Er was eens een hond
Die rond rende in een kamer
waarvan alle wanden
van spiegels voorzien waren.
Plotseling zag hij veel honden.
Hij werd woedend,
liet zijn tanden zien en gromde.
Alle honden in de spiegel
werden even woedend,
lieten hun tanden zien en gromden.
De hond schrok
en begon rondjes te lopen
tot hij uiteindelijk in elkaar stortte.
Had hij maar éénmaal
met zijn staart gekwispeld:
Al zijn spiegelbeelden
hadden hem
hetzelfde vriendelijk gebaar teruggegeven.