Ik zie de lente, ik zie haar komen de blaadjes groeien weer aan de bomen de lammetjes huppelen in de wei en dat maakt mij allemaal blij Ook de bloemen komen er weer aan je ziet ze al een beetje staan helaas komen ook de wespen zij zullen het wel weer gaan verpesten Maar alle andere mooie dingen geven weer fijne herinneringen
Warm en gloeiend als we onze knoppen opendoen Zo passioneel is ons rood tussen het prille groen We hangen met onze lieve en tere kopjes naast elkaar Zacht wiegend in de wind zijn we onweerstaanbaar Hartvormig zijn onze bloemen, zeer opvallend, een klasse apart Waar geluk en verdriet zich kunnen nestelen in de kamers van elk hart Want zelfs wanneer we uit volle liefde bloeien Moeten we gedwongen onze gevoelige tranen laten vloeien
Tederheid is een sublieme vorm van liefde en geborgenheid tederheid is iets intiems zowel bij mens en dier vaak zie je het niet het is zo spontaan zo puur
het schept een band gevoelens krijgen opeens de overhand ook bij dieren is dit ook zo
ook mens en dier hebben een gevoelsband soms sterker als je denkt laten wij niet bang zijn om onze gevoelens te uiten mensen hebben nood aan tederheid ! en een aai, een knuffel of een plotse omhelzing kost geen geld !
Probeer het zelf ook eens uit, wat tijd vrijmaken voor jezelf, je zal zien, de wereld zal er mooier uitzien en je houdt er een fijn gevoel aan over .......
Ik wacht op de lach, de lach van de mooie zon. Niet met dit koude weer. Ik wil dat het warme weer snel weer komt.
Want geef me één wens. Dan kunnen we weer wachten op de zonsondergang. En hem bekijken. Want als ik de zon zie word ik blij en niet meer bang.
Elk zonnestraaltje is een wonder. Elk zonnestraaltje is voor ons gezond. Ik weet zeker dat ik er nog meer van ga genieten. Want voor de zon.. ga ik zeker de wereld rond.
Het aprilt, uit hun hol komen dieren nu gekropen, op de warme lucht is het nog even hopen. Er bloeien weer bloemen in de wei Ik voel een lente zucht aan mijn zij Ik ga naar buiten leg me neer in 't gras, weg met die trui en weg met die jas. Ik zie luchtig blauw boven mij, hoor het gezoem van een uitgelaten bij. Ik zie vogels, want ze keren terug naar onze streken, ze stromen terug, die ooit bevroren beken. Ik heb de winter nu definitief in mijn achterzak gepropt, ik zoek al naar eieren, die een of andere paashaas heeft verstopt.
.
.
.
.
.
/
.
.
.
.
.
.
.
.
;
