Eenvoudige
stilte kan
je overal en nergens vinden. Soms
is hij zoek, soms ook niet. Hij
verstopt zich ergens tussen of onder. Je
kan er dan naar zoeken en eenmaal
gevonden Hoor
je, voel je, ruik je en zie je die
stilte die zo eenvoudig kan zijn.
Ik
zit op je schouder, Ik
ben niet zo groot Jouw
engelbewaarder, Jouw
redder in nood Ik
ben altijd bij jou Ik
deel je verdriet En
droog je tranen Ook
al zie je me niet Ik
ben nooit ziek En
ik word niet ouder Maar
zolang jij leeft Zit
ik op je schouder
Een vriendelijke groet doet veel goed wie echt van het leven geniet stoort zich aan kleinigheden niet en voor de zorgen van morgen zal morgen wel zorgen
Zou
de zon gaan schijnen En de kou gaan verdwijnen Of komen de
wolken terug En moet ik op de vlucht Naar warmere streken, of
oorden Dan moet je niet naar het noorden Dan ga je naar het
zuiden toe, naar de zon Want daar ligt de warmtebron, Maar of
je nu gaat naar oost of west, Naar zuid of naar het noorden, Elke
richting kan je bekoren Want bedenkt wel en dat is echt, Achter
de wolken schijnt toch de zon En daar licht onze warmte bron
.
.
;
.
.
.
.
;
