Als je door verdriet wordt neergeslagen Het waarom hiervan je niemand kunt vragen Dan is het goed dat je zoveel goede mensen ziet Ook al vinden zij de juiste woorden niet.
Wil jij mijn vriendje zijn Dat vind ik dan heel erg fijn Vroeger ging dat zo, als kind Dat is wat ik nu zo moeilijk vind Vrienden maken dat gaat nog wel Maar ze behouden is geen gemakkelijk spel Je moet er heel veel tijd in steken Ook al heb je soms hele drukke weken Je luistert ook naar elkaar En als je nodig bent, dan ben je daar Maar het is geen eenrichtingverkeer Want als zij er niet voor jou zijn doet dat zeer
We zagen er in de middeleeuwen zovelen Mooie grote kastelen Velen zijn er in die tijd vergaan of domweg gezegd ze bleven niet meer bestaan Door oorlogen naar de knoppen gegaan Oude stadsmuren komen we soms nog tegen ook die hebben veel te verduren gekregen Zij waren de tralies om de veilige stad maar tegenwoordig worden ze met graffitie beklad Onze luchtkastelen mogen we nooit vergeten Het leuke is dat ze in de afgelopen eeuwen nog niet zijn versleten.
Twee zakenmannen zaten even voor een kleine pauze in hun nieuw op te zetten winkel.... De winkel was nog lang niet klaar en er waren alleen nog maar wat stellingen. Zegt de een tegen de ander: "Ik wed dat er één of andere oma aan komt lopen, die haar gezicht tegen de etalage zal houden en zal vragen wat wij verkopen." Hij heeft het nog maar net gezegd of een nieuwsgierige vrouw loopt naar de etalage, kijkt naar binnen en vraagt met zachte stem: "Wat verkoopt u hier?" Antwoordt één van de mannen sarcastisch: "Wij verkopen klootzakken." Zonder een moment van twijfel antwoordt het oudje: "Dan gaan de zaken goed..... ik zie dat jullie er nog maar twee over hebben."
