons geluk kon niet op ! Vanavond eens lekker koken om het te vieren. Het is voor ons toch al een kleine overwinning om effectief te kunnen 'starten' !
Op 22 september staat een follikelmeting gepland, en normaal kunnen we dus onze eerste KID plannen op 23 september (of 24, hangt er van af).
Groen licht van de gynaecoloog... We kunnen terug starten... Ik verwacht mijn morgen of overmorgen. 10, 11 of 12 dagen later kijkt de gynaecoloog dan of er een follikel klaarzit en hoe groot die is en is dit OK dan vindt de dag erna normaalgezien inseminatie plaats...
Spannend! Nog nooit zo uitgekeken naar mijn duiveltjes!
Heb wel een heel goed voorgevoel... En normaal kan je op die 'voorgevoelens' rekenen...
We werken met hetzelfde donorsperma, dus zal hij/zij 'n genetische band hebben met onze kleine Mattis... Hopelijk doen de zaadjes hun werk even goed als bij 't vrouwtje...
Mattis, een naam die onze voorkeur kreeg, al 2 jaar stond hij op nummer 1. Maar ons manneke, die deze naam kreeg, blijft voor altijd onze nummer 1. We moeten verder. De parkwieg, het bedje, de maxicosi waren voor jou bedoeld. Helaas zal broer of zus ze als eerste mogen uitproberen. Wat ook komt, jij blijft altijd in onze gedachten. Op je wolkje zal jij alles wel goed in de gaten houden, hé. Beloofd?
Toen ik, samen met moeke een vallende ster zag, wenste ik dat je het daar goed hebt. Dat je rust hebt gevonden en de kracht bezit om met ons samen verder te gaan. Daar... Waar het ook moge zijn, wellicht op je wolkje, genietend van het mooie zomerweer, de lachende gezichten en het 'gejoel' daar beneden.
We missen je, maar ik zeg dat niet graag. Je zal er namelijk toch altijd zijn?! Niet alleen met je foto op de piano (kleine pianovingertjes die je hebt, lieverd), maar in ons hart, gedachten en nestje...
Met een bang hartje... Enerzijds de angst dat er iets mis zou zijn aan mijn eileiders/baarmoeder, anderzijds de pijn die met dit onderzoek gepaard gaat... Awel, het was geen lachertje. Het is een enorme druk die je kan vergelijken met heel erge regelpijn, na 5 minuutjes was het toch wel gepasseerd, gelukkig. Mijn ervaring met de contrastvloeistof (arthro-CT-scan) in mijn pols was véél pijnlijker... Ik krijg nog kiekevel als ik daaraan terugdenk. Alles ziet er in orde uit, mijn eileiders zijn perfect doorgankelijk en de baarmoeder ziet er mooi uit. De resultaten daarvan (specifieker) én van de bloedafname (toxoplasmose-immuun?) krijgen we volgende week maandag... Spannend...
Verder wachten we op nieuws van Gent. Als we niet meer op voorhand moeten gaan naar de gynaecoloog daar, dan starten we wellicht begin september met 'mijn' eerste KID... We zijn enthousiast.
Morgen eerste afspraak bij onze eigen gynaecologe... Wellicht enkel bloedafname. Hopelijk ben ik immuun voor toxoplasmose! Het hangt af van de dokter in Gent (Gynaecologisch centrum) wanneer we starten. Als we nog eens moeten gaan om een dossier aan te maken voor mij (Anke), dan starten we eind september met de eerste KID. Als hij zegt dat het niet direct nodig is om nog een afspraak te maken op voorhand (omdat hij in principe onze gegevens heeft), dan héél misschien begin september... Maar dit zien we nog wel... Gisteren floepte Lien dat eruit, in een zotte bui, waarop ik heel enthousiast reageerde... En dan is het niet meer uit da kopje hier te krijgen ;-) We verlangen er alletwee zoooo hard naar! En willen, als het aan ons ligt, direct starten... Ik begrijp dat mensen daar niet echt bij kunnen, zo snel na zo'n groot verlies terug zwanger worden... Maar het is en blijft ons toekomstbeeld! Broertje(s) of zusje(s) voor Mattis. Onze parkwieg staat hier gestationneerd in de living, daarnaast de luiertafel. Kamertje in orde en combi-wandelwagen in de kast...
We hopen dat het deze keer ook snel lukt, maar we houden er wel rekening mee dat het misschien pas eind dit jaar zal lukken...