Je bent door je harige structuur. Een keurig
en apart stukje natuur. Opgewassen tegen koude op grote
hoogten. Zelfs in de polen zou je nog wel gedogen. Ik wilde je
altijd al zo graag eens plukken. Maar vind het zonde. Jou daar
zomaar weg te rukken. Je bent zo goed als met uitsterven
bedreigd. Daarom vraag ik aan ieder die jou ziet staan. Kijk
naar dit mooie staaltje natuur. Draag dit bloempje in je hart. Dan
is het na vele jaren nog even apart.
