Rustgevend als de prille zon door de ochtendmist breekt Haar zinderende warmte alles in een vrolijk jasje steekt Haar heldere lichtstralen in kleine diamantjes worden verdeeld De natuur met een wonderschoon spectrum ons netvlies streelt Iedere dag in frisse, zalige geuren en boeiende kleuren wordt omgezet Een landschap in no time wordt veranderd in een schilderspallet Fascinerend, als onafgebroken fluitconcerten ons omringen Alsof het net lijkt of de vogels uit blijdschap zingen De lente, een seizoen van groei, bloei en jong leven Wat zijn we bevoorrecht dat we dit ieder jaar mogen beleven
DE MAGNILIA DIE ZICH AANDIENT We omvatten saamhorigheid als onze tweede huid we adoreren de vriendelijkheid als een magisch wonderkruid de stilte als een vriend weinig zeggen zegt genoeg de magnolia die zich aandient de lijsters zingen vroeg schuilen in de vrolijkheid het voorjaar straalt ons bij genieten van gerieflijkheid jouw ziel heel dicht bij mij
In mijn eigen gedachten lacht en juicht het voorjaar kale beweegloze takken wachten op het frisse en groene gebaar symfonie van kwetterend vogelgeluid dringt heel zachtjes bij mij binnen de zon die stralen warmte binnensluit laat het kleurrijk bloemenfeest beginnen de lichte fluistering is even hoorbaar en ik ben een fervent bewonderaar
Het is helemaal niet erg als een mens een paar kilootjes meer weegt dit is de manier van de natuur om te zeggen: “Jij bent zo mooi ik heb maar wat meer van je gemaakt!”
Als het eerste plantje groeit, de egeltjes weer spelen op het mos. Als de eerste krokus bloeit, begint de lente in het bos. Als de koekoek buiten koekoek zegt, en de mus een nest gaat bouwen. En de eerste duif een eitje legt, en twee kikkertjes gaan trouwen.
De winterslaap heeft lang genoeg geduurd wat oud was wordt nieuw leven de lente neemt het over proef de adem van wat nieuw is doe je ogen dicht en ruik het voorjaar voel de warme kleuren op je ogen drukken zo licht en helder als de zon kan schijnen zo voelt men zich herboren
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
